Η Αιμιλία Υψηλάντη έξι μήνες μετά το χαμό της κόρης της μίλησε για πρώτη φορά για τις δύσκολες στιγμές που έζησε και ζει.
«Παίρνω δύναμη από το θέατρο. Μετά την απώλεια της κόρης μου, συνέχισα να παίζω, γιατί αν σταματούσα, μπορεί να μην επέστρεφα. Το θέατρο είναι για μένα σανίδα σωτηρίας. Πρέπει ο άνθρωπος να φτιάξει διάφορα σενάρια για να μπορέσει να κρατηθεί. Οφείλω στην κόρη μου να είμαι όπως πρέπει, να προσπαθώ να είμαι αξιοπρεπής. Αυτό βέβαια δεν απαλύνει κανέναν πόνο και καμία στεναχώρια, όμως, είναι ένα γερό κράτημα για να μπορέσει κανείς να σταθεί στα πόδια του. Πρέπει να πεθάνουμε όρθιοι, αν μπορούμε».
Και πρόσθεσε: «Οι ανεργίες που έχω περάσει στη δουλειά είναι πάρα πολλές. Καθόμουν σπίτι και περίμενα να χτυπήσει το τηλέφωνο για δουλειά. Όταν μπήκα στον κινηματογράφο, δέχθηκα πόλεμο. Τους πείραζε που ξεχώριζα στις ταινίες. Δεν έχω φίλιες με άτομα του χώρου. Θαυμάζω αυτούς που έχουν έναν φίλο από την παιδική τους ηλικία». Η ομορφιά δημιουργεί προβλήματα, όπως τη ζήλια. Δεν με άφησε ποτέ κανένας άνδρας, εγώ τους άφησα. Η δημόσια έκθεση είναι ένα μεγάλο πρόβλημα. Δεν θα ήθελα να αναφερθώ στις δηλώσεις του Γιώργου Λιάνη για την Αλίκη Βουγιουκλάκη».