Με το άρωμα της ελληνικής παράδοσης θέλει να «μπολιάσει» τη σύγχρονη ένδυση η σχεδιάστρια Βίκυ Χιουρέα μέσω της φίρμας ρούχων με την ονομασία Palaiologue που έχει δημιουργήσει.
Από τη Γιώτα Φλώρου
Μπορεί να γεννήθηκε και να μεγάλωσε σε μια γωνιά στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, στα νότια προάστια του Λος Αντζελες της Καλιφόρνιας, ωστόσο από πολύ μικρή ηλικία φρόντιζε να ενδυναμώνει με πολλούς τρόπους τις ελληνικές ρίζες της.
Όταν ήταν παιδί, πέρασε πολλά καλοκαίρια στα κτήματα των παππούδων της στο Αργος και στη Μάνη, στις περιοχές απ’ όπου κατάγονται οι γονείς της. Στην τοπική ενορία του Λος Άντζελες έμαθε τους ελληνικούς χορούς και τις μουσικές παραδόσεις της Ελλάδας.
Όσο μεγάλωνε, σε κάθε επίσκεψη στην Ελλάδα περνούσε πολύ χρόνο στα λαογραφικά μουσεία των πόλεων και των χωριών, καταγράφοντας τις τοπικές μουσικοχορευτικές παραδόσεις και μελετώντας τις τοπικές ενδυμασίες. Η περιέργειά της να έρθει σε ακόμα πιο κοντινή επαφή με την παράδοση της Ελλάδας την οδήγησε ακόμα και να μάθει να υφαίνει στον αργαλειό από γυναίκες του Έβρου!
«Η πρώτη επαφή με ενδυμασίες της ελληνικής υπαίθρου ήταν μια χορευτική φορεσιά από τους Μεταξάδες Έβρου, την οποία φόρεσα για τις ανάγκες χορευτικής παράστασης σε ηλικία πέντε ετών. Από τότε η αγάπη μου για τον ελληνικό χορό και τη φορεσιά ρίζωσε μέσα μου, εξελίχθηκε σε έντονο ενδιαφέρον για την πολιτισμική ιστορία του ελληνικού κόσμου και αργότερα μετατράπηκε σε ερευνητικό πάθος», λέει στην «Espresso». Η πολύχρονη ενασχόληση της Βίκυς Χιουρέα με την ιστορία της ελληνικής υπαίθρου τής γέννησε την απορία γιατί ο ενδυματολογικός πλούτος της Ελλάδας ήταν κλεισμένος μόνο στα μουσεία ή στις ντουλάπες των φολκλορικών σωματείων, από τα οποία έβγαινε για λίγες ώρες για να «αναπνεύσει».
Τοπικά μοτίβα και αισθητική
«Η ελληνική μουσική και η διατροφή εξελίχθηκαν και ανανοηματοδοτήθηκαν μέσα στο σύγχρονο αστικό πλαίσιο, παραμένοντας σημαντικές συνιστώσες της σύγχρονης ελληνικής ιδιοπροσωπίας. Όμως, στο πεδίο της ενδυμασίας υπήρξε για πολλές δεκαετίες μια απόρριψη των τοπικών αισθητικών. Επομένως, το ερώτημα που με απασχολούσε ήταν αν μπορεί να παραχθεί σύγχρονο γυναικείο ένδυμα που να αντλεί και να εμπνέεται από
την αισθητική και τα μοτίβα των διαφορετικών περιοχών της Ελλάδας. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει παραγωγή ενδύματος που εμπνέεται από εγχώρια σχέδια και τεχνικές, αλλά αισθανόμουν πως δεν αναδεικνύονται επαρκώς ο σχεδιαστικός πλούτος, το αισθητικό βάθος και η μοναδικότητα της κάθε περιοχής.
Με αυτές τις σκέψεις ξεκίνησα το δικό μου σχεδιαστικό ταξίδι, ιδρύοντας την Palaiologue το 2019» λέει.
Ως βυζαντινολόγος -καθώς στις σπουδές της περιλαμβάνεται ένα διδακτορικό στη Βυζαντινή Ιστορία στο πανεπιστήμιο Πρίνστον των ΗΠΑ-, επέλεξε την ονομασία Palaiologue
για τη σχεδιαστική φίρμα γιατί, όπως λέει, «θέλω τα ρούχα μου να είναι και μια υπενθύμιση ενός σημαντικού ιστορικού, κοσμοπολίτικου παρελθόντος, του βυζαντινού».
Τα ενδύματα που δημιουργεί η σχεδιάστρια στηρίζονται σε αντίστοιχα από διάφορες περιοχές της ελληνικής περιφέρειας, τα οποία, όπως υποστηρίζει, είναι μακρινός απόηχος του βυζαντινού ενδυματολογικού πλουραλισμού.
Έμπνευση από Κρήτη και Σκόπελο
Η πρώτη συλλογή της Palaiologue εμπνεύστηκε από τις παραδοσιακές ενδυμασίες που φορούσαν οι γυναίκες στα Ανώγεια της Κρήτης, ενώ η φετινή δεύτερη συλλογή από τη Σκόπελο και τις λεγόμενες φορεσιές «μόρκο». «Το ύφασμα μόρκο το έφερναν από την Ιταλία οι ναύτες του νησιού και το έδιναν στις κόρες ή τις αδερφές τους για να φτιάξουν τα νυφικά τους. Το ύφασμα αυτό ήταν ένδειξη πλούτου και υψηλού κοινωνικού status.
