Στο φως «κρυψώνες» από τον εγκέφαλο που σχετίζονται με τη «σκοτεινή» νόσο
Στο φως «κρυψώνες» από τον εγκέφαλο που σχετίζονται με τη «σκοτεινή» νόσο
Φως σε 15 περιοχές του ανθρώπινου γονιδιώματος, οι οποίες σχετίζονται με τη μείζονα κατάθλιψη ή μείζονα καταθλιπτική διαταραχή στους ανθρώπους ευρωπαϊκής καταγωγής, ρίχνει για πρώτη φορά διεθνής γενετική έρευνα του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, που δημοσιεύει το περιοδικό Γενετικής «Nature Genetics».
Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον καθηγητή Ρόι Πέρλις, εντόπισαν τις «κρυψώνες» των γονιδίων που σχετίζονται με τη νόσο. Παρότι είναι ακόμη πρόωρο να μιλήσει κανείς για ένα γενετικό τεστ πρόγνωσης ή διάγνωσης της κλινικής κατάθλιψης, η ανακάλυψη αυτή θα βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα τη βιολογία της πάθησης και, όπως υποστηρίζει ο Πέρλις, «θα καταστήσει σαφέστερο ότι πρόκειται για εγκεφαλική πάθηση με τη δική της βιολογία, πράγμα που ελπίζουμε ότι θα μειώσει το στίγμα γι’ αυτού του είδους τις ψυχικές ασθένειες».
Οι 15 αυτές περιοχές των χρωμοσωμάτων περιλαμβάνουν γονίδια που εμπλέκονται στη λειτουργία του νευρικού συστήματος καθώς και στη γέννηση νέων νευρώνων στον αναπτυσσόμενο εγκέφαλο. Ορισμένες από τις περιοχές αυτές του γονιδιώματος εμφανίζουν μερική επικάλυψη με γονίδια που στο παρελθόν έχουν συσχετιστεί με άλλες ψυχικές διαταραχές, όπως η σχιζοφρένεια και η επιληψία.
Αντιμετώπιση
Οι ερευνητές πραγματοποίησαν μελέτη διερεύνησης ολόκληρου του γονιδιώματος σε πάνω από 121.000 ανθρώπους με διαγνωσμένη μείζονα κατάθλιψη και σε πάνω από 338.000 άτομα χωρίς τέτοιο πρόβλημα. Μπόρεσαν να συσχετίσουν και να συγκρίνουν τα γονιδιώματα ασθενών και μη, καταφέρνοντας να εντοπίσουν γενετικούς παράγοντες που φαίνεται ότι σχετίζονται με την κλινική κατάθλιψη.
Σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση της κατάθλιψης, άλλη νέα έρευνα που δημοσιεύει η εφημερίδα «Lancet» συνιστά δραστηριότητες «ενεργοποίησης συμπεριφοράς», που μειώνουν την απομόνωση και είναι απολαυστικές για κάθε άνθρωπο, όπως η έξοδος για φαγητό, τα μαθήματα χορού, οι συναντήσεις με φίλους. Σύμφωνα με τον Νιλ Τζάκομπσον, καθηγητή Ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον, η ενεργοποίηση συμπεριφοράς και η παρακολούθηση των εναλλαγών στη διάθεση αποδεικνύονται αποτελεσματικές, αλλά δεν είναι κατάλληλες για βαριές περιπτώσεις κατάθλιψης με αυτοκτονικές τάσεις.
