❱❱ O Θανάσης Θεοχαρόπουλος μιλά για το διαζύγιο μετη Φρίντα, που δεν κράτησε πολύ, και τα χρόνια στην ακομπλεξάριστη Ολλανδία ΤΕΤ Α ΤΕΤ • Από τη Βίβιαν Μπενέκου
Ξαναπαντρεύτηκε την ίδια γυναίκα, τέσσερα χρόνια μετά το διαζύγιό τους, και τώρα περιμένουν το πρώτο παιδί τους. Είναι γέννημα θρέμμα Βεροιώτης, μοναχοπαίδι και μεγάλος θεατρόφιλος με άποψη, που στρέφεται κατά του Λάκη Λαζόπουλου για την επιλογή του να στηρίξει άκριτα τον ΣΥΡΙΖΑ, υποστηρίζοντας ότι στοχοποίησε ανθρώπους με εμμονή.
Ο χαμηλών τόνων πρόεδρος της ΔΗΜ.ΑΡ. και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Θανάσης Θεοχαρόπουλος είναι «κρυφή φωτιά που καίει…». Μια ήρεμη δύναμη, που σπάει ταμπού και στερεότυπα, έτσι ακριβώς όπως έμαθε ζώντας για πολλά χρόνια στην «ακομπλεξάριστη Ολλανδία».
O ίδιος φαίνεται αποφασισμένος να μην ανεχτεί άλλες «παρεκτροπές» από τη Φώφη Γεννηματά, στο πολιτικό σχήμα της οποίας συμμετέχει, δεν φιλοδοξεί να γίνει υπουργός του Μητσοτάκη, αλλά ένας καλός μπαμπάς για την κόρη του που θα γεννηθεί τον Μάρτιο.
Κακομαθημένο μοναχοπαίδι;
Θεωρώ πως όχι, αλλά αυτό πρέπει να το κρίνουν άλλοι, όχι εγώ. Γεννήθηκα στη Βέροια και προέρχομαι από μια οικογένεια της μεσαίας τάξης. Οι γονείς είναι αυτοδημιούργητοι – γεωπόνοι και οι δύο.
Ο πατέρας μου Στέφανος κατάγεται από την Ημαθία και η μητέρα μου Κωνσταντία από την Καρδίτσα. Σπούδασαν στην Ιταλία, γνωρίστηκαν εκεί και παντρεύτηκαν.
Σε αυτή την οικογένεια όπου μεγάλωσα, ήταν μοιραίο λοιπόν να αγαπήσω κι εγώ τη γεωπονία και την αγροτική οικονομία, τη οποία σπούδασα. Εγινα διδάκτορας Αγροτικής Οικονομίας και Αγροτικής Πολιτικής στην πορεία.
Ηταν πολιτικοποιημένη η οικογένειά σου;
Οι γονείς μου ποτέ δεν μπήκαν κάτω από ταμπέλες. Ηταν πολιτικοποιημένοι, ασκούσαν πολιτική κριτική, αλλά δεν ήταν δογματικοί σε κάτι. Στο σπίτι μου πάντοτε υπήρχαν πολλές εφημερίδες διαφορετικής προέλευσης, οπότε η θέση η δική μου διαμορφώθηκε από την παιδική μου ηλικία.
Υπήρχαν, για παράδειγμα, η «Ελευθεροτυπία» από τη μια και, από την άλλη, η «Καθημερινή» – δύο χαρακτηριστικές εφημερίδες εντελώς αντίθετων χώρων.
Ξέρω ότι έχεις ζήσει στην Ολλανδία. «Extreme χώρα» όσον αφορά την ελευθεριότητα του σεξ, των ναρκωτικών κ.λπ. Σε επηρέασε η ζωή εκεί;
Εχω περάσει σημαντικό κομμάτι της ζωής μου στην Ολλανδία, με σπουδές και δουλειά. Οταν είμαι εκεί, νιώθω ότι είμαι στο σπίτι μου.
Εχει τα καλύτερα πανεπιστήμια στην Ευρώπη στο αντικείμενο της αγροτικής οικονομίας. Εμενα στο Βαχενίγκεν, μια μικρή πόλη 30.000 κατοίκων έξω από το Αμστερνταμ, όπου οι μισοί ασχολούνται με το πανεπιστήμιο. Αυτή η χώρα σε κάνει να ζεις άνετα.
Οσο για αυτό που λέτε, περί σεξ και ναρκωτικών, είναι κάτι που δεν έχει σχέση με τους ίδιους τους Ολλανδούς. Απλά, το πουλάνε στους τουρίστες. Θα σας πω αυτό που παρατηρούσα μονίμως εκεί και με εντυπωσίαζε:
Τα ολλανδικά σπίτια δεν έχουν κουρτίνες. Οταν τους ρώτησα για αυτό, μου είπαν «δεν έχουμε να κρύψουμε τίποτα, γι’ αυτό και τα παράθυρα είναι γυμνά».
