Εγκληματικές ενέργειες, παντελής αδιαφορία, έλλειψη προσωπικού και ένας άνδρας που είδε τη μητέρα του να αργοπεθαίνει μέρα με τη μέρα συνθέτουν το σκηνικό της φρίκης σε γνωστή ιδιωτική κλινική της Αθήνας!
- Από την
Ιωάννα Τσέφλιου
Ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος, απόστρατος αξιωματικός του Πυροσβεστικού Σώματος και συγγραφέας, καταγγέλλει αποκλειστικά στην «Espresso» το μαρτύριο που βίωσε η μητέρα του κατά τη διάρκεια της πολυήμερης νοσηλείας της σε νοσηλευτικό ίδρυμα, το οποίο μάλιστα τους συνέστησε γιατρός του Ευαγγελισμού! Ο ίδιος κάνει λόγο για μία «κλινική του θανάτου», ενώ αναφέρεται μεταξύ άλλων σε αλλοδαπούς νοσηλευτές που δεν γνώριζαν ούτε τα βασικά, θέτοντας τη ζωή των ασθενών στον μέγιστο κίνδυνο.
«Η μητέρα μου, ηλικίας 95 ετών, εισήχθη με συμπτώματα εγκεφαλικού επεισοδίου στον Ευαγγελισμό στις 23 Μαρτίου. Αφότου υποβλήθηκε στις απαραίτητες εξετάσεις, μας ενημέρωσαν ότι είχε αιμάτωμα στον εγκέφαλο. Τότε γιατρός του νοσοκομείου, που ήταν και οικογενειακός γνωστός μας, μας πρότεινε να τη μεταφέρουμε σε ιδιωτική κλινική, ώστε να έχει την άνεσή της και να μην είναι έκθετη σε μικρόβια και λοιμώξεις» περιγράφει ο κ. Παναγιωτακόπουλος στην «Espresso» και συνεχίζει:
«Πράγματι, επειδή ήθελα το καλύτερο για τη μητέρα μου, την πήγα στην κλινική που μας πρότεινε ο γιατρός και η οποία βρίσκεται σε ιστορική πλατεία στην καρδιά της Αθήνας. Η μητέρα μου νοσηλεύτηκε εκεί για 35 ημέρες, ώσπου στις 28 Μαΐου άφησε την τελευταία της πνοή. Η σύζυγός μου και εγώ ήμασταν εκεί πρωί βράδυ. Οσα είδαμε δεν περιγράφονται με λόγια!»
Η εν λόγω κλινική -τα στοιχεία της οποίας έχει στη διάθεσή της η εφημερίδα- παρουσιάζει στο διαδίκτυο μία ιδανική εικόνα, με εξοπλισμό τελευταίας τεχνολογίας, καταρτισμένο προσωπικό και… πρότυπες εγκαταστάσεις. Ωστόσο, ο απόστρατος αξιωματικός του Πυροσβεστικού Σώματος κάνει λόγο για τραγικά λάθη και για εργαζομένους που αντιμετώπιζαν τη μητέρα του σαν να έχει ήδη… πεθάνει!
Πλήρης αδιαφορία
«Υπήρχαν δύο νοσηλεύτριες για όλο τον όροφο, δηλαδή για 40 ασθενείς. Ανάμεσά τους εννοείται υπήρχαν και βαριά περιστατικά που έχρηζαν προσοχής, ωστόσο οι εργαζόμενοι ήταν περισσότερο από αδιάφοροι και αγενείς. Μία ημέρα, και ενώ είχαν κάνει στη μητέρα μου γαστροστομία, ένας αλλοδαπός νοσηλευτής πήγε να την ταΐσει από το στόμα! Δεν ξέρω αν ήταν ανενημέρωτος σχετικά με το περιστατικό ή δεν γνώριζε πώς να κάνει τη δουλειά του, πάντως πήγε να την πνίξει. Αμέσως άρχισα να φωνάζω στα αγγλικά, στην προσπάθειά μου να προλάβω τα χειρότερα, καθώς εκείνος δεν καταλάβαινε καθόλου ελληνικά. Αλλη φορά είχα ακούσει τις νοσηλεύτριες να φωνάζουν και να παραπονιούνται για τον φόρτο εργασίας μέσα στους διαδρόμους» εξηγεί ο ίδιος και προσθέτει:
