«Με ενδιαφέρει μόνο ότι δεν θα την ξαναδώ…» Αυτά ήταν τα πρώτα λόγια που επέλεξε να πει προς το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος, στην απολογία του για τη δολοφονία της 20χρονης συζύγου του Καρολάιν Κράουτς, που, σε μια τραγική συγκυρία, δόθηκε την ημέρα που συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τότε που έκοψε το νήμα της ζωής της!
Απευθυνόμενος σε τακτικούς και λαϊκούς δικαστές, ο κατηγορούμενος πιλότος ξεκαθάρισε πως «δεν υπάρχουν δικαιολογίες» για την πράξη του. Ο πιλότος έκανε λόγο για μια «κατάθεση ψυχής», προϊδεάζοντας με αυτόν τον τρόπο για τη μαραθώνια απολογία του, η οποία εξελίχθηκε σε σόου που ξεπέρασε τις οκτώ ώρες και ήταν γεμάτη δραματικές εξάρσεις.
«Άλλος άνθρωπος δεν έχει ζήσει τέτοιον έρωτα» είπε ο άνθρωπος που της στέρησε τη ζωή και έπειτα άρχισε να ξετυλίγει το ιστορικό της γνωριμίας και της σχέσης του με την Καρολάιν. Οπως τόνισε ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος, αυτό που τον ένοιαζε ήταν η ευτυχία της Καρολάιν, αυτή ήταν η προτεραιότητά του, ενώ επέμενε πως άλλος άνθρωπος δεν έχει ζήσει τέτοιον έρωτα.
Διαβάστε επίσης: Αυτή είναι ολόκληρη η απολογία του Αναγνωστόπουλου: «Η Καρολάιν ήταν το πιο υπέροχο πλάσμα που είχα δει»
«Δεν έχει ενδιαφέρον τι έκανα στην καριέρα μου. Η ζωή μου άλλαξε το 2017, όταν το Πάσχα πέρασα στην Αλόννησο και ήταν η πρώτη φορά που είδα την Καρολάιν. Συνάντησα το πιο υπέροχο πλάσμα που είδα στη ζωή μου, μαζί με την κόρη μας. Τη γνώρισα, ας το πούμε, σε μια παρέα στη διάρκεια των εορτών. Ηταν ένας άνθρωπος που δεν χόρταινες να είσαι μαζί της. Είχε μια προσωπικότητα που με έκανε να παραβλέπω τη διαφορά ηλικίας. Ξέραμε και οι δύο ότι αυτό που είχαμε δεν ήταν για μία εβδομάδα. Επρεπε να σκεφτώ τι θα γίνει. Περάσαμε μαζί το καλοκαίρι και ήρθε ο Σεπτέμβριος, και μετά ήταν αυτονόητο και για τους δύο ότι θα μείνουμε μαζί, ανεξαρτήτως ηλικίας, με εκείνη να μένει σε ένα νησί δυσπρόσιτο».
Πρόεδρος: Ηταν η γυναίκα της ζωής σας, με λίγα λόγια;
Μπάμπης: Αυτό το έχουν πει πολλοί, πολλές φορές. Εγώ δεν το έχω πει ποτέ. Η αγάπη που πήρα και ένιωσα ήξερα τι είναι.
Πρόεδρος: Υπήρξε κάτι προβληματικό στην αρχή;
Μπάμπης: Τα πλην του χαρακτήρα της ήταν αμελητέα και ένα κομμάτι τους ήταν της εφηβείας. Είχε την εφηβική αφέλεια που είχε οποιοσδήποτε. Ηξερα ότι θα ωριμάσει. Αν και ώριμη για την ηλικία της, ήταν στη διαδικασία ωρίμανσης. Άξιζε για εμένα να προσπαθήσω στο 100%. Εκατό φορές να γύριζα πίσω τον χρόνο, εκατό φορές θα διάλεγα την Καρολάιν.
Πρόεδρος: Το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορείτε να το κάνετε όμως…
Μπάμπης: Αυτό είναι το πρόβλημα, ναι.
«Δεν άξιζε ούτε στην ίδια, ούτε στο σκυλάκι μας. Δεν υπάρχει αρκετή λέξη, “συγγνώμη”, προς κανέναν, ούτε προς την Καρολάιν που δεν είναι εδώ να χαρεί τη ζωή της, ούτε προς την κόρη μας που δεν θα χαρεί τη μητέρα της, ούτε προς την πεθερά μου που την έχασε εξαιτίας μου. Στη Ρόξυ, πόσες φορές να πω συγγνώμη για ένα σκυλάκι που μεγάλωσε στην αγκαλιά μου;» είπε στη συνέχεια ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος, συμπληρώνοντας πως θα αναφερθεί με λεπτομέρειες στο τι ακριβώς συνέβη το μοιραίο βράδυ.
