❱❱ Ο αθεράπευτα χαρλεάς Βύρων Πολύδωρας σπάει τη σιωπή του και δηλώνει ότι του είναι αδιάφορο εάν θα γίνει πρωθυπουργός ο Κυριάκος ΜητσοτάκηςΤΕΤ Α ΤΕΤ ΜΕ ΤΗ ΒΙΒΙΑΝ • Από τη Βίβιαν Μπενέκου
Ηρθε «με σημαία» την απαλλαγή από τα Μνημόνια και την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και κατάντησε να νομοθετεί την υιοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια. Ετσι αποκαλυπτικότατα τοποθετείται για τον ΣΥΡΙΖΑ ο πρώην υπουργός και νυν πρόεδρος της Ενωσης για την Πατρίδα και τον Λαό Βύρων Πολύδωρας, που σπάει τη σιωπή του μιλώντας σήμερα στην «Espresso», ύστερα από καιρό απουσίας.
Και παρότι θεωρεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, δυστυχώς, μένει αγκιστρωμένος στη συνέπειά του προς το 3% ή 4% που ήταν, εντούτοις ο ίδιος τιμά τον Αλέξη Τσίπρα και αποκαλύπτει τη θερμή συνομιλία τους την περίοδο που ο πρωθυπουργός τού πρότεινε την προεδρία του ΕΣΡ. Αντιθέτως, όσον αφορά τους ηγέτες της Ν.Δ., τους κατατάσσει, όπως χαρακτηριστικά δηλώνει, στην «κατηγορία πτερού…»
Υποστηρίζει ότι δεν έχει καμία σχέση πλέον με τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, ότι ο Μητσοτάκης έχει κάνει τη Ν.Δ. κλειστό «ψευδοελιτίστικο παρεάκι», ενώ ο ίδιος, στην ιδιωτική ζωή του, συνεχίζει να είναι ένας «ευδαίμων χαρλεάς».
Τώρα που ολοκληρώνεται σιγά σιγά η εικόνα της «πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνησης ποια είναι η γνώμη σας για αυτή;
Οσο πιο μεγάλη έμφαση δίνουν στους μεγάλους χαρακτήρες και χαρακτηρισμούς τόσο πιο εκτός εποχής θέτουν εαυτούς. Η επίκληση της Αριστεράς δεν τους βοηθά, μάλλον τους ζημιώνει.
Ο διαφωτισμός της Γαλλικής Επανάστασης έφερε μαζί του την «αρχή του υπέρτατου όντος» αντί για θρησκεία (χριστιανισμός), γκιλοτίνες για να αλληλοκαρατομούνται οι επαναστάτες μεταξύ τους, αφού καρατόμησαν τον Λουδοβίκο και την Αντουανέτα και τον Ναπολέοντα. Χρησιμοποιώ αυτά τα ιστορικά ανάλογα, για να δείξω ότι τα μεγάλα λόγια και οι επαναστατικές διακηρύξεις δεν ωφελούν. Αντίθετα, αυτοπαγιδεύουν εκείνους που τα επικαλούνται. Μήπως νόμισαν ότι υπήρχε στην ελληνική κοινωνία (αριστερή ή δεξιά) καμιά απαίτηση περί αθεΐας που τους έφερε στην εξουσία να την εφαρμόσουν;
Ή μήπως νόμισαν ότι είχαν ως μεγάλη αποστολή να νομοθετήσουν την υιοθεσία από ομοφυλόφιλα ζευγάρια; Ο δρόμος για συνέπεια προς το 3%-4% (ιδεολογική, ακτιβιστική, αντισυστημική) είναι εύκολος και γλιστερός. Ας τον ακολουθήσουν. Αλλά τους θυμίζω, δεν έγιναν εξουσία γι’ αυτό και από αυτό. Η ανάδειξή τους στην εξουσία εμπεριείχε δύο κραυγαλέες απαντήσεις. Πρώτον, απαλλαγή από τα Μνημόνια. Εγώ εκδιώχθηκα από τη Ν.Δ. γιατί κατήγγειλα και καταψήφισα τον δημευτικό ΕΝΦΙΑ. Επειτα από τέσσερα χρόνια ο ΕΝΦΙΑ παραμένει άθικτος και αδιατάρακτος! Και, δεύτερον, κάθαρση από τις εστίες της διαφθοράς που ήσαν οι βασικές αιτίες της κρίσης και της εξαθλίωσης του λαού.
