Η βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Όλγα Κεφαλογιάννη αποκαλυπτική όσο ποτέ άλλοτε.
«Οι βουλευτές οφείλουμε να μιλάμε και να διεκδικούμε. Ακόμα και αν δεν γινόμαστε αρεστοί» λέει η πρώην υπουργός και βουλευτής της Ν.Δ. Όλγα Κεφαλογιάννη, μιλώντας σήμερα στην «Espresso», για τη «λίγο πιο πέρα από την κομματική γραμμή» κριτική που ασκεί κατά καιρούς στην κυβέρνηση.
Την ίδια στιγμή, δίνει σκληρή αλλά και ξεκάθαρη απάντηση στην υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, που είπε ότι η Όλγα Κεφαλογιάννη «επαινείται από την αντιπολίτευση, κι αυτό πρέπει να την προβληματίσει», δηλώνοντας ότι «δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή για έναν πολιτικό από το ότι τον ψηφίζει ο λαός και τον σέβεται ο αντίπαλος». Η Όλγα Κεφαλογιάννη διατείνεται, χωρίς να το πολυαναλύει, ότι δεν υπάρχει καμιά αντίθεση με τον πρωθυπουργό και ότι «έχουν γίνει σημαντικά βήματα από την κυβέρνηση. Όχι αυτά που θα θέλαμε και φιλοδοξούσαμε τον Ιούλιο του 2019».
Η πρώην υπουργός, που έχει αλλάξει ρότα στην προσωπική ζωή της μετά το διαζύγιο που πήρε, στηρίζει και πολιτικά τις καλλιτεχνικές δραστηριότητες του συντρόφου της, συνθέτη και παραγωγού Μίνου Μάτσα, λέγοντας ότι η κυβέρνηση πρέπει να είναι μαζί με τους δημιουργούς και όχι απέναντι. «Είναι κοσμοπολίτης, βαθιά καλλιεργημένος, με ανοιχτό μυαλό και συγκροτημένη άποψη για όλα τα θέματα» είναι τα χαρακτηριστικά του συντρόφου της Μίνου, έτσι όπως τα σκιαγραφεί η ίδια η Όλγα!
Βαριά τα σημάδια του κορονοϊού στη χώρα τελικά. Πώς θα βγούμε από τη στενωπό;
«Ζούμε τη μεγαλύτερη παγκόσμια κρίση μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η πανδημία αλλάζει τα πάντα σε ολόκληρο τον πλανήτη και προκαλεί ήδη μια τεράστια οικονομική κρίση ως αποτέλεσμά της. Τα σημάδια της τα βλέπουμε και στη χώρα μας, με τη μεγάλη μείωση του ΑΕΠ που προβλέπεται για το 2020.
Δεν μπορώ να προβλέψω, όμως, πότε θα βγούμε από αυτή τη στενωπό. Νομίζω ότι κανείς δεν μπορεί να το κάνει. Βλέπετε τους επιστήμονες πόσο προσεκτικοί είναι. Δεν υπάρχουν βεβαιότητες σε αυτή την ιστορία, ούτε φυσικά αυθεντίες. Η επιστήμη προχωρά με μεγάλες ταχύτητες για να βρεθεί μια λύση. Θέλω να είμαι αισιόδοξη ότι, έπειτα από έναν δύσκολο χειμώνα, θα έρθει η άνοιξη και τα πράγματα θα πάνε καλύτερα. Πρέπει να δείξουμε υπομονή, πειθαρχία, αλληλεγγύη εκεί όπου χρειάζεται, για να ξεπεράσουμε όλοι μαζί αυτή την οδυνηρή περιπέτεια».
Τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση είναι τα σωστά;
«Η κυβέρνηση αντέδρασε με μεγάλη ταχύτητα σε αυτή την ιστορία. Είναι κάτι που το αναγνωρίζουν όλοι. Από την πρώτη στιγμή δεν υποτίμησε τον κίνδυνο, δεν κρύφτηκε πίσω από το δάχτυλό της. Οσα κράτη το έκαναν το πλήρωσαν ακριβά. Παράλληλα, όμως, υπήρξαν και μέτρα στήριξης, που συγκράτησαν τις μεγάλες οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας. Φτιάχτηκε ένα δίχτυ ασφαλείας, που προστάτεψε σε μεγάλο βαθμό την εργασία, στήριξε τη ρευστότητα, μείωσε τις μεγάλες πιέσεις της ύφεσης. Έχουμε δρόμο μπροστά μας και χρειάζονται μέτρα σε πολλές κατευθύνσεις για να αντέξουμε τους κραδασμούς».
Πώς κρίνετε τα περίπου δύο χρόνια Μητσοτάκη;
«Είναι μια κυβέρνηση που εξελέγη με μια αναπτυξιακή ατζέντα, σε μια περίοδο ελπίδας και αισιοδοξίας μετά τα γκρίζα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ. Μετά όμως το πρώτο εξάμηνο, τα πάντα άλλαξαν, γιατί είχε και έχει ακόμα να διαχειριστεί τρεις μεγάλες κρίσεις μαζί, οι οποίες διαρκούν στον χρόνο – τα ελληνοτουρκικά, την πανδημία και φυσικά την οικονομική κρίση. Δεν νομίζω ποτέ στο παρελθόν άλλη κυβέρνηση να πέρασε από τόσο δύσκολη και σύνθετη κατάσταση. Παρ’ όλα αυτά, στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων.
Και αυτό αποτυπώνεται στην εμπιστοσύνη των πολιτών που καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις, αλλά και στην επαφή που έχουμε με τον κόσμο. Της αναγνωρίζεται ότι προσπαθεί και δουλεύει. Υπάρχουν απαιτήσεις από τους πολίτες. Και είναι θεμιτές. Και εμείς οι βουλευτές οφείλουμε να τις ακούμε και να τις εκφράζουμε. Οι πολίτες γνωρίζουν, έχουν απόλυτη αντίληψη της κατάστασης και κατανόηση για το πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα. Η κυβέρνηση θα κριθεί συνολικά, στο τέλος της τετραετίας, όταν θα έχει ολοκληρώσει το πρόγραμμά της».
Πάντως, το επενδυτικό μπαράζ δεν το έχουμε δει ακόμη…
«Δεν θα συμφωνήσω μαζί σας. Με δεδομένες τις δυσκολίες που σας περιέγραψα, έχουν γίνει σημαντικά βήματα σε μικρό χρονικό διάστημα. Οχι αυτά που θα θέλαμε και φιλοδοξούσαμε τον Ιούλιο του 2019. Ομως, υπάρχουν επενδύσεις εμβληματικές και με μεγάλη αξία, όπως αυτή της Microsoft στην Ελλάδα, δίνοντας ψήφο εμπιστοσύνης στη χώρα μας. Δείχνουν ότι η Ελλάδα μπορεί να μπει δυναμικά στην 4η Βιομηχανική Επανάσταση, με θετικές επιπτώσεις στην απασχόληση, στην επιστημονική έρευνα, στην προσπάθεια που γίνεται για την αναχαίτιση του brain drain. Θέλω να πιστεύω ότι με το τέλος της πανδημίας και την επιστροφή στην ανάπτυξη, θα μπορέσουμε να δούμε ένα μεγάλο κύμα επενδύσεων στη χώρα μας».
Υπήρξε ανάμεσα σε εσάς και στον Κυριάκο Μητσοτάκη κάποια αντίθεση για το πώς χειρίζεται η κυβέρνηση τα θέματα πολιτισμού;
«Δεν υπάρχει καμία απολύτως αντίθεση με τον πρωθυπουργό».
Τι λάθος έγινε με τον καλλιτεχνικό κόσμο και δεν στηρίχθηκε επαρκώς εν μέσω της πανδημίας, παρότι είναι απ’ τους πλέον πληγέντες; Ποιος φταίει τελικά για τα κλειστά θέατρα και τα σινεμά, τις ανύπαρκτες παραστάσεις, συναυλίες κ.λπ.;
«Ο πολιτισμός, οι δημιουργοί και οι εργαζόμενοι πληρώνουν βαρύ τίμημα σε αυτή την κρίση. Αυτό που έλεγα από την πρώτη στιγμή της πανδημίας είναι ότι χρειάζεται ένα ολοκληρωμένο σχέδιο, που θα αντιμετωπίζει τόσο τις άμεσες ανάγκες που δημιουργούνται από τις επιπτώσεις της πανδημίας, όσο και μια γενικότερη στρατηγική υποστήριξης στον χώρο του σύγχρονου πολιτισμού.
