Ο Φίλιππος Νικολάου έζησε τα χρυσά χρόνια του ελληνικού κινηματογράφου και τραγουδιού. Πώς είναι σήμερα;
Ο καταξιωμένος τραγουδιστής μίλησε στην εκπομπή «Mega Καλημέρα» για την καριέρα του και τη ζωή του σήμερα.
«Ήταν δύσκολος ο δρόμος του τραγουδιού, υπήρχαν καλλιτέχνες που κρατούσαν τα πόστα και τα σκήπτρα. Δεν μπορούσες να υπερβείς έναν Καζαντζίδη. Εγώ, κάθισα και έγραψα τα τραγούδια μου. Ένα καλοκαίρι στη Θεσσαλονίκη, κάναμε μπάνιο στην παραλία, και βλέπω δυο μικρά παιδιά, ένα αγόρι και ένα κορίτσι, κάτω των 10 ετών.
Το αγοράκι προσέφερε ένα τενεκεδάκι στο κορίτσι με ένα βότσαλο, και εκείνη δεν το έπαιρνε. Όταν το πήρα στα χέρια μου, το βότσαλο είχε το σχήμα καρδιάς, και έγραψα το “Μια καρδιά”. Έχω συμβάλει στην πρώτη δουλειά της Άννας Βίσση. Οι γονείς μου έκλαιγαν όταν τους είπα ότι δουλεύω, δεν ήθελαν να δουλεύω 12 χρονών για να φέρνω χρήματα στο σπίτι. Γεννήθηκα σε πολύ φτωχή γειτονιά και πολύ φτωχή οικογένεια, δεν επαρκούσαν τα εισοδήματα από τον πατέρα μου και έπρεπε να βοηθήσω. Βγήκα στο πεζοδρόμιο πολύ νωρίς, όταν τέλειωσα το δημοτικό. Κουβαλούσα βαλίτσες στο λιμάνι για επιβάτες και μου έδιναν πουρμπουάρ.
Στο μαγαζί που τραγουδούσα ήρθε ο Νουρέγιεφ, χόρεψε, έκανε μια κίνηση χαρακτηριστική, και γίναμε και φίλοι. Δεν έκανα φίλους στο χώρο του τραγουδιού, υπάρχει ένας προστατευόμενος ατομισμός των τραγουδιστών που θέλουν να τον διατηρούν. Αυτό ήταν πολύ ανταγωνιστικό και δεν ήταν εύκολο να κάνεις φιλίες. Ήταν συνειδητή επιλογή να μην παντρευτώ. Με τη δουλειά αυτή δεν μπορείς να είσαι απόλυτα σωστός».