Μπορεί τα τελευταία χρόνια η κρίση και πρόσφατα η πανδημία να έβαλαν stop ακόμα και σε ιστορικά events, όπως το αποκριάτικο πάρτι στο Kτήμα Νάσιουτζικ, που δινόταν για πάνω από 20 χρόνια, και οι τρελές νύχτες στα σαλόνια του Λάκη Γαβαλά στην Κηφισιά, αλλά όλοι οι μασκέ χοροί έχουν αφήσει τη δική τους ιστορία στην αθηναϊκή κοινωνία, καθένας για τον δικό του ξεχωριστό λόγο.
- Από τον
Δημήτρη Λυμπερόπουλο
Από τη δεκαετία του ’50 αυτή την εποχή η high society πήγαινε ντυμένη ντόμινο με απαραίτητο αξεσουάρ τη μάσκα από τον χορό του ξενοδοχείου «Μεγάλη Βρεταννία» και τα φημισμένα bal de tete της ιδιοκτήτριας του ξενοδοχείου «King George» Καίτης Καλκάνη έως τους αποκριάτικους χορούς της Ενωσης Θεατρικών Συγγραφέων και τις μασκέ συγκεντρώσεις στα σαλόνια της «ξανθιάς αρχόντισσας της πλατείας Συντάγματος» Λητώς Κατακουζηνού, με σταθερούς καλεσμένους τον Γιάννη Τσαρούχη (που επιμελούνταν και την αποκριάτικη αμφίεσή της), τον Οδυσσέα Ελύτη, τον Χατζηκυριάκο Γκίκα, τον νεαρό, τότε, ποινικολόγο Αλέξανδρο Λυκουρέζο και λοιπά μέλη της αθηναϊκής ελίτ. Στα 60s οι μεγάλες οικογένειες (Καρέλλα, Μπότση, Νομικού) συναγωνίζονταν σε ποιο σπίτι θα γίνει το μεγαλύτερο σε απόηχο πάρτι. Η μόδα ήταν να έχουν κάποιο συγκεκριμένο θέμα και οι παλιοί Αθηναίοι θυμούνται το πάρτι «Μια βραδιά στο λιμάνι», όπου οι chic grand dames των Αθηνών ντύθηκαν όλες πόρνες!
Την ίδια δεκαετία στο ξενοδοχείο «Plaza» της Νέας Υόρκης ο Τρούμαν Καπότε οργάνωνε τον πιο διάσημο χορό μασκοφόρων όλων των εποχών με θέμα «Black and White» και καλεσμένους από τον Νιάρχο μέχρι τον Ανιέλι και από τους Μπάρτον μέχρι την Κέι Γκράχαμ, εκδότρια της «Washington Post».
Στην Auberge του Κώστα Βερνίκου στο Τατόι την παράσταση κλέβουν οι φίλοι του διαδόχου Κωνσταντίνου, Σερπιέρης και Λεβίδης, και οι αδερφές του Αριστοτέλη Ωνάση με χολιγουντιανές εμφανίσεις. Για μήνες οι κοσμικοί κύκλοι σχολίαζαν τον μασκέ χορό του αείμνηστου Νίκου Φαρμάκη με θέμα «Μάγιερλινγκ», εμπνευσμένο από φιλμ της εποχής, με πρωταγωνιστές την Κατρίν Ντενέβ και τον Ομάρ Σαρίφ, τους οποίους ο οικοδεσπότης είχε καλέσει στο πάρτι, αλλά την τελευταία στιγμή δεν μπόρεσαν τελικά να παρευρεθούν.
Στέμμα στη Ζωζώ
«Βασίλισσα του Καρνάβαλου» εκτός από «βασίλισσα της νύχτας» ανακηρύσσεται παμψηφεί η Ζωζώ Σαπουντζάκη. Ο σχεδιαστής Γιώργος Μανούσκος δεν προλαβαίνει να της ράβει εξαντρίκ τουαλέτες για τα πάρτι που οργανώνει στο σπίτι της στην οδό Λήμνου στην Κυψέλη, με καλεσμένο τον Γιώργο Ζαμπέτα.
Στην κοσμική Αθήνα τις επόμενες δεκαετίες θα λάμψουν τα αποκριάτικα πάρτι του Ντίμη Κρίτσα με best of το «Dracula party», στο οποίο έδωσε το «παρών» η ηθοποιός Ελσα Μαρτινέλι, με φόρεμα-αντίκα του Βισκόντι. Ακόμα, του Τάσου Μελετόπουλου στο club Εργοστάσιο, του αξέχαστου Γιώργου Ζούλια και του Αγγελου Δρούλια, του συλλέκτη Δημήτρη Πιερίδη στην πινακοθήκη του στη Γλυφάδα, με επίσημη καλεσμένη την Ειρήνη Παπά, αλλά και τον νεαρό, τότε, ηθοποιό Στράτο Τζώρτζογλου.
