Βυθισμένη στη άνοια η φυσικοθεραπεύτρια της μυθικής οικογένειας του Ελληνα μεγιστάνα, Κορίνα Σπανίδου, φιλοξενείται εδώ και καιρό σε οίκο ευγηρίας της Ζακύνθου.
Η Κορίνα Σπανίδου ευτύχησε να ζήσει μέσα στα πλούτη και στη δόξα του Έλληνα κροίσου Αριστοτέλη Ωνάση. Ωστόσο τα τελευταία χρόνια, έχοντας ως συντροφιά τις αναμνήσεις της μυθικής ζωής της, ζει σε οίκο ευγηρίας της Ζακύνθου, θυμίζοντας -όταν της το επιτρέπει η μνήμη της- στις νοσοκόμες που την περιποιούνται ότι είναι ο τελευταίος εν ζωή άνθρωπος που έζησε τόσο κοντά τον Αριστοτέλη Ωνάση, τις διάσημες γυναίκες του και την οικογένειά του.
- Από τον
Νίκο Νικόλιζα
Τα Χριστούγεννα αυτά δεν θα μοιάζουν σε τίποτα με εκείνα που η φυσικοθεραπεύτρια Κορίνα Σπανίδου είχε συνηθίσει να ζει άλλοτε στη θαλαμηγό «Χριστίνα» και άλλοτε στον Σκορπιό. Η ζωή της πλέον έχει περιοριστεί στους τέσσερις τοίχους του ιδρύματος που την περιθάλπει.
Και όλες αυτές οι στιγμές που έζησε θα μπορούσε να ήταν σενάριο σαπουνόπερας, έχοντας ως πρωταγωνιστές τον Αριστοτέλη Ωνάση, τη Μαρία Κάλλας, την Τζάκι Κένεντι, την Γκρέτα Γκάρμπο, την Μπέτι Ντέιβις, βασιλιάδες, μαχαραγιάδες και πολλά παρασκήνια. Ήταν η γυναίκα στην οποία η Μαρία Κάλλας είχε εκμυστηρευτεί όλα τα μυστικά της και τις ανησυχίες που είχε για τη σχέση της με τον Αριστοτέλη Ωνάση. Από την άλλη, η Τζάκι τη λάτρευε για τα μυστικά που γνώριζε στη βοτανοθεραπεία και στο μασάζ που της έκανε κάθε βράδυ όσο διήρκεσε ο γάμος της με τον Έλληνα κροίσο.
«Αν και η αδερφή μου έζησε συγκλονιστικές στιγμές δίπλα στον Ωνάση, δυστυχώς τα τελευταία χρόνια άλλοτε έχει στιγμές άνοιας και άλλοτε στιγμές διαύγειας» είναι τα πρώτα λόγια του αδερφού της Στέφανου Στρούζα, ο οποίος είναι από τους λίγους ανθρώπους που την επισκέπτονται στον οίκο ευγηρίας της Ζακύνθου. Με την αδερφή του έχουν 16 χρόνια διαφορά. Ωστόσο δεν ξεχνά ότι εκείνη ήταν ο συνδετικός κρίκος ώστε και ο ίδιος να βρεθεί πολλές φορές στο νησί του Ωνάση, τον Σκορπιό, ανάμεσα σε μεγάλες προσωπικότητες του διεθνούς τζετ σετ. «Η αδερφή μου λατρεύει ακόμα και σήμερα να της θυμίζω πράγματα από όσα έζησε με την οικογένεια Ωνάση και να συμπληρώνει την εξιστόρησή τους» λέει συγκινημένος ο 70χρονος άντρας για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η πολυαγαπημένη του αδερφή. Η υγεία της 87χρονης γυναίκας που περιποιήθηκε τα σώματα των μελών της οικογένειας Ωνάση και των διασημοτήτων που κατά καιρούς φιλοξενούνταν από τον Έλληνα κροίσο είναι πλέον κλονισμένη για να διηγηθεί τα γεγονότα όπως τα έζησε.
Σκόρπιες αφηγήσεις
Η μνήμη της και κάποια κινητικά προβλήματα δεν τη βοηθούν για να ξετυλίξει το κουβάρι της πολυτάραχης ζωής της. Κάποιες σκόρπιες αφηγήσεις όταν είναι σε διαύγεια και μετά πέφτει πάλι μαύρο στις αναμνήσεις της.
ο Ωνάσης στο «Χριστίνα». Δεξιά, η Κορίνα Σπανίδου.
