Δύσκολες ώρες περνάει η Αγγελική Δημητρακοπούλου που γνωρίσαμε μέσα από τη θρυλική σειρά του Mega «Λόγω τιμής».
Η ηθοποιός βιώνει μεγάλο πένθος καθώς έφυγε από τη ζωή ο πατέρας της. «Α ρε μπαμπά πόσο θα μου λείψεις», έγραψε η ηθοποιός στο facebook. Ο πατέρας της υπήρξε παράγοντας του παράγοντα του Πανιωνίου Λέρου και το 12sports.gr του ετοίμασε αφιέρωμα που ανέφερε:
«Ο ιδρυτής, η ψυχή, ο πρόεδρος, ο άνθρωπος χάρη στην οποίο υπάρχει ο Πανιώνιος Λέρου δεν είναι πια εδώ… Έφυγε για το αιώνιο ταξίδι, αφήνοντας παρακαταθήκη όμως το τεράστιο έργο και την προσφορά του στον αθλητισμό του νησιού. Ο Φίλιππος Δημητρακόπουλος «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 76 ετών, όμως όλα αυτά που πρόλαβε να κάνει, αποτελούν μία σημαντική παρακαταθήκη όχι μόνο για την άκρως μπασκετική οικογένεια του (το μήλο «έπεσε» κάτω από τη μηλιά σε κάθε περίπτωση…) αλλά και για ολόκληρο το νησί. Η τεράστια αγάπη του για τον Πανιώνιο, ουσιαστικά… δημιούργησε και τον συνονόματο του στη Λέρο. Για χρόνια υπήρξε παράγοντας του ιστορικού συλλόγου της Νέας Σμύρνης, έζησε το μπάσκετ στα καλύτερα του, είδε και συνεργάστηκε με μεγάλους παίκτες. Με όπλο την εμπειρία αλλά και την παθολογική αγάπη του για το μπάσκετ, δημιούργησε τον Πανιώνιο Λέρου, ο οποίος και σήμερα εξακολουθεί να σηκώνει ψηλά τη σημαία του λεριακού μπάσκετ. Ο Φίλιππος Δημητρακόπουλος ήταν Πανιώνιος… Πιο Πανιώνιος δεν γίνεται, απ’ αυτούς τους απίστευτους ρομαντικούς ανθρώπους, που θυμίζουν τις καλές εποχές του μπάσκετ.
Ήταν τότε που μάζεψε στο ανοιχτό γήπεδο στον Πλάτανο και στο Παντέλι τους πρώτους νεαρούς που ήθελαν να ασχοληθούν με το μπάσκετ και τους έκανε να αγαπήσουν ακόμη περισσότερο την «πορτοκαλί Θεά». Το 1993 εν μία νυχτί αποφάσισε να κατεβάσει στη Λέρο με ένα μικρό αεροπλανάκι τον τεράστιο Πι Τζέι Μπράουν και τον προπονητή του Πανιωνίου Βλάντο Τζούροβιτς και κάπως έτσι ξεκίνησε η ιστορία του Πανιωνίου Λέρου. Οι νεαροί αθλητές του νησιού βλέποντας από κοντά και τους δύο «μπολιάστηκαν» με το «μικρόβιο» του μπάσκετ και κάπως έτσι άρχισαν όλα… Η απώλεια του δεν βυθίζει στο πένθος μόνο τον Πανιώνιο Λέρου, αλλά ολόκληρο το μπάσκετ της Δωδεκανήσου. Ο Φίλιππος Δημητρακόπουλος ήταν από τους καλούς παράγοντες παλιάς κοπής και από την πρώτη στιγμή φρόντισε να μεταδώσει στην οικογένεια του, την αγάπη του για το μπάσκετ.
Ο εκλιπών έζησε αρκετά χρόνια στην Αφρική και όταν γύρισε στην Ελλάδα ήταν από τους πρωτοπόρους στο χώρο της ιχθυοκαλλιέργειας. Το μπάσκετ όμως ήταν η αγάπη και το μεράκι του. Έζησε στο… κόκκινο και μετέδωσε στην οικογένεια του, την αγάπη του για τη «σπυριάρα».
Το 12sports ζήτησε από τον γιο του Αλέξανδρο να μας στείλει πλούσιο φωτογραφικό υλικό από τη ζωή του πατέρα του Φίλιππου και δεν μας χάλασε χατίρι. Μπασκετικές φωτογραφίες που θα ξυπνήσουν τρομερές αναμνήσεις μίας άλλης εποχής. Θα δείτε τον Πι Τζέι Μπράουν και τον Βλάντο Τζούροβιτς στο σκάφος του Φίλιππου Δημητρακόπουλου, θα τους δείτε στη Λέρο, θα δείτε τον εκλιπόντα στα αποδυτήρια του ιστορικού Πανιωνίου δίπλα σε τεράστιους παίκτες, που έγραψαν τεράστια ιστορία.
ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΤΕΡΟΙ
Από την πρώτη στιγμή της απώλειας του Φίλιππου Δημητρακόπουλου, πολλοί είναι αυτό που ζήτησαν τη μετονομασία του κλειστού γυμναστηρίου της Μερικιάς, Θεωρούμε σωστό και δίκαιο και νομίζουμε ότι θα γίνει με συνοπτικές διαδικασίες η μετονομασία του κλειστού γυμναστηρίου της Μερικιάς σε «Φίλιππος Δημητρακόπουλος». Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι, πως ξεκίνησε η ιστορία του Πανιωνίου Λέρου. Έτσι απλά…».