Ο Δημήτρης Μάρκος είναι φυσικό ταλέντο στη δημοσιογραφία. Αυτό φάνηκε από τα φοιτητικά του χρόνια ακόμη, όταν έπιασε δουλειά σε εταιρία μετρήσεων για να χτυπήσει έπειτα την πόρτα μεγάλου καναλιού και να σταδιοδρομήσει με επιτυχία στο τηλεοπτικό και το ραδιοφωνικό τοπίο. Και τι δεν έχει κάνει στη διάρκεια της πορείας του.
- Από τον Ηλία Μαραβέγια
Ελεύθερο ρεπορτάζ, εκπομπές δρόμου, ριάλιτι, τηλεπαιχνίδια. Κάλυψε μεγάλα θέματα όπως οι φωτιές στην Ηλεία, βγήκε on air με έναν βόα τυλιγμένο στον λαιμό του, μπούκαρε με κάμερα σε σούπερ μάρκετ για να τσεκάρει τις τιμές. Το πιο σημαντικό, ωστόσο, είναι ότι στέκεται πάντα μέσα από την ιδιότητά του στο πλευρό του απλού πολίτη. Δεν είναι τυχαίο που ο κόσμος που τον συναντά τα τελευταία 30 χρόνια τού λέει «Γεια σου, Μάρκο».
Μεγάλωσες σε γειτονιά, Δημήτρη;
Ναι, και μάλιστα σε πειραιώτικη γειτονιά, στο Κερατσίνι και συγκεκριμένα στη Χαραυγή, στα Γαριδάδικα – αν έχεις ακουστά, όπου είναι οι ταβέρνες με τα θαλασσινά. Τις περιόδους της νηστείας γινόταν εκεί το αδιαχώρητο. Στη Χαραυγή πήγα δημοτικό, γυμνάσιο και λύκειο στη Δραπετσώνα. Διαφορετικά χρόνια, πιο αγνά. Πολύ παιχνίδι στη γειτονιά, μπάλα, κρυφτό, κυνηγητό…
Προέρχεσαι από μεγάλη οικογένεια;
Τετραμελή, η μάνα μου και ο πατέρας μου, που βρίσκονται ακόμη εν ζωή, εγώ και αδελφή μου, που είναι τέσσερα χρόνια μεγαλύτερη. Ο πατέρας μου ήταν ναυτικός, δούλευε μάγειρας στα καράβια, έλειπε μακριά για μήνες, Αμερική, Ιαπωνία… Η μητέρα μου οικιακά, κρατούσε το σπίτι αφού έλειπε ο πατέρας μου.
Εσύ με τι σκεφτόσουν ν’ ασχοληθείς τότε;
Μικρός ήθελα να πάω στη Γυμναστική Ακαδημία. Δεν ήμουν ο πιο αθλητικός τύπος, αλλά μου άρεσαν τα σπορ, κυρίως μπάσκετ και βόλεϊ. Επαιζα βόλεϊ στον Φάρο Κερατσινίου, που με μένα στις τάξεις των 17 & 18 ετών ήταν στη Β’ Εθνική και μετά στην Α2. Επαιζα καλά βόλεϊ, αλλά μετά έδωσα εξετάσεις, πέρασα στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και το άφησα. Σπούδασα Κοινωνιολογία.
Και με τη δημοσιογραφία πώς μπλέχτηκες;
Την περίοδο που ήμουν φοιτητής δούλεψα στη γνωστή μέχρι σήμερα εταιρία μετρήσεων Nielsen. Για να βγάλω κάνα φράγκο, χτύπαγα πόρτες και έμπαινα στα σπίτια του κόσμου με ερωτηματολόγια. Τους ρωτούσα: τι ακούτε στο ραδιόφωνο, τι βλέπετε στην τηλεόραση, τέτοια… Ημουν, μάλιστα, και πάρα πολύ καλός. Βλέποντας, λοιπόν, πόσο καλή επαφή είχα με τον κόσμο, παρακολούθησα κάποια επιδοτούμενα σεμινάρια δημοσιογραφίας μέσα στο πανεπιστήμιο. Ετσι μου μπήκε το… μικρόβιο.
Ηταν πρόβα δημοσιογραφίας, δηλαδή, η δουλειά στις μετρήσεις.
Ακριβώς! Μετά χτυπάω την πόρτα του διευθυντή στη Nielsen και του λέω «θέλω να μου κανονίσετε ένα ραντεβού με τον Σκάι!» Θάρρος και θράσος μαζί! Εκείνος με στέλνει στον Κώστα Κιμπουρόπουλο, από εκεί βρίσκομαι με τον Αρη Πορτοσάλτε κι έπειτα με τον Σταμάτη Μαλέλη. Δυο τρεις μήνες έκανα ρεπορτάζ και αμέσως μου έδωσε εκπομπή ο Μαλέλης. Με πίστεψε πολύ. Θυμάμαι σε ένα ρεπορτάζ είχα βγει «στον αέρα» με ένα φίδι τυλιγμένο στον λαιμό μου, έναν βόα συσφιγκτήρα και… τρελάθηκε! Του άρεσαν η επικοινωνία μου με τον κόσμο και οι ιδέες μου στο ρεπορτάζ.
