Ο Νίκος Αλέφαντος δεν είναι πια εδώ…. «Εφυγε» χθες, σε ηλικία 81 ετών, για να μάθει μπαλίτσα στη γειτονιά των αγγέλων. Μέχρι το τέλος μαχόταν σαν παλικάρι, αλλά προδόθηκε από την καρδιά του, βυθίζοντας στο πένθος το ελληνικό ποδόσφαιρο.
- Από τους
Γιώργο Σηφάκη, Χάρη Δάντση
Ασυμβίβαστος, αυθόρμητος και αυθεντικός, ο αγαπημένος κυρ Νίκος των φιλάθλων άφησε τη σφραγίδα και το αποτύπωμά του, τα οποία θα μείνουν αθάνατα στο πέρασμα των χρόνων. Η γνώση του για το λαοφιλέστερο σπορ του πλανήτη, την οποία είχε έναν μοναδικό τρόπο να μεταφέρει εντός κι εκτός γηπέδου, σε συνδυασμό με το χαρακτηριστικό του στιλ, τον μετέτρεψε σε μια θρυλική μορφή των γηπέδων.
Τις τελευταίες εβδομάδες η κατάσταση της υγείας του είχε παρουσιάσει επιδείνωση, με τον οικογενειακό γιατρό του εκλιπόντος Παναγιώτη Χλωροκώστα να αναφέρει σχετικά πως «απεβίωσε λόγω διατατικής μυοκαρδιοπάθειας. Παρά την ενδεδειγμένη φαρμακευτική αγωγή και την υπόλοιπη στήριξη των θεραπόντων ιατρών, εμφάνισε τις τελευταίες εβδομάδες σημαντική και ταχεία επιδείνωση. Παρέμεινε, όπως επιθυμούσε, στην οικία του, ανάμεσα στους δικούς του ανθρώπους, στην πολυαγαπημένη του σύζυγο, στα παιδιά και τα εγγόνια του».
Από τη φτώχεια, η οποία τον συντρόφευε μέχρι τα γεράματα, κατάφερε να φτάσει στην αναγνώριση. Άρχισε την ποδοσφαιρική καριέρα του από τον Αστέρα Εξαρχείων και στη συνέχεια αγωνίστηκε με τη φανέλα των Α.Ε. Χαλανδρίου, ΠΑΟ Ρουφ, Ολυμπιακού, Ατρομήτου Πειραιώς, Ολυμπιακού Χαλκίδας, Παναιγιαλείου, Πανελευσινιακού και Βύζαντα Μεγάρων. Ο Αστέρας Εξαρχείων ήταν η πρώτη ομάδα που ανέλαβε ως προπονητής το 1969. Προπόνησε τον (αγαπημένο του) Ολυμπιακό τρεις φορές, δίχως να πραγματοποιήσει μαζί του το μεγάλο όνειρο της κατάκτησης ενός πρωταθλήματος, ενώ πέρασε και από τον πάγκο των ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Α.Ε. Λάρισας, Ηρακλή, Πανιωνίου, Εθνικού Πειραιώς, ΟΦΗ, Καστοριάς, Παναχαϊκής, Ιωνικού, Δόξας Δράμας, Κορίνθου, Απόλλωνα Καλαμαριάς, Προοδευτικής και Εθνικού Αστέρα. Μόνο τυχαίο δεν ήταν, άλλωστε, πως υπήρξε πηγή έμπνευσης για τα Παιδιά από την Πάτρα, το μουσικό συγκρότημα που στα μέσα της δεκαετίας του ’80 έγραψε τραγούδι αφιερωμένο στον Αλέφαντο. Το «Γεια σου, ρε Αλέφαντε, είσαι παλικάρι» έγινε φράση που τον συνόδευε όπου και να πήγαινε.
Η αυτοβιογραφία του
Στη διαδρομή του τίποτα δεν του χαρίστηκε και την είχε διηγηθεί λεπτομερώς στην αυτοβιογραφία «Τα πάντα όλα», η οποία είχε κυκλοφορήσει πριν από περίπου επτά χρόνια. Σε καθεμία από τις 287 σελίδες του βιβλίου έχει και μία ιστορία.