Τον Φεβρουάριο του 2000 ο κοσμηματοπώλης Κώστας Καίσαρης παίρνει από όλους τα πρωτεία με τον βενετσιάνικο χορό που παραθέτει στο Ekali club. Παλάτια, γόνδολες, ιππότες και μαρκησίες έχουν πλημμυρίσει το club, με τα υπερπαραγωγή σκηνικά του Γιάννη Μετζικώφ. Την παράσταση κλέβουν, φυσικά, η καλλονή Μαριάννα Λάτση με τον αείμνηστο σύζυγό της Νίκο Κούρκουλο.
Αναμφισβήτητα στα πιο χλιδάτα αποκριάτικα καλέσματα της κοσμικής Αθήνας των τελευταίων χρόνων, πριν από την κρίση, που έγιναν «talk of the town», συγκαταλέγονται τα πάρτι του Λάκη Γαβαλά.
Ο γλεντζές επιχειρηματίας τα καθιέρωσε στις αρχές τις δεκαετίας του ’90, στις εγκαταστάσεις των επιχειρήσεών του στη Λ. Κηφισίας, με κορυφαίο το «Dracula party» και καλεσμένους από τον Τζίγκερ (Γιάννης Β. Βαρδινογιάννης) και την Τζένη Μπαλατσινού, ως τον Βασίλειο Κωστέτσο και τον Ηλία Μιχαλόλια.
Στη συνέχεια η φαντασμαγορική γιορτή με τις εκπληκτικές μεταμφιέσεις και τα τολμηρά σόου μεταφέρθηκε στο σπίτι του, στη Λ. Τατοΐου 29 στην Κηφισιά. Εκεί, στις βραδιές με θέμα «Φτερά και Πούπουλα», «Ζούγκλα και Αγρια Ζώα», «Εσώρουχα», πρωταγωνίστριες, εκτός από την αδερφή του Νότα, ήταν οι αγαπημένες του φίλες Βίκη Βωβού, Μέριλιν Αλμποτ και Μαρία Σγουμποπούλου, οι οποίες πονοκεφάλιαζαν μήνες πριν για το τι θα φορέσουν…
Τα μασκέ ξεφαντώματα στο Kτήμα Νάσιουτζικ
Κάποιοι το χαρακτήριζαν το μεγαλύτερο αποκριάτικο πάρτι δύο δεκαετιών στην κοσμική Αθήνα. Κάποιοι άλλοι έψαχναν μία λογική εξήγηση πώς είναι δυνατόν το αποκριάτικο πάρτι στο Κτήμα Νάσιουτζικ να είναι επί 20 και βάλε χρόνια κάθε χρόνο και καλύτερο, όταν το προηγούμενο ήταν ήδη ανεπανάληπτο.
Την επιτυχημένη συνταγή κεφιού και φαντασίας φαίνεται να τη γνώριζαν αποκλειστικά και μόνο οι τρεις οικοδεσπότες του -Θεοχάρης Φιλιππόπουλος, Νίκος Νάσιουτζικ, Στέλιος Μιχαλόπουλος- και οι χιλιάδες καλεσμένοι τους.
Τον Φεβρουάριο του 1985, σε εποχές ακόμα αθώες και χωρίς παπαράτσι, ο νεαρός επιχειρηματίας Νίκος Νάσιουτζικ ετοιμάζεται να γιορτάσει τα γενέθλιά του καταστρώνοντας σχέδια με τον δικηγόρο και κολλητό του φίλο Στέλιο Μιχαλόπουλο για την οργάνωση ενός ξεχωριστού πάρτι γενεθλίων που τυχαία συμπίπτει με την περίοδο του Καρνάβαλου. Ιδανικός τόπος φαντάζει το οικογενειακό Κτήμα Νάσιουτζικ στην Παλλήνη και οι προσκλήσεις στέλνονται στους αγαπημένους τους φίλους, με τον αυστηρό όρο να είναι όλοι μασκαρεμένοι. Στη μεγάλη και επιβλητική εσωτερική αίθουσα του κτήματος σηκώνουν τα χαλιά, ξεκρεμάνε τις εικόνες και κρύβουν τα σπάνια έργα τέχνης του συλλέκτη θείου του οικοδεσπότη Γιώργου Νάσιουτζικ, μετατρέποντας τον χώρο σε club.
