Η Ρένα Κουμιώτη έφυγε για τη γειτονιά των Αγγέλων σε ηλικία 81 ετών.
Ο Σπύρος Μπιμπίλας ανακοίνωσε σε ποστ του τη δυσάρεστη είδηση. «Ένα μεγάλο αντίο στην υπέροχη Ρένα Κουμιωτη!! ΑΥΤΗ η τόσο βελούδινη φωνή της θα μας συγκινεί πάντα. Όσοι την γνωρίσαμε μόνο όμορφες στιγμές θα θυμόμαστε.. Καλό ταξίδι Ρένα όλων μας….».
Είχε επιλέξει να μείνει σε γηροκομείο και εδώ και λίγο διάστημα μεταφέρθηκε κάτω από άκρα μυστικότητα εσπευσμένα με εγκαύματα στα Επείγοντα, ενώ άμεσα κινητοποιήθηκαν τόσο η οικογένειά της όσο και οι πιο κοντινοί της άνθρωποι. Απόλυτα εξακριβωμένες πληροφορίες της «Espresso» αναφέρουν την κρισιμότητα της κατάστασής της, με την οικογένειά της να ελπίζει πλέον σε ένα θαύμα. Οι ίδιες πληροφορίες κάνουν λόγο για πυρκαγιά, η οποία προκλήθηκε από τσιγάρο το οποίο κρατούσε στα χέρια της η μεγάλη ερμηνεύτρια.
Ελάχιστες είναι οι τηλεοπτικές συνεντεύξεις της και ακόμα πιο λίγες οι συνεντεύξεις της στον Τύπο. Πάντα κρατούσε πολύ χαμηλό προφίλ. Ωστόσο με τον θάνατο του Γιάννη Πουλόπουλου η ίδια αποφάσισε το 2020 να σπάσει την πολυετή σιωπή της και να μιλήσει αποκλειστικά στην «Espresso» για τον αγαπημένο της συνάδελφο και φίλο, με τον οποίο πολλά χρόνια πορεύτηκαν παράλληλα.
«Δεν μπορείς να καταλάβεις, παιδί μου, πόση στενοχώρια πήρα με τον θάνατο του Γιάννη. Εφυγε το άλλο μου μισό. Ο Γιάννης για μένα ήταν τα πάντα στο τραγούδι. Τον λάτρευα όχι μόνο για τη φωνή του και τη φιλία που είχαμε, αλλά γιατί ήταν πολύ καλό παιδί. Ηταν σαν και μένα: Κιμπάρης! Αυτό που σου έλεγε, αυτό ήταν. Τελεία και παύλα. 
Ούτε πολλά λόγια ούτε φανφάρες. Γι’ αυτό και ταιριάξαμε. Θυμάμαι όταν φεύγαμε, μετά το πρόγραμμα, από το κέντρο όπου εμφανιζόμασταν αράζαμε στο αυτοκίνητο μακριά από τον κόσμο, γιατί δεν θέλαμε ο κόσμος να μας βλέπει σαν είδωλα και να υπάρχουν ακραίες καταστάσεις θαυμασμού. Για εμάς ήταν απλά δουλειά όλο αυτό. Θέλαμε να τραγουδήσουμε και να πάμε στο καλό» ήταν μερικά από τα λόγια της σπουδαίας ερμηνεύτριας σε αυτήν τη μοναδική συνέντευξη που μας παραχώρησε.
Έκτοτε όλοι, δημοσιογράφοι και φίλοι, έχασαν κάθε ίχνος της. Τα πολλαπλά προβλήματα υγείας την ανάγκασαν να κρατηθεί μακριά από όλους και όλα. Ακόμα και στο τελευταίο «αντίο» του πρωτότοκου γιου της εκείνη ήταν απούσα, μη μπορώντας να αντέξει το ψυχολογικό βάρος της κατάστασης που βίωνε. Ωστόσο από την οικογένειά της και τον πολυαγαπημένο της δεύτερο γιο Αλέξη (ο οποίος ήταν εκείνος που έζησε κοντά της τα περισσότερα χρόνια της ζωής της) αποφασίστηκε πως η 81χρονη σπουδαία ερμηνεύτρια έπρεπε να μεταφερθεί στο Γηροκομείο Αθηνών, μια και εκεί βρισκόταν και η αγαπημένη της φίλη και συνάδελφος Μαίρη Λίντα και η φροντίδα του ιδρύματος θα μπορούσε να της εξασφαλίσει μια υπέροχη διαβίωση. Ετσι και έγινε. Τον περασμένο Νοέμβριο η μεγάλη ερμηνεύτρια με τις συγκλονιστικές ερμηνείες μεταφέρθηκε στο Γηροκομείο Αθηνών, όπου τόσο οι υπάλληλοι όσο και οι φιλοξενούμενοι του ιδρύματος είχαν τις δύο ερμηνεύτριες σε διπλανά δωμάτια και τις φρόντιζαν όσο κανέναν άλλον ένοικο.
