Κατάλαβε από πολύ νωρίς, μέσα από τις αντιπαραθέσεις των παππούδων του στα οικογενειακά τραπέζια, πόσο αναγκαία αλλά και εφικτή είναι η συναίνεση.
- Από την Βίβιαν Μπενέκου
ΠΑΣΟΚ ο ένας παππούς, Ν.Δ. ο άλλος, κι εντέλει ο Κυριάκος Πιερρακάκης «έκανε το χατίρι» και των δύο! Το μοναχοπαίδι του γιατρού και της δικηγόρου, που γεννήθηκε το καλοκαίρι του 1983 στα Κάτω Πατήσια, είναι ο σημερινός μεταρρυθμιστής του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο άνθρωπος που άλλαξε το κράτος, ο πιο δουλευταράς υπουργός του, ο υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης. Ο Μανιάτης στην καταγωγή υπουργός, που κατεβαίνει υποψήφιος στην Α’ Αθηνών, απέκτησε μια «ισόρροπη ψυχολογική προσωπικότητα», μεταξύ των μαγευτικών του αναμνήσεων από τα μανιάτικα καλοκαίρια και των γήινων επιλογών που του πρόσφερε η ζωή στο κέντρο της πρωτεύουσας εκείνα τα παράξενα χρόνια του ’80 και εντεύθεν.
Οι Κροκεές Λακωνίας, το χωριό των γιαγιάδων του, η επιβλητική Αρεόπολη, τα μπάνια στο Μαυροβούνι, οι βόλτες στον Ταΰγετο, ο αυτοκινητιστής παππούς, ο Κούλης Πιερρακάκης, κι ο άλλος παππούς, ο δάσκαλος των Κροκεών Κώστας Στρατάκος «χάραξαν» μέσα του τη μανιάτικη νοοτροπία και παράδοση, που λέει ότι «για εμάς μιλάνε μόνο τα έργα μας»! Ακόμη και το σινεμά, που το αγαπούσε πολύ, και… πού τον έχανες, πού τον έβρισκες, ήταν μέσα στις κινηματογραφικές αίθουσες, το προσέγγιζε με τη ματιά… του κριτικού και όχι μόνο του θεατή!
Είχε «χτίσει» τα σινεμά της περιοχής, λένε οι δικοί του άνθρωποι, που αποκαλύπτουν μάλιστα ότι όταν ο Κυριάκος ήταν στη γ’ γυμνασίου έγινε… κριτικός κινηματογράφου για διάφορα περιοδικά, λέγοντας ότι είναι μεγαλύτερος από όσο πραγματικά ήταν. Τόσο καλά «διάβαζε» τις ταινίες που έβλεπε. Λάτρευε, όμως, και το θέατρο. Πρωταγωνιστούσε στα θεατρικά του σχολείου και σε όλες τις εθνικές γιορτές ήταν ομιλητής.
Ετσι ξεκίνησε τις πρώτες πολιτικές δημόσιες παρουσίες του, στα μαθητικά συμβούλια, και εκεί ήταν που αγάπησε τις εκλογές. Υστερα, καθώς μεγάλωνε, στον δρόμο του έτυχαν άνθρωποι που έμοιαζαν να τον προετοίμαζαν για ό,τι θα ακολουθούσε.
Στον δάσκαλό του των αγγλικών, στον περίφημο Μανώλη, χρωστάει τα αγγλικά που έμαθε και τον ώθησαν για σπουδές στην Αμερική. Ο Μανώλης ήταν εκείνος που άρχισε να του δίνει βιβλία στα αγγλικά και του έλεγε «διάβασε αυτό», και π.χ. ήταν το sequel του «Τζουράσικ Παρκ», το «Τζουράσικ Παρκ Νο 2», ή «Ο χαμένος κόσμος». Και μέσα από αυτά εξοικειώθηκε με τη γλώσσα.Ηταν το πρώτο βήμα για να αγαπήσει τους υπολογιστές, καθώς η γνώση αγγλικών επιβάλλεται στο ηλεκτρονικό ταξίδι που είχε ήδη ξεκινήσει ο μαθητής τότε Κυριάκος Πιερρακάκης.
