Πνευματικός πατέρας των παιδιών και εξομολογητής τους, αλλά αδαής για τα διερευνώμενα περιστατικά σωματικών κακοποιήσεών τους το διάστημα που φιλοξενούνταν στην Κιβωτό του Κόσμου δήλωσε χθες ο ιδρυτής της Μη Κερδοσκοπικής Οργάνωσης, πατέρας Αντώνιος, κατά την απολογία του στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών.
Επί δύο και πλέον ώρες ο ιερέας, που κατηγορείται για ηθική αυτουργία σε αδικήματα που αφορούν ξυλοδαρμούς, καταναγκαστική εργασία, ακόμη και απομόνωση ανήλικων τροφίμων της ΜΚΟ, προσπαθούσε να αντικρούσει το σε βάρος του κατηγορητήριο, δηλώνοντας πολλές φορές πως εκείνος ήταν αφιερωμένος στα ιερατικά του καθήκοντα και πως δεν είχε καμία ανάμειξη ούτε και γνώση για τις αποφάσεις που ελάμβαναν οι διευθυντές των δομών της Κιβωτού του Κόσμου ανά τη χώρα. Παρ’ όλα αυτά, ο κατηγορούμενος ιερέας έτεινε χείρα βοηθείας στους επτά συγκατηγορουμένους του, πρώην στελέχη της ΜΚΟ, οι οποίοι δικάζονται ως οι φυσικοί αυτουργοί των καταγγελλόμενων κακοποιητικών συμπεριφορών σε βάρος παιδιών.
«Γνωρίζω 100% τον χαρακτήρα των παιδιών αυτών λόγω της πνευματικής μας σχέσης. Ημουν ο εξομολογητής τους, σε εμένα έλεγαν όλα τα μυστικά τους. Είναι τραυματισμένα παιδιά και ήξερα ότι μπορεί να φτάσουν σε πολύ δύσκολες καταστάσεις, να βγουν, δηλαδή, έξω και να τραυματίσουν άλλους ανθρώπους. Δυστυχώς, αυτά τα παιδιά τα έστρεψαν κάποιοι εναντίον εμάς, που δίναμε την ψυχή μας. Εκμεταλλεύτηκαν τον χαρακτήρα τους, με απώτερο σκοπό η Κιβωτός αυτή τη στιγμή να βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση, να μην πω σε κατοχή» είπε ο πατήρ Αντώνιος, δίνοντας τη δική του εκδοχή στο δικαστήριο για το πώς προέκυψαν οι καταγγελίες που οδήγησαν τον ίδιο και τους επτά πρώην συνεργάτες του στη ΜΚΟ ενώπιον της Δικαιοσύνης.
Ο ιερέας, έχοντας στο πλευρό του την πρεσβυτέρα Σταματία Γεωργαντή, εκθείασε το έργο που, όπως είπε, προσέφερε η Κιβωτός του Κόσμου όλα αυτά τα χρόνια στην κοινωνία, «θεραπεύοντας» παιδιά με μεγάλα ψυχικά τραύματα. «Εχουμε μια ντουλάπα με βραβεία» ανέφερε χαρακτηριστικά, για να μιλήσει στη συνέχεια για… πολυτελή διαμονή των ανηλίκων στις δομές της ΜΚΟ, με «διακοπές, ταξίδια και θέατρα που ούτε πλουσιόπαιδα μπορεί να μην έκαναν»! Κατά την απολογία του ο πατέρας Αντώνιος ανέφερε ότι οι συγκατηγορούμενοί του δεν ήταν πειθήνια όργανά του, αλλά παιδιά που είχαν μεγαλώσει στη ΜΚΟ και ήθελαν να προσφέρουν. «Θα μπορούσα εγώ να τους δώσω εντολή για ξυλοδαρμούς; Αυτό είναι κόντρα στις αξίες της Κιβωτού, είναι αστείο και να λέγεται» ανέφερε χαρακτηριστικά, για να επισημάνει εκ νέου πως ο ίδιος, εξαιτίας των αυξημένων ιερατικών του καθηκόντων, δεν είχε χρόνο να ασχοληθεί με όσα διαδραματίζονταν σε κάθε δομή.
Ωστόσο, περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια στο ακροατήριο τις «παιδαγωγικές μεθόδους» που ακολουθούνταν στην Κιβωτό, ώστε τα παιδιά να αποκομίσουν, όπως είπε, εφόδια για την ενήλικη ζωή τους. «Είχαμε πρακτικές που έδιναν δεξιότητες σε όλα αυτά τα παιδιά. Εχουμε παιδιά που τα κατάφεραν και το χρωστούν σε αυτό το γεωργικό σχολείο που φτιάξαμε. Εμείς σε καμία περίπτωση δεν είχαμε όφελος, δεν πουλάγαμε τίποτα από αυτά που παρήγαν» είπε μεταξύ άλλων, και σε άλλο σημείο της απολογίας του επεσήμανε: «Αυτό που κάναμε ήταν να φέρνουμε τα παιδιά σε επαφή με τη γη και τα ζώα. Φύτευαν τα δικά τους φυτά, πολλά είχαν το δικό τους ζωάκι. Ετσι μάθαιναν να είναι υπεύθυνα. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν υπήρχαν οι εξαντλητικές εργασίες που αναφέρονται. Για μένα όλα αυτά είναι στη σφαίρα της φαντασίας».
