Η Χριστίνα Παυλίδου σε συνέντευξή της εξομολογήθηκε μικρά μυστικά της καριέρας και της καθημερινότητάς της.
«Αν η ζωή μου ήταν βιβλίο, ο τίτλος του θα ήταν Όσα παίρνει ο άνεμος. Το σημαντικότερο κατόρθωμα μου στη ζωή είναι… Εννοείται πως είναι τα παιδιά μου Μεγαλώνοντας, αυτό που αντιλαμβάνομαι καλύτερα, είναι πως ο άνθρωπος… Χρειάζεται μόνο αγάπη και όλα θεραπεύονται.
Αυτή είναι η εικόνα που μου έρχεται πρώτη στο μυαλό, όταν σκέφτομαι «παιδική ηλικία»: Σχολή Τυφλών, βραδινή πρόβα, εγώ μαζί με άλλα παιδάκια συναδέλφων της μάμας μου, πίσω στα παρασκήνια να παίζουμε παιχνίδια, ενώ ακούγεται η Δέσποινα Μπεμπεδέλη να τραγουδά το «Λεβεντονιέ κι αρχοντογιέ», στη διάρκεια πρόβας των Ικέτιδων, σε σκηνοθεσία του Νίκου Χαραλάμπους! Ιούνιος 1977…», είπε στο περιοδικό tv mania.
Και πρόσθεσε: «Η πρώτη μου επαγγελματική τηλεοπτική ανάμνηση είναι… Γυρίσματα στα Πέρα Ορεινής, σκετς της Μαρίας Αβρααμίδου, «Ανθρώπους και κτήνη σώζεις Κύριε»! Παρτενέρ μου, ο αγαπημένος Κώστας Βήχας. Που, συνεννοημένος με όλο το συνεργείο, προσποιείται ότι ξέχασε τα λόγια της σκηνής και μου λέει άλλα αντ’ άλλων! Εγώ προσπαθώ απεγνωσμένα να απαντώ, για να μην εκθέσω τον συνάδελφο! Δεν είχα καταλάβει ότι το έκαναν για να το χρησιμοποιήσουν στον αόρατο φακό τη νύχτα της Πρωτοχρονιάς!!!
Ντρέπομαι που μου συνέβη αυτό δημόσια, αλλά έγινε: Όταν γλίστρησα και έφαγα τα μούτρα μου, μπροστά σε μια παρέα νεαρών που με φλέρταραν και το έπαιζα αδιάφορη! Φοιτήτρια στην Αθήνα, 1989. Αυτή είναι η καλύτερη συμβουλή που μου έδωσαν, σε σχέση με τη δουλειά μου: Σιγανά και ταπεινά.
Και αυτή η καλύτερη συμβουλή, σε σχέση με τη ζωή μου: Να συμπεριφέρομαι στους άλλους, όπως θέλω να μου συμπεριφέρονται. Αν είχα την διεύθυνση προγράμματος ενός τηλεοπτικού σταθμού στην Κύπρο, το πρώτο που θα έκανα θα ήταν… Απελθέτω απ’εμού Την πρώτη φορά που είδα τον Προκόπη Αγαθοκλέους ως «Άγιο Παϊσιο»… Είπα, πόσο του μοιάζει, Θεέ μου. Για αυτό το πράγμα μετανιώνω περισσότερο, σε σχέση με την καριέρα μου: Δεν μετανιώνω για κάτι, όλα έγιναν για κάποιο λόγο.
Αν η τηλεόραση ήταν ερωτικό πρόσωπο θα ήταν… ζηλιάρα σύζυγος με ψυχολογικά προβλήματα! Η χώρα που θα ήθελα να ζω, αυτή την περίοδο της ζωής μου, είναι: Η Ελλάδα, αλλά την καίνε και κλαίει η ψυχή μου…
Εκτός από τους χώρους εργασίας μου, τον υπόλοιπό μου χρόνο προτιμώ να τον περνώ… Σε διακοπές. Αυτός ο ήρωας θα ήθελα να ήμουν για μία μέρα: Μπορεί να μην κατατάσσεται στους ήρωες, αλλά θα ήθελα να ήμουν ο Αϊνστάιν για μια μέρα! Αυτό εκτιμώ περισσότερο στους άντρες: Την ευγένεια και το χιούμορ. Και αυτό είναι που εκτιμώ περισσότερο στις γυναίκες: Την ειλικρίνεια και το χιούμορ. Το τελευταίο πράγμα που κάνω πριν κοιμηθώ είναι… Να βάλω τις κρέμες προσώπου μου και να κάνω την προσευχή μου. Και το πρώτο που κάνω μόλις ξυπνήσω… Να κάνω την προσευχή μου και να βάλω τις κρέμες προσώπου μου.
Η σχέση μου με τα social media είναι… Τα απασχολώ πότε πότε… Το εξομολογούμαι δημόσια πια: Η ένοχη-κρυφή μου απόλαυση είναι. Εμμονή του φετινού καλοκαιριού, παγωμένο Aperol και ξηροί καρποί (θερμίδες 500)!!! Η τελευταία φορά που έχω νιώσει υπέροχα ήταν… Χθες, στο blue lagoon, στον Ακάμα.
Αυτό που έχει σημαδέψει περισσότερο τη ζωή μου είναι… Η γνωριμία μου με τον Γιώργο Τσιάκκα, πριν από 33 χρόνια! Αν θα άλλαζα κάτι στον χαρακτήρα μου, θα ήταν: Να γίνω λίγο πιο οργανωτική για να μην πνίγομαι την τελευταία στιγμή.
Η συναισθηματική μου κατάσταση αυτή τη στιγμή, που μόλις απάντησα σε αυτές τις ερωτήσεις, είναι: Βρίσκομαι σε μια ανήσυχη ησυχία».
