Θέλησε να βάλει «rock ‘n’ roll, τούλι και αρβύλα» στη Βουλή, και οι ψηφοφόροι τής είπαν ένα βροντερό «ναι»!
- Από τη Βίβιαν Μπενέκου
Η θρυλική φωνή του συγκροτήματος Μπλε, Γεωργία Κεφαλά, που ορκίζεται τη Δευτέρα βουλευτής του Δυτικού Τομέα Αττικής με την Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου, δίνει σήμερα στην «Espresso» την πρώτη της συνέντευξη ως βουλευτής, λίγες ώρες πριν ορκιστεί.
Η εκρηκτική Τζώρτζια, που ούτε καν της περνούσε ποτέ από το μυαλό η πολιτική και αρνιόταν να μπει ακόμη και σε δημόσια υπηρεσία, όπως χαρακτηριστικά μας λέει, άλλαξε μυαλά όταν έχασε τον βαφτισιμιό της Ερμή Θεοχαρόπουλο στα βουνά των Τζουμέρκων από σωρεία παραλείψεων και ελλείψεων του κράτους. Το σοκαριστικό αυτό συμβάν ήρθε και… κούμπωσε με την πρόταση που της έκανε η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας, όταν την γνώρισε και την πρωτοείδε on stage!
Το μούδιασμα της ευθύνης
Η δημοφιλής τραγουδίστρια ακόμη δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι πλέον είναι μέλος του Κοινοβουλίου και, όπως διατείνεται, νιώθει πολύ έντονο το… μούδιασμα της ευθύνης! «Εγώ θα είμαι αυτό που ήμουν πάντα, με όλο τον σεβασμό στην ελευθερία των άλλων» επιμένει η Τζώρτζια, μιλώντας για το δικό της μεθαυριανό dress code, που θα περιλαμβάνει τούλι και μπότα.
Για εκείνη «ροκ» είναι η ανατροπή, η αλλαγή, το πάτημα στο κενό και το ρίσκο. Αυτό που, κατά τη γνώμη της, είχαν πολιτικοί όπως ο Χαρίλαος Φλωράκης και ο Ανδρέας Παπανδρέου, που, όπως επισημαίνει η βουλευτής της Πλεύσης, ήταν πολύ «ροκ»! Στόχος της στο Κοινοβούλιο θα είναι να αγωνιστεί για τα θέματα που την απασχολούν, κυρίως για τη συντομότερη απόκριση σε επείγοντα περιστατικά, καθώς και για την εναέρια διάσωση.
Η Τζώρτζια Κεφαλά, που έχει διανύσει χιλιόμετρα στο ελληνικό τραγούδι και αποτελεί κεφάλαιο για τη μουσική, είναι η στοργική μητέρα δύο γιων. Τα αγόρια της, μάλιστα, ο 18χρονος Αντώνης και ο 14χρονος Αγγελος, ακολουθούν τα βήματά της, σπουδάζουν μουσική εδώ και κάποια χρόνια και έχουν ήδη αρκετές καλλιτεχνικές περγαμηνές, αν και έφηβοι. «Είναι και οι δύο ευρηματικοί μουσικοί, με αγαπούν για αυτό που είμαι και στηρίζω τον δρόμο που διαλέγουν με εμπιστοσύνη» αποκαλύπτει η βουλευτής για τα παιδιά της, που τα λατρεύει. Το τραγούδι της «Νιώθω ενοχές» είναι αυτό που εξηγεί την ψυχική της κατάσταση σήμερα, κι αυτό διότι το «πρωτάκι» της Πλεύσης πιστεύει ότι «όλοι είμαστε υπεύθυνοι, αν δεν κάνουμε κάτι».
Ποια τα πρώτα συναισθήματα που σας δημιούργησε η εκλογή σας ως βουλευτή;
Εκπληξη και μούδιασμα ευθύνης. Ακόμα δεν το έχω συνειδητοποιήσει πλήρως.