Ο Στέλιος Μιχαλόπουλος, ντυμένος καλόγερος, εκτελεί χρέη dj, κουβαλώντας από το σπίτι του πικάπ και δίσκους. Αγοράζουν μηχανήματα καπνού για εφέ και στήνουν φωτορυθμικά, αλλά δεν έχουν άλλα λεφτά για κανονικό μπαρ και βάζουν ένα βαρέλι με κρασί και μπίρες μέσα σε πάγο που καταναλώνονται σε χρόνο dt από τους 400 και βάλε τρελαμένους φίλους του εορτάζοντα.
Γίνεται πανικός, οι άψογα μεταμφιεσμένοι καλεσμένοι κρέμονται από τα πατάρια, οι πιο τολμηροί πέφτουν στην παγωμένη πισίνα, ενώ οι πιο ξαναμμένοι χώνονται με τις κοπέλες τους στα τζάκια. Το πάρτι τελειώνει με την ανατολή, καθώς κανείς δεν φεύγει μέχρι τότε. Ετοιμάζονται μακαρονάδες, ενώ πολλοί δεν επιστρέφουν σπίτια τους και την πέφτουν για ύπνο έξω στο γκαζόν του κτήματος!
Έγινε μύθος
Αυτό ήταν! Το σύνθημα είχε δοθεί και το πάρτι στο κτήμα θα αποτελέσει θεσμό της Αποκριάς για πολλά πολλά χρόνια. Τα χρόνια που ακολουθούν είναι καθοριστικά για την εξέλιξή και τη δημιουργία του μύθου του. Κάθε καλεσμένος διαλέγει ή ράβει τη στολή του μήνες πριν, με το ίδιο πάθος και την ίδια ιεροτελεστία που συμβαίνει στο Πατρινό Καρναβάλι.
Η ημερομηνία του είναι λίγο πολύ γνωστή, μέσα στον Φεβρουάριο, και όλοι ανυπομονούν για την περίφημη πρόσκληση. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 η βαρυχειμωνιά πλήττει την Αθήνα και ολόκληρο το λεκανοπέδιο σκεπάζεται από χιόνι. Το πάρτι είναι καταδικασμένο σε αποτυχία, καθώς όλοι οι δρόμοι είναι κλειστοί. Ωστόσο περισσότεροι από 500 τολμηροί μασκαράδες περνούν με αλυσίδες στα τζιπ τους την πόρτα του κτήματος και ξεσαλώνουν στον χορό. Το 1995 στην παρέα των διοργανωτών προστίθεται και ο εκδότης Θεοχάρης Φιλιππόπουλος, χαρίζοντάς του νέα ώθηση και ανοίγοντας τον κύκλο των προσκεκλημένων.
Η φήμη του διαδίδεται πλέον από στόμα σε στόμα, τα βεστιάρια της Αθήνας αδειάζουν και όλοι θέλουν να είναι καλεσμένοι – μοντέλα, εστεμμένες, εφοπλιστές, επιχειρηματίες, νεαροί γόνοι, κοσμικοί μαϊντανοί, chic κόρες καλών οικογενειών, τηλεπερσόνες, αλλά και πολλοί άσχετοι wannabe, ακάλεστοι, που με το πρόσχημα της μεταμφίεσης προσπαθούν να περάσουν την πύλη, να εισχωρήσουν στο πάρτι και να ζήσουν έστω και μία νύχτα το όνειρο στον παράδεισο Νάσιουτζικ. Οι πιο παθιασμένοι παρκάρουν τα αυτοκίνητά τους μακριά και προσπαθούν να περάσουν πηδώντας τα κάγκελα της περίφραξης. Οι σεκιούριτι ελέγχουν τα πάντα και κυρίως τις λίστες των προσκεκλημένων, καθώς «No πρόσκληση, no party».
Πριν από το οριστικό του φινάλε το κάλεσμα στο Κτήμα Νάσιουτζικ είχε ακυρωθεί μόνο δύο χρονιές, στα γεγονότα του Περσικού και όταν ο Θεοχάρης Φιλιππόπουλος είχε σπάσει το πόδι του στο σκι. Το 2008 σατανικοί Νέρωνες, προκλητικές παλλακίδες, επιβλητικοί εκατόνταρχοι και sexy εταίρες θα περάσουν για τελευταία φορά την πύλη του Μουσείου Νάσιουτζικ, που σε σκηνικό χλιδής παρέπεμπε στην αρχαία Ρώμη. Μετά την οικονομική κρίση η πανδημία έδωσε το οριστικό τέλος για πάντα…