Στην Palaiologue έχουμε αναπαραγάγει το ύφασμα από ανακυκλωμένο συνθετικό μετάξι, εκσυγχρονίζοντας έτσι το σχέδιο και αλλάζοντας το νόημά του. Κάτι που οι γυναίκες
της Σκοπέλου φορούσαν κυρίως στον γάμο τους η Palaiologue το ανανοηματοδοτεί και το μετατρέπει σε ένα άνετο, καθημερινό, casual ένδυμα που απευθύνεται σε όλες τις γυναίκες και για διαφορετικές περιστάσεις», λέει η κυρία Χιουρέα και τονίζει ότι όλα τα ρού-
χα παράγονται στην Ελλάδα.
«Αφού τα σχεδιάσω, στη συνέχεια αναλαμβάνουν οι συνεργάτες μου στη Θεσσαλονίκη μέχρι το τελικό στάδιο της ραφής. Ακόμα και τα υφάσματα που χρησιμοποιούμε παράγονται στη Μακεδονία. Πιστεύω ότι η ελληνική ματιά και ο τρόπος σκέψης, το τεράστιο ταλέντο, η τέχνη και η εμπειρία των συνεργατών μου παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του τελικού προϊόντος και το καθιστούν μοναδικό», αναφέρει χαρακτηριστικά. Η ανταπόκριση είναι μεγάλη και απλώνεται σε αρκετές χώρες, καθώς κάθε γυναίκα θέλει να έχει μοναδικά κομμάτια στην γκαρνταρόμπα της. Σύμφωνα με τη σχεδιάστρια, οι γυναίκες που επιλέγουν τα ρούχα της έχουν κουραστεί από τα ομογενοποιημένα ενδύματα της μαζικής βιομηχανίας και του fast fashion, και αναζητούν κομμάτια που τις συνδέουν με μια τοπική ταυτότητα και ιστορία, είναι καλοραμμένα, τηρούν κάποιες βασικές οικολογικές προδιαγραφές και παράγονται από εταιρίες που ανήκουν σε γυναίκες. Στην Ελλάδα οι γυναίκες δείχνουν ενθουσιασμό στην προοπτική να
φορέσουν ένα μοντέρνο ρούχο που σχεδιάστηκε με έμπνευση από τα αισθητικά μοτίβα των ενδυμάτων της ιδιαίτερης περιοχής τους.
«Επιθυμία μου είναι οι νέες γενιές των Ελληνίδων να ντύνονται με ρούχα που τις συνδέουν οργανικά με την Ιστορία και τις τοπικές αισθητικές χωρίς να είναι φολκλορικές αναπαραστάσεις. Να έχουν συνέχεια και διαχρονικότητα, να είναι πρακτικά, άνετα και κατάλληλα για τους ρυθμούς της σημερινής ζωής. Όπως λέει και το motto της Palaiologue, δημιουργώ σύγχρονο ένδυμα που στηρίζεται σε τέχνη αιώνων». Η Βίκυ Χιουρέα θεωρεί πως «το made in Greece ρούχο, εμπνεόμενο από τις τοπικές ιδιαιτερότητες, έχει τη δυνατότητα να καταστεί global brand, συμβάλλοντας έτσι και στη δημιουργία ενός νέου πνεύματος ελληνικού κοσμοπολιτισμού».
Φυσικά, η σχεδιάστρια έχει στην ντουλάπα της αρκετά κομμάτια Palaiologue. Αλλωστε, είναι η πρώτη που τα δοκιμάζει και τα ελέγχει, ώστε να πει το τελικό «ok» για την παραγωγή τους. Αγαπημένα της είναι τα φορέματα «Ψυκαρούδα» από την πρώτη συλλογή και «Στόφα» από τη φετινή. Το όραμά της δεν είναι μόνο να ενσωματώσει όσο πε-
ρισσότερη Ελλάδα γίνεται στα ενδύματα, αλλά πολλά περισσότερα.
«Μέσα από την ως τώρα εμπειρία μου συνειδητοποιώ ότι υπάρχει σοβαρό έλλειμμα στον τομέα της ραπτικής. Οι κοπέλες επιλέγουν άλλα επαγγέλματα, όχι κατ’ ανάγκην δημιουργικά. Θέλω μέσω της Palaiologue να δημιουργήσω και ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης στη ραπτική τέχνη για να συμβάλω στην αναγέννηση του κλάδου στην Ελλάδα. Πιστεύω σε μια Ελλάδα της δημιουργίας και της παραγωγικότητας. Πιστεύω πως μια τέτοια εκπαιδευτική παρέμβαση θα συμβάλει στην αλλαγή νοοτροπίας των νέων και θα τους εμπνεύσει να κατευθυνθούν στον χώρο της μόδας και της ραπτικής, ο οποίος έχει τεράστιες δυνατότητες και προοπτικές.
Ακόμη, όσοι ζούμε μεταξύ ΗΠΑ και Ελλάδας συνειδητοποιούμε τα μεγάλα περιθώρια συνεργασίας που μπορεί να αναπτυχθούν μεταξύ των δύο χωρών στον τομέα της αισθητικής και της μόδας. Όραμά μου είναι να εμπνεύσω και να ντύσω και τις νέες Αμερικανίδες, να τις φέρω πιο κοντά στην Ελλάδα και στον πλούσιο πολιτισμό της».