«Εγώ υποδύομαι τον άγιο Αρσένιο, τον πνευματικό του αγίου Παϊσίου. Είναι μια σειρά πολύ σπουδαία για την ελληνική τηλεόραση και χαίρομαι ιδιαιτέρως γιατί και η πίστη μου είναι μεγάλη και ο προπάππος μου ήταν ιερέας».
- Από τον
Νίκο Νικόλιζα
Με αυτά τα λόγια ο σπουδαίος ηθοποιός Νικήτας Τσακίρογλου για πρώτη φορά ανοίγει την καρδιά του στην «Espresso» και αποκαλύπτει τι θα δούμε τις επόμενες εβδομάδες από την Cosmote μέσα από την τηλεοπτική σειρά για τη ζωή του αγίου Παϊσίου.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Το «άγγιγμα ψυχής» του αγίου Παϊσίου στον σπουδαίο ηθοποιό πήρε σάρκα και οστά με τη μεγάλη παραγωγή για τον βίο του αγιορείτη μοναχού, που ανακηρύχθηκε άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας το 2015, η οποία, όπως προαναφέραμε, σε λίγες εβδομάδες θα κάνει πρεμιέρα στη συνδρομητική πλατφόρμα της Cosmote.
Τα γυρίσματα
Πρόκειται για μία εξαιρετική παραγωγή, τα γυρίσματα της οποίας έχουν πραγματοποιηθεί σε διάφορες τοποθεσίες όπου έζησε ο άγιος Παΐσιος, όπως στην Κόνιτσα και συνεχίστηκαν στην Αθήνα και στα Ιωάννινα. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Δήμος Κόνιτσας από την πρώτη στιγμή αγκάλιασε το εγχείρημα και παρείχε κάθε δυνατή βοήθεια για την επιτυχία της παραγωγής.
Η τηλεοπτική σειρά, ελληνοκυπριακής παραγωγής, είναι σε σκηνοθεσία του Στάμου Τσάμη («Οι Βασιλιάδες», «Μπρούσκο», «Το τατουάζ») και εκτός από τον Νικήτα Τσακίρογλου πρωταγωνιστούν σπουδαίοι ηθοποιοί, όπως η Σμαράγδα Σμυρναίου, η Χριστίνα Παυλίδου, ο Δημήτρης Δρόσος και ο Δημήτρης Σμυρναίου.
Ο 83χρονος ηθοποιός, που σπανίως μιλά δημόσια, εξωτερικεύει στο αναγνωστικό κοινό τις εσωτερικές ανησυχίες του. «Θεωρώ ευλογία το γεγονός ότι αυτή η σειρά ήρθε σε μια περίοδο που τα πάντα στο επάγγελμά μας είχαν παγώσει λόγω της πανδημίας.
Ηρθε λοιπόν να μου δώσει ανάσα ζωής ο ρόλος αυτός που υποδύομαι. Ο άγιος Αρσένιος γεννήθηκε στα Φάρασα της Καππαδοκίας, στη Μικρά Ασία, γύρω στο 1840. Ηταν το ένα από τα δύο αγόρια του Ελευθερίου και της Βαρβάρας (επώνυμο Φράγκου ή Φραγκοπούλου). Σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανός και από τους δύο γονείς του, με αποτέλεσμα να ανατραφεί από την αδελφή της μητέρας του, ενώ αργότερα μετέβη για εκπαιδευτικούς λόγους πρώτα στη Νίγδη -όπου τελούσε υπό την προστασία της αδελφής του πατέρα του- και έπειτα στη Σμύρνη.
Εκτός από ελληνικά ήξερε τουρκικά, αρμενικά και μερικά γαλλικά. Σε ηλικία 26 ετών εκάρη μοναχός στη Μονή του Τιμίου Προδρόμου στα Φλαβιανά της Καππαδοκίας, ενώ λίγο καιρό αργότερα χειροτονήθηκε διάκονος από τον επίσης Φαρασιώτη, μητροπολίτη Καισαρείας Παΐσιο Β΄ και στάλθηκε στη γενέτειρά του, όπου άσκησε παράλληλα χρέη διδασκάλου. Ολα αυτά είναι μέρος του ρόλου μου. Ας μην ξεχνάμε ότι πιστεύω πολύ στην Ορθόδοξη Εκκλησία και στους αγίους μας» ανέφερε αρχικά στην «Espresso» ο Νικήτας Τσακίρογλου και συνέχισε:
«Τα γυρίσματα έχουν ολοκληρωθεί. Πήγαμε πέρυσι στο σπίτι του αγίου Παϊσίου, καταγράψαμε εικόνες, μιλήσαμε με ανθρώπους στο χωριό του, είδαμε πόσο ασκητικά ζούσε ο άγιος και πόσο ταπεινή μορφή υπήρξε. Προσπαθήσαμε να προσαρμόσουμε όλα τα στοιχεία του αγίου στην τηλεοπτική σειρά και νομίζω πως το αποτέλεσμα θα μας δικαιώσει».
Πνευματικότητα
Οπως εξομολογείται ο σπουδαίος ηθοποιός, η τηλεόραση, ο κινηματογράφος και το θέατρο έχουν ήδη περάσει σε μια άλλη σπουδαία διάσταση έργων που διδάσκουν πνευματικότητα: «Χαίρομαι γιατί η τηλεόραση μέσα από τα τόσα τηλεοπτικά προγράμματα που έχει δίνει τη δυνατότητα να αναδείξει και θέματα πνευματικότητας. Εχουμε πλέον ανάγκη να ασχοληθούμε με τέτοια θρησκευτικά θέματα. Η ορθόδοξη πίστη είναι ζωντανή και καθημερινά μας εκπλήσσει».
Οσο για το πώς του πρότειναν τον ρόλο; «Νομίζω πως με σκέφτηκαν λόγω της εξωτερικής μου εμφάνισης, που παραπέμπει σε μορφή αγίου. Στην ερώτηση αν ήταν δύσκολο να ενσαρκώσει έναν τέτοιο ρόλο, απαντά: «Νομίζω ο ρόλος ενός αγίου για να ενσαρκωθεί από έναν ηθοποιό γίνεται από εσωτερική ανάγκη. Ερχεται από την ψυχή σου, την καρδιά σου και διοχετεύεται στους ανθρώπους που απευθύνεσαι. Τι όμορφο πράγμα είναι να προβάλλουμε επιτέλους την πίστη μας. Φέτος μου δόθηκε η ευκαιρία και έπαιξα και στην ταινία για τον άγιο Νεκτάριο και αυτό είναι διπλή ευλογία για εμένα. Οσο εμείς οι ηθοποιοί φτάνουμε προς το τέλος μας έχουμε την ανάγκη να υποδυόμαστε ρόλους με πνευματικότητα. Το ίδιο νιώθω και εγώ τα τελευταία χρόνια»!