Επτά χρόνια μετά τον θάνατο της πολυαγαπημένης του συζύγου Καίτης Παπανίκα, ο ακούραστος εργάτης του κινηματογράφου και του θεάτρου, ο ηθοποιός Θόδωρος Κατσαδράμης, «ταξίδεψε» στα 94 του για να τη συναντήσει, μην αντέχοντας άλλο την απουσία της.
Ο πόνος, η θλίψη και η σιωπή κυριαρχούσαν τα τελευταία χρόνια στο σπίτι τους στη Βαρυμπόμπη, που φάνταζε άδειο χωρίς εκείνη… Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή μέσα από ανάρτησή του στο προφίλ του στο facebook ο πρόεδρος του ΣΕΗ και βουλευτής της Πλεύσης Ελευθερίας Σπύρος Μπιμπίλας, ο οποίος έμαθε τον χαμό του από τον γιο του ηθοποιού, Δημήτρη: «Πριν από λίγο μάθαμε την αποχώρηση από τη ζωή του παλαίμαχου σπουδαίου ηθοποιού μας Θόδωρου Κατσαδράμη από τον αγαπημένο γιο του, Δημήτρη. Γεννημένος το 1929 και σπουδαίο στέλεχος του Θεάτρου Τέχνης, έγινε αγαπητός από τις δεκάδες ταινίες που έπαιξε από το 1955 έως το 2010 και από τον θρυλικό ρόλο του «Ταξιτζή» στην τηλεόραση το 1975. Εργάτης του θεάτρου, αγωνιστής και οικογενειάρχης, υπήρξε σύζυγος της Αγγέλικας Καπελλαρή και μετέπειτα της Καίτης Παπανίκα, με την οποία απέκτησε τον Δημήτρη. Η εξόδιος ακολουθία θα ψαλεί την Τρίτη στο χωριό του. Καλό ταξίδι, αγαπημένε φίλε και συνάδελφε Θόδωρε» ήταν τα λόγια αποχαιρετισμού του προς τον Κατσαδράμη, ο οποίος απέφευγε να δίνει συνεντεύξεις.
Από τις λίγες εξαιρέσεις ήταν αυτή που έδωσε στην «Espresso» όταν ο Νίκος Νικόλιζας τον είχε επισκεφτεί στο σπίτι του, έναν χρόνο μετά την απώλεια της λατρεμένης του Καίτης Παπανίκα, η οποία νικήθηκε από τον καρκίνο στις 12 Ιουνίου 2017. «Τι να τις κάνω τις συνεντεύξεις; Ο κόσμος έχει τόσα προβλήματα, που η ζωή του Κατσαδράμη δεν είναι τόσο σημαντική. Σας έδωσα τη συνέντευξη και άνοιξα το σπίτι μου γιατί είστε αρκετά διακριτικοί και ευγενικοί. Αλλωστε δεν γνωρίζω εάν θα προλάβω να δώσω άλλη» ήταν τα πρώτα του λόγια πριν αρχίσει να μας μιλάει για τη γυναίκα της ζωής του.
«Ηταν για μένα τα πάντα»
«Η Καίτη για μένα ήταν τα πάντα: η σύζυγος, το φιλαράκι, ο άνθρωπός μου. Είναι δυνατόν να μην πονάω; Είναι δυνατόν να μη μου λείπει; Αφήστε, τι να σας λέω τώρα, πόσο πονάω για εκείνη…» ήταν τα πρώτα του λόγια με το που μας είχε ανοίξει την πόρτα του σπιτιού του, το οποίο ήταν γεμάτο αναμνήσεις από την κοινή ζωή του με την αγαπημένη ηθοποιό. Ο Κατσαδράμης σπάνια έβγαινε έξω, αναπολώντας σε κάθε γωνιά του σπιτιού του την Καίτη του… Και αυτό γιατί η σύζυγός του ήταν η πηγή της χαράς, με τα τραγούδια της να ακούγονται σε όλο το σπίτι! Η Καίτη Παπανίκα και ο Θόδωρος Κατσαδράμης έζησαν μαζί σχεδόν μισό αιώνα. Απέκτησαν έναν γιο, τον Δημήτρη, ενώ συνεργάστηκαν για πολλά χρόνια στο θέατρο και στον κινηματογράφο.
Ο ίδιος θυμόταν με νοσταλγία εκείνα τα χρόνια του κοινού τους βίου: «Μαζί ήμασταν 50 ολόκληρα χρόνια, μια ολόκληρη ζωή. Παλέψαμε για να σταθούμε όρθιοι και τα καταφέραμε. Αποκτήσαμε έναν σπουδαίο γιο, τον Δημητράκη μας, ο οποίος είναι κοντά μου σε κάθε δύσκολη στιγμή. Είναι το στήριγμά μου πλέον. Ημασταν αφοσιωμένοι ο ένας στον άλλον. Για μένα η Καίτη ήταν τα πάντα. Ηταν ένας χρυσός άνθρωπος. Ενας πολύ καλός χαρακτήρας, γεμάτος ευγένεια. Ηταν και πολύ σπουδαία ηθοποιός. Το σπίτι μας ήταν γεμάτο ευτυχία».
Ο βετεράνος ηθοποιός ευτύχησε να παίξει δεύτερους αλλά πολύ σημαντικούς ρόλους σε ταινίες-σταθμός στον ελληνικό κινηματογράφο, δίπλα σε σπουδαίους συναδέλφους του. Ανάμεσα σ’ αυτές: «Κόκκινα φανάρια», «Η σωφερίνα», «Κρίμα το μπόι σου», «Ενας τρελός γλεντζές», «Ο τρελός τα ’χει τετρακόσια», «Ενας άφραγκος Ωνάσης», «Εγώ ρεζίλεψα τον Χίτλερ», «Καπετάν Φάντης Μπαστούνι» και πολλές ακόμα, που τον έκαναν έναν από τους πιο γνωστούς δευτεραγωνιστές της παλιάς γενιάς.