Ο Μάριος Ιορδάνου συγκλονίζει μιλώντας για την περιπέτεια υγείας του που τον έκανε να φτάσει κοντά στον θάνατο.
Καλεσμένος της εκπομπής «Μεσάνυχτα» ο ηθοποιός εξομολογήθηκε ότι υπέστη διαδοχικά ισχαιμικά επεισόδια και αναφέρθηκε στη στήριξη της συζύγου του, Σοφίας Καζαντζιάν.
«Ήμασταν σε περιοδεία στη βόρεια Ελλάδα με τη Σοφία, τη γυναίκα της ζωής μου, όταν ξαφνικά απότομα και από το πουθενά έχασα το φως μου. Χάθηκαν οι παλμοί, σταμάτησε η καρδιά μου να χτυπάει. Ένιωθα ότι πεθαίνω.
Όταν συνέβη αυτό, λοιπόν, χάνω το φως μου. Τυφλώνομαι. Η καρδιά μου σταματάει να χτυπάει στην κυριολεξία. Όλα μαυρίζουν γύρω μου και χάνω τις αισθήσεις μου. Νιώθω ότι πεθαίνω. Αρχίζει και βομβαρδίζεται ο εγκέφαλος μου. Πάθαινα το ένα ισχαιμικό επεισόδιο μετά το άλλο, όπως έδειξε αργότερα και η μαγνητική τομογραφία. Ο εγκέφαλος μου θύμιζε τον βομβαρδισμό του Βερολίνου.
Πραγματικά, στην κυριολεξία, “ψήθηκε” το μυαλό μου. Εκείνη τη στιγμή ένιωσα πραγματικά ότι έχω πάει στην άλλη όχθη. Ένιωσα ότι είμαι νεκρός. Όμως παράλληλα ένιωθα μια περίεργη χαρά. Έλεγα στη Σοφία πως “χαίρομαι πάρα πολύ για όσα ζήσαμε. Θα ‘θελα να ζήσω παραπάνω για να ζήσω πράγματα μαζί σου αλλά χαίρομαι γιατί ζήσαμε, όχι μία, δέκα ζωές μαζί”. Από αυτό έβγαλα ότι κανείς δεν μπορεί να σου πάρει τη χαρά από τη ζωή σου αν εσύ δεν το αφήσεις. Ούτε καν ο θάνατος.
Όταν η Σοφία πήρε το φορτηγό, το έβαλε μπροστά για να φύγουμε. Της έσπασε το κλειδί στη μίζα. Προσπαθεί να βγάλει το σπασμένο κλειδί. Βρίσκω ξανά τις αισθήσεις μου, δαγκώνομαι και λέω “όχι ρε φίλε, όχι Θάνατε σήμερα δεν θα με πάρεις. Μια μέρα θα με πάρεις αλλά αυτή η μέρα δεν θα είναι σήμερα”. Και έβαλα έναν στόχο στο μυαλό μου. Τον λατρεμένο μας σκύλο, το ροτβάιλερ μου τον Μπράντο. Και έλεγα στη Σοφία πως δεν θέλω να πεθάνω πριν ν’ αγκαλιάσω τον σκύλο μου. Πονούσα στο κεφάλι μου. Η Σοφία πήρε τον γιατρό και της είπε ότι πεθαίνω».
«Ένιωθα τόσο δυνατός μέσα μου. Από όλα αυτά μου μένει ότι όλα τα βιώματα στη ζωή μας, μας προετοιμάζουν για εκείνη τη στιγμή, τη στιγμή που θα φύγουμε. Ήμουν τόσο δυνατός και δεν έχασα ούτε μια στιγμή τον εαυτό μου. Και γι’ αυτό νιώθω πολύ περήφανος. Γιατί ξέρεις οι άνθρωποι στις δυσκολίες κάνουμε πίσω. Δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε. Χάνουμε τον εαυτό μας, ενώ στην ουσία αλλάζει η συνθήκη. Είσαι σε μια δύσκολη συνθήκη και πρέπει να την αντιμετωπίσεις. Και δεν φοβάμαι πια.
Οι γιατροί διαπίστωσαν ότι έπαθα αλλεπάλληλα εγκεφαλικά επεισόδια. Ο εγκέφαλός μου είχε βομβαρδιστεί, είχε ψηθεί. Περνώντας αυτήν την εμπειρία δυνάμωσα πιο πολύ. Ένιωσα ότι για να βγω ζωντανός από αυτό ότι είμαι δυνατός. Τώρα είμαι καλύτερα από ποτέ. Δεν φοβάμαι πια. Όταν έχεις περάσει στην άλλη όχθη. Οι γιατροί μου είπαν ότι δεν είχα παλμό. Ήμουν ζωντανός νεκρός. Δεν φοβάμαι πια τον θάνατο».