Απογοητευτήκατε ή, καλύτερα, ποια συναισθήματα σας άφησε το γεγονός ότι ο Τσίπρας έκανε πίσω στην υποψηφιότητά σας για το ΕΣΡ;
Οπως είπα ανοιχτά και καθαρά, ήταν μια τιμητική πρόταση από τον πρωθυπουργό. Δεν είχα καμία προσδοκία ή φιλοδοξία γι’ αυτήν τη θέση. Αλλά την ώρα που η ηγεσία της Ν.Δ. δεν μου μιλούσε καν και με είχαν (και με έχουν) σαν αποσυνάγωγο, χτύπησε το τηλέφωνο από τον κ. Τσίπρα. Και με ρώτησε τι θα έλεγα για τη θέση του προέδρου του ΕΣΡ.
Του είπα: «Τιμή μου, αλλά να ξέρεις, έχω πολλούς εχθρούς». Και μου είπε ευγενικά και καταϋποχρεωτικά: «Ομως έχεις και πολλούς φίλους και χαίρεις εκτιμήσεως από την κοινωνία». Ετσι δέχθηκα να με προτείνει. Και για τον πρόσθετο λόγο να δοκιμάσω και τους νεοδημοκράτες «αρχηγούς» και «ηγέτες». Και να ζυγιάσω το βάρος του φθόνου τους. Ευτυχώς εζυγίσθησαν και ευρέθησαν ελλιποβαρείς. Κατηγορίας «πτερού».
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης το πάει καλά το πλοίο; Θα γίνει πρωθυπουργός;
Μου δίνεται η εντύπωση ότι εμένα και όσους «πιστούς» σε μένα δεν μας χρειάζεται ο κ. Μητσοτάκης. Ούτε μιλάει για λογαριασμό μας. Για τα ιδεώδη μας, για τις αξίες μας, για την πατρίδα μας. Προφανώς διαθέτει μια εκλογική αυτάρκεια (με την παρέα του), τους φίλους του τους επιχειρηματίες και τους «κοσμοπολίτες». Και αδιαφορεί επιδεικτικά για τις αρχές-ιδέες και για τον λαό. Αυτές είναι επιλογές όχι συλλεκτικές, αλλά ψευδοελίτικες και «διασκορπιστικές». Ως προς το τι και εάν θα γίνει, μου είναι αδιάφορο. Χρησμούς εγώ δεν κάνω.
Ο Κώστας Καραμανλής κάνει καλά που τόσα χρόνια μένει στα μετόπισθεν ή θα έπρεπε να κινηθεί διαφορετικά; Ποια η προσωπική σας σχέση σήμερα;
Δεν κρίνω. Δεν έχω σχέσεις. Η «σχέση» είναι διμερής, κατ’ ελάχιστον, έννοια. Για να υπάρξει, χρειάζονται δύο.
Το κόμμα που είχατε ιδρύσει υπάρχει ακόμα;
Υπάρχει και θα υπάρχει στο διηνεκές. Λέγεται Ενωση για την Πατρίδα και τον Λαό. Η ίδρυσή του δεν ήταν πράξη «καριερίστικη», για να έχω ρόλο εγώ και τα άλλα στελέχη. Ηταν αφιερωματική σε αυτό που λέει ο τίτλος, η επωνυμία του κόμματος. Οσο υπάρχω, αυτά θα υπηρετούμε και εγώ και το κόμμα μου.
Ποιο είναι το δικό σας πολιτικό μέλλον; Τι σκέφτεστε να κάνετε και με ποιους;
Σας το υπαινίχθηκα στην προηγούμενη απάντησή μου. Ενας ορισμός του timing στα αρχαιοελληνικά λέει: Εκεί που συναντώνται οι παρουσιαζόμενες συνθήκες με την προετοιμασία του ατόμου. Εγώ είμαι έτοιμος.
