Η Ελλάδα έγινε η πρώτη ορθόδοξη χώρα που νομιμοποίησε τον γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου, συμπεριλαμβάνοντας και το δικαίωμα στην τεκνοθεσία.
Οι νομοθέτες ψήφισαν ένα νομοσχέδιο που δίχασε την ελληνική κοινωνία και έχει προκαλέσει την έντονη αντίθεση της Ορθόδοξης Εκκλησίας της χώρας. Αν και η Ελλάδα έγινε η 16η χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης που επιτρέπει τον γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου -το 2015 είχε ψηφιστεί, ωστόσο, το σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια-, είναι το πρώτο ορθόδοξο έθνος που επεκτείνει τα ίσα γονικά δικαιώματα.
- Από τη Μαρία Ανδρέου
Ο δημοφιλής ηθοποιός Νίκος Αναδιώτης, πατέρας και ο ίδιος, με γνωστές θέσεις υπέρ της χριστιανικής πίστης και ζωής, είχε ξεκάθαρη αντίθετη γνώμη με το νομοσχέδιο, και την κατέθεσε και στα τηλεοπτικά κανάλια, προκαλώντας αντιδράσεις. Μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου, μίλησε με την «Espresso» για τους ορατούς κινδύνους, όπως λέει, στην ανατροφή των παιδιών από μια οικογένεια χωρίς πατέρα ή μητέρα.
Τελικά, όπως είναι γνωστό, κ. Αναδιώτη, ο πολιτικός γάμος ομοφύλων έγινε και νόμος του ελληνικού κράτους, με 175 βουλευτές να ψηφίζουν. Ενας νόμος που δίνει τη δυνατότητα στα ομόφυλα ζευγάρια να υιοθετήσουν παιδιά. Για τους πολιτικούς που ψήφισαν τον παραπάνω νόμο είναι μια πράξη δικαίωσης, ισότητας, προοδευτικότητας. Πώς βλέπετε την απόφαση της Πολιτείας; Ο νόμος αυτός θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου; Πόσο θα αλλάξει η ελληνική κοινωνία και με τι συνέπειες;
Στις 15 Φεβρουαρίου 2024 η Πολιτεία έλαβε μία πολύ επικίνδυνη απόφαση, που νομίζω ότι θα μετανιώσουμε πικρά ως κοινωνία. Πήρε μπαλτά για να θεραπεύσει έναν πονοκέφαλο. Εφερε μία σύγχυση χωρίς προηγούμενο, για το ιδανικό πρότυπο της οικογένειας που θέλουμε να διδάξουμε και να μεταδώσουμε στα παιδιά μας. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι στέρησε σε πολλά παιδιά τη δυνατότητα να μεγαλώσουν με πατέρα και μητέρα. Ποιος ρώτησε τα παιδιά; Ποιος αναλαμβάνει τέτοια ευθύνη; Ανατριχιάζω και μόνο στη σκέψη.
Οι θεολόγοι λένε ότι ο Θεός έφτιαξε τη γυναίκα και τον άνδρα. Από το αρσενικό και το θηλυκό γεννιούνται παιδιά. Πόσο κόντρα θεωρείται στη φύση και στον Θεό ότι πάει ο σύγχρονος δυτικός άνθρωπος και γιατί; Πιστεύεται ότι πρόκειται για αποστασία του ανθρώπου στη φύση και στον Θεό; Ενστερνίζεστε όσα λένε οι γέροντες της Εκκλησίας, ότι δηλαδή ο σημερινός άνθρωπος λειτουργεί εωσφορικά, με εγωισμό, γεμάτος από πλάνη; Περιμένετε ότι θα εκπέσει ο δυτικός άνθρωπος;
Ο Θεός έδωσε τους φυσικούς νόμους και η ορθόδοξη πίστη δεν λέει τίποτα διαφορετικό για τη φύση απ’ αυτό που, αργά ή γρήγορα, ανακαλύπτει η επιστήμη. Μεγαλώνουμε μέσα στον πλούτο και στην τεχνολογία του δυτικού κόσμου. Νιώθουμε ότι μπορούμε να μάθουμε για τα πάντα, να αποκτήσουμε τα πάντα, να συναντήσουμε ανθρώπους από κάθε γωνιά του πλανήτη, να αναζητήσουμε εμπειρίες που ούτε καν ονειρευόμασταν. Η ψευδαίσθηση της παντοδυναμίας μάς κάνει υπερήφανους. Αλλά η υπερηφάνεια είναι πολύ επικίνδυνη. Ο Ικαρος της μυθολογίας μας ενώ ήδη πετούσε ζητούσε παραπάνω εμπειρίες απ’ όσες μπορούσε να αντέξει η φύση του. Το τέλος είναι γνωστό. Μπορούμε να παραβιάζουμε νόμους της φύσης; Η απάντηση είναι «ναι», αλλά τότε να είμαστε προετοιμασμένοι να πληρώσουμε και το ανάλογο τίμημα. Θυμάμαι μια φράση του απόστολου Παύλου, που λέει «όλα μπορώ να τα κάνω, αλλά δεν με συμφέρει να τα κάνω όλα».
