Πρεμιέρα και, μάλιστα, θεαματική από άποψη παραγωγής έγινε την Τετάρτη για τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη και το παιχνίδι στρατηγικής «Προδότες», που θα προβάλλεται τρεις φορές την εβδομάδα (κάθε Τετάρτη, Πέμπτη και Παρασκευή στις 21.00) για έναν μήνα στη συχνότητα του ΑΝΤ1.
- Από τη Μαρία Ανδρέου
Το συγκεκριμένο παιχνίδι, που έφτασε και στο 15,4% σε τηλεθέαση στην πρεμιέρα του, είναι μια παραγωγή την οποία πιστεύουν πάρα πολύ στο κανάλι, γι’ αυτό από τη νέα τηλεοπτική σεζόν θα δούμε ακόμη έναν κύκλο του! Οπως είδαμε, οι ρόλοι μοιράστηκαν από την πρώτη στιγμή. Κάποιοι είναι Πιστοί και κάποιοι Προδότες. Κανείς, όμως, δεν γνωρίζει την πραγματική ταυτότητα των γύρω του. Πόσο καλά μπορούν Πιστοί και Προδότες να πουν το τέλειο ψέμα και να υπερασπιστούν την αλήθεια τους; Θα καταφέρουν οι Προδότες να βγάλουν από τη μέση τους Πιστούς και οι Πιστοί, αντίστοιχα, να τους αναγνωρίσουν προτού το ρολόι δείξει μεσάνυχτα και έτσι να παραμείνουν ζωντανοί;
Κάθε βράδυ, ενώ οι Πιστοί θα κοιμούνται, οι Προδότες θα συναντιούνται μυστικά και θα αποφασίζουν ποιον Πιστό θα δολοφονήσουν. Η «Espresso» συνάντησε τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, τον οικοδεσπότη της έπαυλης με τους Πιστούς και τους Προδότες, και μίλησε μαζί του περί πίστης, προδοσίας και όχι μόνο…
Σας παραξένεψε όταν ο ΑΝΤ1 σας πρότεινε την παρουσίαση του ριάλιτι;
Οταν μου πρότειναν την παρουσίαση για τους «Προδότες», είπα από μέσα μου ότι αυτό είναι πολύ έξω από εμένα, τι σκέφτηκαν για να μου το προτείνουν. Τελικά, δεν ήταν όμως έξω από μένα. Γιατί αυτό το παιχνίδι έχει μεγάλη θεατρικότητα. Απαιτείται άριστη υποκριτική από τον παρουσιαστή και τους παίκτες. Ολοι εκεί μέσα παίζουμε τον Ηρακλή Πουαρό. Είναι παιχνίδι έντονων συναισθημάτων. Γιατί μπορεί κάποιος να κατηγορείται από τους άλλους ως προδότης άδικα και όλο αυτό να τον κάνει να ξεσπά από τη μεγάλη φόρτιση σε κλάματα. Είναι πολύ διαφορετικό από όλα τα άλλα παιχνίδια. Αν έχετε παίξει το «Πέφτει η Νύχτα στο Παλέρμο», θα σας το θυμίσει πολύ.
Εχει μυστήριο, έχει εξαπάτηση, δολοφονίες, αλλά κανείς δεν δολοφονείται (γέλια), μηχανορραφίες. Οι παίκτες νομίζουν ότι παίζουν σε κατασκοπικό θρίλερ ή σε ταινία μυστηρίου, ένα αστυνομικό νουάρ, χωρίς να κινδυνέψει κανείς. Για μένα πολύ σημαντικό είναι ότι έχουμε στους Προδότες παίκτες από όλες τις ηλικίες, συνταξιούχους, φοιτητές, fashion victims, νοικοκυρές, επιχειρηματίες. Ολα τα IQ, όλοι οι σωματότυποι. Oλοι στον ρόλο της Αγκάθα Κρίστι. Εχω πολύ ενθουσιασμό και αγωνία για το παιχνίδι. Είναι μια υπερπαραγωγή. Εχω μέχρι και το δικό μου τροχόσπιτο στα γυρίσματα, όπως οι ηθοποιοί στο Χόλιγουντ. Αυτά τα κομφόρ δεν τα είχα ποτέ στη μυθοπλασία. Οι Προδότες δεν είναι σαν τα άλλα ριάλιτι, γιατί δεν ψηφίζει το κοινό. Ετσι οι παίκτες δεν κάνουν φιγούρα, δεν μπήκαν στο παιχνίδι «διαβασμένοι».