«Μάλιστα, μία ημέρα ήρθε ένας ορθοπεδικός στο κρεβάτι της μητέρας μου και, όταν τον ρώτησα τι συμβαίνει, μου είπε ότι θα την εξετάσει. Πού ακούστηκε να εξετάζει ορθοπεδικός ασθενή που έχει πάθει εγκεφαλικό! Μία άλλη φορά η νοσηλεύτρια ξέχασε να βάλει στη μητέρα μου το σωληνάκι του οξυγόνου. Υπήρχαν, δε, απογεύματα που οι νοσηλεύτριες εκτελούσαν και χρέη θυρωρού, οπότε η μία από τις δύο κατέβαινε να ανοίξει την πόρτα και η άλλη ανέβαινε σε άλλο όροφο. Ως εκ τούτου, δεν ήταν λίγες οι φορές που έμενα ο μοναδικός συνοδός ασθενούς σε έναν ολόκληρο όροφο και μου ζητούσαν περιστατικά να τους πάω λίγο νερό ή οτιδήποτε χρειάζονταν. Φώναζαν βοήθεια και οι νοσηλευτές πουθενά! Εξαφανίζονταν για ώρα, ενώ οι ασθενείς έμεναν ολομόναχοι, και όλα αυτά σε ιδιωτική κλινική!» Ωστόσο, όπως επισημαίνει, αυτά ήταν μόνο λίγα από όσα βίωσαν ο ίδιος και η σύζυγός του τις 35 ημέρες νοσηλείας της μητέρας του. «Μαζί της πεθαίναμε κι εμείς λίγο λίγο που βλέπαμε την κατάσταση αυτή. Είδαμε και ζήσαμε εξωφρενικά πράγματα. Τα λάθη που γίνονταν ήταν εγκληματικά. Μία ημέρα έπαθε επιληπτικό σοκ μπροστά στη σύζυγό μου, η οποία φώναξε τον γιατρό για να της πει ότι… δεν έγινε τίποτα. Ωστόσο, όταν η σύζυγός μου επέμεινε και του περιέγραψε τα συμπτώματα, ο γιατρός άλλαξε γνώμη και της είπε ότι πιθανότατα να είναι και επιληψία! Μάλιστα, ενώ διατείνονταν ότι η κλινική παρέχει τα πάντα, συνεχώς μετέφεραν τη μητέρα μου σε άλλα νοσηλευτικά ιδρύματα για εξετάσεις, γιατί δεν είχαν τον εξοπλισμό» τονίζει και συμπληρώνει:
«Η σταγόνα όμως που ξεχείλισε το ποτήρι είναι ότι αρνούνται μέχρι σήμερα να μας δώσουν τον ιατρικό της φάκελο. Σε δημόσια νοσοκομεία πάντα πήγαινα τα απαραίτητα δικαιολογητικά και έπαιρνα τον φάκελο που καταγράφει λεπτομερώς την πορεία της υγείας, τις αγωγές και τις εξετάσεις. Αυτή τη φορά η ιδιωτική κλινική αρνείται να μου δώσει τον φάκελο της μητέρας μου, με πρόσχημα διάφορες δικαιολογίες. Τελευταία φορά προσπάθησα πριν από περίπου έναν μήνα. Τώρα συγκεντρώνω εκ νέου τα δικαιολογητικά, για να ζητήσω ακόμη μία φορά να μου τον παραδώσουν. Και διερωτώμαι εγώ: Αυτές οι κλινικές δεν θα έπρεπε με βάση τη νομοθεσία να ελέγχονται από κάποιον αρμόδιο φορέα; Δεν γίνεται απλά να ζητάνε τεράστια ποσά και μάλιστα προκαταβολικά, προτού καν δουν την πορεία της υγείας του ασθενούς, αλλά να μην προσφέρουν τίποτα και απλά να τους βλέπουν να πεθαίνουν».
Ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών
Ο κ. Παναγιωτακόπουλος κάνει σαφές πως δεν επιδιώκει σε καμία περίπτωση να αξιώσει αποζημιώσεις, αλλά ο μοναδικός λόγος για τον οποίο καταγγέλλει την υπόθεση είναι για να δικαιωθεί η μνήμη της μητέρας του, που πέρασε τις τελευταίες ημέρες της ζωής της σε τόσο άθλιες συνθήκες. «Εχω κάνει έγγραφη καταγγελία στην κλινική του θανάτου, τονίζοντας πως δεν τηρούνται οι προδιαγραφές ούτε κατά διάνοια. Παράλληλα, απευθύνθηκα και στον Συνήγορο του Πολίτη και στον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών, ενώ πρόκειται να κάνω και αγωγή, είμαι σε συζητήσεις με τον δικηγόρο μου. Δεν θέλω χρήματα, ούτε αποζημιώσεις ούτε τίποτα. Μόνο ηθική δικαίωση στη μνήμη της μητέρας μου» καταλήγει ο απόστρατος αξιωματικός του Πυροσβεστικού Σώματος, προτρέποντας όσους έχουν τους δικούς τους ανθρώπους εκεί να τους πάρουν για να τους σώσουν από την κόλαση.