Τη Βάσω Βεργίδου την ξέρω αρκετά χρόνια. Οταν μιλάμε για το απόλυτο θηλυκό, πάντα μου έρχεται εκείνη στο μυαλό. Και το απόλυτο θηλυκό δεν έχει να κάνει μόνο με την εξωτερική ομορφιά μιας γυναίκας, την οποία στη Βάσω έδωσε απλόχερα η φύση! Ο αέρας που αποπνέει και η αύρα της είναι αυτά που σε κερδίζουν, με την ίδια να είναι αυτό που λέμε ήρεμη δύναμη.
- Απο τη Σουζη Στεφανιδη
Τίποτα δεν είναι τυχαίο και, όπως λένε, πίσω από κάθε επιτυχημένο άντρα κρύβεται μια δυναμική γυναίκα. Αυτή είναι η Βάσω Βεργίδου, ο άνθρωπος που βρίσκεται πλάι στον αρχηγό του ΠΑΟΚ Αντρέ Βιεϊρίνια τα τελευταία 15 χρόνια. Και αν και πολλοί τής ζήτησαν να δώσει μια συνέντευξη, η Βάσω επέλεξε την «Espresso».
Καταρχάς, συγχαρητήρια για το πρωτάθλημα! Αυτό που θα ήθελα να σε ρωτήσω είναι πόσο δύσκολο είναι να είσαι σύζυγος ενός αθλητή απαιτήσεων;
Με τον Αντρέ είμαστε 15 χρόνια μαζί! Είναι και εύκολο και δύσκολο γενικά να είσαι δίπλα σε έναν αθλητή. Αν μιλάμε συγκεκριμένα για τον Aντρέ, είναι ένας πολύ εύκολος άνθρωπος και πολύ ήρεμος. Δεν δημιουργεί ποτέ κανένα θέμα και κοιτάει όλα να λύνονται με απόλυτη ηρεμία. Επίσης, δεν κουβαλάει ποτέ τα θέματα της δουλειάς στο σπίτι. Η δυσκολία είναι πως λείπει συχνά λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων και μεγαλώνοντας ένα παιδί κάποιες φορές μπορεί να νιώσεις μόνη. Ομως, πιστεύω και άλλες γυναίκες περνούν αντίστοιχα ζητήματα, γιατί ο σύντροφός τους έχει μια απαιτητική εργασία. Εχω μάθει να στέκομαι στα θετικά, όμως αυτά είναι πιο πολλά στην περίπτωσή μας.
Ενας ποδοσφαιριστής, παρότι λείπει συχνά, κάνει και μια ζωή πιο συντηρητική. Προσέχει τι τρώει, δεν πίνει, κοιμάται νωρίς. Εσύ πώς το βιώνεις αυτό;
Ευτυχώς είμαι και εγώ σχεδόν έτσι, οπότε σε αυτά δεν ζορίστηκα ποτέ. Κάνουμε μια πάρα πολύ ήρεμη ζωή, χωρίς τρέλες. Βγαίνουμε συνετά, δεν ξενυχτάμε άσκοπα, δεν πίνουμε. Συγκεκριμένα εγώ δεν πίνω σταγόνα! Αφού και ο ίδιος απορεί.
Ζήσατε και στο εξωτερικό για έξι χρόνια, στη Γερμανία. Αν σε ρωτούσα «Θεσσαλονίκη ή εξωτερικό», τι θα επέλεγες;
Κοίτα, εγώ είμαι Θεσσαλονικιά. Εδώ γεννήθηκα, εδώ μεγάλωσα! Εζησα στη Γερμανία, δυσκολεύτηκα πολύ στην αρχή, διότι έχουμε αρκετές διαφορές όσον αφορά την καθημερινότητα. Ομως πολλές φορές αναπολώ και εκείνα τα χρόνια. Μου άρεσε η ηρεμία που είχε εκεί η ζωή, η οργάνωσή τους σε όλα, η καθαριότητα παντού, τα ωραία μαγαζιά τους. Αλλά, απ’ όταν γνωριστήκαμε με τον Αντρε, ήταν deal μεταξύ μας πως θα μέναμε στη Θεσσαλονίκη. Αλλωστε, κι εκείνος λατρεύει τη Θεσσαλονίκη.
