Δεν άντεξε η Άντζελα Ζήλεια τελικά τον χαμό του αγαπημένου της παρτενέρ στις μελό ασπρόμαυρες ελληνικές ταινίες Νίκου Ξανθόπουλου και, έξι μήνες μετά τον θάνατό του, πέταξε ψηλά για να τον βρει στους ουρανούς.
Από το Νίκο Νικόλιζα
Εκεί όπου ήδη ο θίασος της Κλακ Φιλμς στήνει ξανά σκηνικό. Ο θάνατός της φαίνεται πως ήταν μαρτυρικός, καθώς η σπουδαία πρωταγωνίστρια και τραγουδίστρια πριν από πέντε μέρες έπεσε μέσα στο σπίτι της και έσπασε τη σπονδυλική της στήλη, με την πολυαγαπημένη της κόρη να τη μεταφέρει σε ιδιωτική κλινική. Ωστόσο, οι αφόρητοι πόνοι έφεραν την ανακοπή καρδιάς, με τον επιστήθιο φίλο της Τέρη Χρυσό να θρηνεί μέσω της «Espresso» τον χαμό της.
«Για μισό αιώνα με την Αντζελα ήμασταν φίλοι καρδιακοί. Σαν αδέλφια. Γυρίσαμε όλο τον κόσμο με περιοδεία και δοξαστήκαμε όπου και να πήγαμε. Το αποτέλεσμα ήταν να μην προλάβω να της πω δυο κουβέντες όσο ήταν ζωντανή. Δεν πρόλαβα να πάω στο νοσοκομείο και θα το φέρω βάρος στη συνείδησή μου» λέει με λυγμούς ο Τέρης Χρυσός. Η υπέροχη ηθοποιός και τραγουδίστρια «έφυγε» χθες το πρωί, σε ηλικία 88 ετών, βυθίζοντας στη θλίψη τον καλλιτεχνικό κόσμο. Ο μοναδικός χαρακτήρας της, τα τραγούδια που ερμήνευσε, αλλά και οι ρόλοι δίπλα στο «παιδί του λαού» την κατατάσσουν στις σπουδαίες πρωταγωνίστριες της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου.
Η ίδια εδώ και πολλά χρόνια είχε αποφασίσει να απέχει από δημόσιες εμφανίσεις. Ωστόσο, τα πολλαπλά προβλήματα υγείας που είχε τα τελευταία χρόνια, τόσο κινητικά όσο και όρασης, την ανάγκασαν να απομονωθεί στο σπίτι της, έχοντας συντροφιά μόνο την πολυαγαπημένη της κόρη, καθώς και έναν γάτο, για να της κρατάνε συντροφιά και να την προστατεύουν από την κατάθλιψη, που φοβόταν περισσότερο από κάθε άλλη ασθένεια.
Η σπουδαία ηθοποιός και τραγουδίστρια, τα Χριστούγεννα του 2019, είχε μιλήσει εκτενώς στην «Espresso» για τα προβλήματα υγείας που την ανάγκασαν να απομονωθεί στο σπίτι της. «Αυτούς τους πόνους και τα μαρτύρια που πέρασα για δύο χρόνια να μην τα ζήσει άλλος άνθρωπος, παιδί μου…» ήταν τα πρώτα λόγια της στον υπογράφοντα, σε μια συγκλονιστική κατάθεση ψυχής.
https://www.youtube.com/watch?v=KYDsFxgU-Jw&t=4s
Μετά τον θάνατο του επί 60 χρόνια συζύγου της Μιχάλη, το 2018, η Ζήλεια βρήκε ολοκληρωτική παρηγοριά στην πολυαγαπημένη της κόρη, καθώς και σε έναν γάτο, που λάτρευε. «Αν δεν είχα και αυτή την αισιοδοξία που έχω έμφυτη στη ζωή μου, θα είχα “φύγει” με όσα πέρασα» έλεγε τότε, προσπαθώντας να ξεπεράσει τον «Γολγοθά» της με τη φυματίωση, που για εκείνη ήταν μαχαιριά στην καρδιά…
Αλήθεια, ποιος δεν θυμάται τη μεγάλη πρωταγωνίστρια στην ταινία «Η οδύσσεια ενός ξεριζωμένου» με τον Νίκο Ξανθόπουλο; Ποιος δεν έχει σιγοτραγουδήσει το διαχρονικό σουξέ της «Καλως όρισες, έρωτα»; Με τις 35 ταινίες στη χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου και τα ελληνικά και διεθνή βραβεία που απέσπασε για τις ερμηνείες της στο ελαφρό τραγούδι, η Αντζελα Ζήλεια έγινε ιδιαίτερα αγαπητή στο κοινό.
