Έρχεται καταιγιστικός, ύστερα από τριάντα πέντε χρόνια πετυχημένης συνδικαλιστικής δράσης, να διεκδικήσει ξανά την ηγεσία του ΣΑΤΑ (Συνδικάτο Αυτοκινητιστών Ταξί Αττικής). Στις εκλογές της ερχόμενης εβδομάδας, 8, 9 και 10 Απριλίου, ο «θρυλικός» Θύμιος Λυμπερόπουλος επιστρέφει για να παλέψει, ώστε «να μην καταπιούν τα ταξί οι πολυεθνικές», όπως χαρακτηριστικά λέει, μιλώντας σήμερα στην «Espresso».
- Από τη Βίβιαν Μπενέκου
Ο πρόεδρος της ΔΑΚΜΜΕ ΤΑΞΙ, της Δημοκρατικής Ανεξάρτητης Κίνησης Μικρομεσαίων Επαγγελματιών, αντί να καθίσει ήσυχος, να καλλιεργεί τις ελιές και τις πορτοκαλιές του στο χωριό του, στο Ξυλόκαστρο, ξαναγίνεται ο πονοκέφαλος του Κυριάκου Μητσοτάκη, με τον οποίο συγκρούστηκε πολύ λίγα χρόνια πριν.
Είναι σίγουρος ότι και αυτήν τη φορά θα κερδίσει τις εκλογές του σωματείου του και θα διεκδικήσει -με όποιον τρόπο μπορεί- μια πολιτική που θα διασφαλίζει το δημόσιας χρήσης ταξί ενάντια σε συμφέροντα, που, όπως μας λέει, επιχειρούν να τον φιμώσουν και να τον βγάλουν από τη μέση.
Ο Θύμιος Λυμπερόπουλος όμως, που δεν καταλαβαίνει από τέτοια, ηγείται των ξεσηκωμένων στις πιάτσες των ταξί συναδέλφων του, που πλήττονται από την είσοδο στη δουλειά τους πολυεθνικών και ανεξέλεγκτων ιδιωτών.
Τι σας έκανε να ξαναβγείτε στο προσκήνιο και να κατεβείτε πάλι σε εκλογές;
Γιατί υπάρχει πλέον ένας αθέμιτος ανταγωνισμός, που τελειώνει τον κλάδο. Είμαστε στην πιο δύσκολη στιγμή μας. Η Ν.Δ. ξεκίνησε την πορεία της έχοντας ως πυξίδα ότι το κράτος είχε τον έλεγχο της οικονομίας και ότι δεν μπορούν οι πολλοί να πατούν τους λίγους. Αυτό ήταν η φιλοσοφική τοποθέτηση της Ν.Δ. του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Δυστυχώς όμως, από το 2000 και μετά, από τον Σημίτη και ύστερα, οργανώθηκε στη χώρα μας η παγκοσμιοποίηση της διαφθοράς και της απαξίωσης του ανθρώπου. Μπήκαν μπροστά τα συμφέροντα. Και φτάσαμε σήμερα, με τη σημιτική ομάδα που είναι στην ηγεσία, να οδηγείται η χώρα σε μια άνευ προηγούμενου φτωχοποίηση. Το ταξί το έχουν τελειώσει. Πολεμούν λυσσωδώς μέσα από την παγκοσμιοποίηση να βάλουν το Ι.Χ. ως αντίπαλο του ταξί. Να απαξιώσουν, δηλαδή, με κάθε τρόπο το δημόσιας χρήσης αυτοκίνητο. Είναι πολλά τα συμφέροντα. Καταφέραμε επί ΣΥΡΙΖΑ, με τον Χρήστο Σπίρτζη, να αποτρέψουμε αυτήν την τακτική με τον νομό 4530, που έβαζε τάξη και στις πολυεθνικές και στα Ι.Χ., κι ήρθε ο Μητσοτάκης και τα ανέτρεψε όλα, καταστρέφοντας τον κλάδο μας. Ο Μητσοτάκης ήξερε ότι εγώ δεν κάνω πίσω στα αιτήματα του κλάδου. Είχε δημόσια εκτεθεί προτού ψηφιστεί ο νόμος Σπίρτζη, ότι τον νομό θα τον αλλάξει, λέγοντας μάλιστα ότι εγώ και ο ΣΑΤΑ και είμαστε μειοψηφία, και ότι πλειοψηφία είναι η Beat. Τόσο ψυχρά. Όταν έγινε πρωθυπουργός, λοιπόν, άρχισε να διαλύει τον νόμο, με παράλληλους νόμους, χωρίς να τον εφαρμόζει. Π.χ., πήγε στην Αστυπάλαια, και με πρόσχημα τη δήθεν πράσινη ενέργεια, επέτρεψε στο Ι.Χ. να κάνει αστική μεταφορά. Το Ι.Χ. όμως δεν έχει έδρα, όπως το ταξί κι όταν δίνει εκεί το δικαίωμα, αύριο θα το δώσει και εδώ.
