Οταν η Κατερίνα Στανίση κυκλοφόρησε, το 1991, το τραγούδι «Ελληνες είμαστε» δεν πίστευε ότι έπειτα από 30 ολόκληρα χρόνια θα επανακυκλοφορούσε φέτος και θα γινόταν το hit του καλοκαιριού.
- Από τον Νίκο Νικόλιζα
Eχοντας σαράντα χρόνια πορείας στο ελληνικό τραγούδι, έχει συνεργαστεί σχεδόν με όλα τα μεγάλα ονόματα του ελληνικού πενταγράμμου και έχει διαγράψει λαμπρή καριέρα στο γνήσιο λαϊκό τραγούδι. Λίγο πριν από την περιοδεία που ετοιμάζει σε διάφορα μέρη της Ελλάδας η Κατερίνα Στανίση εξομολογείται στην «Espresso» τις αλήθειες μιας ολόκληρης ζωής…
Θα ήθελα να αρχίσουμε κάπως ανάποδα αυτή τη συνέντευξη. Πώς βιώνετε την κατάσταση με τον κορονοϊό;
Η αλήθεια είναι ότι προσέχω υπερβολικά. Δεν βγαίνω συχνά και χωρίς λόγο έξω από το σπίτι. Και τώρα που θα ξεκινήσω μια περιοδεία ανά την Ελλάδα, έπειτα από δύο ολόκληρα χρόνια που καθόμαστε, θα είμαι προσεκτική. Δεν θα έλεγα ότι με πήρε από κάτω όλη αυτή η κατάσταση. Στο σπίτι μου είμαι, δεν είμαι σε κάποια φυλακή. Ωστόσο, άλλο είναι να στο επιβάλλουν και άλλο να έχεις την ελευθερία σου. Απλά πρέπει να βάλουμε όλοι πλάτη για να τελειώνει αυτό το κακό. Με ξενερώνει ότι διαχωρίζουν τις συναυλίες και τα πανηγύρια. Ολα ανοιχτοί χώροι είναι. Από την άλλη, δεν βλέπουν τον συνωστισμό στα μέσα μαζικής μεταφοράς;
Φέτος συμπληρώνετε 40 χρόνια στο τραγούδι. Πώς ήταν αυτή η διαδρομή;
Κάνω μια δουλειά που τη θέλω και την αγαπώ. Γιατί υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν δουλειές για να βγάζουν μόνο το μεροκάματό τους. Η κάθε δουλειά έχει τις δυσκολίες της. Εχω περάσει και δύσκολες και ωραίες στιγμές…
Σιγά σιγά ο κύκλος των καλλιτεχνών με ιστορία μικραίνει. Πρόσφατα «έφυγε» ο Τόλης Βοσκόπουλος. Πως νιώσατε;
Ανθρωποι σαν τον Τόλη Βοσκόπουλο, σαν την Φιλιώ Πυργάκη, που έχουν γράψει με χρυσά γράμματα το όνομά τους στο τραγούδι, δεν πεθαίνουν ποτέ. Θα τους τραγουδάμε και θα τους τραγουδούν και οι επόμενες γενιές. Το ίδιο και ο Στράτος, το ίδιο και ο Αγγελόπουλος, το ίδιο και ο Καζαντζίδης και όλοι οι μεγάλοι.
Με τον Βοσκόπουλο είχατε συνεργαστεί;
Βεβαίως. Ηταν μοναδικός συνεργάτης σε όλα του. Δεν το έπαιξε ούτε μία φορά βεντέτα, όσο διάστημα συνεργαστήκαμε. Ηταν σαν να συνεργαζόσουν με έναν άνθρωπο της οικογένειάς σου. Και ήταν ο μέγας Βοσκόπουλος, που έχει γράψει ιστορία και ως ηθοποιός και ως τραγουδιστής και ως μουσικοσυνθέτης. Στον Τόλη μού άρεσε ότι δεν ήταν καθόλου υπερόπτης και ότι συμβούλευε πάντα τα νέα παιδιά. Θυμάμαι που περνούσε από όλα τα καμαρίνια καλλιτεχνών και μουσικών και μας χαιρετούσε κάθε βράδυ με το χαμόγελο στα χείλη. Δεν τον είδα ούτε μία φορά ατημέλητο. Πάντα ντυμένος στην πένα. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Τόλης ήταν εκείνος που σηκώθηκε όρθιος και τραγούδησε. Μέχρι τότε είχαμε το πάλκο. Ομως, επειδή εκείνος ήταν και θεατρίνος, κατάφερε να φέρει μια άλλη διασκέδαση στα κέντρα. Και στο παίζουν ντίβες άνθρωποι που έχουν κάνει ένα σουξέ και τίποτα άλλο. Ο Τόλης ήταν υπέροχος, και άνθρωπος και καλλιτέχνης!