Στη ίδια εξομολόγηση ψυχής στην «Espresso» είχε αναφερθεί και σε όσα είχε περάσει και παραλίγο να της στοιχίσουν τη ζωή της. «Τη φυματίωση την αντιλήφθηκε εντελώς τυχαία ένας γείτονάς μου, που είναι δερματολόγος. Με έβλεπε με κάτι γάζες στον λαιμό και μου λέει: “Αντζελα, τι έχεις εκεί; Για να δω”. Βγάζει τις γάζες και τι να δει ο άνθρωπος; Μου λέει: “Είναι φυματίωση”. Πήγα στο δημόσιο νοσοκομείο που μου υπέδειξε, έκανα ειδικές εξετάσεις και διαπιστώθηκε ότι όντως είχα φυματίωση. Και εκεί μου είπαν οι γιατροί ότι η φυματίωση μπορεί να βρεθεί σε οποιοδήποτε σημείο του σώματός μας.
https://www.youtube.com/watch?v=RmUmaGAh8gw
Χρειάστηκε, λοιπόν, να πάρω το φάρμακο που μου έδωσαν, το οποίο είναι πολύ πιο ισχυρό από χημειοθεραπεία. Οπως αντιλαμβάνεστε, αυτό επηρέασε όλο τον οργανισμό μου. Διαλύθηκε το ασβέστιο στους σπονδύλους κι αυτοί έσπασαν. Δύο ολόκληρα χρόνια τα πέρασα στο κρεβάτι. Κοιμόμουν και ξυπνούσα με τους πόνους» περιέγραφε, ενώ για τα άλλα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε, αλλά και για τον θάνατο είχε αναφέρει: «Δεν βλέπω καλά, ενώ για την κουφαμάρα βάζω ακουστικό. Τηλεόραση δεν βλέπω καθόλου, γιατί δεν μπορώ να ξεχωρίσω πράγματα μέσα εκεί.
Εχω το γνώθι σαυτόν και ξέρω ότι ο θάνατος είναι κάτι που δεν μπορεί να αποφύγει κανείς. Ο,τι γεννιέται πεθαίνει. Εγώ το θέμα του θανάτου το έχω εμπεδώσει, το έχω συζητήσει με τον εαυτό μου και λέω ότι κάποια στιγμή θα “φύγω”. Πριν από έναν χρόνο “έφυγε” ο σύζυγός μου. Και του έλεγα: “Μη μου την κάνεις πρώτος και μείνω πίσω μόνη μου”. Και μου έλεγε: “Οχι, δεν θα μείνεις μόνη σου”. Και τελικά με άφησε μόνη». Με τον σύζυγό της, ο οποίος την ακολουθούσε παντού πιστά, γύρισε όλη την Ευρώπη, την Αμερική και την Αυστραλία. Η Αντζελα Ζήλεια τραγούδησε στα μεγαλύτερα φεστιβάλ του κόσμου και διακρίθηκε, λαμβάνοντας πολύ χειροκρότημα στην πολύχρονη καριέρα της. «Το χειροκρότημα δεν μου λείπει. Δεν το έχω ανάγκη. Πριν από δύο χρόνια, που ήμουν καλά, θα σου έλεγα, ναι, με ενδιέφερε το χειροκρότημα. Ομως, τώρα θέλω μόνο υγεία» ξεκαθάριζε τότε στην «Espresso».