Ο κατηγορούμενος το «έπαιξε» θύμα και απαιτήθηκαν περισσότερες από πέντε ώρες για να φτάσει στην περιγραφή του εγκλήματος, το οποίο απέδωσε στο «θολωμένο» του μυαλό. «Κατάλαβα ότι είναι νεκρή από τους σφυγμούς και απ’ το ότι ήταν ανοιχτά τα μάτια της. Είχε αιμάτωμα. Αρχισα να κλαίω. Να κινούμαι πάνω κάτω στο δωμάτιο. Ακολούθησαν χαοτικές στιγμές. Τραβάω τα μαλλιά μου. Κλαίω, περπατάω πάνω στο δωμάτιο. Είμαι σε πλήρη σύγχυση και διάλυση» ανέφερε ο κατηγορούμενος, που νωρίτερα περιέγραψε πώς διέπραξε το έγκλημα. Η αρχή του κακού -ή, αλλιώς, το «κομμάτι που άλλαξε τη ροή μιας κανονικής ημέρας»- ήταν μια ένταση για τη μικρή Λυδία.
«Το παιδί πήγε να πέσει. Τρόμαξα και την άρπαξα άγαρμπα από τον φόβο μου. Εκεί έκλαψε και ήρθε η Καρολάιν και μου λέει: “Γιατί έκλαψε;” Της λέω: “Δεν έπεσε, αλλά τρόμαξε”. “Οχι, δώσε μού τη να την ηρεμήσω». Αυτό ήταν το συμβάν. Μετά νευρίασε και μου λέει: “Κάνε ό,τι νομίζεις, εγώ πάω πάνω να κοιμηθώ”» είπε ο 33χρονος.
Με ένταση άρχισε να περιγράφει ότι η 20χρονη ανέβηκε στο δωμάτιό της και άρχισε να στέλνει μηνύματα. «Άφησα λίγο χρόνο και μου έστειλε μήνυμα: “you stupid”. Μου έστειλε μετά δεύτερο μήνυμα: “Μη μου τη φέρεις πάνω, μη μου την αφήσεις το πρωί”. Θεώρησα ότι μου έστειλε ένα μήνυμα να με πληγώσει» εξήγησε ο κατηγορούμενος και ισχυρίστηκε ότι πρώτη φορά ανέβηκε μαζί με το παιδί στην κρεβατοκάμαρα του πάνω ορόφου μετά τις 12 τα μεσάνυχτα, με την 20χρονη να τον διώχνει.
«Ανεβήκαμε και έβαλα τη μικρή στο κρεβάτι. Πήγα να ανέβω κι εγώ. Αυτό την εξόργισε. Ηξερα ότι δεν έχει περάσει ο θυμός, αλλά κάποια στιγμή έπρεπε να ανέβουμε. Άρχισε να μου φωνάζει: “Σου είπα να μην τη φέρεις!”» είπε.
Πρόεδρος: Βγήκε από το δωμάτιο; Φαίνεται να διανύει βήματα…
Κατηγορούμενος: Από το δωμάτιο δεν βγήκε, νομίζω. Αυτό που μπορώ να πω είναι πως αφού έκανε μια κίνηση… όχι να χτυπήσει τη μικρή… αλλά ανασηκώθηκε και είπε: “Σας είπα ότι δεν σας θέλω εδώ”. Απώθησε τη μικρή. Η μικρή τρόμαξε».
Η τελευταία φορά που προσέγγισε την Καρολάιν ήταν και η μοιραία για τη ζωή της. «Κινήθηκε, γύρισε το κεφάλι. Πήγα να την πάρω αγκαλιά για να δείξω ότι τελείωσε. Πήγε να τιναχτεί και με τον αριστερό αγκώνα αντέδρασε, μου είπε: “Μη με αγκαλιάζεις”. Κατάλαβα ότι δεν ήταν θετική. Αρχικά πήγα να την αγκαλιάσω. Μετά το πρώτο χτύπημά της ανέβηκα και στο κρεβάτι πάνω της» είπε και συμπλήρωσε:
«Έτσι όπως χτυπιόταν, προσπαθούσα να την αγκαλιάσω. Της έλεγα: “Σε παρακαλώ, ηρέμησε, χτύπησες το παιδί”. Μετά από αυτό, το χάος. Την πίεσα με το πρόσωπο στο μαξιλάρι. Πήγαινε να μου φωνάξει. Στα πρώτα δευτερόλεπτα το κεφάλι της δεν είναι προς το στρώμα. Έλεγε “σήκω, παράτα με, φύγε». Δεν θέλω να πω χειρότερα, κάποιες από τις κοινές βρισιές. Μετά πήρα το μαξιλάρι μου και το χρησιμοποίησα πάνω στο κεφάλι της. Δεν υπήρχε σκοπός εκείνη τη στιγμή. Δεν υπήρχε λογική μέσα στο μυαλό μου εκείνη την ώρα… Δεν μπορώ ακόμα να το εξηγήσω».
