Ο καταξιωμένος ηθοποιός σε πρόσφατη συνέντευξή του αναφέρθηκε στους σταρ του ελληνικού κινηματογράφου.
Με κάποιους εξ αυτών συνεργάστηκε και με άλλες απέκτησε φιλικές σχέσεις. Πώς ήταν να βρίσκεται δίπλα σε αυτά τα «ιερά τέρατα»; Ο Σπύρος Μπιμπίλας έκανε μια εκ βαθέων εξομολόγηση στο περιοδικό «Λοιπόν».
Υπάρχουν συνεργασίες που δεν θα σβήσετε όσα χρόνια και να περάσουν;
Έχω κάνει πολύ σημαντικές συνεργασίες με «μεγάλους» ανθρώπους του χώρου που έγιναν και φίλοι μου. Έχω παίξει πλάι στον Θανάση Βέγγο, που ήταν το ίνδαλμά μου, στη Μάρθα Καραγιάννη, στη Μαίρη Χρονοπούλου. Όλους αυτούς τους έβλεπα από μικρό παιδί και τους θαύμαζα και δεν πίστευα ποτέ ότι κάποια στιγμή στη ζωή μου θα συνεργαζόμουν μαζί τους… Ότι θα ήταν η οικογένειά μου και ότι μέχρι και σήμερα ακόμα θα κάναμε παρέα. Είναι τεράστια η συγκίνησή μου. Και εννοείται πως αυτές οι σχέσεις ούτε ξεχνιούνται, ούτε σβήνονται ποτέ.
Πιστεύετε ότι τότε οι ηθοποιοί ήταν άλλης κοπής από τους σημερινούς;
Έχω αναθεωρήσει πού σχετικά με αυτή την άποψη. Παλαιότερα στα μάτια μου όλοι αυτοί οι άνθρωποι του ’60 ήταν μυθικοί. Τώρα όμως έχω καταλάβει ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει, γιατί αυτό που τους έκανε να γίνουν σταρ στην Ελλάδα, ήταν η συγκυρία. Το γκλάμουρ της εποχής, της μεταπολεμικής, βοήθησε στο να αναδειχτούν αυτοί οι ηθοποιοί τόσο πολύ. Τώρα η εποχή δυστυχώς δεν ευνοεί για κάτι τέτοιο. Υπάρχουν πάρα πολλοί ταλαντούχοι ηθοποιοί, που όμως λόγω καταστάσεων και της εποχής και όχι εξαιτίας έλλειψης ταλέντου ή λιγότερης δουλειάς, δεν θα αποκτήσουν ποτέ τη λάμψη των παλιών. Ας πούμε αν η Εβελίνα Παπούλια ζούσε τότε, θα ήταν η αντίστοιχη Μάρθα Καραγιάννη. Δεν πιστεύω πως οι ηθοποιοί του ’60 ήταν καλύτεροι από εμάς.