Όπως αυτή με το κόλπο που σκαρφίστηκε κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού με τον Πανσερραϊκό, ενώ ήταν παίκτης του Παναιγιάλειου, για να γλιτώσει από τα σκληρά μαρκαρίσματα του αείμνηστου Πέτρου Στοϊμένου. «Ηταν πολύ δυνατό παιδί. Εχω εγώ την μπάλα και την ώρα που ερχότανε, τον είδα να κάνει ένα τάκλιν δολοφονικό! Στο τσακ τον γλίτωσα τον αστράγαλό μου, αφού την τελευταία στιγμή σήκωσα την μπάλα από πάνω του. Σε μια φάση τού κάνω: “Είσαι όλος ο Πανσερραϊκός σήμερα! Φοβερός!” Με κοιτάει κάπως καχύποπτα στην αρχή. “Τι να κάνω;” μου λέει. Αυτό, ήταν, τσίμπησε, σκέφτομαι. “Για να μη φάμε τις κλοτσιές του αιώνα, χαράμι κάθεσαι εδώ. Εγώ είμαι ο Αλέφαντος, που πέρασα από τον Ολυμπιακό. Θα σε βοηθήσω να σε πάρει σέντερ μπακ ο Ολυμπιακός!” Απίστευτο. Το ‘χαψε! “Εντάξει” μου λέει και με έπαιζε πιο μαλακά. Μετά το τέλος του παιχνιδιού κατεβαίνουμε κάτω στη φυσούνα και μου τη φύλαγε. Του λέω “ρε, φύγε από εδώ, που θέλεις να έρθεις στον Ολυμπιακό. Φύλα τα γίδια εδώ και καλά είσαι”» γράφει στο βιβλίο.
Ιδιαίτερη αναφορά είχε γίνει και στην περίπτωση του Νιγηριανού Ρασίντ Γεκινί, ο οποίος κι αυτός δεν βρίσκεται πια στη ζωή: «Μου είχε φέρει ο Λούβαρης εκείνο τον Γεκινί, που τον διαφήμιζαν όλο το καλοκαίρι ως λιοντάρι και πάνθηρα και αυτός ήρθε άρρωστος με ελονοσία! Θυμάμαι τον είχα βάλει στο πρωτάθλημα με τον Απόλλωνα και δεν μπορούσε να πάρει τα πόδια του. Τι να λέμε τώρα. Ολόκληρο φιλικό έκαμα για να τον δω με το Ρέθυμνο και αυτός δεν έβαλε γκολ ούτε από πέναλτι. Μπελάς! Και λέω “πώς θα παίξουμε με τον Παναθηναϊκό με Καλιτζάκη και Ουζουνίδη; Αυτοί θα του περάσουν χειροπέδες! Μα καλά, τόσα λεφτά, εάν με τον Παναθηναϊκό δεν κάνει προσωπική ενέργεια, διείσδυση, ένα γκολ, τι σόι μεταγραφή είναι τούτος;”».
«Τα πάντα όλα» για «τιτίκες» και… Μπολάκη
Κάθε φορά που μιλούσε έγραφε ιστορία. Γι’ αυτό και οι ατάκες του Νίκου Αλέφαντου έμειναν για πάντα και τις χρησιμοποιούν όλοι!
«Τα πάντα όλα…» Η πιο γνωστή φράση του Αλέφαντου με διαφορά. Εχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που την είπε, αλλά παραμένει στο στόμα όλων των Ελλήνων, ανδρών, γυναικών και παιδιών! «Στα εξηγώ ωραία; Μάθε μπαλίτσα. Βρε, μάθε μπαλίτσα από τον άρχοντα» λέει σε έναν δημοσιογράφο που κάνει το λάθος να ρωτήσει τον Αλέφαντο για έναν καβγά που είχε με ποδοσφαιριστή του. Οι ατάκες του πάντα… μαγικές. «Τους κάνατε παιχταράδες. Ο Χαριστέας θέλει να κάνει μεταγραφή από την Εθνική». Καλεσμένος σε δελτίο ειδήσεων βρίσκει απέναντί του τον Χαριστέα και δεν χάνει την ευκαιρία να τον κατηγορήσει για τις τραγικές εμφανίσεις του και για το γεγονός ότι δεν αποφασίζει να φύγει από την Εθνική.
«Τόζερ, άλλη “τιτίκα” κι αυτή…» Ο πρώην ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ δεν είχε γλιτώσει από τα… δόντια του Αλέφαντου, ο οποίος τον είχε αποκαλέσει «τιτίκα».
«Καλώς τα παιδιά, καλώς τα 3-0…» Ο ΠΑΟΚ κατέβαινε στην Αθήνα για να παίξει με τον Ολυμπιακό και ο Αλέφαντος είπε τη γνώμη του για το παιχνίδι. Ποια ήταν αυτή; «Στα δίχτυα θα μπει ο ΠΑΟΚ, καλώς τα παιδιά». Η φράση «καλώς τα παιδιά» έμεινε, όχι όμως και οι προβλέψεις του «Αλέφα» αφού ο «Δικέφαλος του Βορρά» έφυγε από τη Ριζούπολη με τη νίκη.
