Ο Στάθης Ψάλτης ήταν ένας από τους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς της νεότερης γενιάς, ο οποίος στο τέλος της ζωής του αναγνωρίστηκε από όλους όχι μόνο ως σπουδαίος κωμικός αλλά και ως δραματικός ηθοποιός. Στις 21 Απριλίου συμπληρώνονται κιόλας τέσσερα χρόνια από τον θάνατό του, ο οποίος το 2017 είχε βυθίσει στην θλίψη το πανελλήνιο. Σήμερα οι δύο πιο δικοί του άνθρωποι, ο αδερφός του Γιάννης Ρώτας και η κόρη του Μαρία Ψάλτη, συνθέτουν το παζλ ενός από τους πιο λαοφιλείς και αγαπημένους ηθοποιούς της Ελλάδας.
- Από τον
Νίκο Νικόλιζα
Με βουρκωμένα μάτια ο αδερφός του μέσα από το Γηροκομείο Αθηνών μιλά για τις άγνωστες πτυχές της ζωής του αδερφού του, ενώ η κόρη του ακόμη και σήμερα προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια της από τον χαμό του πατέρα τους. Και οι δυο τους, στις δικές τους εξομολογήσεις ζωής, μιλάνε για τον δικό τους Στάθη, τον Στάθη που λάτρεψε και αγάπησε ο κόσμος. Η συζητησή μας ξεκινά με τον αδελφό του, ο οποίος μιλά με συγκίνηση, γυρνώντας τον χρόνο πίσω…
Κύριε Ρώτα, σε λίγες μέρες συμπληρώνονται τέσσερα χρόνια από τον θάνατο του αδερφού σας. Το έχετε συνειδητοποιήσει;
Οχι, γιατί απλά η καρδιά μου και η ψυχή μου έχουν φύγει τη μέρα που έφυγε και ο Στάθης. Πήγαν μαζί του!
Πώς ήταν ως αδερφός ο Στάθης;
Εκπληκτικός άνθρωπος. Ημασταν πολύ καλά αδέρφια. Συνεργαστήκαμε τριάντα ολόκληρα χρόνια μαζί. Εγώ τον προφύλασσα από πολλές στραβοτιμονιές, όπως έκανε και εκείνος σε μένα. Ο Στάθης ήταν ο θεός μου!
Τι ήταν αυτό που χαρακτήριζε τον Στάθη;
Η δοτικότητά του. Ηθελε να βοηθά συνεχώς. Ο,τι του ζητούσες το έκανε. Ηταν ένα πλάσμα «εξωγήινο».
Πιστεύατε ότι θα «φύγει» τόσο νωρίς;
Σε καμία περίπτωση. Ο ίδιος μάλιστα δεν ήθελε να μάθω ότι είναι άρρωστος. Εκανε τα πάντα για να μη μάθω ότι έχει καρκίνο στο κεφάλι. Είχε απαγορεύσει ακόμα και στην κόρη του Μαρία να μου πει οτιδήποτε σε σχέση με την υγεία του, για να μη στενοχωρηθώ.Οταν λοιπόν ο Στάθης άρχισε να είναι αρκετά σοβαρά, του λέει η κόρη του: «Μπαμπά, πρέπει να το πούμε στον αδερφό σου. Αν πάθεις κάτι και δεν το γνωρίζει, δεν θα είναι χειρότερα;»
Και έτσι αποφάσισαν και μου το είπαν. Οταν μου το ανακοίνωσαν, κόντεψα να φάω τους τοίχους. Εκλαιγα νύχτα μέρα, γιατί δεν ήξερα πώς θα τον αντιμετώπιζα. Την πρώτη φορά που πήγα στο νοσοκομείο να τον δω δάγκωνα τα χείλη μου να μην κλάψω. Μέσα μου έλεγα το «Πάτερ Ημών» για να πάρω δύναμη. Οταν τον αντίκρισα, είδα έναν Στάθη ίδιο με εκείνον που παίζαμε στο θέατρο πριν από τριάντα και σαράντα χρόνια. Δεν του ‘χε φύγει ούτε τρίχα από τις χημειοθεραπείες. Αντιθέτως ήταν πανέμορφος στα μάτια μου. Μάλιστα ο γιατρός του μου είπε έξω από το δωμάτιο: «Κύριε Ρώτα, εγώ τον Στάθη σε δέκα μέρες θα τον κάνω να πάει περπατώντας στο σπίτι». Το βράδυ της ίδιας μέρας τον έβαλαν στην Εντατική από λοίμωξη και μία βδομάδα μετά έφυγε από τη ζωή.
Θυμάστε ποια ήταν τα τελευταία λόγια που σας είπε;
Οτι με αγαπάει πολύ. Και του απαντάω: «Κι εγώ, ρε Στάθη, έλα πίσω στο σπίτι γρήγορα». Εμείς μιλούσαμε έξω από τα δόντια για όλα. Εγώ δεν εκμεταλλεύτηκα ποτέ τον αδερφό μου.
