Πώς οι Φίλιππος και Αντώνης έχασαν 29.800.000 δολάρια διεκδικώντας το 30% εταιρίας μαύρου χρυσού στο Ιράκ
Ο Αντώνης, ο Φίλιππος και ο πατέρας τους Νίκος Σ. Λαιμός επιχείρησαν να αποκτήσουν, μέσω δικαστικής οδού, το 30% περίπου ενός από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα του Κουρδιστάν στην περιοχή Shaikan, βόρεια του Kirkuk, από την παραχωρησιούχο βρετανική πετρελαϊκή Gulf Keystone Petroleum International.
Το εγχείρημά τους απέτυχε. Τους κόστισε όμως, όπως προκύπτει, δεκάδες εκατομμύρια. Η υπόθεση κρίθηκε από βρετανικό δικαστήριο και για την υποστήριξή της η οικογένεια Λαιμού κατέβαλε 22.200.000 δολάρια. Επιπλέον, σύμφωνα με τη ναυτιλιακή επιθεώρηση «TradeWinds», καλείται τώρα έπειτα από απόφαση στα τέλη Οκτωβρίου να πληρώσει άλλα 7.600.000 δολάρια για δικαστικά έξοδα.
Ο Νίκος Σ. Λαιμός και οι γιοι του ελέγχουν τη ναυτιλιακή Enesel S.A., που στεγάζεται στο μέγαρο επί της Βασιλίσσης Σοφίας που είναι στο ύψος της Νεοφύτου Βάμβα. Ελέγχει επίσης την εδρεύουσα στο Λονδίνο N.S. Lemos & Company Limited, που ειδικεύεται στο chartering, στη sale and purchase (S&P) αγορά και σε συναφείς συμβουλευτικές υπηρεσίες.
Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους Ελληνες εφοπλιστές, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αντιμετωπίζει και προβλήματα. Μια τέτοια υπόθεση φαίνεται ότι αντιμετώπισε στο Κουρδιστάν.
Η συγκεκριμένη ιστορία, στην οποία ενεπλάκη ο Λαιμός μόλις προ ολίγων ετών, ξεκινά περισσότερο από 10 χρόνια πριν, όταν ο λοχαγός των αμερικανικών ειδικών δυνάμεων στο Ιράκ Rex Wempen (μετέπειτα ιδρυτικό μέλος του αμερικανο-κουρδικού επιχειρηματικού επιμελητηρίου) μετά τον δεύτερο πόλεμο στη χώρα άρχισε να αναζητεί επενδυτικές ευκαιρίες στα πετρέλαια της ευρύτερης περιοχής των συνόρων μεταξύ Τουρκίας και ιρακινού Κουρδιστάν. Παραμένοντας στο Κουρδιστάν με την ιδιότητα πλέον του συμβούλου σε θέματα ασφαλείας και αφού διέσχισε επί μήνες -συχνά πεζοπόρος- εκατοντάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα μιλώντας με ντόπιους παράγοντες, εντόπισε προοπτικές για προσοδοφόρα κοιτάσματα στην περιοχή του Shaikan. Δεν του πήρε πολύ για να γνωρίσει την τοπική κυβέρνηση και να συναντηθεί με τον τότε πρωθυπουργό της αυτόνομης περιοχής, σύμφωνα με την ιρακινή επιθεώρηση «Iraq Business News».
Εχοντας εξασφαλίσει λοιπόν και τις απαραίτητες γνωριμίες, ξεκίνησε την αναζήτηση πετρελαϊκής που θα αναλάμβανε τις έρευνες, την ανάπτυξη και την εκμετάλλευση των πετρελαιοφόρων πεδίων. Σύντομα ήρθε σε επαφή με τον Todd Kozel της Gulf Keystone, η οποία τελικά εξασφάλισε τη σύμβαση παραχώρησης από τους Κούρδους. Μόνο που ο Αμερικανός λοχαγός ισχυρίζεται πως ο Kozel συμφώνησε να του δώσει το 30% της εταιρίας που θα είχε την εκμετάλλευση. Πράγμα που δεν έγινε ποτέ. Ετσι ο Rex Wempen κάθισε στο σκαμνί τον Kozel.
Από την εισηγμένη Gulf Keystone
Οχημα του Rex Wempen είναι η Excalibur Ventures, που αξίωσε από την εισηγμένη Gulf Keystone ούτε λίγο ούτε πολύ 1,6 δισ. δολ. Ομως τα έξοδα της υπόθεσης ήταν τεράστια και ο Wempen αναζήτησε χρηματοδότες. Ετσι βρήκε τον Αντώνη και τον Φίλιππο Λαιμό, οι οποίοι σύμφωνα με την απόφαση του βρετανικού δικαστηρίου, με βάση τη συμμετοχή τους, σε περίπτωση που η Excalibur κέρδιζε την αγωγή θα αποκόμιζαν όφελος άνω των 500.000.000 δολαρίων.