«Ο Γκώνιας μ’ αυτό το κούρεμα είναι για εισπράκτορας στα τρόλεϊ». Ο Νίκος Αλέφαντος βλέπει μια συνέντευξη Τύπου του Τάκη Γκώνια και σχολιάζει με τρόπο μοναδικό.
«Κεσκεσέ Μπολάκης; Είμαι πρωταθλητής Ελλάδος στην πυγμαχία, θα τον έριχνα κάτω τον Πολάκη». Απολαυστικός για τον πρώην υπουργό Υγείας.
«Ο Παράσχος έχει πρηστεί απ’ τους μουσακάδες». Ατάκα κεραυνός, όπως και αυτή για τον Δώνη: «Κουνήσου, ρε Δώνη, άσε το στιλ». Ο δημοσιογράφος Κωστής Ραπτόπουλος είχε ολοκληρώσει την ανάλυσή του και ο Αλέφαντος πήρε τον λόγο και τον… έβαλε στη θέση του: «Αυτά που λέει ο… Ραφτόπουλος (τον αποκάλεσε με φ και όχι με π, όπως είναι το όνομά του κανονικά) είναι για την Πεντέλη. Ασε μας ρε τώρα, ρε Ραπτόπουλε, αηδίες μάς λες». Στη συνέχεια προχώρησε στην ανάλυσή του, χρησιμοποιώντας επικές ατάκες: «Ο Λημνιός ο γκόμενος, ο Πέλκας δεν ιδρώνει, η γριά ο Βιεϊρίνια και το μαλλί του Πασχαλάκη, πού να πάει έτσι».
Ο Νίκος Αλέφαντος «έφυγε», αλλά στην πραγματικότητα θα είναι για πάντα εδώ. Άφησε ως κληρονομιά τις ατάκες του, από τις οποίες πλούτισε κόσμος και κοσμάκης.
Το παράπονο για τον Δούρο που τον έπνιγε
Το χαμένο πρωτάθλημα του 2004, στην τρίτη θητεία του στον πάγκο του Ολυμπιακού, «στοίχειωνε» τον Αλέφαντο.
Ηταν ένας από τους μεγαλύτερους καημούς του. Είχε επιστρατευτεί από τον Σωκράτη Κόκκαλη τον Μάρτιο του 2004 οδηγώντας την ομάδα του Πειραιά σε έξι νίκες σε επτά παιχνίδια πρωταθλήματος, με την ισοπαλία (2-2) κόντρα στον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο να αποδεικνύεται καταδικαστική… Η διαιτησία του Γιώργου Δούρου ήταν αυτή που, όπως είχε πει χαρακτηριστικά, «τον κατέστρεψε».
«Να βγει να μιλήσει. Είναι θέμα ζωής για εμένα. Τι ψυχή θα παραδώσει ο κύριος Δούρος; Βγες από την Κόρινθο, κύριε Δούρο, γιατί δεν το κάνεις; Ο Ολυμπιακός θα έπαιρνε το ωραιότερο πρωτάθλημα της ιστορίας του» ήταν μερικά από τα λόγια του σε τηλεοπτική συνέντευξή του εκείνη την εποχή, ενώ στην αυτοβιογραφία του είχε διηγηθεί: «Ο Κόκκαλης με επιστρατεύει, δεν μπορούσα να πω “όχι” με τίποτα! Δεν πήγαινε κανένας. Ο Παναθηναϊκός είχε ομάδα-φόβητρο τότε. Η αλήθεια είναι πως μέσα στον Ολυμπιακό είχα παραδοσιακά κάποιους εχθρούς που δεν ήθελαν να πετύχω στην ομάδα. Δεν είναι κρυφό, μιλάω για τον Λούβαρη, τον οποίο είχα αποκαλέσει “πιράνχας” σε μια παλιότερη συνέντευξή μου. Μόλις πήρα το “x”, το 2-2 μέσα εκεί, και με το ποδόσφαιρο που έπαιξα, με πήρε στις δύο τα ξημερώματα για να μου δώσει συγχαρητήρια ο ίδιος ο Κόκκαλης! “Τους διέλυσες” και τέτοια… Τότε, όμως, με έκοψε ο Δούρος. Αυτό δεν μπορώ να το χωνέψω. Δεν πιστεύω πως ο Δούρος είδε τη μισή φάση. Oλη την είδε, αλλά είπε “όχι” γιατί τον συνέφερε. Oλα τα είδε. Και οι άλλοι τα είδανε».