Ποιο ήταν το πιο δύσκολο ρεπορτάζ που χρειάστηκε να καλύψεις;
Η ιστορία του παιδοκτόνου Δουρή με είχε δυσκολέψει. Μετά τη φυλάκισή του, πήγα σπίτι του, στην Ερμιόνη, και πέρασα ένα βράδυ με την οικογένειά του. Τότε δούλευα για την εκπομπή του Νίκου Κακαουνάκη και το ρεπορτάζ ήταν να παρουσιάσουμε πώς ζούσαν οι δικοί του μετά τη φυλάκιση του Δουρή στην Κόρινθο, περνώντας μαζί τους και μια νύχτα. Το έκανα, αλλά δεν ήταν και το πιο εύκολο πράγμα. Οι άνθρωποι βέβαια με καλοδέχτηκαν και μου φέρθηκαν και πολύ ωραία.
Τι αγαπάς περισσότερο, το ρεπορτάζ στον δρόμο ή τις εκπομπές;
Ο δρόμος και η επαφή με τον κόσμο είναι πάντα κάτι που αγαπώ. Και τώρα ταξιδιωτική εκπομπή δρόμου κάνω στο διαδίκτυο, στα 52 μου χρόνια είμαι στον δρόμο και μιλάω με τον κόσμο. Οπως ξεκίνησα, έτσι παραμένω. Το ρεπορτάζ γενικότερα από ένα σημείο και μετά δεν ήταν το καλύτερό μου. Πάντως, αφού με ρωτάς, το αγαπημένο μου ήταν όταν αντικαθιστούσα τον Νίκο Μάνεση στον Alpha τα καλοκαίρια κάνοντας την εκπομπή του Σαββατοκύριακου.
Κεφάλαιο ραδιόφωνο.
Το ραδιόφωνο είναι η ζωή μου. Από αυτό έχω κερδίσει περισσότερο και ως άνθρωπος και ως επαγγελματίας. Αναφέρομαι και στο οικονομικό κομμάτι, αφού υπήρχαν περίοδοι που δεν έκανα τηλεόραση, ενώ ραδιόφωνο κάνω χωρίς διακοπή 30 χρόνια. Δεν έχω λείψει ποτέ, με εξαίρεση τις περιόδους διακοπών.
Υπήρξε κάποιος κομβική στάση στη ραδιοφωνική πορεία σου;
Η συμφωνία μου με τον Νίκο Χατζηνικολάου ήταν κομβική. Η ίδρυση του Real συνέπεσε με το κόψιμο μιας εκπομπής μου στον Alpha. Στην ουσία δεν ανανεώθηκε το συμβόλαιό μου. Αποτέλεσμα; Εμεινα άνεργος για μια μέρα! Τότε ζήτησα από τον Χατζηνικολάου να με πάρει στο ραδιόφωνο. Προς τιμήν του εκείνος, όχι απλά με πήρε, αλλά επειδή πίστευε σε μένα δεν στάθηκε καθόλου στο γεγονός ότι δεν είχα δουλειά για να με ρίξει οικονομικά. Με πήρε στον Real και με πολύ καλά λεφτά. Δεν έχω ξαναδεί πιο τζέντλεμαν στα media από τον Νίκο Χατζηνικολάου.
Εχεις κάνει ενημέρωση, εκπομπές δρόμου, reality, τηλεπαιχνίδια. Με τι θα επέστρεφες χωρίς σκέψη στην τηλεόραση;
Με τηλεπαιχνίδι. Αν κάτι θα ήθελα να κάνω, πάλι στην τηλεόραση είναι αυτό. Πιστεύω ότι μπορώ να δώσω πολλά σε αυτό το είδος. Θα δεχόμουν, λοιπόν, με χαρά μια πρόταση για τηλεπαιχνίδι. Είναι από τα λίγα πράγματα που θα σου πω εγωιστικά ότι θα ήμουν πολύ καλός, αλλά το πιστεύω. Δηλαδή μη μου πεις για πολιτική εκπομπή τώρα, μη μου πεις καν για ενημερωτική εκπομπή σήμερα. Δεν θέλω και δεν μπορώ. Δεν είναι καν στο… ρεπερτόριό μου πια, να το πω έτσι.
