Μέσα σε τέσσερα χρόνια ο Τσάρλι Γουόκερ διένυσε πάνω από 70.000 χιλιόμετρα και κατάφερε να γνωρίσει τρεις ηπείρους με ελάχιστα χρήματα
Ηθελε να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο οικονομικά και τα κατάφερε. Ο 27χρονος Τσάρλι Γουόκερ χρειάστηκε τέσσερα χρόνια για να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα, καθώς ελλείψει χρημάτων για εισιτήρια διένυσε 70.000 χιλιόμετρα -απόσταση που ισοδυναμεί με δύο φορές τον γύρο του πλανήτη- με ένα ποδήλατο, χωρίς καν να είναι επαγγελματίας ποδηλάτης. «Δεν είχα καθίσει σε σέλα ποδηλάτου για μήνες, γι’ αυτό χρειάστηκε χρόνος μέχρι να το συνηθίσω. Δεν είμαι ποδηλάτης. 
Απλώς το ποδήλατο είναι ένα φτηνό και αργό μέσο. Ηθελα να δω τον κόσμο, να γνωρίσω ενδιαφέροντες ανθρώπους και να ζήσω μια σωματική και πνευματική πρόκληση» λέει ο 27χρονος ταξιδιώτης, που πέρασε τη «γραμμή του τερματισμού» την περασμένη εβδομάδα φτάνοντας στο σπίτι του στο Γουιλτσάιρ της Βρετανίας.
Οπου τον πήγαινε ο δρόμος
Η ιδέα να πραγματοποιήσει ένα τέτοιο ταξίδι προέκυψε το 2008, στη διάρκεια εξόρμησής του στα Ιμαλάια. Το αρχικό πλάνο του ήταν να διασχίσει με ποδήλατο την απόσταση ανάμεσα στη Νεκρά Θάλασσα και στο όρος Εβερεστ. Τελικά, εκείνος και ο «Γερο-Τζοφ», όπως αποκαλεί το ποδήλατο που αγόρασε από δεύτερο χέρι, ταξίδεψαν σε τρεις ηπείρους μέσα σε 1.606 ημέρες, από τον Αρκτικό Κύκλο μέχρι το νοτιότερο άκρο της Αφρικής και από την Απω Ανατολή έως τις ζούγκλες του Βιετνάμ. Τη διαδρομή την άφησε εντελώς στην τύχη, καταλήγοντας να διανύσει 70.216 χιλιόμετρα αναλόγως με το πού τον πήγαινε ο δρόμος και στηριζόμενος σε μεγάλο βαθμό στην καλοσύνη των αγνώστων.
Οσο συναρπαστικό ακούγεται όλο αυτό, άλλο τόσο επικίνδυνο αποδείχτηκε σε συγκεκριμένες περιστάσεις, καθώς πέρασε από την εμπόλεμη ζώνη της βόρειας Μοζαμβίκης, έπεσε στα χέρια της αστυνομίας στην Κίνα επειδή μπήκε σε στρατιωτική βάση του Θιβέτ και βρέθηκε στο κατόπι ελεφάντων στην Μποτσουάνα. Στο Ιράν, πάλι, τον συνέλαβαν με την υποψία ότι ήταν κατάσκοπος, ενώ σε μια περίσταση παραλίγο να του κλέψουν το ποδήλατο, τα λάστιχα του οποίου έσκασαν πάνω από 250 φορές στη διάρκεια του ταξιδιού.
Καθώς περνούσαν οι μήνες, το μπλογκ μέσα από το οποίο ο Τσάρλι Γουόκερ ενημέρωνε τους φίλους και την οικογένειά του για τις περιπέτειές του άρχισε να συγκεντρώνει ολοένα και περισσότερους αναγνώστες, με αποτέλεσμα πλέον να θεωρείται ένας από τους πιο αγαπητούς ταξιδιωτικούς συγγραφείς. Αυτός ήταν άλλωστε και ο απώτερος σκοπός του. «Ηθελα να εξελιχτώ σε αυτό το είδος, γι’ αυτό και μόλις ολοκλήρωσα τις σπουδές μου, βρήκα δουλειά και άρχισα να συγκεντρώνω χρήματα για το ταξίδι» εξομολογείται.
Πετρίνα Καλαμβοκίδη
