Από τις πασαρέλες, τις επιδείξεις και τα λαμπερά φώτα μεταπήδησε στον δρόμο του θεού και στη συγγραφή βιβλίων!
Ο λόγος για τη Σταρ Ελλάς 2002 Λένα Παπαρρηγοπούλου, το κορίτσι με τα υπέροχα, εκφραστικά, γαλαζοπράσινα μάτια που, όπως φαίνεται, εκτός από μια άψογη εξωτερική εμφάνιση διαθέτει και πλούσια εσωτερικά χαρίσματα που μαγεύουν όποιον βρεθεί κοντά της. Η Ελένη Χρυσηΐς Παπαρρηγοπούλου, πτυχιούχος Θεολογίας, είναι πλέον συγγραφέας ενός εξαιρετικού βιβλίου με τίτλο «Στωική φιλοσοφία της θρησκείας». Προσωπικότητα πολυσχιδής, προικισμένη με γνώσεις και ικανότητες, αποτελεί ένα αξιοθαύμαστο πρότυπο για όλους τους νέους ανθρώπους.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην «Ορθόδοξη Αλήθεια» αναφέρεται στην υψηλή θρησκευτική της πίστη καθώς και στο πώς αυτή έχει συμβάλει στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς της. Μιλά επίσης για τη σημασία της ομορφιάς και πώς προσδιορίζει η ίδια την έννοια της ευτυχίας, ενώ συγχρόνως αναλύει τα βασικά σημεία του βιβλίου της.
«Από τη στιγμή που αναδειχθήκατε νικήτρια στον διαγωνισμό ομορφιάς το 2002, το γεγονός αυτό θα είχε ασφαλώς επιπτώσεις στον τρόπο που σας αντιμετώπιζε ο υπόλοιπος κόσμος. Ο θαυμασμός, η εκτίμηση, η λατρεία αλλά και τα αντίθετα στοιχεία, όπως η ζήλια, ο φθόνος, η κακία κ.ά., θα εναλλάσσονταν μέσα στη ροή της καθημερινότητας. Η έννοια της ομορφιάς μπορεί να κρύβει συχνά τη διάσταση της αλλοτρίωσης και της απώλειας της ψυχής ενός ανθρώπου; Κάνει τη ζωή πιο εύκολη ή κρύβει απρόσμενες δυσκολίες;»
«Η ομορφιά δόθηκε στους ανθρώπους από τον Θεό για να τους θυμίζει τον Δημιουργό τους, τη θεία τους προέλευση, είναι δώρο Θεού και δεν κρύβει σε καμιά περίπτωση αλλοτρίωση ή απώλεια της ψυχής. Απεναντίας, όταν ένας άνθρωπος εκφράζεται μέσα από την ψυχή του, ακόμη κι αν δεν έχει αντικειμενική ομορφιά, στα μάτια μερικών ανθρώπων θεωρείται ένας όμορφος άνθρωπος. Το πώς προβάλλουμε την ομορφιά αυτή και αν προσβάλλουμε την ψυχική μας ομορφιά με το να κάνουμε κατάχρηση του σώματος ή να αναπτύσσουμε μόνο την επιφάνεια χωρίς να καλλιεργούμε την εσωτερική μας ομορφιά, το πνεύμα μας, αυτό ναι, οδηγεί στην ψυχική αλλοτρίωση. Η ομορφιά είναι αλήθεια πως κάνει τη ζωή πιο εύκολη για τον όμορφο και πιο όμορφη γι’ αυτούς που τον συναναστρέφονται. Ωστόσο, ναι, η ζήλια και η δυσκολία ανάπτυξης αληθινής φιλίας είναι ένα από τα αρνητικά που έχω αντιμετωπίσει.»
