Η Μαρκέλλα Γιαννάτου σε συνέντευξή της εξομολογήθηκε τη δύσκολη νύχτα που πέρασε και που την οδήγησε στο νοσοκομείο.
Κάνεις ψυχανάλυση;
«Ναι, βέβαια, εδώ και δώδεκα χρόνια. Λέμε ότι έχουμε τους φίλους μας και μιλάμε, αλλά το να είσαι σε ένα δωμάτιο με έναν άνθρωπο που ουσιαστικά σε καθοδηγεί να ακούσεις τι λες εσύ για σένα είναι πολύ σημαντικό και με βοηθάει και στη δουλειά πολύ», δήλωσε στο περιοδικό Gala.
Γιατί ένιωσες την ανάγκη να το κάνεις;
«Όταν πρωτοξεκίνησα είχα κρίσεις άγχους, με έπιανε δύσπνοια, δεν μπορούσα να αναπνεύσω. Πήγα σε πνευμονολόγους και δεν μου βρήκαν τίποτα. Και κάποια στιγμή πήγα στο «Σωτηρία» μετά από ένα φριχτό βράδυ που δεν μπορούσα να αναπνεύσω καθόλου και νόμιζα ότι πεθαίνω και μου είπε ο πνευμονολόγος: «Να φωνάξω τον ψυχίατρο;».
Έπαθα σοκ και έφυγα. Μετά όμως άρχισα να το ψάχνω λίγο, γιατί δεν είχα ιδέα τότε τι είναι η ψυχοθεραπεία και η ψυχανάλυση. Κατέληξα στην ψυχανάλυση γιατί νομίζω ότι μου ταιριάζει περισσότερο. Θεωρώ ότι οι ώρες που περνάω στον ψυχαναλυτή είναι οι μόνες που δεν θα μετανιώσω ποτέ στη ζωή μου».
Έχεις μετανιώσει για πράγματα;
«Φυσικά. Όταν ακούω άλλους ανθρώπους να λένε ότι δεν μετανιώνουν για τίποτα αναρωτιέμαι πως γίνεται αυτό. Πόσο σωστά τα έχουν κάνει όλα; Υπάρχουν δυο – τρία πράγματα που δεν τα είχα κάνει, ίσως αν ήμουν καλύτερα. Ίσως. Μπορεί να είναι μια φαντασίωση κι αυτό».