«Ειλικρινά, είμαι πολύ γεμάτος άνθρωπος. Καμιά δουλειά δεν την κάνει ένας άνθρωπος χωρίς να αντιμετωπίσει δυσκολίες. Χωρίς να πονέσει. Το ίδιο συνέβη και σε μένα. Ολες οι δουλειές έχουν τα καλά, έχουν και τα άσχημα. Υπάρχει καθημερινός αγώνας επιβίωσης για όλους. Αγώνας δρόμου, μέχρι να σε πιστέψουν οι συνάδελφοί σου. Από αυτούς στηρίζεσαι στην αρχή και μετά πρέπει να σε πιστέψει ο κόσμος. Δεν νοσταλγώ τίποτα από το παρελθόν. Δεν μου αρέσει να γυρίζω πίσω. Δεν θα καθίσω να ζήσω με τις αναμνήσεις. Αν το κάνω αυτό, θα πάθω κατάθλιψη. Το απαγορεύω στο μυαλό μου να θυμάται τα προηγούμενα. Κι έχω καταφέρει και κουβεντιάζω με τον εαυτό μου. Η κατάθλιψη, άλλωστε, περιμένει στη γωνία για όλους. Και το καθημερινό μεγάλο μου άγχος είναι να μη μεγαλώσει η στραβομάρα μου και να στέκομαι στα πόδια μου όρθια.
Να μπορώ να συντηρούμαι. Να μην κρεβατωθώ. Τα 86 χρόνια που διανύω είναι μακρύς χρόνος. Και έζησα καλά όλα αυτά τα χρόνια της ζωής μου. Και επιτυχίες είχα και δόξα γνώρισα και όλα καλά μού πήγαν. Τώρα μεγάλωσα πολύ. Εχω την κορούλα μου, που με στηρίζει και τη στηρίζω με όλες μου τις δυνάμεις. Εκείνη είναι το στήριγμά μου. Από τους συναδέλφους μου έχω συχνές επαφές με τον Τέρη Χρυσό, τον Δάκη και την Κλειώ Δενάρδου. Ωστόσο, πλέον είμαστε όλοι μεγάλοι σε ηλικία. Γιατί, αγόρι μου, κακά τα ψέματα, έτσι και πατήσεις τα 80, από εκεί και πέρα σε παίρνει η κατηφόρα» έλεγε συγκινημένη, αλλά με πολλή υπερηφάνεια για όσα έζησε.
Η κηδεία της σπουδαίας ηθοποιού και τραγουδίστριας θα γίνει τη Δευτέρα, στο Γ΄ Νεκροταφείο Αθηνών, στις 11 το πρωί.
Τον περασμένο Δεκέμβριο, η είδηση που η «Espresso» είχε πρώτη δημοσιοποιήσει, για τη μυστική εισαγωγή του Νίκου Ξανθόπουλου σε νοσοκομείο και την κρισιμότητα της κατάστασής του, την είχε πικράνει, μια και η ίδια είχε πολλά προβλήματα υγείας για να βρίσκεται στο πλευρό του.
Όπως τότε, που έπαιζαν μαζί στα κινηματογραφικά πλατό. «Πολύ λυπήθηκα για τον αγαπημένο μου Νίκο. Και λυπάμαι περισσότερο που δεν μπορώ αυτές τις δύσκολες στιγμές να είμαι δίπλα του, εκεί που δίνει τον αγώνα του για τη ζωή. Είμαι και εγώ ανάπηρη, χωρίς να μπορώ να περπατήσω, και βλέπω ελάχιστα πλέον. Από τη στιγμή που έμαθα για τη μάχη ζωής που δίνει, η καρδιά μου καίγεται να πάω να τον δω. Ομως, φοβάμαι ότι και να πήγαινα (με κάποιον τρόπο), δεν θα με αφήσουν να σταθώ κοντά του. Να του πιάσω το χεράκι και να του πω αυτά που θέλω να του πω. Αυτά που δεν του είπα ποτέ» έλεγε με δάκρυα στα μάτια τότε στην «Espresso».
Και όταν ο αγαπημένος της συμπρωταγωνιστής έφυγε από τη ζωή στα τέλη Ιανουαρίου, εκείνη, πάλι δακρυσμένη, τον αποχαιρετούσε μέσα από την «Espresso». «Θα πάω να τον βρω σύντομα. Δεν έχω κι εγώ πολλή ζωή. Φεύγω όμως χορτασμένη» μας έλεγε.
Τελικά, η σπουδαία αυτή ηθοποιός και τραγουδίστρια έφυγε χορτασμένη, να πάει κοντά στον φίλο της Νίκο Ξανθόπουλο, να στήσουν και πάλι δακρύβρεχτες ταινίες με παραγωγό τον Απόστολο Τεγόπουλο!