► Ο βουλευτής της Ν.Δ. Ι. Φωτήλας μιλά για την υποκριτική και το «Survivor»
► Ο Ανδρέας Παπανδρέου που πήγαινε στο σπίτι του και το ριζότο αλά μιλανέζ
Γόνος βαθιάς πολιτικής οικογένειας, που μεγάλωσε βλέποντας τον Ανδρέα Παπανδρέου να μπαινοβγαίνει σπίτι του. Ηθοποιός, πρωταγωνιστής στο θέατρο, που μαγειρεύει εκπληκτικό ριζότο αλά μιλανέζ, βλέπει φανατικά «Survivor» και είναι σχεδόν βέβαιος ότι θα κερδίσει το παιχνίδι ο Γιώργος Αγγελόπουλος.
Είναι ο βουλευτής της Ν.Δ. Ιάσων Φωτήλας, γιος του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ Ασημάκη Φωτήλα, που σήμερα ανοίγει τα χαρτιά του στην «Espresso».
Από πολιτικό τζάκι, σωστά;
Οντως κατάγομαι από βαθιά πολιτική οικογένεια, που πάει πίσω, έως το 1821. Ο πατέρας μου, ο Ασημάκης Φωτήλας, ο παππούς μου, ο προπάππος, όλοι ήταν πολιτικοί. Στο δικό μου μυαλό όμως δεν υπήρχε η πολιτική, αλλιώς δεν θα έφτανα στα 47 μου για να εμπλακώ. Θα το είχα κάνει νωρίτερα, όταν ζούσε ο πατέρας μου, τότε που θα είχα τη στήριξή του και τη δεξαμενή των ψηφοφόρων του, όπως γίνεται συνήθως με τα παιδιά των πολιτικών.
Ο πατέρας μου πέθανε το 1997 κι εγώ ασχολήθηκα το 2015. Αλλωστε αυτά που έχω να θυμάμαι από την πολιτική ήταν αποτρεπτικά για να ασχοληθώ.
Ο πατέρας μου έλειψε πολύ από την οικογένεια, πικράθηκε ιδιαίτερα από την πολιτική και χάλασε μιάμιση περιουσία για να κάνει το χόμπι του.
Ο πατέρας σου ήταν προσωπικός φίλος του Ανδρέα Παπανδρέου. Τον Ανδρέα τον γνώρισες;
Θυμάμαι πολύ έντονα μια φοβερή σκηνή, ένα καλοκαίρι, τη μέρα που τελείωνε η σχολική χρονιά. Ημουν 12 ετών, στην πρώτη γυμνασίου, και επέστρεφα σπίτι μετά τα μπουγελώματα, το έθιμο για το κλείσιμο της χρονιάς. Εμείς τότε, μαζί με τα μπουγελώματα, είχαμε και τα αλευρομουντζουρώματα.
Κάτασπρος από το αλεύρι, γυρίζω στο σπίτι που ήταν τρία τετράγωνα από το σχολείο, και στον δρόμο έβλεπα συνεχώς παρκαρισμένες μαύρες Μερσεντές.
Μπαίνω σπίτι και βλέπω τον Ανδρέα Παπανδρέου και σύσσωμο σχεδόν το τότε υπουργικό συμβούλιο – ο Μένιος Κουτσόγιωργας, ο Κίμωνας Κουλούρης και άλλοι.
Με πλησιάζει ο Ανδρέας και μου λέει: «Εσύ είσαι τελικά ο μπόμπιρας. Αγνώριστος είσαι…» Τουλάχιστον τρεις φορές τον χρόνο έβλεπα στο σπίτι μου τον Ανδρέα. Τον πατέρα μου και τη μητέρα μου τους είχε παντρέψει ο Γεώργιος Παπανδρέου. Παρανυφάκι στον γάμο ήταν η Αντα Παπανδρέου.
Τι οικογένεια έχεις πίσω;
Τέσσερα αδέλφια. Δύο αγόρια και δύο κορίτσια, που είναι από τον πρώτο γάμο της μητέρας μου. Είναι μεγαλύτερές μου. Η Βάλια είναι 60 ετών και η Εστα 58. Μετά ήρθε ο Αριστοτέλης, που είναι 53, και ύστερα γεννήθηκα εγώ, το 1969. Ολοι όμως μεγαλώσαμε μαζί. Νιώθαμε ότι είμαστε Φωτηλάκια και τα τέσσερα.