Λίγες ημέρες αργότερα η ίδια αποφάσισε με μια φίλη της να εξέλθει του γηροκομείου προς άγνωστη κατεύθυνση, ενώ λίγες ημέρες μετά επέστρεψε πάλι. Η υγεία της το τελευταίο διάστημα είχε επιβαρυνθεί πολύ, οι σκέψεις της ήταν βυθισμένες σε βαθύ σκοτάδι, με τους δικούς της ανθρώπους να βρίσκονται συνεχώς στο πλευρό της. 
Ωστόσο η ίδια μέχρι και τη μοιραία ημέρα της πυρκαγιάς δεν άφησε ούτε λεπτό από τα χέρια της το τσιγάρο. Μια λάθος κίνηση ήταν αυτή που την έφερε και στην τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει, με τον γιο της Αλέξη να προσεύχεται νυχθημερόν για την πολυαγαπημένη του μάνα!
Η Ειρήνη (Ρένα) Κουμιώτη γεννήθηκε στη Νέα Ιωνία στις 3 Μαΐου 1948. Οι γονείς της ήταν πρόσφυγες. Ο πατέρας της Σμυρνιός, η μάνα της Κωνσταντινοπολίτισσα.
To 1968 δουλεύει στην «Απανεμιά» όπου ήρθε και ο Μανώλης Μητσιάς, που μόλις είχε κατέβει απ’ τη Θεσσαλονίκη. Δεν είχε περάσει μήνας από τότε που άρχισε να δουλεύει στο μαγαζί και κάποιο βράδυ την ακούει ο Λευτέρης Παπαδόπουλος και της προτείνει να τραγουδήσει με τον Γιάννη Πουλόπουλο στο δίσκο «ο Δρόμος» που ετοίμαζαν μαζί με τον Μίμη Πλέσσα.
Το πρώτο τραγούδι που είπε ήτανε το «Δώσε μου το στόμα σου» το γνωστό «χελιδονάκι». Και μετά το «Πρώτη φορά». Από την «Απανεμιά» βρίσκεται ξαφνικά να δουλεύει με τον Γιάννη Πουλόπουλο, τον Στράτο Διονυσίου και τον Λευτέρη Μυτιληναίο στο «Καν-Καν». Την ίδια χρονιά στο θέατρο «REX» στον θεατρικό «Δρόμο». Ακολουθούν στη δισκογραφία «Σταμάτησε του ρολογιού οι δείχτες», «Άναψε καινούργιο μου φεγγάρι» του Μίμη Πλέσσα, και συμμετείχε στους δίσκους «Ώρες» και «Θαλσσσινό τριφύλλι» του Λίνου Κόκοτου . Το επόμενο καλοκαίρι πάλι με τον Πουλόπουλο στην «Αθηναία». Και μετά στα «Δειλινά» για τρεις σαιζόν. Απ’ τον Οκτώβριο του 1970 μέχρι το 1972. Εκεί κι ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο Σταμάτης Κόκοτας, ο Χρηστάκης κι ο Γιώργος Ζαμπέτας.
Το 1972, συνεργάστηκε με το Γιώργο Νταλάρα στο θέατρο Μπουρνέλη. Μετά τα «Δειλινά» πήγε στη «Φαντασία». Πάλι με τον Πουλόπουλο στην Πλάκα, μετά ξανά στο «Καν-Καν» με Διονυσίου και Ζαμπέτα. Το 1974 πήγε για δουλειά στον Καναδά όπου γνώρισε και παντρεύτηκε τον δεύτερο σύζυγό της. 
Το 1983 επιστρέφει στην Ελλάδα και εμφανίστηκε πάλι με το Γιάννη Πουλόπουλο, την Τζίνα Σπηλιωτοπούλου και την Αθηναϊκή κομπανία στο «Ζυγό». Μετά στα «Ηλιοβασιλέματα» με το Ζαμπέτα και τη Μαίρη Λίντα και στ’ «Αστέρια» με τον Κόκοτα.
Για δυο συνεχόμενες χρονιές στη μπουάτ «Μαρκίζα». Το 1995 συνεργάζεται με τον Μίμη Πλέσσα. Από τότε κάνει μόνο συναυλίες τα καλοκαίρια και επιλεκτικές εμφανίσεις σε μουσικές σκηνές.