Ποια θεωρείς τη μεγαλύτερη επιτυχία σου στη δημοσιογραφία;
Η μεγάλη μου επιτυχία ήταν στην καθημερινότητα. Δεν έχω πάει σε πολέμους για να σου πω τέτοιες ιστορίες, αλλά ό,τι είχε να κάνει με τα προβλήματα του κόσμου το αναδείκνυα πρώτος: ασφαλιστικά ταμεία, εφορίες, ακρίβεια στα σούπερ μάρκετ. Ημουν ο μόνος δημοσιογράφος που έμπαινε με τη μεγάλη κάμερα στα σούπερ μάρκετ για να ελέγξει τις τιμές.
Σε έβλεπε ο κόσμος σαν δικό του άνθρωπο;
Βέβαια, πάντα! Γεια σου, Μάρκο, μου λέγανε τότε. Γεια σου, Μάρκο, μου λένε και τώρα!
Αυτή τη στιγμή «τρέχεις» δύο διαδικτυακά κανάλια. Το kythnos.tv και το arachova.tv. Γιατί Κύθνος και Αράχοβα;
Η Κύθνος είναι… έρωτας. Το αγαπώ αυτό το νησί. Μου ζήτησαν με τον τρόπο τους οι άνθρωποι εκεί να δημιουργήσω κάτι που να τους στηρίζει. Ετσι ρομαντικά δημιουργήθηκε το συγκεκριμένο εγχείρημα και πηγαίνει πολύ καλά, αν σκεφτείς ότι δεν έχει ακόμη ούτε χρόνο που λειτουργεί. Η Αράχοβα, τώρα, είναι μια νέα περιπέτεια για μένα, ξεκίνησε πρόσφατα, αλλά με αγκάλιασαν πολύ οι άνθρωποι και εκεί. Πάντως, το πρότζεκτ στο οποίο έχω δώσει έμφαση αυτή τη στιγμή είναι μια ταξιδιωτική εκπομπή με την Liquid Media, η οποία έχει «τρέξει» ήδη δυο επεισόδια στο διαδίκτυο και σκοπεύω να γυρίσω, πρώτα ο Θεός, όλη την Ελλάδα.
Πριν από καιρό έκανες μια ανάρτηση στο Instagram για το δυστύχημα του ηθοποιού Πάνου Νάτση, αναφέροντας πως ένα κρυμμένο «stop» που παραβίασες κι εσύ κάποτε θα μπορούσε να είχε αποβεί μοιραίο.
Ανατρίχιασα και μόνο που το σκέφτηκα… Ετρεχα με τη μηχανή για να προλάβω κάτι δουλειές, ένα λάθος που κάνουμε οι περισσότεροι σήμερα και μάλιστα κατ’ επανάληψη. Αντί να ξεκινήσουμε λίγο νωρίτερα, τρέχουμε στο τέλος να προλάβουμε… Παραβιάζω ένα stop που δεν φαινόταν, στον Κολωνό, και σαν αστραπή πέφτω πάνω σε ένα μηχανάκι που ερχόταν από τον κεντρικό δρόμο. Η σύγκρουση ήταν σφοδρότατη. Η μηχανή μου εκσφενδονίζεται είκοσι μέτρα μακριά χωρίς εμένα. Την έβλεπα να σέρνεται στον δρόμο, μέχρι που σταμάτησε σε ένα πεζοδρόμιο. Και την έβλεπα γιατί εγώ έμεινα όρθιος κατά τη σύγκρουση, δεν έπεσα καν κάτω, φόραγα άσπρα ρούχα και δεν λερώθηκαν. Αν δεν πιστεύεις στα θαύματα, αυτό ήταν ένα θαύμα. Το άλλο το παλικάρι σύρθηκε με τη μηχανή του και σταμάτησε σε ένα κράσπεδο. Ευτυχώς, δεν τραυματίστηκε ούτε εκείνος.
Πώς ισορροπείς ανάμεσα σε μια καθημερινότητα γεμάτη επαγγελματικές υποχρεώσεις και μια ήρεμη προσωπική ζωή με την οικογένειά σου;
Εύκολα, κι αυτό γιατί η γυναίκα μου είναι «βράχος», δεν έχω προβλήματα στο σπίτι τού στιλ «άργησες», «πού ήσουν» κ.λπ. Είμαστε από 19 χρονών μαζί με την Ελένη, από το πανεπιστήμιο. Εκεί γνωριστήκαμε. Είναι ένα παιδί που όσοι τη γνωρίζουν παθαίνουν… σοκ με τον χαρακτήρα και την ποιότητά της. Ε, αυτό το ευχάριστο σοκ έτυχε σε μένα! Εχουμε δύο παιδιά, ο γιος μου σπουδάζει Βιολογία στην Κρήτη, είναι στο δεύτερο έτος πια, και η κόρη μου πηγαίνει στη γ’ γυμνασίου.