Ηθοποιός γιατί;
Η πρώτη επαφή με την ηθοποιία ήταν στο λύκειο. Ημουν φίλος και συμμαθητής με τον Αλέξανδρο Κολλάτο, τον γιο του σκηνοθέτη, και τον είχα βοηθήσει σε έναν ρόλο. Πηγαίναμε το βράδυ στο θέατρο όπου έπαιζε ο Αλέξανδρος και κάποια στιγμή που δεν μπόρεσε να παίξει έμαθα εγώ τα λόγια κι έπαιξα. Μου άρεσε πολύ, αλλά δεν μπορούσε να περάσει στον πατέρα μου… Δεν με άφηνε.
«Τελείωνε το πανεπιστήμιο και βλέπουμε» μου είπε τότε χαρακτηριστικά. Ετσι, με το τέλος των σπουδών γύρισα στην Πάτρα, όπου ο φίλος μου ο Ηλίας Στεφανόπουλος, γιος του Κωστή Στεφανόπουλου, που ασχολούνταν ερασιτεχνικά με το θέατρο, σκηνοθετούσε τους «Τρεις σωματοφύλακες» του Δουμά. Πήγα σε μια πρόβα να τους δω, πάλι έλειπε κάποιος και μου λέει: «Θα διαβάσεις να μας διευκολύνεις στον ρόλο;» Μόλις τελείωσε η ανάγνωση, μου λέει: «Θα τον πάρεις κιόλας;»
Κι από εκεί ξεκίνησα κι έφτιαξα στην πορεία μια ερασιτεχνική θεατρική ομάδα που την ονομάσαμε Υποκριτές. Παίζω από το 1999 στο θέατρο. Φέτος κάναμε την παράσταση «Ψύλλοι στ’ αυτιά». Κόψαμε περί τα 4.000 εισιτήρια. Είχαμε λίστα αναμονής 1.200 άτομα και έτσι αποφασίσαμε να κάνουμε από τον Σεπτέμβριο μια επαναληπτική 10 ημερών για να έρθουν όλοι.
Τι βρίσκεις στο σανίδι;
Την αδρεναλίνη της σκηνής. Μου γεμίζει την ψυχή το θέατρο. Πρέπει να είσαι και λίγο ψωνάρα, φυσικά, για να το κάνεις. Δεν γίνεται αλλιώς. Για το χειροκρότημα γίνονται όλα.
Ερωτας υπήρξε μέσα σε όλα αυτά;
Η γυναίκα μου η Κωνσταντίνα είναι ο μεγάλος έρωτας της ζωής μου. Γνωριστήκαμε σε ένα δικηγορικό γραφείο, το 2005, και παντρευτήκαμε έναν χρόνο μετά. Ηταν συνεργάτιδα σε ένα δικηγορικό γραφείο που διατηρούσε ένας φίλος μου. Εκεί την είδα και μου άρεσε από την πρώτη στιγμή. Το 2006 κάναμε το πρώτο μας παιδί, τον Ασημάκη, 11 ετών σήμερα, που έχει το όνομα του πατέρα μου, και την Αλίκη, που είναι 10 και έχει το όνομα της μητέρας μου.
Είναι ο ήρωάς μου η γυναίκα μου. Στην αρχή δεν ήταν σύμφωνη να κατέβω στην πολιτική, αλλά όταν της είπα ότι έχω πάρει την απόφαση στάθηκε κοντά μου.
Ταξιδεύετε;
Το αγαπημένο μας μέρος είναι οι παραλίες της Κουρούτας. Η γυναίκα μου είναι από την Αμαλιάδα. Εχουμε σπίτι εκεί και λατρεύουμε τη θάλασσα της Κουρούτας. Τα παιδιά αγαπούν το κολύμπι. Εγώ μικρός ήμουν πολίστας. Επαιζα καλό πόλο από τα έξι μου. Τώρα ο γιος μου το συνεχίζει αυτό. Είναι αθλητής στο πόλο. Εκείνος δεν θέλει καθόλου την πολιτική.
Της κόρης μου όμως, επειδή είναι ψωνάρα σαν κι εμένα, της αρέσει να της λένε για τον μπαμπά της στη Βουλή. Εκείνη αγαπά το θέατρο όπως εγώ και έχει αρχίσει να παίζει σε θεατρικές ομάδες.