Ωστόσο, όπως λέει ο αδερφός της σήμερα αποκλειστικά στην «Espresso», «προτού νοσηλευτεί στο ίδρυμα και “χαθεί” στις ασπρόμαυρες σελίδες του μυαλού της είχε ολοκληρώσει σε χειρόγραφα ένα πολυσέλιδο βιβλίο με όλες τις αφηγήσεις της για τη μυθική ζωή που έζησε δίπλα στον Ωνάση και όσα μυστικά γνώριζε, με σκοπό να εκδοθεί για να μείνει στην ιστορία. Τις σελίδες αυτού του χειρόγραφου βιβλίου τις έχουν τα ανίψια της».
Στη μοναδική συνέντευξη που είχε δώσει η κυρία Σπανίδου πριν από δέκα χρόνια είχε μιλήσει στον υπογράφοντα για όσα είχε ζήσει ως επίσημη φυσικοθεραπεύτρια στο πλευρό του Ωνάση και θυμόταν με κάθε λεπτομέρεια τις συγκλονιστικές στιγμές στο πλευρό του. Στους τοίχους του σπιτιού της στα νότια προάστια δέσποζαν τα πορτρέτα της Κάλλας, της Τζάκι, του Ωνάση και των παιδιών του.
Δεν είχε αποκτήσει δικά της και έτσι ο Αλέξανδρος και η Χριστίνα για εκείνη ήταν σαν δικά της παιδιά.
«Έχω γυρίσει τον Σκορπιό όσες φορές δεν έχω γυρίσει το σπίτι μου. Ξέρω σπιθαμή προς σπιθαμή κάθε του γωνιά. Όταν μέναμε μόνες μας με τη Μαρία στο νησί, δεν κάναμε τίποτε άλλο από βόλτες και εκείνη μου εξιστορούσε τα μυθικά ρεσιτάλ που έδινε ανά τον κόσμο και μιλούσε για τον έρωτά της με τον Αρίστο. Τον Σκορπιό ο Ωνάσης τον λάτρευε.
Ήταν η ζωή του και έλεγε ότι μαζί με τη θαλαμηγό του “Χριστίνα” ήταν τα μεγαλύτερα επιτεύγματά του. Το νησί είχε αγνά, καθαρά και παρθένα χώματα. Γι’ αυτό και ευδοκιμούσαν τα πάντα εκεί. Και εκείνος πρόσεχε το νησί περισσότερο και από τα παιδιά του» ήταν οι θύμησες που εξιστορούσε τότε η ξανθιά πανέμορφη γυναίκα που έμελλε να γίνει κομμάτι της οικογένειας του Αριστοτέλη Ωνάση. Εκείνος μάλιστα την προσφωνούσε «η γυναίκα με τα χρυσά χέρια», μια και όλοι έμεναν κατενθουσιασμένοι από το μασάζ που τους έκανε.
«Ο Ωνάσης ήταν ο πιο καλοκάγαθος άνθρωπος που θα μπορούσες να συναντήσεις. Τρελαινόταν να βλέπει απλούς ανθρώπους να εργάζονται. Με τη μία τους έδινε την ευκαιρία και εργάζονταν στις εταιρίες του. Αν όμως τον κορόιδευες; Γινόταν θηρίο ανήμερο» θυμόταν βουρκωμένη αρκετές δεκαετίες μετά τον χαμό του.
«Όταν εγώ δούλευα σε αυτόν ως φυσικοθεραπεύτρια, κάποιες δεν με χώνευαν και του έβαζαν λόγια. Εκείνος λόγω του ότι έκανα σωστά τη δουλειά μου όχι απλώς με υποστήριζε, αλλά έλεγε “ο άνθρωπος που δουλεύει σωστά, με σύνεση και αξιοπρέπεια, δεν έχει να φοβάται ούτε Θεό ούτε άνθρωπο”».
Δάκρυα
Η ίδια προτού πέσει στα «πλοκάμια» της άνοιας αναπολούσε τις μοναδικές στιγμές που έζησε και πολλές φορές έκλαιγε για εκείνες.
«Ένιωθα δέος για το νησί. Έζησα εκεί πολύ έντονες στιγμές και το θεωρούσα σπίτι μου. Όταν πηγαίναμε στον Σκορπιό, στα σπίτια έμεναν οι φιλοξενούμενοι. Εμείς μέναμε στο “Χριστίνα” γιατί είχαμε όλες τις ανέσεις μας. Τα πάντα. Όταν ο Ωνάσης ερχόταν για να μείνει -κυρίως τα Σαββατοκύριακα- του άρεσε να πηγαίνουμε στην παραλία να κάνουμε μπάνιο, ενώ όποτε είχε όρεξη πηγαίναμε στο Νυδρί και κάναμε βόλτες. Δεν είχε ούτε φύλακες ούτε τίποτα. Το ίδιο και σε όποιο μέρος του κόσμου ταξιδεύαμε. Ήθελε να περπατάει και να συνομιλεί με ανθρώπους. Του άρεσε να του λένε ιστορίες».