Γιατί το κάνει αυτό;
Υπάρχουν δισεκατομμύρια συμφέροντα. Διαλύει το δημόσιας χρήσης ταξί χάρη μεγάλων κεφαλαίων που εκπροσωπούν αυτές τις ομαδικές εταιρίες, τις πολυεθνικές, που δουλεύουν για να βγάζουν χρήματα έξω. Γίνονται τριγωνικές συναλλαγές εκατομμυρίων.
Συρρικνώθηκε ο κλάδος εξαιτίας αυτών;
Σήμερα τα 3.500 από τα 14.000 ταξί είναι αραγμένα. Δεν ανεβαίνει ο οδηγός, γιατί δεν βγαίνει οικονομικά. Δεν του μένει τίποτα και δουλειά δεν έχει. Το ταξί έχει καταργήσει σήμερα τις δύο βάρδιες. Οι άνθρωποι δουλεύουν δεκαπεντάωρες μονοβάρδιες. Τελείωσε ο κλάδος… φτωχοποιήθηκε.
Πώς θα τους αντιμετωπίσετε;
Θα τους πάρω τις εκλογές. Θα κερδίσω. Έχω να αντιμετωπίσω την επιθυμία όλου του κλάδου να γυρίσω πίσω και να αντιμετωπίσω τη διαπλοκή και τους διαπλεκόμενους, που σπαταλούν τεράστια χρήματα για να τραβήξουν ψήφους, για να κρατήσουν τη στήριξη στην κυβέρνηση. Όλη η διαπλοκή έχει πέσει πάνω μου.
Πώς νιώθετε που είστε «σαρξ εκ της σαρκός» της Ν.Δ. και η κυβέρνηση είναι τόσο απέναντί σας;
Το έχω ξανανιώσει αυτό. Δεν με απασχολεί. Εμένα με ικανοποιεί το στελεχιακό δυναμικό και η βάση του κόμματος, που μου λέει με ένα στόμα: «Κοίτα τον κλάδο σου και μην ακούς κανέναν»…Υπάρχει όμως και μια θλίψη… Να δουλεύω για ένα κόμμα τόσα χρόνια, αμισθί, να έχω γυρίσει όλη την Ελλάδα εκατό φορές για λογαριασμό του κόμματος, να εκλέγομαι συνέχεια στην κεντρική επιτροπή, να έχω αναλάβει για χρόνια τους παραγωγικούς τομείς και να μη γίνεται τίποτε χωρίς εμένα, να με παρακαλάνε να στηρίξω βουλευτές, και να βλέπω σήμερα κάτι τύπους που τους ενδιαφέρει μόνο ο μισθός τους και τίποτε άλλο. Θλίψη.
Πώς κρίνετε τον Μητσοτάκη;
Είναι ο πιο αυταρχικός αρχηγός. Και πιστεύω ότι, επειδή έχει ιδεολογικές ανασφάλειες, φοβίζει τον κόσμο. Ο κόσμος της Ν.Δ., τα στελέχη της, φοβούνται να μιλήσουν. Είναι πρωτοφανές αυτό. Εγώ τους ξέρω τριάντα χρόνια τώρα και πρώτη φορά τούς βλέπω όλους να φοβούνται να πουν την άποψή τους και να διαφωνήσουν. Είναι αδιανόητο αυτό.
Τι «ιδεολογικές ανασφάλειες» έχει;
Δεν έχει ιδεολογία ο Κυριάκος. Όταν τον βλέπεις να πατάει στο σάπιο παρελθόν, το βρόμικο, το διαπλεκόμενο του Σημίτη, αυτός ο άνθρωπος δεν έχει ιδεολογία. Εμένα τριάντα χρόνια συνέχεια με παρακαλούσαν τα κανάλια να βγαίνω, να κάνουν τηλεθέαση ή ακροαματικότητα τα ραδιόφωνα, και σήμερα με έχουν αποκλείσει από παντού.