Τον… έδερνε, αλλά όλα ήταν καλά στη σχέση τους
Ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος προσπαθούσε επί σχεδόν τέσσερις ώρες να πείσει ότι η ζωή του με την Καρολάιν ήταν «ονειρική» κι ότι αδυνατούσε να διαπιστώσει πρόβλημα στη σχέση τους.
«Ημασταν καλά μαζί…» ισχυρίστηκε κατά τη διάρκεια της μαραθώνιας απολογίας του, ωστόσο λίγο αργότερα έβαλε τον εαυτό του σε ρόλο θύματος και περιέγραψε βίαια ξεσπάσματα της νεαρής συζύγου του. «Θέλαμε έναν άνθρωπο να μας εξηγήσει γιατί υπάρχουν αυτά τα βίαια ξεσπάσματα, η βία, οι βωμολοχίες. Με χτυπούσε. Υπήρχαν βίαιες εξάρσεις θυμού από την εφηβική ηλικία. Το έλεγε και η ίδια».
Πρόεδρος: Αυτή τη βία την είχατε δει από νωρίς; Δεν αναφέρατε κάτι;
Κατηγορούμενος: Δεν το θεωρούσα προβληματικό.
Πρόεδρος: Δεν είναι προβληματικό να σας χτυπάει κάποιος;
Κατηγορούμενος: Και οι δυο ξέραμε ότι είμαστε εκεί ο ένας για τον άλλον. Ξέραμε ότι πέρναγε δυσκολίες, μπορεί κάποιος να έβλεπε ένα ζευγάρι να χτυπάει ο ένας τον άλλον και δεν έβλεπε δύο εβδομάδες αγάπης, αν έβλεπε κάποιος το δάσος… Στη ζυγαριά μου τα ξεσπάσματα αυτά θεωρούσα ότι δεν ήταν ικανά να με κάνουν να αλλάξω γνώμη.
Το «κλάμα» της Ρόξυ και το θέατρο των 37 ημερών λόγω της Λυδίας
Η μικρή Λυδία ήταν -σύμφωνα με τον πιλότο- ο λόγος που αποφάσισε να συγκαλύψει το έγκλημά του και να «στήσει» σκηνικό ληστείας δίνοντας θεατρική παράσταση που κράτησε 37 ολόκληρες ημέρες. «Εκλαιγα, τράβαγα τα μαλλιά μου, σκεφτόμουν τι θα κάνει αυτό το παιδί. Δεν μπορούσα να δεχτώ ότι θα χάσει την ίδια μέρα τους γονείς του» ισχυρίστηκε προσθέτοντας ότι όταν σκέφτηκε το σενάριο της ληστείας, δεν περίμενε να τον πιστέψουν.
«Η Αστυνομία σάς πίστεψε, κύριε κατηγορούμενε. Επικηρύχτηκαν οι ληστές με 300.000 ευρώ. Κι εγώ προσωπικά σάς πίστεψα» σχολίασε η πρόεδρος, η οποία ζήτησε να μάθει πότε άρχισε να λειτουργεί το ένστικτο της αυτοσυντήρησής του.
«Το μόνο που μπορούσε το ηλίθιο μυαλό μου να σκεφτεί ήταν πως, αν κάνω κακό στο ζωάκι, ίσως με πιστέψουν. Πήρα το σκυλί, έβαλα στο κολάρο το λουρί του και το έβαλα στο κάγκελο της σκάλας. Την ώρα που διήρκεσε ο θάνατός της και η Ρόξυ έκλαιγε, εγώ έφυγα και πήγα στην κουζίνα, γιατί δεν μπορούσα να βλέπω. Είχα πάρει το μωρό στην αγκαλιά μου για να μη βλέπει όλο αυτό το σκηνικό. Εφυγα, ήταν αδύνατον να κοιτάω τη Ρόξυ. Πήγα στην κουζίνα, που όλο αυτό δεν φαίνεται. Εκλαψε, όπως κλαίνε τα σκυλιά. Είχε διάρκεια λίγα δευτερόλεπτα» είπε.
Στη συνέχεια περιέγραψε ότι ανακάτεψε τη βιβλιοθήκη και πέταξε στο πάτωμα τη Μονόπολη, ενώ ταυτόχρονα έβγαλε την κάρτα της κάμερας και την πέταξε στη λεκάνη της τουαλέτας. Οταν του ζητήθηκε να απαντήσει γιατί έκανε το παιδί μέρος του σκηνικού, ακουμπώντας το πάνω στο άψυχο κορμί της μητέρας του, ανέφερε: «Θα ήταν καλύτερα στην κούνια της. Στην κατάσταση που φτάσαμε, στα σκατά που φτιάξαμε, ήθελα να είναι το παιδί όσο το δυνατόν καλύτερα».