Εχει να ζηλέψει τίποτα η δική μας παραγωγή από την αντίστοιχη των ΗΠΑ και της Βρετανίας, που είναι και βραβευμένη;
Οι Ελληνες είμαστε πολύ εξωστρεφείς άνθρωποι και αυτό είναι υπέρ για το παιχνίδι. Πιστέψτε με, δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα σε σχέση με τα ανάλογα ξένα που έχω δει έξω. Το δικό μας έχει και πλάκα, γιατί οι Ελληνες φωνάζουν με ταμπεραμέντο «Μα τον Θεό, δεν είμαι Προδότης» και πέφτει γέλιο. Λένε ότι είμαι καλός ως παρουσιαστής. Το προσπαθώ πάρα πολύ. Κρατάω όλους σε μια απόσταση και κοιτάω να μην κάνω λάθος, κάποια κίνηση ή βλέμμα. Αυτή είναι η μεγάλη μου ανησυχία: Μήπως η συμπεριφορά μου, έστω και μια μικρή απόχρωση στη φωνή μου, αποτελέσει και ένδειξη για το ποιος είναι ο προδότης. Ο μόνος σύνδεσμος των παικτών με τον έξω κόσμο είμαι εγώ. Αρα, με κοιτούν καλά στα μάτια για το τι ξέρω. Πρέπει να είμαι ψύχραιμος. Δεν μπορεί να είσαι ο εαυτός σου. Δεν είσαι απλά ένας παρουσιαστής.
Τι σχέση έχεις με τις λέξεις «πίστη» και «προδοσία»;
Κοιτάξτε, διάβασα σε ένα περιοδικό και είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο ότι οι άνθρωπο από τη φύση τους δεν είναι καχύποπτοι. Είναι μια φυσιολογική στάση να πιστεύουν τους άλλους για να κάνουν φίλους, ερωτικές σχέσεις. Ο άνθρωπος θέλει να εμπιστευτεί, είναι ευκολόπιστος. Οι άνθρωποι δεν πιστεύουν ότι οι συνάνθρωποί τους θα τους κοροϊδέψουν. Εχει να κάνει με το συναίσθημα και την ανάγκη μας να ανήκουμε κάπου. Ετσι θεωρούμε ότι μας λένε αλήθειες. Ετσι, και να την πατήσουμε από κάποιον ψεύτη, παραμυθά, πάλι θα εμπιστευτούμε τον συνάνθρωπο. Και εγώ προτιμώ να δείχνω εμπιστοσύνη στους ανθρώπους, είμαι καλοπροαίρετος. Μόνο τα θηρία μένουν μόνα τους.
Μας έκανε εντύπωση που όλοι στο πρώτο επεισόδιο της σειράς ήθελαν να παίξουν τους Προδότες με χαρά. Η πίστη είναι μπανάλ;
Φυσικά ήθελαν να παίξουν όλοι τους Προδότες. Σαν να παίζαμε στον Αμλετ και να αναρωτιόμαστε γιατί όλοι θέλουν να παίξουν τον Αμλετ. Φυσιολογικό μου φαίνεται. Το παιχνίδι λέγεται «Προδότες». Ο καλύτερος Προδότης κερδίζει το μεγάλο έπαθλο. Η ηδονή να παίζεις τον Προδότη συγκρίνεται με τη χαρά του να είσαι ο Πιστός; Εσείς τι λέτε; Ψυχολογικό ενδιαφέρον έχει το παιχνίδι, όχι κοινωνιολογικό. Ολοι καλοί άνθρωποι είναι αυτοί που παίζουν και τους Πιστούς και τους Προδότες. Απλά οι Προδότες κάνουν την πλάκα τους και ραδιουργούν. Οι Πιστοί το παίζουν Σέρλοκ Χόλμς.