Ο σωτήρας τους
Ο πρόεδρος του δικαστηρίου ρώτησε στη συνέχεια τον κατηγορούμενο πότε ο ίδιος πληροφορήθηκε τις καταγγελίες των παιδιών. «Οταν αυτές έγιναν» απάντησε ο ιερέας, για να προσθέσει λίγο αργότερα: «Αυτά τα παιδιά τα σώσαμε επανειλημμένα από δικαστήρια και φυλακές, και κατάφεραν να σταθούν στα πόδια τους. Και είναι αυτά τα παιδιά που χρησιμοποιήθηκαν εναντίον μας. Αυτά τα παιδιά τα ξέρω και ξέρω ότι δεν έχουν καταλάβει τι έκαναν. Τα συγχωρώ γιατί τα έχω μεγαλώσει. Εχω δώσει το “είναι” μου για αυτά εγώ, η πρεσβυτέρα μου και οι συνεργάτες μου».
Σε άλλο σημείο της απολογίας του, ο πατέρας Αντώνιος χαρακτήρισε τον εαυτό του «πρόσωπο συναισθηματικής αναφοράς στη ΜΚΟ», λέγοντας χαρακτηριστικά: «Εγώ και κάποιοι άλλοι, όπως και η πρεσβυτέρα μου, ήμασταν πρόσωπα συναισθηματικής αναφοράς, σταθερά πρόσωπα που δεν άλλαζαν. Είχαμε πάνω από 150-160 υπαλλήλους. Υπήρχε ο HR, που ήταν υπεύθυνος για τις προσλήψεις και τις αξιολογήσεις. Θέλω να πω ότι εγώ κράτησα από τη δημιουργία της Κιβωτού του Κόσμου τον πνευματικό ρόλο, διότι οι δικές μου δυνάμεις μειώνονταν και, όπως ήταν λογικό, όλο αυτό το έργο για να προχωρήσει θα έπρεπε να στελεχωθεί με την κατάλληλη διοικητική διάρθρωση».
Πρόεδρος: «Εσείς δεν ήσασταν στη διοίκηση;»
Πατέρας Αντώνιος: «Οχι, ποτέ δεν μπήκα στο Δ.Σ.»
Πρόεδρος: «Δεν υπήρξαν αποφάσεις που να διαφωνούσατε;»
Πατέρας Αντώνιος: «Αν διαφωνούσα εγώ σε κάτι, έλεγα την άποψή μου, αλλά ποτέ δεν την επέβαλα».
«Θα το είχα καταγγείλει πρώτος»
Στη συνέχεια, στο βήμα ανέβηκε για να απολογηθεί ο πρώτος από τους επτά συγκατηγορούμενους πρώην συνεργάτες του πατρός Αντωνίου, με καταγωγή από το Ιράκ. «Είμαι από τα πρώτα παιδιά της Κιβωτού» είπε αρχίζοντας την απολογία του και, φανερά φορτισμένος, μίλησε στη συνέχεια για τον ιδρυτή της ΜΚΟ. «Ο πατέρας Αντώνιος ήταν σαν τον πατέρα μου και με έχει βοηθήσει πάρα πολύ να σταθώ» ανέφερε, για να τονίσει στη συνέχεια πως για εκείνον η Κιβωτός του Κόσμου ήταν το πρώτο του σπίτι και τα παιδιά που φιλοξενούνταν στις δομές της τα μικρότερα αδέρφια του. «Οπως μας βοήθησε ο πατέρας, έτσι θέλαμε και εμείς να βοηθήσουμε. Και να πω και στους άλλους ότι, όπως τα κατάφερα εγώ, έτσι μπορούν και εκείνοι. Οπότε ήταν κάτι που με έκανε και εγώ να νιώθω πιο χρήσιμος» ανέφερε ο κατηγορούμενος, εξηγώντας τους λόγους που τον οδήγησαν να εργάζεται μέχρι και την αποκάλυψη των καταγγελιών σε δομή της ΜΚΟ.
Πρόεδρος: «Για τις κατηγορίες τι έχετε να πείτε;»
Κατηγορούμενος: «Τι να πω; Στενοχώρια. Ολο αυτό είναι κόλαση για μας – έχω ένα μωράκι…»
Η φόρτιση μάλιστα του κατηγορουμένου ανάγκασε τον πρόεδρο του δικαστηρίου να διακόψει για λίγο τη διαδικασία. Οταν η έδρα επανήλθε, ο κατηγορούμενος συνέχισε την απολογία του διαψεύδοντας τις καταγγελίες των παιδιών. «Δεν θα μπορούσαν να έχουν συμβεί όλα αυτά, όχι επειδή το λέω εγώ, αλλά χιλιάδες εθελοντές που περνούσαν από εκεί. Ηρθαν πέντε έξι παιδιά που -όλως τυχαίως- είναι ομάδα. (…) Οχι, δεν πιστεύω τίποτα. Οτιδήποτε μεμπτό είχε πέσει στην αντίληψή μου πιστέψτε με ότι θα ήμουν ο πρώτος που θα το είχε καταγγείλει» είπε και ολοκληρώνοντας την απολογία του υποστήριξε: «Θα κλείσω μ’ αυτό: θα μπορούσαμε και εμείς να κινηθούμε νομικά εναντίον τους (σ.σ.: των παιδιών που έκαναν τις καταγγελίες), αλλά αυτό που έχουμε μάθει είναι να συγχωρούμε, και αυτό που είπε και ο πατήρ πριν, “χίλιες φορές να πέσουμε, χίλιες να σηκωθούμε”. Και γι’ αυτό λέω, κλείνοντας, ότι τα αρνούμαστε όλα, γιατί αν θέλαμε να κάνουμε κακό είχαμε τρόπο να κάνουμε κακό νόμιμα». Η δίκη θα συνεχιστεί την ερχόμενη Παρασκευή με τις απολογίες των υπόλοιπων κατηγορουμένων.