O Light, παραχώρησε μια συνέντευξη – κατάθεση ψυχής στο περιοδικό «Down Town». Ο γνωστός τράπερ μίλησε για την απώλεια του πατέρα του, για την ψυχοθεραπεία που έκανε αλλά και για την μεγάλη του αγάπη που δεν είναι άλλη από την μουσική.
Έχεις «φάει» πολλά σκατά;
Ναι. Από φίλους, από τον εαυτό μου, από συμπεριφορές μου που με έκαναν να κάνω κύκλους και να μην προχωράω. Αλκοόλ, καβγάδες, ναρκωτικά.
Οι γονείς σου τι ρόλο έπαιξαν σε όλο αυτό;
Ο μπαμπάς μου πέθανε πριν από 5 χρόνια. Η μητέρα μου ήταν καθηγήτρια αγγλικών και μένει πλέον στα Γιαννιτσά. Έχω δύο αδερφές και δύο αδερφούς. Κλασικά πράγματα, δεν έχω κάποιο overdramatic story. Οι γονείς μου πήραν διαζύγιο στα 5 μου. Από τότε έμεινα με τον πατέρα μου. Είχαν τις ανησυχίες τους για μένα αλλά με άφησαν να κάνω και τα λάθη μου για να μάθω. Δεν μεγάλωσα μέσα σε μία «φούσκα». Αυτή η πρακτική δε βγάζει λειτουργικούς ανθρώπους στην κοινωνία.
Ο χαμός του πατέρα σου σού στοίχισε παραπάνω;
Ναι αλλά άργησα να το συνειδητοποιήσω, γιατί ήμουν βυθισμένος στην τοξικότητα. Μου πήρε 3 χρόνια ψυχοθεραπείας για να καταλάβω τι έχει συμβεί. Πρόλαβε να με δει να ανεβαίνω αλλά όχι να με δει στο σημείο που είμαι σήμερα. Είναι ένα από τα πράγματα που με θλίβουν.
Στην ψυχοθεραπεία σε οδήγησε η απώλειά του;
Όταν έχεις θέματα, είτε θα συνεχίσεις να κάνεις κύκλους γύρω από τον εαυτό σου κάνοντας λάθη, είτε θα κάνεις τη δύσκολη δουλειά και θα προσπαθήσεις να λύσεις ό,τι σε τραβάει πίσω. Κάποια στιγμή είπα ότι θέλω να γίνω καλύτερος άνθρωπος, καλύτερος φίλος, καλύτερος σύντροφος.
Τι συμπεράσματα έβγαλες για τον εαυτό σου;
Είχα αναπτύξει όρια που δεν ήταν πραγματικά. Θεωρούσα ότι δεν ήμουν ικανός για πολλά πράγματα και κατάλαβα ότι έχω την ικανότητα να μην καταφεύγω σε τοξικές συμπεριφορές – ναρκωτικά και «ξύδια» – όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά. Η πειθαρχία και το πρόγραμμα ήταν αυτά που χρειαζόμουν στη ζωή μου.
Έχεις κάνει πολλά drugs;
Πειραματίστηκα, ήμουν λίγο έξαλλος. Σε καμία περίπτωση δεν προτρέπω κάποιον να πάρει ναρκωτικά, απλώς περιγράφω τη δική μου ιστορία. Ήταν κάτι που ακόμη κι αυτό με σμίλεψε ως άνθρωπο, μία φάση που όμως χαίρομαι που τελείωσε. Πρέπει να ξέρεις ότι αυτό χρειάζεται να έχει ημερομηνία λήξης, ότι έχεις τη δύναμη να βγεις από ‘κει.