Στο σπίτι πως βοηθάς τη γυναίκα σου;
Μαγειρεύω όταν μπορώ. Ιταλική κουζίνα, αυθεντική, που την έμαθα όταν σπούδαζα. Το φόρτε μου είναι το ριζότο αλά μιλανέζ.
Εσύ, που είσαι άνθρωπος του θεάματος, στην τηλεόραση τι προτιμάς να βλέπεις;
Βλέπω «Survivor». Είμαι με τους Μαχητές. Δεν κρίνω το παιχνίδι και δεν περιμένω να μου δώσει… μορφωτικό επίπεδο. Το βλέπω ως μια ψυχαγωγία.
Μάλιστα, αν και είμαι με τους Μαχητές, πιστεύω ότι θα κερδίσει ο Αγγελόπουλος των Διασήμων. Οταν τύχει να χάσω επεισόδιο, μου κάνουν την ανασκόπηση τα παιδιά μου.
Είναι και χωρισμένα μεταξύ τους, ανάμεσα στις δυο ομάδες. Η κόρη μου είναι με τους Μαχητές κι ο γιος μου με τους Διασήμους. Χαμός στο σπίτι, όπως καταλαβαίνετε.
Η διαγραφή από το Ποτάμι και ο… οσκαρικός πρωθυπουργός
Η συνάντησή μας έγινε στον φιλόξενο χώρο του Zonar’s κι εκεί, όπως ήταν φυσικό, συζητήσαμε και για όσα συμβαίνουν στον στίβο της πολιτικής. Συζητήσαμε για όλα.
«Ο Τσίπρας είναι για Οσκαρ. Είναι ο καλύτερος ηθοποιός που ξέρω» μας λέει ο Ιάσων μιλώντας περί πολιτικής.
Πώς αποφασίζεις να πας στο Ποτάμι;
Με κέρδισε ο αντικομφορμισμός που έδειξε στην αρχή ο Σταύρος Θεοδωράκης. Είπα «αυτός είναι διαφορετικός, καινούργιος». Δυστυχώς το καράβι αυτό δεν πήγε καλά και υπάρχουν ευθύνες πολλών.
Οι διαφωνίες μου εμένα δεν ήταν στη στρατηγική του. Οταν μπαίνεις στην πολιτική, δεν μπαίνεις για να κάνεις τον διανοητή.
Αυτό το έκανα και στο σπίτι μου ή στο καφενείο της γειτονιάς μου, αν ήθελα. Ο Θεοδωράκης θεωρούσε ότι έπρεπε να συνεργαστεί με τη Φώφη για να προχωρήσει. Εγώ θεωρούσα ότι κάτι τέτοιο δεν είχε να δώσει τίποτα, ούτε στο Ποτάμι ούτε στη χώρα. Δική μου πεποίθηση ήταν πως έπρεπε να πάμε με την πλευρά Μητσοτάκη. Να αρχίσουμε να συνομιλούμε με τη Ν.Δ. Δυστυχώς ο καιρός με δικαίωσε.
Επειτα από ενάμιση χρόνο είμαστε ακριβώς στο ίδιο σημείο. Τους άφησα διαφωνώντας γιατί μιλούσαν με τη Γεννηματά και ακόμη είναι εκεί και μιλάνε με τη Γεννηματά!
Αλλαξες κόμμα και πήγες στη Ν.Δ. επειδή φοβήθηκες μήπως το Ποτάμι δεν μπει στη νέα Βουλή και χαθεί η έδρα;
Εγώ δεν έφυγα. Σε αντίθεση με όλους τους άλλους, εμένα με διέγραψαν. Ούτε καν με κάλεσαν στην Επιτροπή Δεοντολογίας, όπως όφειλαν. Το έμαθα από τα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις.
Η Βουλή θεωρείται από πολλούς μεγάλο θέατρο. Ηθοποιούς βλέπετε εκεί;
Ο καλύτερος είναι ο κ. Τσίπρας. Δεν υπάρχει καλύτερος. Ο άνθρωπος είναι για Οσκαρ. Σου βαφτίζει το κρέας ψάρι και δεν παίρνεις χαμπάρι τίποτε.
Μόλις την περασμένη Τετάρτη στο υπουργικό είπε ότι περιμένουν ουρά οι επενδυτές να βάλουν τα λεφτά τους και ότι από… αύριο το πρωί θα βρέχει ανάπτυξη…