Γιατί και πώς μπήκε η πολιτική στη ζωή σας; Τέρμα το τραγούδι πια;
Παρόλο που χρόνια παιδεύομαι μαζί με άλλους συναδέλφους για την ανύπαρκτη στήριξη του πολιτισμού στη χώρα μας, ούτε που μου περνούσε από το μυαλό να ασχοληθώ με την πολιτική. Ούτε καν σε δημόσια υπηρεσία δεν ήθελα να μπαίνω! Η γραφειοκρατία και η κωλυσιεργία πραγματικά με εξαντλούν ακόμα και τώρα. Πίστευα επίσης, λανθασμένα, πως είναι δουλειά άλλων η οργάνωση της ζωής μας. Ολα αυτά μέχρι πριν από ενάμιση χρόνο περίπου, όταν ο βαφτισιμιός μου Ερμής Θεοχαρόπουλος έχασε τη ζωή του στα βουνά των Τζουμέρκων από σωρεία παραλείψεων και ελλείψεων, αφού αιμορράγησε στο βουνό για πέντε ατελείωτες ώρες μπροστά στα μάτια των γονιών του. Αυτό το γεγονός με σημάδεψε βαθιά και, ύστερα από διαμαρτυρία των γονιών του -δική μου φυσικά-, αλλά και πολλών άλλων, έφτασε το θέμα στη Βουλή με ένα προτεινόμενο νομοσχέδιο για τη σύσταση εναέριας διάσωσης. Αυτό έδειχνε για ακόμα μια φορά τη δύναμη του πολίτη εν τη ενώσει. Κατάλαβα πως, όταν παλεύεις για έναν σκοπό, υπάρχει περίπτωση να ακουστείς.
Πώς και πότε γνωριστήκατε με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου; Πώς χαρακτηρίζετε ως άνθρωπο τη Ζωή;
Με τη Ζωή γνωριστήκαμε σε συναυλία μας στον Σταυρό του Νότου! Ηταν μια βραδιά που είχαν μαζευτεί σπουδαίες, δυναμικές γυναίκες, εντελώς τυχαία ίσως, όπως η Idra Keyn, η Νίκη Σερέτη, η Πηνελόπη Αναστασοπούλου και άλλες! Μαζί με την Ευρυδίκη, που τραγουδούσαμε, τις είχαμε ανεβάσει όλες στη σκηνή και η βραδιά πήρε φωτιά όπως καταλαβαίνετε. Κατεβαίνοντας από τη σκηνή βρήκα μπροστά μου τη Ζωή να χαμογελάει πλατιά. Της είπα «πραγματικά σήμερα το μαγαζί είναι γεμάτο από θηλυκή δύναμη» και πως χρειαζόμαστε γυναίκες που στηρίζουν την άποψή τους με θάρρος και αγάπη. Μου απάντησε χαμογελώντας «ναι, αλλά θέλουμε και τους άντρες δίπλα μας!» Εννοείται πως συμφώνησα αμέσως. Η Ζωή είναι από τους ανθρώπους που δίνουν χώρο στους άλλους. Τουλάχιστον αυτή είναι η δική μου εμπειρία. Από τη στιγμή που έχεις κερδίσει τον σεβασμό της, θα έχεις μια ωραία σχέση. Στη συνέχεια κάναμε λίγη παρέα και με κάλεσε να μιλήσουμε για τις γυναίκες μετά την υπέροχη παράσταση του Θεάτρου Τέχνης «Κάρολος Κουν» – Υπόγειο, «Ελευθερία στη Βρέμη». Εκεί ήρθαμε ακόμα πιο κοντά και έγινε η πρόταση, την οποία αποδέχτηκα με χαρά και εμπιστοσύνη.
«Τι λέτε, λοιπόν, να βάλουμε λίγο rock ‘n’ roll στη Βουλή; Λίγο τούλι και αρβύλα, βρε αδερφέ…» Αυτό ζητήσατε από τον κόσμο, και σας άκουσε. Αυτό θα είναι και το δικό σας dress code στη Βουλή; Θα τα φορέσετε και στην ορκωμοσία τα άρβυλα με το τούλι;
Εγώ θα είμαι αυτό που ήμουν πάντα, με όλο τον σεβασμό στην ελευθερία των άλλων. Αλλωστε, πιστεύω πως ακόμα και ο φασισμός θα χάσει τη δύναμή του όταν οι άνθρωποι αρχίσουν να έχουν εμπιστοσύνη στο διαφορετικό και δεν το θεωρούν απειλή. Οταν η υποκρισία σταματήσει να είναι σχεδόν επιτακτική, όπως είναι τώρα.