Ο έρωτας με τα PC
Πήρε τον πρώτο του υπολογιστή στη γ’ δημοτικού, έναν Hyundai 286! Μετά ερωτεύτηκε… Ηταν διαρκώς πάνω από τους υπολογιστές, και αυτή η εμπειρία τον οδήγησε στο να μπει τέταρτος στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, και στο τμήμα Πληροφορικής, φυσικά. Ο νεαρός φοιτητής μετά το πρώτο πτυχίο φεύγει για τη Βοστόνη, τόπο-σφραγίδα για τη ζωή του. Εμεινε τέσσερα χρόνια εκεί, χρόνος αρκετός για να μπει η Βοστόνη για πάντα στην καρδιά του. Είκοσι δύο χρονών αγόρι, και εισάγεται στο Kennnedy School του Harvard. Εκεί αλλάζει η κοσμοθεωρία του, καθώς βλέπει διάσημους πολιτικούς, νομπελίστες και καθηγητές να είναι απίστευτα απλοί και προσιτοί. Ενα πρωί, μάλιστα, μπήκε σε ένα ασανσέρ για να πάει στην αίθουσα να δώσει εξετάσεις, και βλέπει μπροστά του τον Μπόνο των U2… Αρχισε να τσιμπιέται για να καταλάβει εάν όντως ήταν ο Μπόνο των U2!
Είδε μπροστά του τον Μπιλ Κλίντον, τον Μπαράκ Ομπάμα και τη Χίλαρι Κλίντον να μιλάνε σε απόσταση λίγων μέτρων από εκείνον, μέσα στο πανεπιστήμιο. Θαύμασε το πόσο μικρός αλλά και πόσο σημαντικός είναι ο κόσμος μας…
Το καλοκαίρι του 2006 δούλεψε για ένα διάστημα σε ένα think tank των ΗΠΑ, στο Center for American progress, που το είχε στήσει ο Ελληνοαμερικανός Τζον Ποντέστα. Εκεί πρωτοεντρύφησε στα αμερικανικά think tanks, χρήσιμη εμπειρία για μετέπειτα, όταν ο ίδιος ασχολήθηκε με τη διαΝΕΟσις. Υστερα έκανε τη μεγαλύτερη επίθεση στο εγώ του! Γιατί αυτό λέγεται ότι συμβαίνει στο MIT, όπου συνέχισε τις σπουδές του. Εκεί οι φοιτητές καυχώνται –και με το δίκιο τους– να λένε ότι «οι σπουδές στο συγκεκριμένο πανεπιστήμιο είναι η μεγαλύτερη επίθεση στο εγώ σου. Εάν νομίζεις ότι είσαι έξυπνος, ανακαλύπτεις ότι υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι εξυπνότεροι από εσένα».
Το ΜΙΤ, σύμφωνα με τον υπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης, είναι ένα πολύ ενδιαφέρον πανεπιστήμιο μεγαλύτερης δυσκολίας και λιγότερης κοινωνικότητας από το Χάρβαρντ, αλλά εκπληκτικό στις θετικές επιστήμες και στα θέματα που αφορούν τους μηχανικούς.
Ο Πιερρακάκης σπούδασε Τεχνολογική Πολιτική στο ΜΙΤ και Διακυβέρνηση στο Χάρβαρντ. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα, το 2009, αρχίζει για εκείνον το ταξίδι της πολιτικής, με πρώτο του σταθμό την πρώην υπουργό Αννα Διαμαντοπούλου, που του προτείνει να είναι επικεφαλής του Ινστιτούτου Νεολαίας. Την περίοδο εκείνη ο ίδιος την αποκαλεί «το τρίτο μου μεταπτυχιακό», γιατί τότε αρχίζει να μαθαίνει πώς λειτουργεί το Δημόσιο. Συνδέεται με τον Ευάγγελο Βενιζέλο λίγο αργότερα και συμμετέχει στην ομάδα διαπραγμάτευσης με τους θεσμούς.
