Αυτό που δεν τη σκότωσε, την έκανε πιο δυνατή. Η Πένυ Σκάρου αφηγείται στην «Espresso» τη συγκλονιστική ιστορία της, παραδίδοντας μαθήματα ανθρώπινης θέλησης.
Τα παιδικά της χρόνια στη Σάμο, οι συνεργασίες με Κορκολή, Μαχαιρίτσα και Πιλαλί, το ατύχημα που της άλλαξε τη ζωή και η επόμενη ημέρα με το τεχνητό μέλος στο πόδι της.
- Από τον Ηλία Μαραβέγια
Τι θυμάσαι πιο έντονα από τα παιδικά σου χρόνια στη Σάμο;
Οταν ήμουν 15 χρονών έγραψα μουσική για τον «Πλούτο» του Αριστοφάνη, στο πλαίσιο ενός πανελλήνιου μαθητικού διαγωνισμού που είχε γίνει τότε, και η παράστασή μας είχε πάρει το πρώτο βραβείο. Ηταν ο Γεράσιμος Αρσένης υπουργός Παιδείας και θυμάμαι είχαμε φύγει από τη Σάμο για να παίξουμε, μεταξύ άλλων, σε Επίδαυρο και Ηρώδειο. Τρομερή και αξέχαστη εμπειρία.
Η μουσική πώς μπήκε στη ζωή σου;
Οπως μου έχουν πει, στον παιδικό σταθμό έπαιρνα διάφορα κουτάκια, τα γύριζα ανάποδα και έπαιζα ντραμς με τους μαρκαδόρους. Πιθανότατα, λοιπόν, είχα τον ρυθμό μέσα μου εκ γενετής. Η δημιουργία μουσικής, πάντως, άρχισε στα 13 μου, όταν έγραψα το πρώτο μου κομμάτι, το «Δεν είναι αγάπη», το οποίο δισκογραφήθηκε μερικά χρόνια μετά με τη βοήθεια του Στέφανου Κορκολή. Είχε έρθει στη Σάμο για μια συναυλία, τον φέρανε στο μαγαζί που έκανα τα lives μου, με άκουσε, με πίστεψε και με παρακίνησε να σπουδάσω μουσική, κάτι που κι έκανα τελικά στο Εθνικό Ωδείο, παίρνοντας πτυχίο καθηγήτριας Φωνητικής.
Υπήρξε μέντορας για σένα ο Κορκολής;
Βέβαια. Ηταν ο Στέφανος που ακούγοντας το «Δεν είναι αγάπη» μου πρότεινε να γράψω μόνη μου τα τραγούδια του πρώτου μου δίσκου, όπως και έγινε. Εμαθα πολλά τα χρόνια που έμεινα δίπλα του, για το στούντιο, τις παραγωγές, τις ενορχηστρώσεις… Επίσης, με στήριξε πολύ στα δύσκολα.
Αντιμετώπισες δυσκολίες βγαίνοντας στο επάγγελμα;
Σίγουρα βρήκα εμπόδια, γιατί ξεκίνησα μικρή σε έναν -ούτως ή άλλως- δύσκολο χώρο. Προκειμένου να τραγουδώ και να βγάζω κάποια χρήματα, βρέθηκα στα μπουζούκια. Εχω δουλέψει με Εφη Θώδη, Σταμάτη Γονίδη, και ήμουν και πολύ καλή. Επειτα άρχισα να κάνω μόνη μου live σε μουσικές σκηνές. Κάπου εκεί με άκουσε ο Αντώνης Μιτζέλος και με πήγε στον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, ο οποίος με επέλεξε αρχικά για να αντικαταστήσω την Ελεωνόρα Ζουγανέλη σε μια συναυλία στην Κύπρο. Περάσαμε φανταστικά με τον Λαυρέντη, με πίστεψε πολύ. Δεν μπορώ να πιστέψω πως έχει «φύγει», είναι πάντα στην καρδιά μου.
Ωραία συνεργασία σου ήταν και με τον Ζωρζ Πιλαλί…
Αγαπημένη συνεργασία και μέντοράς μου επίσης! Θυμάμαι, του τηλεφώνησα πρώτη φορά και του έκανα το «κτήνος» που έβγαζε ο ίδιος στη σκηνή σε κάθε live του. Με πήρε σε παράστασή του με τον Δημήτρη Πουλικάκο στο Κύτταρο, όπου με έβαλε να κάνω μια λαϊκή τραγουδίστρια. Εβγαινα, τότε, στη σκηνή με ένα σούπερ μίνι και, παρά τη γενικότερη πιο ροκ εμφάνισή μου, με το ξυρισμένο κεφάλι, ήμουν πάρα πολύ πειστική. Θυμάμαι, πήγα να φύγω χωρίς να πληρωθώ εκείνο το πρώτο βράδυ. Δεν το σκέφτηκα καν… Με φωνάζει, λοιπόν, ο Πιλαλί, μου δίνει ένα πάκο με χαρτονομίσματα και μου λέει: «Είναι όλα τα λεφτά της παράστασης. Αξίζεις πολλά περισσότερα, γιατί είσαι τεράστιο ταλέντο».
