Η Τάνια Τρύπη ξέσπασε σε συνέντευξή της σχετικά με το βιγκανισμό και με τη θανάτωση των ζώων.
Παρατηρούμε μία έντονη δράση σας στα social media υπέρ του βιγκανισμού. Είναι εύκολη πρακτικά η ζωή ενός vegan; Εσείς δεν τον ασπάζεστε μόνο στη διατροφή σας, αλλά σε όλο το φάσμα του, καλλυντικά, ένδυση…
Κάνω ακτιβισμό. Καταρχάς ο άνθρωπος πρέπει να είναι πιο σεβαστικός στα πάντα. Στην εποχή μας έχουν καταπατηθεί όλα. Δεν σέβεται τη φύση, δεν σέβεται τα ζώα, δεν σέβεται τον συνάνθρωπο, δεν σέβεται τον πλανήτη. Αυτό που δεν σκεφτόμαστε είναι ότι ο πλανήτης θα συνεχίσει να υπάρχει χωρίς το ανθρώπινο είδος. Για να ξεκαθαρίσουμε, ο βιγκανισμός είναι στάση ζωής. Δεν αφορά μόνο στο φαγητό. Ο βιγκανισμός είναι μια επιστροφή σε αυτό που είμαστε πραγματικά κι όχι σε αυτά που μας έχουν ποτίσει τόσα χρόνια. Βασίζεται σε ηθικούς κανόνες, είναι ένας ηθικός τρόπος ζωής, με αποχή από την εκμετάλλευση, τη βία, τη θανάτωση άλλων πλασμάτων, τα οποία είναι ίσα με τον άνθρωπο. Αυτόν τον πλανήτη των μοιραζόμαστε.
Είχατε φέρει ένα παράδειγμα με το μήλο και το κουνελάκι, ότι ένα παιδί ενστικτωδώς θα φάει το μήλο και θα παίξει με το κουνελάκι.
Έχω φέρει και άλλα παραδείγματα. Ακόμη και αυτό με την “Πέπα το γουρουνάκι” που σχεδόν όλοι οι γονείς βάζουν βιντεάκια στα παιδιά τους και τα παιδιά δείχνουν να αγαπούν την Πέπα, αλλά μετά από λίγο θα τη φάνε. Ή τα Χριστούγεννα, ας πούμε, πώς είναι δυνατόν να μαθαίνουμε ότι ο Ιησούς σώθηκε στη φάτνη από τις ανάσες των ζώων, αλλά στο όνομά Του να σκοτώνουμε το Πάσχα όλα αυτά τα ζώα που τον έσωσαν; Η θανάτωση των ζώων είναι ένα παγανιστικό έθιμο, δεν έχει καμία σχέση με αυτό που μας διδάσκει η θρησκεία μας. Ένα άλλο παράδειγμα είναι αυτό της περιφοράς κι έπειτα της σφαγής του ταύρου κάθε Ιούλιο στη Λέσβο, στο όνομα του Ταξιάρχη Μιχαήλ. Πρόκειται για ένα άκαρδο και άδικο έθιμο, περιφέροντας το ζώο για ώρα σαν θέαμα, καταλήγοντας στη σφαγή του, στο όνομα ενός Αγίου. Όλα αυτά είναι μεσαιωνικά και παγανιστικά έθιμα, τα οποία δεν συνάδουν με τη θρησκεία μας.
Συνέντευξη στο περιοδικό ΕΓΩ