Το 2014 βρίσκεται να είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής, καταφέρνοντας να πάρει περισσότερους από 40.000 σταυρούς στην πρώτη του αυτή επαφή με το εκλογικό σώμα. Η καθοριστική για την πορεία του, όμως, γνωριμία ήταν αυτή με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Γνωρίστηκαν το 2012, μέσω του κοινού τους φίλου Βασίλη Καρατζά, γιου του προέδρου της Εθνικής Τράπεζας. Είναι ο άνθρωπος που τους φέρνει κοντά. Αμέσως ο ένας εκτίμησε τον άλλον. Ο μικρός Κυριάκος βγαίνει δημοσίως και λέει τα καλύτερα λόγια για τον μεγάλο Κυριάκο. Παραμονή των ευρωεκλογών του 2014, σε μία εκπομπή στο Action 24, σηκώνεται ο μικρός Κυριάκος, που ήταν τότε υποψήφιος ευρωβουλευτής, για να τον διαδεχθεί στο στούντιο ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκος Μητσοτάκης για συνέντευξη, και on camera λέει ο ένας τα καλύτερα λόγια για τον άλλον, μιλούν για τη μεγάλη αλληλοεκτίμηση και τον σεβασμό του ενός για τον άλλον.
Η γνωριμία του με τον Δημήτρη Δασκαλόπουλο, το 2015, τον οδηγεί στο να στήσουν τη διαΝΕΟσις, παρέα με μία ομάδα άξιων ανθρώπων. Αυτή γίνεται ένα από τα μεγαλύτερα ελληνικά think tank, που παράγει μελέτες και ερευνητικό έργο πάνω στα σημαντικά θέματα της επικαιρότητας, διενεργεί δημοσιογραφικές έρευνες και αναπτύσσει εργαλεία και πρωτοβουλίες στον χώρο των ανοιχτών δημόσιων δεδομένων, με στόχο τη συλλογή, επεξεργασία και δημοσίευσή τους.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως πρωθυπουργός αξιοποίησε αρκετές τέτοιες μελέτες για τις ανάγκες της διακυβέρνησης. Ο Πιερρακάκης έχει πει δημοσίως ότι ο Μητσοτάκης διάβαζε τις μελέτες ακόμη περισσότερο και από τον ίδιο, και εντρυφούσε σε αυτές. Ερχόμενοι πολύ κοντά οι δύο Κυριάκοι, έναν χρόνο πριν από τις εκλογές, ο Μητσοτάκης τού προτείνει να φτιάξει το σχέδιο του Ψηφιακού Μετασχηματισμού με τη δική του εποπτεία. Στις 9 Ιουλίου του 2019 ορκίστηκε υπουργός Επικρατείας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Κάπως έτσι ξεκίνησε το ταξίδι του Κυριάκου Πιερρακάκη στα βαθιά νερά της πολιτικής, και μέσα σε μια τετραετία πέτυχε να τον χαρακτηρίζουν τον άνθρωπο που άλλαξε το κράτος. Μια αλλαγή που χρόνια «ευαγγελίζονταν» και διαφήμιζαν διάφοροι ακόμη και πρωτοκλασάτοι πολιτικοί όλων των κομμάτων, και ποτέ κανένας τους δεν έκανε αυτό που έκανε ο Πιερρακάκης.
Μέσα σε μια τριετία τριπλασιάστηκαν οι υπηρεσίες που ψηφιοποιήθηκαν, καθώς από 500 που ήταν στον gov.gr το 2020, σήμερα αριθμούν 1.530, ενώ, όπως έχει υποσχεθεί ο υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης, στο τέλος της επόμενης τετραετίας το ελληνικό κράτος θα είναι ψηφιακό στο 99%! Οραματίστηκε, δούλεψε σκληρά, υλοποίησε και έκανε τη ζωή των Ελλήνων πολύ πιο σύγχρονη και πολύ πιο εύκολη!