Πάμε στην ημέρα του ατυχήματος, που άλλαξε η ζωή σου. Είχες κάποιο προαίσθημα ότι θα σου συνέβαινε κάτι κακό;
Κανένα! Εκείνη την ημέρα ήμουν για μπάνιο με τον Αρη Σοϊλέδη και μια άλλη φίλη μου, με τους οποίους είχαμε κανονίσει κιόλας να έρθουν την επόμενη ημέρα στο μαγαζί, όπου είχα προγραμματισμένο live. Την επόμενη ημέρα, βέβαια, εγώ βρέθηκα στην Εντατική, σε κώμα. Δεν θυμάμαι πολλά από το βράδυ του ατυχήματος. Μόνο ότι είχα βρεθεί με τον Γιώργο Μπουσουλόπουλο και κάτι άλλους φίλους μου, τους οποίους καληνύχτισα. Και μετά θυμάμαι καπνό… Τίποτε άλλο! Εχω κάνει delete μάλλον.
Μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο;
Φυσικά. Είναι άμυνα του οργανισμού αυτό, το έχω συζητήσει με τον ψυχολόγο μου. Προφανώς εγώ είχα τις αισθήσεις μου, γιατί μου είπαν πως όταν μεταφέρθηκα στο νοσοκομείο έβριζα αυτόν που με χτύπησε. Είχα όμως και… αγγέλους δίπλα μου. Υπάρχει λόγος που ζω. Το αισθάνθηκα σαν προσωπικό μου θαύμα ότι έζησα. Η Αντζυ Λουπέσκου, γνωστή ψυχολόγος, υπνοθεραπεύτρια και ερευνήτρια της Μεταφυσικής, μου είπε μετά το ατύχημά μου ότι είχε δει θάνατο! Την είχα πετύχει σε μια εκπομπή και μου είχε τονίσει να προσέχω με το μηχανάκι, αλλά εγώ γελούσα. Μετά το ατύχημα μου είπε: «Πένυ, έχεις πολλή αγάπη μέσα σου, να ξέρεις πως ζεις για κάποιον λόγο σημαντικό. Είναι θαύμα, γιατί εγώ είχα δει θάνατο».
Ο άνθρωπος που σε χτύπησε βρέθηκε ποτέ;
Οχι. Δεν πειράζει, μπορεί να το έχει βρει ήδη από κάπου αλλού. Εδώ είναι η Κόλαση, εδώ και ο Παράδεισος. Ισως να μην το θυμάται καν. Μπορεί να ήταν μεθυσμένος, να με χτύπησε και να το ξέχασε κιόλας. Προσωπικά έχω σκεφτεί πεντακόσια διαφορετικά σενάρια. Το έχω αφήσει πίσω μου πια. Στον βαθμό που γίνεται φυσικά, αφού κάθε μέρα πρέπει να βάλω το πόδι μου μόλις ξυπνήσω. Τώρα, ας πούμε, πρέπει να αλλάξω και θήκη στο τεχνητό μέλος. Ευτυχώς, έχω μια εταιρία πίσω μου, στην οποία είμαι και μοντέλο. Είναι η εταιρία του Αγγελου Χρονόπουλου, ο οποίος με βοηθάει, γιατί υπάρχει κι ένα τεράστιο οικονομικό κόστος. Απλά μαθαίνεις να ζεις με αυτό. Σίγουρα το τραγούδι του Πορτοκάλογλου «Ο,τι δε σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό» μου ταιριάζει απόλυτα.
Την ψυχοθεραπεία την άρχισες μετά το ατύχημα;
Ναι, και συνεχίζω μέχρι τώρα ως έναν βαθμό, όταν χρειάζεται. Στην αρχή λύγισα, όπως ήταν φυσικό. Στο νοσοκομείο, μόλις το έμαθα, έκλαιγα σαν μωρό. Και γενικά κλαίω, αλλά μόνη μου. Δεν θέλω να βλέπει ο άλλος πόσο συναισθηματική είμαι. Θεωρώ, πάντως, ότι διαχειρίστηκα καλά την κατάστασή μου και προσαρμόστηκα στα νέα δεδομένα. Στάθηκα στα πόδια μου, συνέχισα τη μουσική πορεία μου και τη ζωή μου. Δεν με άλλαξε ως άνθρωπο το ατύχημά μου. Ενιωσα ότι μπόρεσα να το παλέψω τελικά. Μέτρησα και τους φίλους μου φυσικά, γιατί στα δύσκολα φαίνονται κι αυτοί.
Συνέχισες τη ζωή σου κανονικά.