Στη Θεσσαλονίκη πoύ σου αρέσει να περνάς τον χρόνο σου;
Κατά κύριο λόγο η αλήθεια είναι πως περνάμε τον χρόνο μας στο σπίτι με παρέες που καλούμε εδώ ή που μας καλούν αυτοί. Αν, παρ’ όλα αυτά βγούμε, λατρεύουμε τα μέρη σε ανατολική Θεσσαλονίκη, Θέρμη, Πανόραμα. Εχει υπέροχα μαγαζιά.
Εσύ είσαι το ίδιο αθλητική με τον σύζυγό σου;
(χαμογελάει) καθόλου! Τα δύο άκρα σε αυτό! Εχω ποντάρει στο DNA, το οποίο ακόμα, δόξα τω Θεώ, μου φέρεται καλά! Δυστυχώς, δεν προσέχω καθόλου! Τρώω ό,τι θέλω, καπνίζω, αλλά ευτυχώς, όπως σου είπα, δεν πίνω καθόλου αλκοόλ. Κάτι είναι κι αυτό!
Εσύ ήσουν πάντα ΠΑΟΚ ή έγινες;
Από μικρή πάντα ήμουν προς τον ΠΑΟΚ. Πηγαίναμε με τις φίλες μου στο μπάσκετ. Οπότε μία φορά ΠΑΟΚ, πάντα ΠΑΟΚ!
Υπάρχει κάτι που σου λείπει στη Θεσσαλονίκη;
Θα μιλήσω ως μαμά. Το μόνο που μου λείπει εδώ είναι πως δεν έχουμε δραστηριότητες για τα παιδιά. Θυμάμαι, όταν ήταν λίγο μικρότερη η κόρη μας, έψαχνα καθημερινά πού να πάω το παιδί πέρα από τους παιδότοπους και πραγματικά δεν υπήρχαν πολλές επιλογές. Μόνο αυτό θα ήθελα να ήταν αλλιώς.
Εσύ τι κάνεις για να φροντίζεις τον εαυτό σου;
Δεν κάνω τίποτα. Ετσι όπως το ακούς. Δεν ακολουθώ πρότυπα ομορφιάς και θεραπείες ομορφιάς. Τα βαριέμαι πολύ όλα αυτά. Θα ήθελα μόνο να μην κοιμάμαι πολύ αργά, γιατί είμαι «νυχτοπούλι». Η μόνη μου τρέλα είναι, όπως σε όλες σχεδόν τις γυναίκες, και ως Θεσσαλονικιά, ότι μου αρέσουν πολύ τα ρούχα, τα παπούτσια, οι τσάντες. Αυτά τα ακολουθώ, ναι! Είναι το χούι μου.
Υπάρχει κάποια προσωπικότητα της Θεσσαλονίκης που εκτιμάς ιδιαίτερα;
Ναι, τον άντρα μου. Δεν ξέρω πώς θα ακουστεί αυτό, αλλά πραγματικά τον θαυμάζω για όσα έχει πετύχει στη ζωή του, γιατί, μην ξεχνάς, εγώ τα έχω ζήσει εκ των έσω. Είδα την προσήλωση, τη σοβαρότητα, τη ηρεμία απέναντι στους στόχους του και το αποτέλεσμα που έφερε σε όλα. Τον θαυμάζω γιατί έχει τον τρόπο να πετυχαίνει τους στόχους του και να παραμένει ένας θαυμάσιος άνθρωπος χωρίς να αλλοιώνεται από τίποτα. Και δεν είναι τυχαίο πως τον αγαπάνε όλες οι χώρες από τις οποίες πέρασε. Ε, γίνεται να μην τον θαυμάζεις;