Aσος στα κροσέ o Βασίλης Μπισμπίκης από τις «Άγριες μέλισσες» του ΑΝΤ1.
Οι σκιές στο ημίφως κινούνται σαν αιλουροειδή που ξεπήδησαν σ’ ένα αστικό τοπίο. Πλησιάζοντας ολοένα και περισσότερο το σκηνικό μοιάζει βγαλμένο από κάποια γειτονιά του Μπρούκλιν, εκεί όπου πριν από την επέλαση των χίπστερ τα παιδιά των γκέτο έχτιζαν τα κορμιά τους σε υπαίθρια γυμναστήρια για να ξεφύγουν από τις συμμορίες και τα ναρκωτικά.
Σε μια γωνιά των Άνω Πετραλώνων, στην οδό Δεξαμενής 2, σε ένα ανοιχτό γηπεδάκι μπάσκετ, με φωτισμό τόσο χαμηλό, που ίσα ίσα μπορεί κανείς να διακρίνει τον άλλον και τον περιβάλλοντα χώρο, εκτυλίσσονται σκηνές που θα μπορούσαν να είχαν ξεπηδήσει από την αριστουργηματική ταινία του Κλιντ Ιστγουντ «Million Dollar Babe». Κεντρική φιγούρα, μια γυναίκα νευρώδης με κινήσεις ρομποτικές. Γύρω της μια ομάδα αγοριών και κοριτσιών την ακούν ευλαβικά.
Πλησιάζουμε, χωρίς να θέλουμε να διακόψουμε την προπόνηση. «Ξεκινάτε ζέσταμα, φοράτε γάντια και περιμένετε τις οδηγίες μου» είναι τα πρώτα λόγια της. Για τη Χριστίνα «Τεξανού», το kickboxing δεν είναι απλώς ένα κομμάτι της ζωής της, είναι η ζωή της. Κι ας τη φώναζαν κάποιοι στα νιάτα της «θηλυκό Γκάλη», όταν ξεκινούσε πρώτη φορά, κοριτσόπουλο τότε, το μπάσκετ.
Στα γυμναστήρια
Η μοίρα θα της παίξει άσχημα παιχνίδια… Ο ξαφνικός θάνατος του άντρα της θα τη βρει μόνη να μεγαλώνει δυο παιδιά. Έχει μάθει, όμως, να παλεύει. Όπως και όταν ένας τραυματισμός στα παρκέ θα την αναγκάσει να αφήσει την μπάλα του μπάσκετ. Εξομολογείται ότι εκείνη την περίοδο, μη μπορώντας να διαχειριστεί την απώλεια του άντρα της, γεμίζει με επιθετικότητα. Μια συνάντηση με έναν άνθρωπο που έχει γυμναστήρια θα την οδηγήσει κάποια στιγμή να αντιμετωπίζει σάκους του μποξ. Ανεβαίνει στα ρινγκ και εξελίσσεται σε αθλήτρια πυγμαχίας, πριν μεταπηδήσει στο kickboxing. Η πορεία της μετά, σαν ένα παζλ, τα κομμάτια του οποίου συμπλήρωνε το ένα το άλλο: αθλήτρια, βοηθός προπονητή, προπονήτρια. Στην επαγγελματική ζωή της μπαίνει κάποια στιγμή και το τμήμα kickboxing του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού. Φτιάχνει το τμήμα από το μηδέν, και μέσα σ’ ένα «καταπράσινο» περιβάλλον στα σωθικά της ιστορικής Λεωφόρου το kickboxing ανθεί, κερδίζοντας τίτλους και διακρίσεις!
Το team της Χριστίνας, όταν δεν πατά το πόδι της (τρεις φορές την εβδομάδα) στο ανοιχτό γήπεδο μπάσκετ, βρίσκει καταφύγιο στη σχολή της Fighting Underground Team στα Πετράλωνα. Ένα team που έχει ακόμη και ηθοποιούς, τραγουδιστές συγκροτημάτων κ.ά. Εδώ προπονείται και ο σκληρός διευθυντής των φυλακών που κάνει κόλαση τη ζωή της Ελένης στις «Άγριες μέλισσες»!
Γιατί έβαλε τα γάντια
Ο αδίστακτος Βόσκαρης, τον οποίο υποδύεται αριστουργηματικά ο Βασίλης Μπισμπίκης, πετά τη στολή του διευθυντή του σωφρονιστικού καταστήματος, φορά την μπλούζα του Fighting Underground Team και μεταμορφώνεται σε kickboxer! Από κοντά του και ο Τάσος Ιορδανίδης και η Θάλεια Ματίκα, οι οποίοι δείχνουν ότι δεν έχουν ταλέντο μόνο στην υποκριτική, αλλά και στα κροσέ!
Όπως μας αποκαλύπτει η Χριστίνα, ο Βασίλης Μπισμπίκης φόρεσε για πρώτη φορά τα γάντια όταν πέρασε το κατώφλι του τμήματος kickboxing του Παναθηναικού. Μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχε καμιά επαφή με το σπορ. Όλα έγιναν για τις ανάγκες ενός ρόλου, που απαιτούσε να χάσει κιλά και να δείχνει γυμνασμένος. Από τότε κόλλησε με το ρινγκ και ανάμεσα στα γυρίσματα και στις πρόβες για το θέατρο μεταμορφώνεται σε kickboxer! Εδώ που τα λέμε καλύτερα να ξεσπά στους σάκους του μποξ παρά στην τηλεοπτική «Ελένη», τη Μαρία Κίτσου, που υποφέρει στα…χέρια του!
Παρατηρώντας τα παιδιά που προπονούνται δίπλα της, διαπιστώνουμε ότι τα περισσότερα είναι κορίτσια νεαρής ηλικίας. «Μη σας φαίνεται παράξενο» μας λέει και συνεχίζει: «Σε μια εποχή που η εγκληματικότητα και η βία στους δρόμους και στις γειτονιές είναι έντονες, πολλά κορίτσια θέλουν να χτίσουν γύρω τους μια “ασπίδα αυτοπροστασίας”. Γι’ αυτό επιλέγουν δυναμικά αθλήματα. Νιώθουν αυτοπεποίθηση, πατάνε πιο γερά στα πόδια τους». Ο προπονητής είναι ο πνευματικός πατέρας τους, ο καθοδηγητής τους.
«Εδώ δεν φτιάχνουμε πολεμικές μηχανές. Το ήθος και ο σεβασμός πάνε μαζί με τις γροθιές και τις κλοτσιές στην προπόνηση. Και το πιο σημαντικό: Όποιος δεν είναι καλός μαθητής δεν πατά το πόδι του εδώ. Δεν έχει θέση ανάμεσά μας. Ο ρόλος μου είναι να χτίσω χαρακτήρες πάνω απ’ όλα, καλούς ανθρώπους και όχι μόνο καλούς αθλητές ή πρωταθλητές» λέει η Χριστίνα με εξομολογητική διάθεση πριν συνεχίσει να δίνει τις οδηγίες της στην ομάδα της!