Και τη συνεχίζω! Τραγουδώ, οδηγώ, δημιουργώ, αθλούμαι, χαίρομαι, λυπάμαι, ερωτεύομαι. Τα τελευταία δύο χρόνια ασχολούμαι ενεργά και με την ξιφασκία. Για μπάσκετ στον Παναθηναϊκό πήγαινα αρχικά, αλλά έμπλεξα τελικά με την ξιφασκία και δεν την αλλάζω. Καταρχάς, έχω μέντορα τον Δημήτρη Κάζαγλη, ο οποίος έχει πάρει χάλκινο μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς. Οσο για μένα, έχω πάρει ήδη δύο μετάλλια και είμαι πλέον μέλος στην Εθνική ομάδα γυναικών. Παράλληλα σπουδάζω την τέχνη της κεραμικής σε σχολή ΑμεΑ του ΟΑΕΔ, όπου είμαι και πρόεδρος των 300 παιδιών που φοιτούν εκεί. Πρέπει να σου πω ότι το… προεδριλίκι με κυνηγάει από την επαναστατική εφηβεία μου. Επειδή ήμουν ατίθαση και έμπαινα πάντα μπροστά σε καταστάσεις με θέλανε μονίμως για… πρόεδρο κάπου! Ετσι και τώρα.
Είχες πει παλιότερα ότι σκεφτόσουν να φύγεις στο εξωτερικό γιατί ο τρόπος που αντιμετωπίζει η ελληνική Πολιτεία τα ΑμεΑ είναι ρατσιστικός.
Το σκέφτομαι και τώρα. Είναι η δεύτερη φορά στη ζωή μου που σκέφτομαι να φύγω από την Ελλάδα, και μάλιστα τρέχοντας. Θα ήθελα να πάω στην αδελφή μου, στη Σκοτία. Μπορεί του χρόνου να τα καταφέρω. Θεωρώ πως το επίπεδο της ζωής μου ως ΑμεΑ θα είναι πολύ καλύτερο εκεί.
Σε τι φάση σε πετυχαίνουμε καλλιτεχνικά;
Σε πολύ ωραία φάση. Ετοιμάζω ένα κομμάτι που λέγεται «Αλλού», το οποίο μιλάει για την αγάπη και έχει γραφτεί με αγάπη και άλλα όμορφα συναισθήματα. Μια γνωστή διαφημιστική εταιρία θα επιμεληθεί την παραγωγή του βιντεοκλίπ, που θα γυριστεί το επόμενο διάστημα, και θα έχει πολλές εκπλήξεις. Είναι ένα τραγούδι που είχα μεγάλη ανάγκη να γράψω. Αισθάνομαι πως μπορεί να είναι και το τραγούδι της καριέρας μου. Εχει να κάνει με την απόσταση, «εγώ εδώ κι εσύ αλλού». Γράφτηκε στην καραντίνα. Υπήρχε έρωτας εκείνη την περίοδο, υπήρχε και απόσταση… Μου βγήκε αυτό το αποτέλεσμα και δεν ντρέπομαι. Απεναντίας, είμαι χαρούμενη. Γενικότερα είναι καλό να «τσαλακώνεσαι» για τον έρωτα και να αγαπάς. Είτε σου βγαίνει σε καλό είτε όχι, πάντα έχεις να κερδίσεις από αυτό και την επόμενη φορά που θα ερωτευτείς θα το κάνεις λίγο καλύτερα.
Ποια είναι η μεγαλύτερη τρέλα που έχεις κάνει ως ερωτευμένη;
Πήγα να κολλήσω κορωνοϊό, ήταν ακραίο. Δεν κόλλησα τελικά, γιατί δεν είχε… Γενικά όμως είμαι ακραία όταν ερωτεύομαι, θα το ζήσω έντονα…
Σε σόκαραν οι αποκαλύψεις στις υποθέσεις του ελληνικού #MeToo;
Οχι. Πιστεύω πως υπάρχει άφθονη σαπίλα εκεί έξω, πολλοί κοστουμαρισμένοι οικογενειάρχες οι οποίοι είναι παιδεραστές, βιαστές, κακοποιητές. Είμαι χαρούμενη που βγήκαν κάποιοι και μίλησαν, με αποτέλεσμα να αρχίσει η κάθαρση. Δεν σου κρύβω πως ξαφνιάστηκα όταν έμαθα κάποια από τα εμπλεκόμενα πρόσωπα. Το να χρησιμοποιείς τη δουλειά σου ή τη θέση σου για να κάνεις τέτοια φριχτά πράγματα είναι έγκλημα. Δεν με ενδιαφέρει αν κάποιος έχει ταλέντο κι έχει φτάσει ψηλά, αλλά είναι κενός μέσα του, γιατί βιάζει γυναίκες και παιδάκια. Για μένα μηδενίζει το ταλέντο του και δεν αξίζει μία!