To κεφάλαιο «οικογένεια»
Κάπου εκεί κοντά στο 2010 παντρεύεται τη μηχανικό Δήμητρα Μουστακάτου. Αποκτούν τρία παιδιά, τον Στέφανο, που σήμερα είναι επτά χρονών, και τις δίδυμες Παναγιώτα και Κατερίνα, που είναι 5,5! Φτιάχνουν το σπίτι τους στις Αχαρνές στο Μενίδι και ζουν εκεί από το 2010 μέχρι σήμερα. Η πιο δύσκολη στιγμή της ζωής του υπουργού Ψηφιακής Διακυβέρνησης ήταν όταν η οικογένειά του βρέθηκε στο Μάτι την ημέρα της μεγάλης πυρκαγιάς. Ο ίδιος βρισκόταν στις Βρυξέλλες, και πέρασε πολύ δύσκολες ώρες έχοντας αγωνία για την τύχη τους. Διασώθηκαν από κατοίκους της περιοχής και από το Λιμενικό.
Στον Κυριάκο Πιερρακάκη, όμως, δεν αρέσει να μιλάει για τα προσωπικά του, προφυλάσσει την οικογένειά του από τα φώτα της δημοσιότητας και συνηθίζει να λέει ότι «για την οικογένειά του διεκδικεί την κανονικότητα»! Εμείς μάθαμε, όμως, ότι εκείνος έκανε τη Δήμητρα να αγαπήσει μαζί του το σινεμά και έτσι βλέπουν, όταν ο υπουργός έχει λίγο χρόνο ελεύθερο, ταινίες με σκηνοθέτη τον αγαπημένο του Κρίστοφερ Νόλαν του «Inception» ή άλλες του Στάνλεϊ Κιούμπρικ, τον οποίο ο υπουργός εκτιμά απεριόριστα. Συγχρόνως διαβάζει –ή λατρεύει, να πούμε καλύτερα– τα βιβλία επιστημονικής φαντασίας. Το «Foundation» του Ισαάκ Ασίμοφ είναι από τα πιο αγαπημένα του, καθώς και τα βιβλία του Φρανκ Χέρμπερτ.
Αφότου έχει μπει στην πολιτική οι συνήθειές του έχουν μείνει ίδιες και απαράλλακτες. Δηλαδή, όλοι έχουν να πουν ότι συχνάζει στα ίδια μέρη που σύχναζε, τρώει με τους ίδιους ανθρώπους που έτρωγε. Ολα είναι ίδια, γιατί ο ίδιος αντιλαμβάνεται την πολιτική ως κάτι προσωρινό.
«Sic transit gloria mundi» είναι το ρητό που έχει διαρκώς στη σκέψη του και προσπαθεί περισσότερο να μιλήσει μέσα από το έργο του και να αφήσει κάτι το οποίο θα μείνει μέσα στον χρόνο, παρά να παγιδευτεί σε μια πρόσκαιρη δημοσιότητα. Η λατινική φράση «sic transit gloria mundi» σημαίνει «έτσι περνά η δόξα του κόσμου» και συνήθως λέγεται για να δηλωθεί η ματαιότητα της ανθρώπινης εξουσίας. Ο υπουργός βλέπει ένα στοιχείο προσωρινότητας σε αυτό που κάνει στην πολιτική.
Εκτίθεται για πρώτη φορά στην Α’ Αθήνας, γιατί αυτή είναι η περιφέρειά του, εκεί γεννήθηκε, εκεί μεγάλωσε, εκεί ωρίμασε. Μεγάλο μέρος της ζωής του το πέρασε με άξονα τα Πατήσια. Η μία οικογένεια του παππού του έμενε στον Αγιο Παύλο, η άλλη οικογένεια έμενε στη Στρατηγού Δαγκλή, στα «λεωφορεία», όπως το λένε οι ντόπιοι. Ο άξονάς του ως παιδί ήταν τα σοκάκια και οι πολύβουοι δρόμοι των Κάτω και Ανω Πατησίων.
Σήμερα ενθύμια μιας κάποιας παιδικότητας μπορεί να είναι οι βόλτες στον Ταΰγετο, εκεί όπου περνούσε τα παιδικά του καλοκαίρια, και στην Πάρνηθα, κοντά στο σπίτι του. Παρέα του έχει πάντα σε αυτές τις βόλτες στα βουνά το λευκό λαμπραντόρ του, τον Vito, που είναι εννέα ετών.