Οι Ολλανδοί δεν κρύβουν τα προβλήματα κάτω από το τραπέζι. Τα αποδέχονται ως μέρος της ζωής τους, κι αυτή είναι μια ειδοποιός διαφορά.
Τι είναι ο έρωτας για σένα;
Παίζει καθοριστικό ρόλο σε ό,τι κάνω. Είμαι ερωτευμένος με τη γυναίκα μου, με την πολιτική και με απλά πράγματα, που μας κάνουν να περνάμε καλά. Η ευτυχία είναι στιγμές.
Δεν είμαι από τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι έρχονται τα πράγματα από τη μοίρα ή από τον Θεό.
Ο έρωτας που στιγμάτισε τη ζωή μου είναι η γυναίκα μου. Γνωριστήκαμε από πολύ μικροί, γιατί κι εκείνη είναι από τη Βέροια. Ημασταν συμμαθητές στο λύκειο και περάσαμε μαζί τα φοιτητικά χρόνια στη Θεσσαλονίκη.
Πώς τη λένε;
Φρίντα. Είναι καθηγήτρια Γαλλικής Φιλολογίας. Εχουμε πολλά κοινά ενδιαφέροντα, κοινή αντίληψη για τον τρόπο ζωής. Αυτή η σχέση είναι βαθιά, παρά τις δυσκολίες που περάσαμε. Με τη γυναίκα μου κάποια στιγμή δεν ήμασταν μαζί, είχαμε χωρίσει. Πήραμε διαζύγιο. Μέναμε σε διαφορετικές πόλεις και ήρθε η ρήξη.
Το 2016 παντρευτήκαμε ξανά και σήμερα είμαστε πιο καλά από ποτέ. Στη ζωή μου έγιναν συγκλονιστικές ανατροπές, που δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα συνέβαιναν.
Χωρίσατε και ξαναπαντρευτήκατε! Πώς «ξανακολλάς» ύστερα από αυτό;
Είναι ένα ερώτημα που και εγώ είχα, αλλά η απάντηση είναι ότι, ναι, «ξανακολλάς»… Οι βαθιές σχέσεις «ξανακολλάνε». Αλλωστε, ήρθαν όλα τόσο ξαφνικά, χωρίς κανέναν σχεδιασμό, κι αυτό είναι το ευχάριστο της ζωής.
Τώρα περιμένουμε το μωρό μας, που έρχεται σε δύο μήνες και είναι κοριτσάκι.
Ποιο θα είναι το πρώτο δώρο που θα κάνεις στο μωρό σου;
Ενα γούρι, για να έχει καλή τύχη στη ζωή της. Καθώς θα μεγαλώνει, θα της μαθαίνω να υποστηρίζει τις επιλογές της.
Ποιες είναι οι άλλες αγάπες της ζωής σου;
Πέρα από τα ταξίδια, μου αρέσει το θέατρο. Τελευταία, είδα την παράσταση του Εθνικού Θεάτρου «Η τάξη μας», μια πραγματική ιστορία για τα πάθη των Εβραίων. Ωραία παράσταση. Τα ταβερνάκια μού αρέσουν επίσης. Εκεί όπου τρως με φίλους και φιλοσοφείς χωρίς το ρολόι στο χέρι.
Εμείς, στην Αγίου Κωνσταντίνου όπου είμαστε, πηγαίνουμε συχνά σε ένα γραφικό ταβερνάκι, ονόματι «Το αβγό του Κόκορα», στο Μεταξουργείο.
Μαζευόμαστε εκεί ύστερα από κουραστικές συνεδριάσεις.
Ποιους ηθοποιούς ξεχωρίζεις;
Ο Γιάννης Μπέζος είναι ένας πολύ καλός ηθοποιός. Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης επίσης, αλλά και πολλοί άλλοι. Δεν θέλω να αδικήσω κανέναν.
Είναι, όμως, λάθος αυτό που κάνουν πολλοί άνθρωποι της τέχνης, οι οποίοι παρασύρονται και εντάσσονται σε κομματική σκακιέρα. Δεν εννοώ το να είναι κάποιος υποψήφιος σε ένα κόμμα – αυτό το βρίσκω θετικό.
Λέω ότι, έχοντας μεγάλη επιρροή -και το είδαμε αυτό με τον ΣΥΡΙΖΑ-, βγήκαν μπροστά για να επηρεάσουν την κοινή γνώμη υπέρ του.
Αυτό, πιστεύω, είναι λάθος για τους ίδιους και θα έπρεπε να κάνουν αυτοκριτική για τον τρόπο με τον οποίο στήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ πολλοί καλλιτέχνες.
