«Πικάντικες» αποκαλύψεις από τον Λευτέρη Πανταζή για το… φαρμάκι που τον πότισε το «ωραιότερο πλάσμα του κόσμου».
Ακολουθώντας πάντα το ρεύμα της εποχής του, ο αγαπημένος καλλιτέχνης πόσταρε τη δική του ιστορία στο «Thank You, Next», ένα από τα πλέον δημοφιλή γκρουπ στο facebook, όπου μπορεί ο καθένας να γράψει τη δική του ιστορία ερωτικής απογοήτευσης.
Ουδείς περίμενε φυσικά ότι ανάμεσα στις χιλιάδες αναρτήσεις θα εμφανιζόταν εκεί και μια ιστορία από το παρελθόν του Λε-Πα. Κι όμως, ο καλλιτέχνης αποφάσισε να μοιραστεί με τα μέλη του γκρουπ την απόρριψη που είχε δεχτεί από μια μεγάλη τραγουδίστρια πριν από τρεις (και βάλε!) δεκαετίες. Μια εμπειρία που, όπως υπογράμμισε, του έδωσε την έμπνευση για μεγάλα σουξέ του.
«Είχαμε δεσμό»
«Είναι περίοδος ’80-’90 και είμαι σε ένα σχήμα πετυχημένο. Με δύο πολύ μεγάλους καλλιτέχνες, έναν άντρα και μια κυρία, με την οποία αυτή κυρία είχαμε και δεσμό, παρ’ όλη τη συνεργασία μας. Οταν τελείωσε, λοιπόν, η σεζόν, εκείνη δεν με ακολούθησε σε μια νέα συνεργασία που ετοίμασα, αλλά προτίμησε να μείνει στο προηγούμενο μαγαζί. Την περίοδο αυτή μέναμε μαζί σε ένα καλοκαιρινό θέρετρο στη Γλυφάδα, στο οποίο έμεναν πάρα πολλοί καλλιτέχνες, αθλητές, άνθρωποι της τέχνης» αναφέρει στην ανάρτησή του ο Λευτέρης Πανταζής και συνεχίζει:
«Ξεκινά η σεζόν. Το σχήμα που έχουμε φτιάξει πηγαίνει πολύ καλά, όμως της κυρίας -της σχέσης μου δηλαδή- δεν πήγαινε και τόσο καλά. Ετσι, ίσως ανταγωνιστικά, ίσως από ζήλια, αποφασίζει να με… ρίξει και να έρχεται εκεί που μέναμε μαζί και κάναμε παρέα με τους άλλους καλλιτέχνες με ένα νέο φλερτ. Εκεί, λοιπόν, πιάνω μια μέρα το παλικάρι και του λέω “αν την αγαπάς, μην έρχεστε εδώ, γιατί εδώ μέναμε μαζί τρία χρόνια”» συνεχίζει την αφήγησή του ο καλλιτέχνης.
«Τρελάθηκα, πόνεσα και έχασα πάρα πολλά κιλά από τη στεναχώρια, με αποκορύφωμα να γράψω ένα τραγούδι. Και αυτό το τραγούδι είναι αυτή η αληθινή ιστορία. Αυτό που βίωνα, και λέει “Αραγε τι σου ‘λειψε κοντά μου και πήγες σε έναν άλλο να το βρεις, πες μου τι σου στέρησε η καρδιά μου και έφτασες αντίο να μου πεις. Μα δεν πειράζει, δεν πειράζει, δεν πειράζει, κοντά του να είσαι ευτυχισμένη, αυτό με νοιάζει…”. Αραγε ήταν ευτυχισμένη; Δεν το ξέρω.
Παρόλο που πέρασαν τα χρόνια, η αγάπη υπάρχει, συνεργασίες υπάρχουν, εκτίμηση υπάρχει και τίποτα δεν τα διαγράφει αυτά. Και γι’ αυτό μετά ήρθαν και κάποια άλλα τραγούδια ζωής, που λένε: “Είναι αστείο εμείς οι δυο να μη μιλιόμαστε…”. Μετά, πάνω στον θυμό είπα: “Να πεθάνουν οι γυναίκες, να πεθάνουνε, μα κι αν λείψουνε στ’ αλήθεια τι θα κάνουμε”. Αλλά μετά είπα “Το ωραιότερο πλάσμα του κόσμου για μένα είσαι εσύ”.
Αρα, λοιπόν, ηθικό δίδαγμα: Χωρίς αυτές δεν μπορούμε να ζήσουμε, είναι το άλλο μας μισό! Η ζωή συνεχίζεται, η αγάπη μένει, σας αγαπώ!… κι αυτήν ακόμη την αγαπώ!» καταλήγει ο Λε-Πα.