Τι θέλετε να πετύχετε ως βουλευτής; Ποιοι οι στόχοι σας;
Δεν ξέρω πού θα κληθώ να βοηθήσω, θα ήθελα όμως να αναδείξω την αναγκαιότητα της τέχνης και να προστατέψω όσο μπορώ τους ανθρώπους που αποφασίζουν να ασχοληθούν με αυτήν. Θα ήθελα να ακουστεί η φωνή της γυναίκας και να προστατευτούν τα δικαιώματά της. Επίσης, θα ήθελα να γίνει κάτι σοβαρό στο θέμα της σύντομης απόκρισης στο επείγον περιστατικό και στην εναέρια διάσωση.
Πόσο ροκ είστε εσείς;
Δεν υπάρχει ροκόμετρο, ευτυχώς, αλλά νομίζω πως ροκ είναι η διάθεση για ανατροπή, για αλλαγή, για δοκιμή, πάτημα στο κενό και ρίσκο.
Ροκ πολιτικούς έχετε ξεχωρίσει;
Ο Φλωράκης, ο Παπανδρέου κ.ά.
Είστε μέλος των Μπλε. Πώς νιώθετε που θα είστε τώρα μέλος μιας «μπλε» Βουλής, εννοώντας την υπερίσχυση της Ν.Δ.;
Δεν μπαίνω στη Βουλή για να νιώσω συμπάθεια ή αντιπάθεια. Η ποιότητα καθενός ανεβάζει ή κατεβάζει τον ίδιο και αυτούς που τον ψήφισαν. Ελπίζω να καλλιεργηθεί πνεύμα συνεργασίας και υγιούς συζήτησης. Θα προτιμούσα, βέβαια, οι ισορροπίες και οι αναλογίες να ήταν καλύτερες.
Είχαν δίκιο ή όχι όσοι υποψήφιοι της Πλεύσης διαμαρτυρήθηκαν για τις λίστες; Τι τους λέτε εσείς;
Πιστεύω πως, όταν ακουμπάς την εμπιστοσύνη σου κάπου και απογοητεύεσαι για τον Α ή Β λόγο, δεν προσπαθείς να το καταστρέψεις, απλά αποχωρείς. Επίσης, όταν γνωρίζεις και συμφωνείς, δεν θυμώνεις στην πορεία. Αυτά είναι προσωπική μου άποψη, όμως. Το θέμα είναι πως τα μέσα ενημέρωσης το έκαναν μείζον θέμα για να χτυπήσουν την Πλεύση, με αποτέλεσμα τα ακροδεξιά στοιχεία να κινούνται ανεξέλεγκτα.
Σας τηλεφώνησαν για ευχές οι καλλιτέχνες φίλοι σας; Ποιοι σας πήραν; Η Αννα Βίσση;
Ακόμα είναι νωρίς. Παρ’ όλα αυτά αρκετοί πήραν. Η Αννα Βίσση όχι ακόμα.
«Τον ίδιο τον Θεό να είχα απέναντί μου/ Σου λέω, προτιμώ στην Κόλαση μαζί σου». Σε ποιον θα το τραγουδούσατε;
Στους δύο γιους μου!
Διάβασα σε συνέντευξή σας ότι ζυμώνετε ψωμί για τους γιους σας. Μιλήστε μου λίγο για τα παιδιά, τον σύντροφο ή τον άνθρωπο που είναι στο πλάι σας.
Τα παιδιά είναι η έμπνευσή μου και ο λόγος που πάντα βγαίνω από τη «βολή» μου. Με κάνουν μεγαλύτερη από τον εαυτό μου. Είμαι γεμάτη ευγνωμοσύνη. Είναι και οι δύο ευρηματικοί μουσικοί, με αγαπούν για αυτό που είμαι και στηρίζω τον δρόμο που διαλέγουν με εμπιστοσύνη. Κάνω ό,τι με φέρνει πιο κοντά στην αληθινή μου φύση. Ο,τι με γειώνει και με φέρνει κοντά στην απειροελάχιστη εφήμερη φύση μου. Μόνο σε αυτή τη συνθήκη μπορώ να νιώσω ψήγματα του αιώνιου και του αληθινού. Ζυμάρι, χώμα, νερό και αέρας στα δάχτυλα, λοιπόν.
Ποιο τραγούδι σας αντιπροσωπεύει την τωρινή σας διάθεση ως βουλευτή;
Το «Νιώθω ενοχές». Ολοι έχουμε ευθύνη αν δεν κάνουμε κάτι.