Για παράδειγμα, το πώς λειτούργησε ο Λάκης Λαζόπουλος υπέρ του δεν τιμά τη σάτιρα, δεν τιμά τον ίδιο και την αξία του. Νομίζω ότι έκανε ένα τεράστιο λάθος και θα έπρεπε να είχε κάνει την αυτοκριτική του και όχι να λέει αυτά που είπε την τελευταία φορά που μίλησε. Ακόμη και τώρα αρνείται να κάνει αυτοκριτική. Η σάτιρα, όταν στοχοποιεί ανθρώπους και έχει εμμονές, δεν είναι σάτιρα. Η σάτιρα Λαζόπουλου κατέληξε σε αυτό: Στοχοποίησε και είχε εμμονές. Η κρίση, όμως, μας έμαθε ότι χρειάζεται παντού το μέτρο. «Μέτρον άριστον» είναι το δικό μου μότο.
Τι σε ενοχλεί στις ανθρώπινες συμπεριφορές;
Και στην πολιτική και στις ανθρώπινες σχέσεις με ενοχλεί ένα χαρακτηριστικό αρνητικό που έχουμε στη χώρα μας: Το «να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα»!
Γυμνάζεσαι;
Εχω έναν διάδρομο στο σπίτι και προσπαθώ να μην τον κάνω κρεμάστρα!
Τι δώρο έκανες στη Φρίντα στις γιορτές;
Ενα σετ σκουλαρίκια.
Διαβάστε παρακάτω τη συνέχεια:
«ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΣΑΙΟΣ ΧΩΡΟΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ»
Ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος δηλώνει πιστός στη σοσιαλδημοκρατία «σουηδικού τύπου». Δηλαδή, είναι σοσιαλιστής, γιατί αυτό σημαίνει «αριστερός» για εκείνον.
Η συμμετοχή σας στο σχήμα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης μπορεί να είναι και λύση ανάγκης για την επιβίωση του κόμματος;
Ποτέ δεν το είδαμε έτσι. Αν κοιτάζαμε την επιβίωσή μας, θα πηγαίναμε σε άλλα σχήματα.
Για το όνομα, όμως, δεν ερωτηθήκατε, κι αυτό σας θύμωσε.
Ναι, δεν ακολουθήθηκαν οι διαδικασίες που έπρεπε. Τώρα κοιτάζω μπροστά. Υπάρχουν πολλά θέματα για να δούμε: Π.χ., πώς θα αποφασίζουμε για τα κρίσιμα θέματα; Θα αποφασίζουν δύο, τρεις άνθρωποι;
Λέω «όχι» σε αυτό, γι’ αυτό και προτείνω ηλεκτρονικό δημοψήφισμα, μετεκλογικό, για να ερωτηθούν οι πολίτες που ήλθαν στην κάλπη -σε περίπτωση που σε κάποιο ζήτημα δεν υπάρχει αυτοδυναμία- ποια είναι η θέση τους. Ετσι, δεν θα αποφασίζει κανείς πίσω από κλειστές πόρτες.
Εάν η Φώφη σάς οδηγήσει σε μετεκλογική συνεργασία με ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα, ποια θα είναι η θέση σας;
Επανειλημμένως η Φώφη Γεννηματά έχει δηλώσει ότι δεν θα γίνουμε δεκανίκι κανενός. Οσοι επιδιώκουν να γίνουν υπουργοί του Μητσοτάκη, μέσω του νέου φορέα της Κεντροαριστεράς, κάνουν λάθος. Θα έπρεπε να είναι σε άλλον χώρο και όχι στον δικό μας.
Σε ποια Αριστερά πιστεύεις;
Αριστερά είναι να βάζεις το συλλογικό πάνω από το ατομικό. Πολλές χώρες το πέτυχαν, ασχέτως με το πώς χαρακτηρίζονται.
Η Σουηδία για μένα είναι η χώρα πρότυπο ως προς αυτό. Νομίζω ότι η έκφραση της Αριστεράς σήμερα είναι η σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία και όχι η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό που κάνει σήμερα ο Τσίπρας δεν έχει καμία σχέση με αυτό που λέμε «Αριστερά». Είμαστε η μοναδική χώρα όπου δεν θεωρούμε τη σοσιαλδημοκρατία Αριστερά…
Γιατί η Αριστερά γίνεται Δεξιά;
Θα πρέπει στην εποχή του καπιταλισμού να μπορέσεις να διαχειριστείς τον κόσμο με έναν αριστερό τρόπο, με μια λογική κοινωνικής συνοχής. Οταν αυτό δεν το πετυχαίνεις, δεν κάνεις τις διαφορές διακριτές.
Το σουηδικό μοντέλο είναι αριστερό μοντέλο. Το αγγλικό, επί Θάτσερ, ήταν δεξιό μοντέλο. Το μοντέλο του Αδωνη Γεωργιάδη είναι ένα πολύ δεξιό μοντέλο. Δεν θεωρώ ότι υπάρχει μεσαίος χώρος στην πολιτική. Ο μεσαίος χώρος είναι ένα άμορφο και άνευρο στοιχείο. Υπάρχουν Αριστερά και Δεξιά, πρόοδος και συντήρηση.
