H εμφάνισή της στα Mad Αwards όχι μόνο δεν πέρασε απαρατήρητη, αλλά ήταν το κερασάκι στον χαλβά… σόρι, στην τούρτα τής μέχρι τώρα καριέρας της στην εγχώρια χιπ χοπ μουσική βιομηχανία. Και αν βιαστήκαμε να γράψουμε «χαλβά» λόγω της καταγωγής της από τα Φάρσαλα, η 30χρονη Lila, κατά κόσμον Λίλα Τριάντη, έχει όλη τη γλύκα μιας τούρτας και μάλιστα σοκολατένιας, μια και η ομοιότητά της κατά πολλούς με τη σοκολατένια Ριάνα είναι εκπληκτική.
Μπορεί με την εντυπωσιακή παρουσία της η απόφοιτη του Παιδαγωγικού να ξεχώρισε στον έκτο κύκλο του «X-Factor», αλλά είχαν προηγηθεί δισκογραφική δουλειά και εμφανίσεις δίπλα σε καλλιτέχνες όπως η Τάμτα, οι MEΛΙSSES και ο Χρήστος Δάντης (τον οποίο αποκαλεί μουσικό πατέρα της).
Και πράγματι το φαινόμενο Lila δεν έσκασε από το πουθενά, μια και ήδη είχε σαρώσει το Spotify με το «Xitana», ένα από τα πιο «θηλυκά» μίνι άλμπουμ, αλλά και με τη συνεργασία με το Barcode Crew του συγχωρεμένου Λεκτικού Επεξεργαστή, τη μουσική κληρονομιά του οποίου συνεχίζει ο γιος του Rack.
Η Lila έκανε τη μεγάλη έκπληξη όταν κυκλοφόρησε την πρώτη της δουλειά από την ομάδα των BCC (Barcode Crew) -είναι η πρώτη γυναίκα που κυκλοφορεί δουλειά της από την Barcode Entertainment-, και μάλιστα ένα άλμπουμ που δεν είναι ραπ αλλά ποπ, με την ίδια να έχει γράψει σύνθεση και στίχους!
Πώς, όμως, ένα παιδί των 90s που άκουγε, όπως έχει πει σε συνεντεύξεις της, Βανδή, Βίσση, Ρουβά, Britney Spears και μεγάλωσε σε ένα σπίτι όπου ακουγόταν από ροκ λόγω της μητέρας της μέχρι Νταλάρα, Παπάζογλου και Αλεξίου («ο Νταλάρας είναι ο Νο 1 αγαπημένος μου καλλιτέχνης ever, αλλά, από την άλλη, η Beyonce ήταν μεγάλη έμπνευση» είχε εξομολογηθεί δημόσια) έφτασε να θεωρείται η δικιά μας Ριάνα; Το μικρόβιο της μουσικής τής είχε μπει από μικρή ηλικία, με την ίδια να είναι καλλιτεχνική φύση. Η μικρή Λίλα ήταν η βασική φωνή στη χορωδία του σχολείου, ζωγράφιζε, έγραφε ποιήματα, έκανε από τα 4 της κλασικό μπαλέτο και μετέπειτα μοντέρνο.
Στα 18 της αφήνει τα Φάρσαλα για την Αθήνα, προκειμένου να σπουδάσει, έχοντας πάντα στο μυαλό της τις καλλιτεχνικές αναζητήσεις της. Τελειώνοντας το Παιδαγωγικό, μπήκε σε σχολή χορού, απ’ όπου παίρνει μέρος σε επαγγελματικούς αγώνες χιπ χοπ. Και έτσι άρχισε να κλείνει πονηρά το μάτι στον χώρο!
«Οταν πήγα στο “X-Factor”, συνειδητοποίησα ότι, όσο καλή περφόρμερ κι αν έλεγαν ότι είμαι, ερμήνευα μόνο κομμάτια άλλων, δεν είχα την ταυτότητά μου. Τότε σκάει η καραντίνα και κλεινόμαστε μέσα, παθαίνουμε τα ψυχολογικά μας και κάνουμε μια βουτιά μέσα μας. Βούτηξα κι εγώ πολύ βαθιά και έψαξα να βρω γιατί το κάνω όλο αυτό. Ετσι αποφάσισα να βγάλω άλμπουμ» είχε πει σε συνέντευξή της, με την ομάδα του Barcode Crew να μπαίνει στη ζωή της.
Ετσι έγινε η γνωριμία της με τον Rack και το νερό άρχισε να κυλά στο αυλάκι της δισκογραφίας. Σε έναν χώρο όπου ο σεξισμός, η βια και τα ναρκωτικά κυριαρχούν στους στίχους, η Lila έχει άποψη και δεν την κρύβει: «Υπάρχει μια μερίδα των ράπερ που είναι πραγματικά σεξιστές. Το κακό είναι ότι δυστυχώς τους βάζουμε όλους στο ίδιο τσουβάλι.
Υπάρχουν οι σεξιστές, όμως υπάρχουν και αυτοί που βλέπουν τα πράγματα με πολύ διαφορετικό μάτι. Ο σεξισμός στους στίχους υπάρχει και πολλές φορές με ενοχλεί! Δεν υπάρχουν όμως μόνο τα δύο άκρα, υπάρχει και το μέσον, υπάρχει κι αυτός που το κάνει επειδή το αγαπάει. Μην ξεχνάμε ότι στην ουσία πρόκειται για μουσική. Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο είναι η τοξική αρρενωπότητα, ότι αυτό πρέπει να είναι ο άνδρας, να κάνει κάποια συγκεκριμένα πράγματα. Αυτή είναι η πηγή όλων των κακών» ήταν τα λόγια της όταν είχε ερωτηθεί επ’ αυτού.
Αλλωστε και το κομμάτι της «Κατηφόρας» είναι η συνειδητοποίηση μιας τοξικής, κακοποιητικής σχέσης. Το έγραψε την εποχή που οι γυναικοκτονίες ήταν ξανά πρώτη είδηση, με την ίδια να θέλει να δείξει ότι έχει άποψη και την εκφράζει με τη μουσική και τη φωνή της! Το σίγουρο είναι πως η Ριάνα από τα Φάρσαλα ήρθε για να μείνει και θα μας απασχολεί για πολύ καιρό.