Κάποια μέτρα στήριξης υπήρξαν. Η κρίση όμως συνεχίζεται, τα προβλήματα εντείνονται, μεγαλώνουν και τελικά μας ξεπερνούν. Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις, ιδίως σε τόσο οριακές καταστάσεις. Γι’ αυτό και χρειάζεται η διαρκής και όχι η αποσπασματική στήριξή μας. Και, πάνω από όλα, χρειάζονται κατανόηση και εξαντλητικός διάλογος με τους δημιουργούς και τους εργαζομένους του χώρου. Να χτίσουμε μια νέα σχέση εμπιστοσύνης. Είμαστε μαζί, δεν είμαστε απέναντι».
Γιατί τελικά δεν αναλάβατε το υπουργείο;
«Ήταν πολύ συνειδητή η απόφασή μου να μη συμμετάσχω στο κυβερνητικό σχήμα, η οποία και εξηγήθηκε επαρκώς τον Ιούλιο του 2019. Επέλεξα να προσφέρω στη μεγάλη προσπάθεια της κυβέρνησης από τη θέση της βουλευτού. Γιατί πιστεύω βαθιά ότι έχουμε δύναμη παρέμβασης. Ακούμε τους πολίτες, μεταφέρουμε τα αιτήματά τους, διεκδικούμε, αν χρειαστεί, πιέζοντας την κυβέρνηση. Πάντα δημιουργικά, πάντα προς όφελος όσων μας εξέλεξαν, αλλά και του συνόλου των πολιτών. Αυτοί είναι οι κανόνες της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, κυρία Μπενέκου. Θα το επαναλάβω: Οι βουλευτές οφείλουμε να μιλάμε και να διεκδικούμε. Ακόμα και αν κάποιες φορές δεν γινόμαστε αρεστοί».
Πρόσφατα, σε μια συνέντευξή της, η υπουργός Πολιτισμού δήλωσε ότι «βουλευτής της συμπαράταξης που επαινείται τόσο πολύ από σκιώδη υπουργό της μείζονος αντιπολίτευσης μάλλον πρέπει να προβληματιστεί». Πώς το σχολιάζετε;
«Ο πατέρας μου Γιάννης Κεφαλογιάννης, κυρία Μπενέκου, που υπηρέτησε το ελληνικό Κοινοβούλιο για πολλές δεκαετίες, μου είχε πει πριν από πολλά χρόνια ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή για έναν πολιτικό από το ότι τον ψηφίζει ο λαός και τον σέβεται ο αντίπαλος. Το κρατάω σαν πολύτιμη πολιτική παρακαταθήκη. Στον ΣΥΡΙΖΑ άσκησα πολύ σκληρή κριτική για τα πεπραγμένα του στον χώρο του πολιτισμού. Δεν τους χαρίστηκα, και προφανώς δεν μου χαρίζονται και αυτοί».
Οι εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά θα είναι προς όφελός μας;
«Περνάμε τη μεγαλύτερη κρίση, τουλάχιστον σε διάρκεια, στις ελληνοτουρκικές σχέσεις μετά το 1974. Με μια Τουρκία άκρως επιθετική, αναθεωρητική, προκλητική έναντι όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης. Η χώρα, απέναντι σε αυτή την πρωτοφανή προκλητικότητα, κατάφερε να σταθεί εμπόδιο στα σχέδια της Τουρκίας. Σχέδια που ήθελαν την Ελλάδα σε μειονεκτική θέση, προ τετελεσμένων γεγονότων. Απέτυχαν, όμως. Όπως απέτυχαν και τον Μάρτιο στον Έβρο και το καλοκαίρι στο Αιγαίο. Το ίδιο θα συμβεί και τώρα, στη νέα φάση προκλητικότητας που έχει περάσει η Τουρκία. Στα «βαθιά νερά του Αιγαίου», όπως αρέσκεται να λέει με ανάρμοστη ειρωνεία ο κ. Τσίπρας, οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις απέδειξαν και αποδεικνύουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ότι και ξέρουν και μπορούν να υπερασπίζονται την πατρίδα. Στάθηκαν και στέκονται στο ύψος των περιστάσεων.