Αρχίσατε το τραγούδι στην Ελλάδα ή στη Γερμανία ως παιδί μεταναστών;
Αρχισα στη Γερμανία να τραγουδάω σε ηλικία 15 ετών. Αλλά μόλις άρχισα να τραγουδάω, τα μαζέψαμε και γυρίσαμε στην Ελλάδα. Ομως και εδώ δεν ήταν καλά τα πράγματα. Ηταν πέτρινα χρόνια και εδώ. Ομως δεν μετανιώνω για τίποτα. Κατάφερα και έφτασα εκεί που ήθελα. Ισως κάποιοι πουν ότι θα μπορούσα να κάνω παραπάνω πράγματα. Δεν με ενδιέφερε να κάνω τίποτα παραπάνω. Δεν είμαι φαταούλας για να κάνω τα πάντα. Είμαι ικανοποιημένη εδώ που έφτασα.
Οι γονείς σας σάς βοήθησαν στην πορεία σας στο τραγούδι;
Τις εποχές εκείνες το τραγούδι ήταν παρεξηγημένο. Θα έλεγα ψέματα ότι με βοήθησαν. Οι γονείς μου δεν ήξεραν τίποτα γι’ αυτό το επάγγελμα. Η μάνα μου ιδίως δεν ήθελε με τίποτα το παιδί της να ξενυχτάει και να τραγουδάει. Μάλιστα, θυμάμαι που ένα βράδυ στη Γερμανία, στο κέντρο που τραγουδούσα ήρθε η αστυνομία και με ρωτούσε γιατί δεν ήμουν στο κρεβάτι μου να κοιμάμαι. Περνούσαμε δύσκολα οικονομικά και ήθελα να προσφέρω κι εγώ στην οικογένεια, γι’ αυτό και τραγουδούσα.
Ποιος ήταν ο πρώτος άνθρωπος που σας πίστεψε;
Ηταν ο Νίκολσον. Ενας πρώην χορευτής και μετέπειτα ιμπρεσάριος όλων των μεγάλων καλλιτεχνών. Τραγουδούσα, τότε, στη Στουτγκάρδη και είχε έρθει με τη μεγάλη Τζένη Βάνου. Γνωριστήκαμε, μου έδωσε την κάρτα του, ώστε, όταν επιστρέψω στην Ελλάδα, να πάω να τον βρω. Ετσι και έγινε. Τον βρήκα και μου έκλεινε δουλειές στην Ελλάδα. Η πρώτη μου δουλειά ήταν στη Λάρισα.
Πώς ήταν τότε τα πράγματα στα νυχτερινά κέντρα;
Αγρια!
Στη δισκογραφία πώς μπήκατε;
Τραγουδούσα στο μαγαζί του Καρουσάκη, στις Τζιτζιφιές, με τη Ρίτα Σακελλαρίου, την Τζένη Βάνου και πολλά άλλα μεγάλα ονόματα. Εκεί γνώρισα τον Τάκη Μουσαφίρη. Εκείνος έφτιαχνε το πρόγραμμα. Μετά το τέλος της δουλειάς, όπως καθόμασταν μετά το τέλος του προγράμματος, μου πρότεινε να συνεργαστούμε και να πω το «Μυστικέ μου έρωτα». Με το που βγήκε, έκανε 80.000 αντίτυπα. Αν δεν ήταν ο Μουσαφίρης, δεν ξέρω αν θα γινόμουν η σημερινή Στανίση.
Από εκεί γνωρίσατε και τον γιο της Ρίτας Σακελλαρίου και παντρευτήκατε;
Οχι. Τον γιο της Ρίτας τον γνώρισα στη Θεσσαλονίκη πιο πριν… Το ριζικό είναι ριζικό και δεν αλλάζει!
Η Ρίτα ήταν δασκάλα για εσάς;
Μεγάλη δασκάλα. Τότε δεν καταλάβαινα πόσο σπουδαία ήταν. Αργότερα άρχιζα να το καταλαβαίνω πώς τραγουδούσε και την τεχνική που χρησιμοποιούσε. Οι άλλες τραγουδίστριες χρησιμοποιούσαν λαρυγγισμούς και κορόνες. Η Ρίτα τα έλεγε απλά, λαϊκά και γινόταν κατανοητή από όλο τον κόσμο. Το χαρακτηριστικό στην ερμηνεία της ήταν που έσερνε τις λέξεις και νταλκάδιαζε τον κόσμο.