Θέλετε να πείτε ότι έχει δοθεί εντολή φίμωσης;
Ναι, η λίστα Πέτσα έχει απαιτήσεις. Εγώ το ένιωσα προτού βγει ακόμη ο Μητσοτάκης. Ξαφνικά με κόψανε. Έξι μήνες πριν, που είχαν πάρει απόφαση να τον στηρίξουν, με κόψανε οι πάντες. Το σύστημα με απέκλεισε από παντού.
Τριάντα τέσσερα χρόνια συνδικαλίζεστε. Δεν κουραστήκατε;
Οχι, ποτέ. Κάθε φορά που έχω εκλογές ανανεώνομαι δέκα χρόνια. Σαν σωτήρα με περιμένουν οι συνάδελφοί μου.
Μήπως όμως αυτός ο παλιός συνδικαλισμός έχει πεθάνει;
Υπάρχουν τρία είδη συνδικαλιστών: Ο ένας, που κάνει συνδικαλισμό για τον εαυτό του, αυτός που κάνει για να κονομήσει, και ο τρίτος, που εγώ πιστεύω, κάνει συνδικαλισμό για τον συνδικαλισμό. Για να τιμάει την ψήφο των συναδέλφων του. Εμένα καμιά διαπλοκή δεν μπόρεσε να με κρατήσει από τη γραβάτα, γιατί δεν τα πήρα από κανέναν.
Επιχειρείτε ρεβάνς σε ό,τι σας έχουν κάνει; Μήπως θέλετε να πείτε, δηλαδή, εσείς την τελευταία λέξη;
Το συζήτησα με την οικογένειά μου, που ήταν αρνητική εντελώς, αρχικά. Κι αυτό γιατί η οικογένειά μου έχει υποφέρει μέσα από αυτήν την άσκηση συνδικαλισμού. Έχω δεχθεί από απειλές μέχρι και πυροβολισμούς στο αυτοκίνητό μου. Κόσκινο μου το έκαναν… κι όλο αυτό γιατί ποτέ δεν υποτάχθηκα στα συμφέροντα της διαπλοκής. Χρόνια τώρα μου έχουν προσφέρει τεράστια ποσά να εγκαταλείψω τον κλάδο, πολλές φορές. Όταν έφτιαχνα το μητρώο των ταξί, υπήρχαν στην Αθήνα 42.000 φάκελοι ταξί και από αυτά, μόνο τα 14.000 ήταν τα νόμιμα. Τα καθάρισα όλα μέσα σε μία πενταετία. Τα έφτιαξα από την αρχή όλα μόνος μου και είχα αντιπάλους τους πάντες. Έτσι η οικογένειά μου αρχικά ήταν αρνητική από φόβο. «Πάμε να αράξουμε στο χωριό στο Ξυλόκαστρο» μου είπε η γυναίκα μου. Όμως, εγώ τους έβαλα τον εξής προβληματισμό: «Αυτός ο κόσμος με τιμά, με έχει κάνει θεό τριάντα πέντε χρόνια. Δεν ήρθε η ώρα να τους δώσω κάτι; Τώρα, που πουλιέται ο κλάδος, εγώ πάω να φύγω; Αισθάνομαι ντροπή απέναντί τους». Κι ύστερα με ένα στόμα όλοι μου είπαν: «Κατέβα!» Τέτοια αγάπη, πάντως, άλλος συνδικαλιστής αποκλείεται να έχει γευθεί. Και όχι μόνο από τους ταξιτζήδες, αλλά από την κοινωνία.
Ποιο είναι το σύνθημα με το οποίο κατεβαίνετε στις εκλογές;
Απελευθέρωση του κλάδου από τη διαπλοκή.