Γιατί απέχετε από τα media; Είναι επιλογή σας; Πιστεύετε ότι πρέπει να συνεχιστεί ο πόλεμος κατά των ΜΜΕ;
Δεν ξέρω τι εννοείτε με το «να συνεχιστεί ο πόλεμος κατά των ΜΜΕ». Μην ξεχνάτε ότι έχω υπάρξει υπουργός Τύπου και κυβερνητικός εκπρόσωπος στην κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη (1990-92). Θεωρώ αδιανόητο και απαράδεκτο σε μια σύγχρονη δημοκρατία ένας πολιτικός ή μια πολιτική οντότητα να κάνει πόλεμο κατά των ΜΜΕ. Τα media είναι συστατικό στοιχείο της δημοκρατίας. Πολιτική χωρίς media είναι ανάπηρη. Θυμίζω ότι ο Μεγαλέξανδρος πρώτος στην εκστρατεία του στην Ασία εξέδιδε με τον Ευμένη τον Καρδιανό τις «εφημερίδες» που ήσαν ημερήσια δελτία Τύπου για τα γεγονότα της στρατιάς. Ως προς τα ερωτήματα εάν και γιατί απέχω εγώ από τα media, τηρώ τον κανόνα που λέει, αν δεν έχεις κάτι (καινούργιο και σοβαρό) να πεις, καλύτερα να σιωπάς.
Και ακόμη γιατί η φλύαρη πολιτικολογία από διάφορους δοκησίσοφους, κοινώς «ξερόλες», με ενοχλεί και με απωθεί. Δεν θέλω να τους μοιάσω ή να συμφύρομαι μαζί τους. Με εσάς, σήμερα, κάνω, όπως είναι φανερό, μια εξαίρεση. Εννοείται ότι ήμουν και είμαι απέναντι σε εκείνους που παρίσταναν τους βαρόνους και πάτρωνες της πολιτικής. Δεν τους προσκύνησα ποτέ. Δεν τους έγλειψα, κατά το δη λεγόμενο.
Εχετε κάνει λάθη στην πολιτική πορεία σας και ποια είναι αυτά;
Ασφαλώς. Οπως λένε, όσοι πράττουν κάνουν και λάθη. Μόνον οι νεκροί δεν κάνουν. Ελπίζω στο τέλος του δρόμου τα σωστά να είναι περισσότερα από τα λάθη μου.
Η πολιτική λένε ότι είναι έρωτας και πάθος που δεν σβήνει. Παραμένετε ερωτευμένος; Σας λείπει η ενεργός πολιτική;
Ούτε έρωτας ούτε πάθος. Στον δικό μου ορισμό της πολιτικής το στοιχείο διακρίσεως είναι το καθήκον, η αποστολή, μάλλον η ιεραποστολή. Τα άλλα είναι εκφάνσεις εγωισμού και μωροφιλοδοξίας. Δεν με αφορούν. Τα βλέπω, γιατί μας κατακλύζουν, με απέχθεια.
Υπάρχει Αριστερά και Δεξιά σήμερα; Εσείς πού τοποθετείστε;
Πιστεύω και κινούμαι πέρα και πάνω από τις παραπλανητικές ετικέτες της Δεξιάς, του Κέντρου και της Αριστεράς.
Ετσι μάθαμε από τις ιδεολογικές αρχές της Ν.Δ. του Κωνσταντίνου Καραμανλή εμείς οι παλιοί. Για την ιστορική αναγωγή μπορώ να σημειώσω ότι είμαι δημοκράτης της αρχαίας Αθήνας (όπως ορίζεται στον «Επιτάφιο» του Περικλέους), επαναστάτης του 1821, παντοτινός αντίπαλος των κοτζαμπάσηδων, αντιστασιακός στη γερμανική Κατοχή και συνειδητά αρνητής των εμφυλιοπολεμικών συγκρούσεων. Οσοι επιμένουν και μάλιστα καταχρηστικά στην «Αριστερά» και «Δεξιά» σήμερα κάτι θέλουν να καπηλευθούν και να εμπορευθούν. Δεν αγοράζω και δεν πουλάω από αυτά.
Ποια είναι η καθημερινότητά σας, εκτός βιβλίων; Ποια «ποινή εκτίετε» σήμερα;
Πολύ εύστοχα λέτε «εκτός των βιβλίων», γιατί πράγματι το διάβασμα και το γράψιμο είναι η κύρια (για να μην πω και αποκλειστική) απασχόλησή μου. Θυμίζω ότι το «αγγαρείαν κάνω, ποινήν εκτίω» το είπα για να δείξω ότι το συμβαίνον δεν αντιστοιχούσε προς το προσδοκώμενο. Δηλαδή δεν είχα καμία διάθεση να είμαι υπουργός λοιδορούμενος. Και μάλιστα άδικα και οργανωμένα από μια σπείρα εγκαθέτων.
