Ο Ηλίας Βαλάσης μίλησε στην εκπομπή «Πάμε Δανάη» για την παράσταση Αξύριστα Πηγούνια, την πρώτη του δουλειά, τις δυσκολίες του θεάτρου αλλά και την βία.
Αρχικά ανέφερε πως: «Τα Αξύριστα Πηγούνια είναι μία συγκλονιστική παράσταση που μιλάει για τον σεξισμό, τον βιασμό της ψυχής, αλλά και του σώματος. Είναι πολύ επίκαιρη. Πάντα υπήρχε η κοινωνία τεράτων, δεν έχει αλλάξει τίποτα. Περισσότερο έχει να κάνει με τις συνθήκες, τις αρχές και τα ιδανικά που μεγαλώνει κάποιος. Είμαστε ένας λαός που τα αφήνει όλα «χύμα», δεν δίνουμε προσοχή στα παιδιά μας και στην αγωγή τους. Μεταξύ μας είμαστε έκφυλοι και δεν θα σταματήσει αυτό».
Συνέχισε λέγοντας: «Οι στιγμές βίας που μπορεί να έχουν χαραχτεί στην ψυχή ενός ανθρώπου είναι ένα δίκοπο μαχαίρι. Η βία που μπορεί να έχει βιώσει κάποιος είναι ικανή να τον καθηλώσει και να τον κάνει να αυτοκτονήσει ή να τον δυναμώσει πάρα πολύ. Αυτό πρέπει να το κόψουμε από τη ρίζα του. Ας μην συμβεί ποτέ να έχουν αυτό το έναυσμα τα παιδιά μας και οι άνθρωποι που είναι γύρω μας. Είχα να αντιμετωπίσω δαίμονες μέσα μου, αλλά και τον ίδιο μου τον εαυτό δομημένο έτσι όπως με έκανε η σκληρή κοινωνία. Πάντα επέλεγα από ένστικτο τους ανθρώπους που είχαν αληθινή αγάπη για τον εαυτό τους, αλλά και για τους γύρω τους».
Όσον αφορά την πρώτη του δουλειά και την βία, ο Ηλίας Βαλάσης δήλωσε ότι: «Η πρώτη μου δουλειά ήταν να κουβαλάω πιάτα στα μπουζούκια. Ο κόσμος της νύχτας ήταν και είναι πολύ σκληρός. Μπαίνω καμία φορά σε χώρους όπως τα μπουζούκια και δεν μπορώ να διασκεδάσω, γιατί αποδομω κατευθείαν το τι συμβαίνει. Κάθε μέρα, όλη μέρα έβλεπα περιστατικά βίας και κακοποίησης, όχι μόνο στη νύχτα, αλλά και στα καθημερινά σπίτια της γειτονιάς. Όλη αυτή την ενδοοικογενειακη βία την ακούγαμε, την βλέπαμε, την συζητάγαμε και την θεωρούσαμε και ως δεδομένο. Ακόμα και σήμερα είδα μπροστά μου μία γυναίκα να χτυπάει ένα παιδάκι και στη συνεχεία έφυγε τρέχοντας. Ήταν δέκα άτομα τριγύρω και δεν κουνήθηκε κανένας. Όταν τους είπα: «είδατε αυτό που έγινε;», είπαν όλοι: «εντάξει τώρα, μην ασχολείσαι». Εγώ προσωπικά θα την κρατούσα εκεί με τη βία, θα φώναζα την αστυνομία. Δεν μπορώ καθόλου με την παιδική βία».
Τέλος, είπε πως: «Έχω αντιμετωπίσει δύσκολες συνεργασίες στο θέατρο, αλλά έτσι είναι σε όλες τις δουλειές. Άμα σε ενδιαφέρει η δουλειά σου και την αγαπάς πρέπει να ταπεινωθείς και να βάλεις κάτω το κεφάλι σου, αλλά να μείνεις εκεί όρθιος. Ήρθα πάρα πολλές φορές σε έντονη αντιπαράθεση, που συχνά έφτανε στα όρια της σχιζοφρένειας».