Οι ομόφυλοι έχουν δικαιώματα. Τάσσεστε με την άποψη εκείνων που λένε πως και το ανήλικο παιδί έχει δικαίωμα να μεγαλώσει με τη λέξη «μαμά», «μητέρα» και «μπαμπάς», «πατέρας»; Οσοι αντιτίθενται στον νέο νόμο λένε πως οι όροι «γονέας 1» και «γονέας 2» είναι ύβρις προς τη λέξη «μάνα», γιατί μάνα είναι μόνο μία, και όπου υπάρχει ύβρις υπάρχει και νέμεσις…
Είναι ακριβώς όπως τα λένε! Δεν υπάρχει αγνότερο πράγμα στον κόσμο από την ψυχή ενός παιδιού. Φτάσαμε στο φεγγάρι και ανακαλύπτουμε νέους αστερισμούς, νομίζω πως πια έχουμε τη στοιχειώδη ικανότητα να προστατέψουμε αυτήν την αγνότητα. Ο σεβασμός της μητέρας στον πατέρα, η αγάπη του πατέρα στη μητέρα είναι αυτά που ηρεμούν το παιδί, του δίνουν συναισθηματική ισορροπία, το προφυλάσσουν να μεγαλώσει χωρίς τραύματα. Δυστυχώς, ο κόσμος μας είναι εχθρικός προς τα παιδιά, βρίσκει απίθανους τρόπους να τραυματίζει τις ψυχές τους. Είναι απαραίτητο να προφυλάξουμε όλα τα παιδιά του κόσμου. «Μαμά», «μπαμπάς», λέξεις γεμάτες καρδιά και συναίσθημα. Αν τα αντικαταστήσουμε με αριθμούς, «1» και «2», και μεθαύριο γιατί όχι με «3» και «4», νιώθω ότι είναι σαν να πετάμε την καρδιά μας στα σκουπίδια.
Ποια πιστεύετε ότι θα είναι η ψυχολογία ενός παιδιού με ομόφυλους γονείς απέναντι στα άλλα παιδιά του σχολείου του; Γιατί ένα παιδί πρέπει να γεμίζει το μυαλό του με εξηγήσεις από τους γονείς του, ενώ ένα παιδί το μόνο που θέλει σ’ αυτή την ηλικία είναι να είναι ανάλαφρο, να παίζει;
Είναι φοβερό να νομοθετεί κανείς αλλαγές που θα αλλάξουν ριζικά τον τρόπο ζωής και τον ψυχισμό αθώων και αδύναμων υπάρξεων, κάνοντας πειράματα χωρίς σταθερές επιστημονικές βάσεις! Σήμερα τα παιδιά έχουν αγριέψει, γιατί μεγαλώνουν χωρίς κανόνες, με τους γονείς να είναι συχνά απόντες λόγω τόσο πολλών προβλημάτων της καθημερινότητας, με τις ανεξέλεγκτες οθόνες να έχουν αντικαταστήσει τη σοφία και την εμπειρία του παππού και της γιαγιάς. Αν παιδιά που μεγαλώνουν σε φυσιολογικές οικογένειες βασανίζονται από βία και παρενοχλήσεις, σκεφτείτε τι γίνεται όταν τους προσθέσετε το άδικο, αλλά υπαρκτό συχνά, στίγμα της υιοθεσίας.
Πολλαπλασιάστε τώρα το στίγμα και τη δυσκολία, όταν η υιοθεσία προέρχεται από ομόφυλο ζευγάρι, όταν δηλαδή θα τους πει ένας αδυσώπητος κοινωνικός περίγυρος «δεν είχες ποτέ μαμά εσύ». Ποιος από μας θα άντεχε αυτό το δηλητήριο στην καρδιά του; Προτού κάνουμε τα παιδιά πειραματόζωα, δεν θα έπρεπε να έχουμε σιγουρευτεί για όλες τις έρευνες που θα μπορούσαν να έχουν γίνει; Ακούμε επιστήμονες που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου ότι παιδιά μεγαλωμένα με ομοφυλόφιλους κηδεμόνες παρουσιάζουν περισσότερα συναισθηματικά προβλήματα, νιώθουν περισσότερο άγχος και έλλειψη αυτονομίας, αντιμετωπίζουν δυσκολίες στον ρόλο φύλου, στο να αναπτύξουν οικειότητα και εμπιστοσύνη, ακόμα και στην ενηλικίωση εντοπίζεται αυξημένη κατάθλιψη.
