Δεινή χορευταρού, δυνατή party giver, «θηλυκή», χαμογελαστή, κεφάτη, μοναχική, στοχαστική και σχετικά απαισιόδοξη. Eνας ευθύς, πρακτικός αλλά δύσκολος -κατά γενική ομολογία- άνθρωπος, μέχρι να κερδίσει την εμπιστοσύνη σου. Δεν παντρεύτηκε ποτέ και ερωτεύθηκε μόνο έναν, τον Ανδρέα Παπανδρέου. Αυτή ήταν η Βάσω Παπανδρέου με τα μάτια των φίλων της, του πρώην υπουργού Πέτρου Ευθυμίου και της συζύγου του Αναστασίας Παρετζόγλου, δύο ανθρώπων που στάθηκαν πλάι στο ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Στην… κυριολεξία ήταν γείτονες στην ίδια πολυκατοικία στο Χαλάνδρι, από το 1997 έως την Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2024, όπου εκεί μαζί τους, στη Ρεματιά, άφησε την τελευταία της πνοή η Βάσω Παπανδρέου.
«Με τη Βάσω γνωριστήκαμε το καλοκαίρι του 1993 στην Τήνο. Μια τυχαία συνάντηση, που κατέληξε σε μία εβδομάδα κοινών διακοπών, με όλα τα μποφόρ του Αιγαίου να μας καταδιώκουν. Μου έκανε εντύπωση από την πρώτη στιγμή πόσο διαφορετική από τη δημόσια εικόνα που την περιέβαλε ήταν η Βάσω από κοντά. Δεν είχα φανταστεί πόσο διαχυτική μπορεί να γίνει με τα παιδιά. Και, κυρίως, πόσο “θηλυκή”, πόσο χαμογελαστή και κεφάτη ήταν στις προσωπικές της στιγμές» είναι τα λόγια της Αναστασίας Παρετζόγλου, η οποία στη μνήμη της φίλης της δημοσίευσε αποσπάσματα από συνέντευξη που της έδωσε το 2000 η Βάσω Παπανδρέου για το βιβλίο της Αναστασίας, με τον τίτλο «Κατακτώντας τη φήμη». Ηταν μια κουβέντα προσωπική, στο πλαίσιο του βιβλίου, που αναδημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Fortune Greece».
«Η ζωή τα έφερε να είμαστε συγκάτοικοι στην ίδια πολυκατοικία εδώ, στη Ρεματιά, όπου άφησε την τελευταία της πνοή. Εδώ όπου εκτυλίχτηκαν κρίσιμες στιγμές της Ιστορίας του ΠΑΣΟΚ, όπως το περίφημο “δείπνο των τεσσάρων”, που προετοίμασε τις εξελίξεις για τη διαδοχή του Ανδρέα Παπανδρέου. Κάθε Πρωτοχρονιά στη γιορτή της γίνονταν στο σπίτι της μερικά από τα ωραιότερα πάρτι, που η Βάσω οργάνωνε για τους φίλους της, με πολύ χορό -ναι, ήταν δεινή χορευταρού και δυνατή party giver- και με εδέσματα που η ίδια και οι αδελφές της με φροντίδα ετοίμαζαν για την περίσταση» γράφει η σύζυγος του Πέτρου Ευθυμίου, ιστορικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ επίσης, και συνεχίζει:
«Ο δυναμισμός που εξέπεμπε ήταν το απόλυτο χαρακτηριστικό της. Πάντα περιποιημένη, με έντονο βλέμμα και ζεστό χαμόγελο, η Βάσω ήταν συνεπής σε όσα πρέσβευε, αποτελεσματική σε ό,τι αναλάμβανε και με πλήρη συνείδηση ότι οι επιλογές που έκανε στη ζωή της είχαν το τίμημά τους. Θυμάμαι κάποια στιγμή, που την είχα ρωτήσει τι της στέρησε η πολιτική. Η απάντησή της ήταν ευθύτατη: “Από τη στιγμή που η πολιτική είναι επιλογή μου, αυτό σημαίνει ότι κάτι μου προσφέρει. Υπάρχει ένα αντιστάθμισμα ανάμεσα σε αυτά που στερούμαι κι αυτά που απολαμβάνω. Πολλές φορές, που αναρωτιέμαι τι θα’ κανα, αν ξεκινούσα από την αρχή, σκέφτομαι ότι πάλι τα ίδια θα έκανα. Δεν είχα προαποφασίσει να παντρευτώ ή να μην παντρευτώ. Πάντα έλεγα ότι, αν είναι να τύχει, θα τύχει. Μια σειρά επιμέρους αποφάσεων που πήρα όμως στη ζωή μου είχαν ως αποτέλεσμα να μην έχω ως προτεραιότητα την προσωπική μου ζωή”».
Επίσης, της είχε εκμυστηρευθεί σε ανύποπτο χρόνο τη μεγάλη αγάπη για τη μητέρα της, λέγοντάς της: «Τη μεγαλύτερη βοήθεια την είχα από τη μητέρα μου. Ημουν πολλή νέα όταν πέθανε ο πατέρας μου. Η μητέρα μου ήταν ένας αισιόδοξος άνθρωπος, αγαπούσε πολύ τα παιδιά της, μας πρόσφερε πολλά, δεν ήταν ο εαυτός την που την καθόριζε, ήταν ειλικρινής, βοηθούσε τους άλλους να ξεπερνούν τις δυσκολίες. Την αγαπούσα πάρα πολύ. Και εκείνη μου είχε αδυναμία, αν και ζούσε πολύ περισσότερο με τις αδελφές μου. Ισως επειδή ήμουν η μικρότερη και δεν ήμουν παντρεμένη, ίσως επειδή ένιωθε περήφανη για όσα έχω κάνει».
Δοτική
Αυτή ήταν η Βάσω, άμεση, ειλικρινής, δοτική, ανοιχτή στη ζωή, γενναιόδωρη με τους φίλους της, αρκεί να μην ερχόσουν σε σύγκρουση με τις αρχές και με τις απόψεις της. «Μην κοιτάς πού έφτασε κάποιος. Από πού ξεκίνησε να κοιτάς» έλεγε. Το 2012, μετά την ήττα του ΠΑΣΟΚ και τη διαγραφή της από την Κεντρική Επιτροπή, γιατί αρνήθηκε να ψηφίσει το δεύτερο Μνημόνιο, τελείωσε η πολιτική διαδρομή της αείμνηστης Βάσως Παπανδρέου. Εκτοτε παρακολουθούσε τα τεκταινόμενα στενά, αλλά είχε πλέον βάλει «τελεία» στην ενεργό πολιτική δράση. Μοναχική τα τελευταία χρόνια, στοχαστική για όσα συνέβαιναν, δεν διεκδίκησε τίποτα. Ούτε καν την υστεροφημία της. Αλλωστε, σε ανύποπτη στιγμή είχε πει στο ζεύγος Ευθυμίου ότι καθόλου δεν την ενδιέφερε οποιαδήποτε μετά θάνατον αναγνώριση. Μόνο τα έργα της όσο βρισκόταν στη ζωή. Ωσπου άρχισε η περιπέτεια της υγείας της και η Βάσω χάθηκε από όλους και όλα. Ατένιζε μόνο έως το τέλος τη μοναδική ομορφιά του τοπίου της Ρεματιάς στο Χαλάνδρι τα πρωινά και τα δειλινά ανάμεσα στις φυλλωσιές των δέντρων.