Τώρα, κάνω μόνο ό,τι μου αρέσει. Βλέπω καλούς φίλους, σχεδιάζουμε για το μέλλον, λύνουμε «ασκήσεις επί χάρτου» για τα πολιτικά, τα οικονομικά και τα εθνικά θέματα. Πρώτη προτεραιότητα κατέχει πάντα το πρόβλημα της απελευθέρωσης της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας από την «μπότα» των δυναστών-δανειστών (των ξένων και των ντόπιων αντιπροσώπων τους).
Οπως επίσης και το οξυνόμενο πρόβλημα της προάσπισης της εθνικής ακεραιότητας από τον Τούρκο που μας προκαλεί και μας κουνάει τον κρανιοθραύστη, το «τοπούζι» της βίας, πάνω από το κεφάλι μας. Και την ίδια ώρα το ΝΑΤΟ και οι «φίλοι» μας κάνουν ότι δεν βλέπουν. Στην περίπτωση δε της εθνικής ταπείνωσης που υφιστάμεθα ως Ελληνες με την αρπαγή, την παράνομη κατακράτηση και την ομηρία των δύο αξιωματικών μας, όλη η διεθνής κοινότητα αυτογελοιοποιείται μπροστά στον Ασιάτη λύκο. Τι να πει κανείς;
Διαβάστε παρακάτω τη συνέχεια:
Ο… παππούς που έχει πάθος για τις μηχανές
Τι κάνουν ο γιος σας και τα κορίτσια σας; Παππούς γίνατε;
Ο γιος μου, ο Γεωργάκης, είναι μαχόμενος δικηγόρος. Με δύο αγόρια (του Θεού, όπως έλεγε η μάνα μου που είχε έξι). Η μία δίδυμη θυγατέρα μου, η Κωνσταντίνα, είναι μαχόμενη δικηγόρος και αυτή, με μια νεογέννητη κορούλα (του Θεού). Η άλλη δίδυμη, η Μαργαρίτα μου, είναι απόφοιτος του Πανεπιστημίου Πειραιά και μεταπτυχιακή στα Ναυτιλιακά του ίδιου πανεπιστημίου. Την έχω κοντά μου μετακλητή συνεργάτιδά μου.
Είστε ακόμη «χαρλεάς»;
Ναι. Γιατί ήμουν και είμαι χομπίστας και ιδεολόγος μηχανόβιος. Ξεκίνησα από «χρηστικός» με το μηχανάκι JLO στα «πέτρινα χρόνια» μου της βιοπάλης, από μαθητής του γυμνασίου. Υστερα πήρα την εκδίκησή μου ως αναβάτης Harley 1.000, 1.200 και 1.500 cc. Και παραμένω.
Ευτυχισμένος είστε;
Η λέξη «ευτυχισμένος» δεν υπάρχει στα αρχαία ελληνικά. Αντί αυτής υπήρχε ο «ευδαίμων» (ο έχων την εύνοια των θεών). Το «ευτυχισμένος» είναι λίγο «αμερικανιά», από το «happy» που το λένε οι Αμερικανοί και οι Νεοέλληνες καταχρηστικά και για ψύλλου πήδημα. Προτού ακόμη διαμορφωθεί η θρησκεία του δωδεκάθεου, στη μακρά περίοδο του παγανισμού, στην πρώιμη μυθολογία, υπήρχαν κάποιες φανταστικές «θεότητες», οι «αγαθοδαίμονες». Ησαν οι πρώτοι αυτοσχέδιοι καλλιεργητές της γης, γεωργοί, φροντιστές των κοπαδιών, ποιμένες, μελισσουργοί κ.λπ. Αυτούς τους σκαπανείς, εφευρέτες τρόπων φυσικής επιβίωσης, οι άλλοι συνάνθρωποι τους αναγόρευαν σε μάγους ή τους θεοποιούσαν. Εγώ νιώθω λίγο «αγαθοδαίμων» (ως θετικός δημιουργός).
