Έχουν περάσει 20 μέρες από τον ξαφνικό θάνατο του Θεόφιλου Βανδώρου και ο 97χρονος πατέρας του Νίκος Βανδώρος σήμερα ανοίγει την καρδιά του στην «Espresso» και συγκλονίζει με όσα λέει. «Είμαι πλέον ένας ζωντανός νεκρός. Απλώς παρακαλώ τον Θεό να πάω κοντά στο παιδί μου όσο πιο γρήγορα γίνεται» λέει με τρεμάμενη φωνή ο καταξιωμένος ηθοποιός.
- Από τον
Νίκο Νικόλιζα
Ηταν 11 Μαρτίου όταν η είδηση του θανάτου του γνωστού ηθοποιού Θεόφιλου Βανδώρου έσκασε σαν βόμβα μουδιάζοντας το πανελλήνιο. Κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ο γόης της μικρής οθόνης έφυγε σε ηλικία 60 ετών χτυπημένος από τον καρκίνο. Πίσω του, εκτός από την πολυαγαπημένη του αδελφή, άφησε και τον υπερήλικα πατέρα του, ο οποίος για εκείνον ήταν εκτός από πατέρας και μάνα, αλλά και ο καλύτερος φίλος.
Ο Θεόφιλος πάντα έκανε δημόσιες εμφανίσεις με τον 97χρονο πατέρα του, ενώ εκείνος απολάμβανε ακόμα και τις βόλτες με τη μηχανή που τον έκανε ο γιος του. Οσοι τους γνώριζαν μιλούσαν για μια μοναδική σχέση μεταξύ πατέρα και γιου, που όμοιά της δεν μπορείς να βρεις εύκολα. «Είμαι σε άθλια ψυχολογική κατάσταση. Ο θάνατός του παιδιού μου ήταν για μένα το τελευταίο πικρό ποτήρι που μου έδωσε η ζωή» λέει στην «Espresso» ο μεγάλος ηθοποιός και ξεσπάει σε κλάματα.
Μεγάλη φόρτιση
Η κουβέντα μας με τον υπερήλικα ηθοποιό ομολογουμένως σταμάτησε αρκετές φορές, λόγω της μεγάλης συγκινησιακής φόρτισης που είχε ο ίδιος. «Ποτέ κανένας γονιός να μην τύχει να θάψει το παιδί του. Είναι αβάσταχτος ο πόνος» μας λέει με πολύ κόπο και με αναφιλητά. Τον ρωτάμε πότε έμαθε για την αρρώστια του γιου του. «Την υπόθεση με τον καρκίνο τη μάθαμε πολύ τελευταία. Αμφιβάλλω αν το ήξερε και ο ίδιος ο Θεόφιλος ότι έχει καρκίνο» λέει συντετριμμένος ο χαροκαμένος πατέρας, ενώ συμπληρώνει πως εδώ και αρκετό διάστημα είναι πλέον κατάκοιτος. «Δυστυχώς, είμαι εδώ και μήνες μόνιμα καθηλωμένος στο κρεβάτι. Αν ήμουν όρθιος, σαφώς και θα ήμουν δίπλα του συνέχεια και θα τον παρακινούσα για εξετάσεις και ό,τι άλλο χρειαζόταν. Εχασα δυστυχώς το στήριγμά μου και έχω χάσει τον κόσμο όλον» μονολογεί με δυσκολία.
«Δεν μπορείτε να καταλάβετε πόσο υποφέρω»
Ο Νίκος Βανδώρος προσπάθησε αρκετές φορές να μας εξηγήσει πόσο δεμένος ήταν με τον γιο του. Μάταια. Οι λυγμοί του δεν τον άφηναν. «Δεν μπορείτε να καταλάβετε πόσο υποφέρω και πονάω με τον χαμό του Θεόφιλου. Κρατάω αγκαλιά τη φωτογραφία του και κλαίω νύχτα μέρα. Ξημερώνει, βραδιάζει και εμένα με βρίσκει με την εικόνα του. Ηταν ένα παιδί με αγγελική ψυχή. Με αγαπούσε καλύτερα και από τον εαυτό του. Με φρόντιζε τόσο πολύ το παιδί μου» λέει ο 97χρονος ηθοποιός και μας ζητάει να σταματήσουμε για λίγο την κουβέντα μας.
Στο πλευρό του πλέον βρίσκεται η κόρη του. Το μόνο του στήριγμα πια. Λίγα λεπτά αργότερα, όταν τον ρωτάμε από πού πήγαζουν η τόση αγάπη και φιλία που είχαν μεταξύ τους, εξομολογείται το μεγάλο μυστικό. «Με τον Θεόφιλο είχαμε μια κοινή ιστορία. Πριν από 20 χρόνια είχα καρκίνο. Μόλις ο Θεόφιλος το έμαθε, με έτρεξε σε όλους τους γιατρούς. Εγινε θυσία για μένα και χάρη σε εκείνον ζω μέχρι σήμερα. Τότε, μάλιστα, έπαιζε σε πολλά σίριαλ και θέατρα και είχε οικονομική άνεση. Εκανε, λοιπόν, τα πάντα και εγώ έζησα χάρη στη φροντίδα εκείνου. Πλέον χωρίς εκείνον είμαι ένας ζωντανός νεκρός. Εχω πάψει να θέλω να ζω» λέει ο σπουδαίος ηθοποιός και κλείνει ευγενικά το τηλέφωνο, μη μπορώντας να συνεχίσει άλλο από τα κλάματα τη συζήτησή μας.