Μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη παραχώρησε η Έφη Παπαθεοδώρου στο περιοδικό Λοιπόν μιλώντας τόσο για το «Παρά πέντε» όσο και για το σύγχρονο θέατρο και την τηλεόραση.
Νιώσατε μια αδικία που ενώ είχατε μια τεράστια πορεία, τελικά πήρατε ευρύτερη αναγνώριση και προβολή από το «Παρά πέντε»;
Ναι, ένιωσα μία αδικία, καλά το θίγεις. Εγώ ήμουν τυχερή που βρέθηκε στο δρόμο μου η κυρία Ειρήνη Κουμαριανού, ο Γιωργάκης μου και το «Παρά πέντε». Υπάρχουν πολλοί συνάδελφοι μου που είναι μεγάλα ταλέντα και το έχουν αφήσει ακριβώς γιατί δεν τους δόθηκε η ευκαιρία. Σήμερα και η τηλεόραση και το θέατρο έχουν μεγάλες ευκαιρίες για τα παιδιά.
Υπάρχουν πάρα πολλά ταλέντα. Κοίταξε να δεις αυτό που νομίζω ότι λείπει είναι λίγη σεμνότητα. Δεν μπορεί να είσαι 20, 22 χρονών και να κάνεις τον σκηνοθέτη, τον συγγραφέα, τον ηθοποιό, τον μουσικό. Έχει κάπου ξεφτιλιστεί το επάγγελμα. Όλοι δηλώνουν κάτι και δεν καταλαβαίνεις καν τι λένε, δεν έχουν γνώσεις. Υπάρχει μια πικρία, όχι με την κακή έννοια.
Βρίσκεστε με την παρέα αυτή του «Παρά πέντε»;
Δυστυχώς έχουμε χαθεί. Μόνο με τον Γιώργο Καπουτζίδη αλλάζουμε τηλεφωνήματα, του στέλνω χρόνια πολλά κτλ, με τα άλλα παιδιά έχουμε χαθεί. Μιλάμε και με τον Μιχάλη Μαρίνο. Δεν έχω χρόνο, ξέρω όμως πως όταν τους χρειαστώ, θα είναι εκεί. Δεν υπάρχει δηλαδή κακία. Δεν υπήρξε ποτέ αντιπαράθεση, απλώς είναι η ζωή που τα φέρνει έτσι. Ό,τι να ‘ναι, δεν υπάρχει πια χρόνος.