Γιατί ποτέ δεν γίνατε βουλευτής; Θα σας έχουν γίνει προτάσεις:
Πολλές προτάσεις. Κι ο Βενιζέλος, κι ο Καρατζαφέρης, κι ο Καμμένος, και ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν θέλω να πάω. Δεν την αγαπάω την πολιτική. Δεν μπορείς μέσα από τη Βουλή να διεκδικήσεις τίποτε. Και δεν μπορώ να πουλήσω έναν κλάδο που με στήριξε. Να πάω να κάνω τι; Κάποτε μου το είχε προτείνει και ο Καραμανλής. Μόνο σε εκείνον θα πήγαινα. Αλλά γύρισα και του είπα ότι «θα στα κάνω μπάχαλο εγώ εκεί… Θα ακούω τις θεωρίες του Αρη και του Χατζηδάκη; Και θα κάθομαι; Θα τους τινάξω στον αέρα. Θα παίξω ξύλο, δεν αντέχω. Άσε με όπως είμαι εκεί» του είπα…
Ποια θα είναι η πρώτη σας κίνηση κερδίζοντας τις εκλογές;
Θα ζητήσω συναντήσεις για να καθίσω να συζητήσω. Μετά θα παρθούν αποφάσεις και θα λάβουμε υπόψη και τις πολιτικές εξελίξεις. Γιατί για μένα αυτή η πολιτική θα καταρρεύσει με την επόμενη πολυκομματική κυβέρνηση που θα δημιουργηθεί. Θα αναγκαστούν να κάνουν κυβέρνηση ενότητας.
Αν κάτι πάει στραβά;
Ποτέ δεν σκέφτομαι έτσι στη ζωή μου. Εγώ βλέπω έξω ότι το 90% του κόσμου είναι ξεσηκωμένο στις πιάτσες.
Μήπως πρέπει ως κλάδος να μπείτε και εσείς στη σύγχρονη εποχή;
Η σύγχρονη εποχή είναι η διάλυση του συνδικαλισμού. Είναι σαν να λες ότι διαλύω τα κόμματα και τα κάνω ανώνυμη εταιρία. Δεν γίνεται αυτό. Πριν από την παγκοσμιοποίηση, που ζούμε σήμερα, ο συνδικαλισμός ήταν θωρακισμένος νομικά. Στην πορεία απαίτησε το κεφάλαιο να μην έχει στα πόδια του εκπροσώπους εργαζομένων. Αυτό είναι έγκλημα.
Τι θα ζητήσετε για να σώσετε το δημόσιο ταξί;
Πολιτική που θα του εξασφαλίζει την ανεξαρτησία ως δημόσιας χρήσης, όπως γίνεται στην Ευρώπη. Δηλαδή, να φτιαχτεί μια κρατική εφαρμογή που θα επιβληθεί σε όλους τους ταξιτζήδες και θα την ελέγχει το σωματείο μου. Και δεν θα μπαίνει καμιά πολυεθνική ή ιδιώτης μέσα. Θα το επιβάλλει το κράτος κι έτσι κανένας δεν θα δημιουργεί προβλήματα στο δημόσιας χρήσεως αυτοκίνητο. Να μην υπάρχει αθέμιτος ανταγωνισμός. Να μη φοβάται ο ταξιτζής ότι αύριο το πρωί θα του πάρει κάποιος τη δουλειά του.
Ποιο το τελικό σας συμπέρασμα από τη συνδικαλιστική σας εμπειρία αυτών των ετών;
Έχω καταρρίψει πολλά από αυτά που πίστευα. Επειδή η Ν.Δ. λέγεται Ν.Δ., δεν σημαίνει ότι πρέπει να τη στηρίζεις πάντοτε και στα λάθη της. Και το λέω εγώ, που το αγάπησα το κόμμα. Έχω απαξιώσει στη δική μου φιλοσοφία, επίσης, τους πολιτικούς. Θεωρώ ότι δεν μεταφέρουν τις απαιτήσεις της κοινωνίας. Μόνο η πολιτική τους επιβίωση τους ενδιαφέρει. Την τελευταία φορά δεν ψήφισα Ν.Δ. Ψήφισα ΣΥΡΙΖΑ, που μου έφτιαξε τον νόμο. Έμαθα να προσεγγίζω οποιονδήποτε προσεγγίζει τα προβλήματα του κλάδου μου.
Τι οικογένεια έχετε;
Έχω δύο κόρες, την Αγγελική και την Αλεξία. Παντρεμένες, με πτυχία και οι δυο. Από τη μικρότερη, την Αλεξία, έχω τρία εγγόνια. Δύο κοριτσάκια κι ένα αγοράκι. Τα εγγόνια μου με κάνουν ό,τι θέλουν.