Όπως στο ύψος των περιστάσεων στέκεται και η ελληνική διπλωματία. Το διπλωματικό κεφάλαιο της χώρας πολλαπλασιάστηκε αυτή την περίοδο. Κάναμε συμμαχίες, αναδείξαμε το αληθινό ιμπεριαλιστικό πρόσωπο της Τουρκίας, κερδίσαμε σεβασμό και αναγνώριση από τους εταίρους μας. Φερθήκαμε και λειτουργήσαμε σαν μια αληθινή ευρωπαϊκή δύναμη, που υπερασπίζεται τα κυριαρχικά της δικαιώματα, που υπερασπίζεται τα σύνορα της Ευρώπης. Αυτή είναι η αλήθεια και για αυτή την αλήθεια θα πρέπει όλοι να είμαστε υπερήφανοι. Οφείλουμε να χτίσουμε μια νέα εθνική αυτοπεποίθηση στους Έλληνες πολίτες.
Αυτοπεποίθηση ότι μπορούμε να αντεπεξέλθουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο σε τόσο πολλές προκλήσεις».
Το νέο κεφάλαιο στην προσωπική της ζωή
Ο Μίνως σκέφτεται «αριστερά» ή «δεξιά»; Σας κάνει πολιτική κριτική;
«Δεν μου αρέσει να βάζω ταμπέλες σε ανθρώπους. Ο Μίνως σκέφτεται πάντα μπροστά. Είναι κοσμοπολίτης, βαθιά καλλιεργημένος, με ανοιχτό μυαλό και συγκροτημένη άποψη για όλα τα θέματα. Συζητάμε πολλά ζητήματα, αλλά σεβόμαστε και οι δυο την πολυφωνία και τη διαφορετική άποψη».
Φοβηθήκατε ποτέ τον κορονοϊό;
«Προσέχω πάρα πολύ. Από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε η πανδημία. Προσέχω για τον εαυτό μου, αλλά και για τους ανθρώπους που συναναστρέφομαι. Η περίφημη ατομική ευθύνη είναι ένας κρίκος σε μια μεγάλη αλυσίδα ευθύνης και προστασίας που οφείλουμε να δείχνουμε στον κοινωνικό μας περίγυρο. Είναι βαθιά κοινωνική πράξη και ενοχλούμαι πολύ όταν λοιδορείται. Θέλω να πιστεύω ότι, όταν τελειώσει αυτή η μεγάλη περιπέτεια, η έννοια της ευθύνης προς το σύνολο θα είναι κάτι που θα μας μείνει. Να δρούμε ατομικά, με σκοπό το κοινό καλό. Να αντιλαμβανόμαστε ότι οι πράξεις μας επηρεάζουν το σύνολο της κοινωνίας».
Από την ώρα που ερωτευτήκατε ξανά, εγώ βλέπω μια άλλη Όλγα, πιο χαλαρή, με τα τζινάκια της, να χαίρεται τη ζωή!
«Είμαι σε μια νέα περίοδο της ζωής μου, που, παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες -ζούμε εν μέσω μιας πανδημίας-, είναι πολύ δημιουργική, πολύ ζωντανή και ιδιαίτερα παραγωγική».
Άφησε σημάδια το διαζύγιο;
«Ένα διαζύγιο είναι το τέλος ενός κύκλου. Αφήνει αποτύπωμα. Αναμνήσεις, σεβασμό για το παρελθόν. Σε κάνει να σκέφτεσαι τη ζωή και να αντιμετωπίζεις τα πράγματα με μεγαλύτερη πείρα. Και μετά προχωράς μπροστά. Ετσι είναι η ροή των πραγμάτων στη ζωή».