Πιστεύετε ότι τον εκμεταλλεύτηκαν στην πορεία της ζωής του;
Πάρα πολλοί άνθρωποι. Ας μην αναφερθώ, γιατί θα πικράνω πολλούς…
Επαιξε με πολύ κόσμο στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Αλήθεια, ποιος ήταν ο αγαπημένος του συνάδελφος;
Δεν νομίζω ότι είχε πρόβλημα με κανέναν ο Στάθης. Τους αγαπούσε όλους και για όλους μιλούσε με καλά λόγια. Σκέψου, όταν παίζαμε στο θέατρο, κάθε Σαββατοκύριακο έρχονταν 10-15 ηθοποιοί που ήταν άνεργοι και τους δίναμε από 100 ευρώ στον καθένα. Αυτός ήταν ο Στάθης!
Ο Στάθης ήταν και θιασάρχης αλλά και πληρώθηκε όσο λίγοι στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Πώς και δεν μπόρεσε να αποκτήσει περιουσία;
Είναι μια πολύ πικρή ιστορία αυτή. Ο Στάθης βοήθησε μια οικογένεια η οποία είχε χρέη 2.500.000 ευρώ με πλαστά τιμολόγια. Και ο Στάθης φιλοτιμήθηκε να τους τα πληρώσει. Με κάλεσε λοιπόν στο σπίτι και μου είπε όλη την ιστορία. Του απάντησα «Στάθη μου, ό,τι σε φωτίσει ο Θεός κάνε». Και τελικά τους έδωσε όσες οικονομίες είχε στην άκρη. Τα χρήματα αυτά δεν τα πήρε ποτέ πίσω. Ομως εγώ λέω «ας ζούσε ο αδερφός μου και ας μην είχε φράγκο».
Σας λείπει;
Η ψυχή μου, η καρδιά μου και το μυαλό μου έχουν φύγει μαζί του τότε που πέθανε. Και από τότε που έφυγε εκείνος εγώ έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου και αναγκάστηκα να μπω στο Γηροκομείο Αθηνών.
Πιστεύετε ότι αν ζούσε ο Στάθης, η ζωή σας θα ήταν αλλιώς;
Βέβαια. Ο Στάθης ήταν όλη η οικογένειά μου. Οταν έπαθα κατάθλιψη για πολλά χρόνια και είχα παρατήσει τον εαυτό μου και δεν δούλευα, εκείνος κάθε μήνα μού έδινε 5.000 ευρώ για να μη μου λείπει τίποτα. Τόσο σπουδαίος άνθρωπος ήταν ο Στάθης.
Ο Στάθης ήταν αναμφισβήτητα μεγάλος γυναικάς. Ποια ήταν η γυναίκα που αγάπησε περισσότερο;
Πιστεύω ότι ήταν η Τάρια Μπούρα. Ηταν εκπληκτικός άνθρωπος η Τάρια. Για να καταλάβεις πόσο την αγαπούσε, όταν χώρισαν, επειδή εκείνος την αγαπούσε τρελά, με έπαιρνε τις νύχτες και πηγαίναμε στην Κυψέλη όπου έμενε η Τάρια για να δούμε αν θα βγει από το σπίτι της, να τη θαυμάσει. Και του έλεγα εγώ: «Στάθη, αφού την αγαπάς, πήγαινε και πες της να γυρίσει. Αν σε αγαπάει και εκείνη θα το κάνει».
Γιατί χώρισαν;
Δεν ήταν κάποιο σοβαρό θέμα. Η μάνα της Τάριας μπερδευόταν στα σεξουαλικά τους θέματα με διάφορες ερωτήσεις που τους έκανε. Και τσαντίστηκε ο Στάθης και χώρισαν. Χώρισαν για αστεία πράγματα!
Την Καίτη Φίνου την αγάπησε;
Την αγάπησε και τη βοήθησε και εκείνη. Ηταν καλό κορίτσι η Καίτη.
Μαρία Ψάλτη: Προτού μπει στην Εντατική μού είπε: «Μαράκι, σε ευχαριστώ για όλα»!
Ολοκληρώνοντας την συζητήσή μας με τον Γιάννη Ρώτα, τη σκυτάλη παίρνει η κόρη του Μαρία Ψάλτη. Η μοναχοκόρη του ποτέ δεν μπόρεσε να συνειδητοποιήσει πόσο γρήγορα έφυγε από τη ζωή της ο πατέρας της. Σήμερα προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια της και να θυμηθεί μέσα από τη δική της εξομολόγηση τη ζωή της στο πλευρό του!
Κυρία Ψάλτη, έχετε συνειδητοποιήσει ότι ο πατέρας σας έχει φύγει εδώ και τέσσερα χρόνια από τη ζωή;
Νομίζω πως όσα χρόνια και να περάσουν αυτή η αίσθηση ότι ο πατέρας μου έχει «φύγει» δεν πρόκειται να ξεπεραστεί. Νομίζω πως θα χτυπήσει την πόρτα και θα μπει μέσα να με χαιρετήσει.