Και κάποιες έρευνες που είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας έδειξαν επηρεασμό στην ταυτότητα φύλου και στον σεξουαλικό προσανατολισμό των παιδιών αυτών, που είναι πιθανότερο να είναι ομοφυλοφιλικός. Ακόμα κι αν υπάρχουν και άλλες έρευνες που δεν δείχνουν έντονα ευρήματα, πώς παίρνουμε την ευθύνη και το ρίσκο να κλείσουμε τα μάτια σε αυτήν την πλευρά των επιστημόνων;
Πιστεύετε ότι τα ομόφυλα ζευγάρια θα προχωρήσουν και στη διαδικασία αναπαραγωγής μέσω παρένθετης μητέρας, με τις γυναίκες να γίνονται μηχανή παραγωγής μέσω χρήματος; Γι’ αυτό πάλεψαν οι γυναίκες; Για αυτή τη θέση;
Οποιος το θέλει, δυστυχώς, ήδη το κάνει. Ολα είναι θέμα χρημάτων. Και τώρα επίσημα ανοίχθηκε μία κερκόπορτα, από την οποία αργά ή γρήγορα θα γίνονται «παιδιά κατά παραγγελία» και με το γράμμα του νόμου. Ματώνει η ψυχή μου και μόνο που το σκέφτομαι, υπάρχει μία παγκόσμια βιομηχανία «παιδιών κατά παραγγελία», με μεγάλη κερδοφορία. Νοικιάζει μήτρες και εμφανίζει παιδάκια από το πουθενά, ξεριζωμένα από την αγκαλιά της μανούλας τους, καταδικασμένα να μεγαλώσουν χωρίς μαμά.
Σέβομαι απεριόριστα καθέναν που αγωνίζεται για ένα καλύτερο και πιο ανθρώπινο μέλλον. Πραγματικά, όμως, απορώ με αυτό το οργανωμένο φεμινιστικό κίνημα, που ενώ έχει φωνάξει άλλες φορές με στεντόρεια φωνή για δικαιώματα των γυναικών, πώς τώρα μένει σιωπηλό στο θέμα της παρένθετης μητρότητας; Σκεφτείτε ότι τα «κατά παραγγελία παιδιά» μπορούν να φτάσουν στο χάος των πέντε γονέων: Ο κατά νόμον πατέρας, η κατά νόμον μητέρα (…ή δεύτερος κατά νόμον πατέρας), φυσικός πατέρας (δότης σπέρματος), φυσική μητέρα (δότρια ωαρίου) και παρένθετη μητέρα (δανείστρια μήτρας). Πού πάμε; Αυτήν την οικογένεια θέλουμε; Μπαίνουμε βαθιά στον 21ο αιώνα και χάσαμε τη λογική μας; Η απλότητα «μαμά – μπαμπάς – παιδί» κρύβει αμέτρητη σοφία.
Το να λέτε την άποψή σας ανοιχτά είναι στις μέρες μας μια ομολογία πίστης. Φοβάστε τις συνέπειες, τους αποκλεισμούς από το σύστημα;
Ο μεγαλύτερος φόβος μου θα ήταν να απογοητεύσω τον Χριστό μου, που έκανε τόσα για μένα προσωπικά και για την οικογένειά μου. Ο Χριστός είπε «όποιος με ομολογήσει ενώπιον των ανθρώπων θα τον ομολογήσω και εγώ ενώπιον του Πατέρα μου στον Ουρανό». Κάποτε, λοιπόν, πρέπει να μιλάμε ελεύθερα για όσα μας εκφράζουν. Και να αγωνιζόμαστε, τιμώντας όσους μας έφεραν ως εδώ.
Ειδικά όταν ρισκάρονται τα θεμέλια που στηρίζουν τον κόσμο στον οποίο θα ήθελα να μεγαλώσουν τα παιδιά μου. Σύστημα, εξάλλου, είμαστε εμείς, οι άνθρωποι. Δεν έχω κακίες με κανέναν, δεν έχω να χωρίσω κάτι. Αντιθέτως, έχω επαγγελματικά συνεργαστεί άψογα με κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο, ασχέτως των προσωπικών του πεποιθήσεων. Σέβομαι απόλυτα την ελευθερία που δεν θίγει την ελευθερία του διπλανού, λειτουργώ χωρίς αποκλεισμούς.