Η γνωριμία του Wempen με τους Λαιμούς φέρεται να έγινε μέσω του δικηγόρου του πρώτου, Αλεξ Παναγίδης, εταίρου της βρετανικής νομικής εταιρίας Clifford Chance. Ο αδελφός του Αλεξ Παναγίδης, Γιώργος, σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα «Daily Telegraph», εργαζόταν στη N.S. Lemos και έτσι έγινε η πρώτη επαφή. Μαζί με τους Λαιμούς (συγκεκριμένα τον Αντώνη Ν. Λαιμό, που συμμετείχε στην Excalibur με όχημα την Psari Holdings) «πλάτη» στον Rex Wempen έβαλαν και τα αμερικανικά hedge funds BlackRobe και Platinum Partners. Αλλά φευ.
Ο Βρετανός δικαστής λόρδος Christopher Clarke είχε διαφορετική άποψη: απέρριψε τις αξιώσεις του Rex Wempen και των υποστηρικτών του, χαρακτηρίζοντάς τις κερδοσκοπικές και οπορτουνιστικές. Ετσι μετέτρεψε σε χαμένη ώρα και, κυρίως, απώλεια δεκάδων εκατομμυρίων την ενασχόληση της ελληνικής εφοπλιστικής οικογένειας με την υπόθεση των κουρδικών πετρελαίων, αποδεικνύοντας ότι τα ρίσκα στο «Eldorado» του Κουρδιστάν είναι ακόμα τεράστια.
Ακόμα και αν πρόκειται για την οικογένεια του Νίκου Σ. Λαιμού και την επιχειρηματική αυτοκρατορία της, που έλκει τις ρίζες της από τις Οινούσσες 166 χρόνια πριν.
Η ιστορία του Νίκου είναι μεγάλη. Η αυτόνομη πορεία του ξεκίνησε πριν από τρεις δεκαετίες. Το 1983 ο Νίκος Σ. Λαιμός, παντρεμένος με την Ειρήνη Θ. Δοξιάδη, αποχώρησε από την εταιρία Λαιμός & Πατέρας και ίδρυσε ανεξάρτητο γραφείο με την επωνυμία Ν.S. Lemos & Company Limited. Διατήρησε παράλληλα για λογαριασμό του ομίλου του και το γραφείο Avra Ship Management στον Πειραιά.
18 νεότευκτα δεξαμενόπλοια
Κατά τα επόμενα χρόνια διαχειρίστηκε περισσότερα από 18 νεότευκτα δεξαμενόπλοια και ποντοπόρα φορτηγά. Το 2003 η εταιρία Avra μετονομάστηκε σε Enesel S.A. (από τα αρχικά NSL του ονόματός του).
Στην Ελλάδα ο Νίκος Λαιμός είναι γνωστός στους φανατικούς φίλους της θάλασσας και για το 52μετρο, δικάταρτο ιστιοπλοϊκό του yacht, το Xasteria. Δημιούργημα των φημισμένων ναυπηγείων Perini Navi, έπεσε στο νερό 20 χρόνια πριν, όταν ακόμα ελάχιστοι σε ολόκληρο τον κόσμο μπορούσαν να αντέξουν το κόστος κτήσης του. Ο γιος του Νίκου και της Ειρήνης, Αντώνης είναι ο πρόεδρος της Enesel S.A. από το 2011. Απόφοιτος του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, φέρεται να συμμετέχει εδώ και δεκαετίες και στο μετοχικό κεφάλαιο του επενδυτικού σχήματος Axia Investments, που εδρεύει στη Γενεύη της Ελβετίας.
Η οικογένεια Λαιμού έλκει την καταγωγή της από τις Οινούσσες και αποτελεί μια από τις πλέον πολυπληθείς και πολύκλαδες του ελληνικού εφοπλισμού. Η πορεία της ξεκινά πριν από 166 χρόνια, όταν το 1848 ο Γεώργιος Λαιμός -ή παπα-Λαιμός- και οι τρεις γιοι του αγόρασαν ένα μικρό μερίδιο στο ιστιοφόρο «Ευαγγελίστρια». Από το 1905, όταν μπήκε στα ατμόπλοια, το επίθετο Λαιμός συνδέθηκε και με τις οικογένειες Πατέρα και Χατζηπατέρα. Η μεγάλη είσοδος, όμως, στην πλοιοκτησία έγινε το 1930 και η μεγάλη ανάπτυξη ήρθε στην πρώτη μεταπολεμική περίοδο, με κέντρο το Λονδίνο. Μέλη της οικογένειας έχουν ιδρύσει και ασχοληθεί με περισσότερες από δέκα διαφορετικές και επιτυχημένες στην εποχή τους ναυτιλιακές, ενώ το κοινωφελές και φιλανθρωπικό έργο τους είναι μεγάλο τόσο στον τόπο τους όσο και στον ελληνισμό εν γένει.