Τι σας λείπει περισσότερο από εκείνον;
Η επικοινωνία που είχαμε. Οτιδήποτε μου συνέβαινε τον έπαιρνα τηλέφωνο. Ακόμα και τώρα το χέρι μου πηγαίνει στο νούμερο τηλεφώνου που είχε και προσπαθώ να του τηλεφωνήσω. Και μετά συνειδητοποιώ και λέω «Μαρία, τι κάνεις; Ο μπαμπάς έχει πεθάνει». Είναι τρομακτική η έλλειψη της απώλειάς του. Ο πατέρας μου ζει μέσα μου, αλλά η θέση δίπλα μου θα είναι πάντα άδεια.
Οταν βλέπετε τις ταινίες του πατέρα σας, τι συναισθήματα έχετε;
Καταρχάς γελάω πολύ με όσα κάνει. Η τηλεόραση είναι το μέσο που με φέρνει ξανά σε επαφή με εκείνον. Και αυτό με ευχαριστεί. Από την άλλη, έχω τρομερές αναμνήσεις από αυτές τις ταινίες, γιατί στις περισσότερες είτε με έπαιρνε κοντά του είτε έπαιζα σε αυτές. Ξέρεις πόσες φορές έχω νιώσει ότι την ώρα που βλέπω κάποια ταινία του θα με πάρει τηλέφωνο να με ρωτήσει πράγματα και να γελάσουμε;
Ησασταν δηλαδή πάντα μέσα στη ζωή του…
Με ήθελε ο ίδιος να είμαι πάντα μέσα στη ζωή του. Στα προσωπικά του είχαμε πολύ γέλιο, γιατί είχε διάφορες συντρόφους στη ζωή του. Εμένα αυτό δεν με πείραζε, γιατί είχαμε τρομερή σχέση μεταξύ μας, αλλά και εκείνος είχε πολύ καλή σχέση με τη μητέρα μου.
Τελικά ποια γυναίκα αγάπησε περισσότερο ο πατέρας σας;
Θεωρώ τη μητέρα μου. Και το λένε όλοι οι φίλοι του.
Ποια ήταν η αγαπημένη του ταινία;
«Ψηλός, λιγνός και ψεύταρος», «Τρελός είμαι, ό,τι θέλω κάνω», ενώ πάντα μιλούσε πολύ καλά για τα «Καμάκια», γιατί μέσα από εκεί τον έμαθε ο κόσμος.
Τους τελευταίους μήνες της ζωής του πέρασε πολύ δύσκολα. Υπήρχαν άνθρωποι που του στάθηκαν;
Ηταν ο κουμπάρος του Μάρκος Τάγαρης συνεχώς στο πλευρό του!
Ο μπαμπάς σας απέκτησε χρήματα ύστερα από τόσα χρόνια καριέρας;
Απέκτησε χρήματα, τα οποία όμως δεν κράτησε. Δεν άφησε πίσω του καμιά περιουσία. Εδινε χρήματα σε όσους του ζητούσαν και ο ίδιος δεν έδινε αξία στα ίδια τα χρήματα. Πάντα έλεγε «τα χρήματα δεν είναι για να τα κρατάμε στο μπαούλο, αλλά για να περνάμε καλά».
Η αρρώστια του σόκαρε το πανελλήνιο. Ο ίδιος πώς αντιμετώπισε αυτόν τον γολγοθά;
Δεν άφηνε περιθώρια στους γιατρούς να του κρύψουν την αλήθεια. Ηθελε να τα γνωρίζει όλα. Ετσι και έγινε. Εμένα άργησε πολύ να μου το πει, γιατί ήθελε να με προστατέψει. Θυμάμαι που μου έλεγε: «Σιγά που θα με ρίξει εμένα ένα καρκινάκι στο κρεβάτι». Τα πάντα μέχρι την τελευταία στιγμή τα αντιμετώπισε με χιούμορ.
Τελευταία φορά που τον είδατε ποια ήταν;
Την τελευταία φορά που τον είδα μετά ήταν ραγδαία η εξέλιξη της αρρώστιας του. Ολη τη μέρα ήμασταν μαζί στο δωμάτιό του στο νοσοκομείο. Το βράδυ που τον χαιρέτησα μου λέει: «Καλό βράδυ, Μαράκι μου, να προσέχεις και σε ευχαριστώ για όλα». Εκεί κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά. Οταν έφυγα από το νοσοκομείο, έπειτα από λίγη ώρα μπήκε στην Εντατική και δεν τον ξαναείδα.
Σας ζητούσε κάτι;
Μου ζητούσε κάθε φορά να τραβάω βίντεο τις εγγονές του και να του τραγουδούν. Του έλειπαν όσο κανείς άλλος!