Κάποτε στα προγράμματα συνεργαζόσασταν πολλά και μεγάλα ονόματα. Σήμερα βλέπουμε οι περισσότεροι νέοι να τραγουδούν μόνοι τους…
Θα τραγουδήσεις μία φορά μόνος σου, θα τραγουδήσεις δύο, την επομένη θα συνεργαστείς και με άλλους, γιατί ο κόσμος βαριέται. Δυστυχώς, ο ένας δεν θέλει τον άλλον και θέλουν την πίτα ολόκληρη δική τους!
Οταν πρωτοβγήκατε, είχατε πρότυπο;
Μη νομίζεις ότι τους ήξερα και όλους τους τραγουδιστές εκεί στη Γερμανία. Ακούγαμε τότε Καζαντζίδη, Αγγελόπουλο, Διονυσίου, Πόλυ Πάνου. Εμένα μου άρεσε πολύ η Φωτεινή Μαυράκη.
Κάποια στιγμή, τις δεκαετίες του ’80 και του ΄90, όλους εσάς που τραγουδούσατε λαϊκό σάς έλεγαν σκυλάδες…
Και τώρα τα λένε. Το λαϊκό τραγούδι και τώρα το χτυπάνε. Ας πούμε, σήμερα το ελαφρολαϊκό τραγούδι το λένε έντεχνο. Σιγά. Αλλά πες μου ποιος δεν έχει διασκεδάσει με το λαϊκό τραγούδι. Από τον Ωνάση έως και τον οδοκαθαριστή. Το λαϊκό τραγούδι ενώνει τον κόσμο! Ολοι στο λαϊκό τραγούδι καταλήγουν!
Πόσες φορές έχετε παντρευτεί;
Μία και τέρμα!
Θα ξαναπαντρευόσταν;
Το έχω αποκλείσει αυτό, εδώ και χρόνια. Σε αυτή την ηλικία δεν υπάρχει λόγος!
Δεν σας λείπει η συντροφικότητα;
Καθόλου, γιατί έχω μείνει και πολύ μόνη μου και τα κατάφερα μια χαρά. Αλλωστε, το είδαμε το έργο και δεν μου πάνε ούτε ο γάμος ούτε η συντροφικότητα. Δεν έχω τύχη εκεί!
Το ότι δεν αποκτήσατε παιδιά ήταν θέμα τύχης ή δικής σας επιλογής;
Μέχρι τα 40 το σκεφτόμουν. Μετά είδα ότι δεν πάνε καλά τα πράγματα. Εγώ πάντα ήθελα να είμαι η μητέρα που θα είμαι πάνω από το προσκεφάλι των παιδιών μου. Επίσης, ήθελα να ο άνδρας που θα έχω να είναι ίδιος με μένα. Οταν είδα ότι με τον άνθρωπο που ήταν δίπλα μου δεν μπορούσαμε να συνυπάρχουμε, με έκανε να μη θέλω να κάνω παιδιά.
Μετά όσα συγκλονιστικά βγήκαν στο φως της δημοσιότητας για τον Πέτρο Φιλιππίδη, που κατηγορείται για έναν βιασμό και δύο απόπειρες βιασμού, ζήσατε καταστάσεις που ήταν εφιαλτικές στη ζωή σας;
Είναι λίγες οι γυναίκες που δεν έχουν υποστεί κάτι αντίστοιχο. Δυστυχώς. Δεν μιλάμε για φλερτ. Μιλάμε για απόπειρες. Είναι άδικο και απάνθρωπο από την πλευρά των ανδρών να βλέπουν τη γυναίκα μόνο για σαρκική επιθυμία.
Ευτυχώς, ήμουν τυχερή και πάντα κάπως ξέφευγα από τέτοιες καταστάσεις! Αυτοί δεν λέγονται άνδρες, είναι κτήνη!
Υπήρξε ακραία συμπεριφορά θαυμασμού από θαυμαστή σας όλα αυτά τα χρόνια;
Είχαμε πολλά τέτοια… Και καψουρέματα και τραπέζια να αναποδογυρίζουν και κόψιμο φλέβες είχαμε. Τον βγάζαμε έξω με δεμένα τραπεζομάντιλα στα χέρια για να σταματήσει το αίμα και εκείνος ερχόταν και ξανάεκοβε τις φλέβες. Αγριες καταστάσεις!
Το τραγούδι σας απέφερε αυτά που ονειρευόσασταν;
Δεν νιώθω αδικημένη, όμως δούλεψα πάρα πολύ. Πήρα πολύ λίγα σε σχέση με αυτά που έχω δώσει! Δεν κοίταξα ποτέ το ρολόι για να φύγω από ένα πρόγραμμα. Αντιθέτως, ήθελα να ικανοποιήσω μέχρι και τον τελευταίο πελάτη!