Είμαι 24 χρόνων και το παιδί που τα είχα είναι 34. Ημασταν μαζί 4 χρόνια, αυτός είναι οδηγός νταλίκας, εγώ φοιτήτρια και παράλληλα δούλευα και σεζόν. Ημασταν πολύ καλά, όλα κυλούσαν τέλεια και σχεδιάζαμε τι θα κάναμε όταν θα γυρνούσε από το ταξίδι του. Ενα βράδυ, μετά τη δουλειά μου και έχοντας πιει αρκετό αλκοόλ, βρεθήκαμε παρέα με τα παιδιά που δουλεύουμε μαζί και δυστυχώς έκανα φάση με κάποιον συνάδελφο. Το διέκοψα, κατάλαβα το λάθος μου κι ένιωσα τύψεις, ένιωσα, τι να σου λέω… Ηταν εντελώς ξαφνικό.
Την επόμενη ημέρα είπα στο αγόρι μου ακριβώς τι έγινε το προηγούμενο βράδυ. Δεν μου είπε τίποτα απολύτως κι όταν τον ρώτησα αν θέλει να χωρίσουμε, αβίαστα είπε “ ναι” και πως το ίδιο θα έκανα κι εγώ στη θέση του. Γύρισε από ταξίδι έναν μήνα μετά κι αμέσως βρήκε άλλη. Κυκλοφορούν κανονικά, δημόσια, ανεβάζουν φωτό από τις εξορμήσεις τους και γενικά δείχνει να περνάει καλά. Εγώ δεν ζω καν τη ζωή μου, εν τω μεταξύ, δεν μπορώ και δεν θέλω. Τον θέλω πίσω, κι αυτός ούτε να με δει. Τον βλέπω με την άλλη και τρελαίνομαι. Δεν έχουμε μιλήσει από τότε που γύρισε. Εσύ θεωρείς ότι είναι καλή ιδέα να του στείλω, ή να πάω να τον βρω κι ας είναι με την άλλη;»
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ε, τώρα, από πού να το πιάσω, πες εσύ! Με οδηγό νταλίκας κι εσύ, και 10 χρόνια διαφορά, και 4 χρόνια μαζί, και είσαι μόλις 24. Ειδικά ένας οδηγός νταλίκας, που το να καλοπεράσει μπορεί να είναι ταυτόχρονα και πολύ εύκολο και πολύ διακριτικό ώστε να μη μάθει ποτέ κανείς και τίποτα. Από το «όλα κυλούσαν τέλεια, σχεδιάζαμε τι θα κάναμε όταν γυρίσει από το ταξίδι» μέχρι το «φασώθηκα ένα βράδυ με έναν συνάδελφο στη δουλειά», λογικά υπάρχει ένα παρασκήνιο που δεν αναφέρεις. Αν δεν υπάρχει παρασκήνιο, τότε ποτέ δεν ήσασταν πολύ καλά και ποτέ δεν πήγαιναν όλα τέλεια. Τώρα, το αν έπρεπε να του το πεις γενικά και μάλιστα από το τηλέφωνο, τι να σου πω…
Είναι κάτι που διχάζει πολλούς. Ισως, τελικά, καμιά φορά να μην πρέπει να τα λέμε όλα. Καμιά φορά πληγώνουμε τους άλλους παραπάνω. Και δεν ξέρω, τελικά, πού εξυπηρετεί μία τόσο σοκαριστική πληροφορία. Αλλά, τέλος πάντων, το έκανες. Μαζί, όμως, με την παραδοχή της πράξης σου έκανες και μια επιλογή. Πήρες τα ρίσκα σου να μη θέλει να προχωρήσετε άλλο μαζί. Το ότι βρήκε άλλη τόσο σύντομα μου βρομάει εμένα λίγο. Πολύ σύντομα σε «έκλαψε». «Σφύριξα κι έληξες» η φάση, οπότε δεν μου βγαίνει εύκολα εμένα από το μυαλό ότι ήδη κάπου έπαιζε από πριν η νέα σύντροφος. Τώρα, όσο καλά και να τα πάνε, αν το πολυδιαφημίζουν, και να τα στόρις και να τα ποστ, εγώ τα βρίσκω λίγο αστεία όλα αυτά και λίγο μου βρομάνε, αλλά δεν είναι το θέμα μας αυτό. Αν με ρωτάς, τώρα, για εσένα, πιστεύω ότι ξαφνικά τον θες γιατί ζήλεψες!
Με το να επικοινωνήσεις μαζί του, είτε τηλεφωνικά είτε από κοντά, ενώ σου δείχνει ότι δεν σε θέλει καθόλου, δεν συμφωνώ. Από την άλλη, αν σκας τόσο να δεις την αντίδρασή του σε αυτά που έχεις να πεις, κάν’ το κι ας πέσει κάτω… Ετοίμασε ένα μήνυμα με όσα θες να πεις, στείλ’ το και περίμενε. Γιατί παίζει και να μην απαντήσει καθόλου ή να απαντήσει όπως δεν θα ήθελες. Αν συμφωνώ ότι αξίζεις άλλη μια ευκαιρία, αξίζεις! Η ειλικρίνεια, όμως, έχει το τίμημά της. Και ειδικά εγώ, όταν πρόκειται για απιστία, θεωρώ πως δύσκολα έως ακατόρθωτα κολλάει ένα τόσο ραγισμένο γυαλί!
Σούζη Στεφανίδη