«Τι ήταν αυτό που σας έφερε στον δρόμο για την αναζήτηση του Θεού αλλά και στην απόφασή σας να σπουδάσετε Θεολογία;»
«Ο Θεός βρίσκεται μέσα μας και μαζί μας συνέχεια, και έρχεται μια στιγμή που μας καλεί να Τον αναζητήσουμε και μας δηλώνει την παρουσία Του. Εγώ επέλεξα να σπουδάσω Θεολογία, επειδή ήταν ένας πρώτος τρόπος να μάθω γι’ Αυτόν. Είχα διαπιστώσει ότι είχα από μικρή μια έμφυτη πνευματική αναζήτηση και μια τάση να μου αρέσει να πράττω το αγαθό, το οποίο απέδωσα στο ότι μιλούσε η θεία φωνή μέσα μου.»
«Διατηρούσατε μια έντονη σχέση με το θρησκευτικό συναίσθημα από τα παιδικά χρόνια; Ποιες είναι οι πιο έντονες αναμνήσεις που διατηρείτε από εκείνη την περίοδο;»
«Ένα βράδυ που κοιμόμουν μόνη στο σπίτι με τη γιαγιά μου –την ώρα που προσευχόμουν– βίωσα μέσα στο σκοτάδι την παρουσία του θείου και ένιωσα ασφάλεια.»
«Υπάρχουν πράγματα τα οποία έχετε ζητήσει μέσω της προσευχής από τον Θεό, αλλά δεν έχουν εισακουστεί; Έχετε νιώσει κάποιες στιγμές να θυμώνετε απέναντι στον Θεό;»
«Δεν έχω έρθει, ευτυχώς, στη θέση να θυμώσω με τον Θεό, πιστεύω ότι ο Κύριος των Δυνάμεων μας καθοδηγεί καθημερινά, εφόσον αφηνόμαστε στο θέλημά Του. Συχνά απογοητευόμαστε, διότι δεν επιτυγχάνεται η προσδοκία μας. Είναι σαν να μας δείχνει ο Θεός ότι το θέλημά Του για εμάς είναι διαφορετικό από το δικό μας και ίσως πιο ωφέλιμο για εμάς. Το να δηλώνουμε φανερά αυτά που ονειρευόμαστε είναι ανθρώπινο και θεμιτό, αλλά αρκετές φορές, παρακινούμενοι από τις κοινωνικές απαιτήσεις για να γίνουμε αποδεκτοί, αγνοούμε την επιθυμία της καρδιάς μας. Ο Θεός είναι αγάπη, μόνο αγάπη μπορεί να θέλει για εμάς.»
«Πριν από λίγο καιρό δημοσιεύτηκε το βιβλίο σας με τον τίτλο «Στωική φιλοσοφία της θρησκείας». Τι πραγματεύεται το εν λόγω έργο σας και ποια ήταν η αφορμή για την έκδοσή του;»
«Η πρώτη αφορμή για τη συγγραφή του βιβλίου ήταν η περιέργεια για το ποιοι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι προσέγγιζαν κάπως με τις θέσεις τους για τον Θεό, τον κόσμο και τον άνθρωπο τη δική μας ορθόδοξη πίστη και πατερική διδασκαλία. Έτσι βρήκα μεγάλο ενδιαφέρον στα εξής, τα οποία πραγματεύεται το βιβλίο. Οι ιδρυτές της Στοάς, Ζήνωνας και Κλεάνθης, αναφέρονται στην ύπαρξη του Θεού χρησιμοποιώντας τις λέξεις Θεός, Λόγος, Νους, Πνεύμα, και Φύση, υποστηρίζοντας την κοσμοθεωρία της ενιαίας υλικής και νοητικής φύσης των όντων: τα σώματα είναι σύνθετα από ύλη και νου, δηλαδή όλα έχουν θεϊκή υπόσταση, συμπεριλαμβανομένης της ανόργανης ύλης, δεν είναι απλώς ύλη. Ο άνθρωπος κατέχει τη μεγαλύτερη σπουδαιότητα ανάμεσα στα φυσικά όντα, η ψυχή γεννιέται με το σώμα και το υλικό της είναι το ευγενέστερο κομμάτι της θεϊκής δύναμης.»