Σκηνές αρχαίας τραγωδίας και σενάριο που δεν θα φανταζόταν να γράψει ούτε ο πιο ευφάνταστος σκηνοθέτης εκτυλίχθηκαν την Παρασκευή το απόγευμα πάνω από το άψυχο σώμα της 91χρονης «βασίλισσας του σεκόντου» Βούλας Γκίκα, με την πανέξυπνη σκυλίτσα της Τζίλντα να μην αποχωρίζεται το νεκρό αφεντικό της.
- Από τον Νίκο Νικόλιζα
Δάκρυσαν ακόμα και οι αστυνομικοί που βρέθηκαν στο σπίτι της στην Κινέτα, όταν η μοναδική συντροφιά της τραγουδίστριας,ο τετράποδος φύλακας άγγελός της, μπήκε κάτω από το σεντόνι που είχε σκεπάσει το άψυχο σώμα της κλαίγοντας για τον θάνατο της θετής «μάνας» της.
Οι μαρτυρίες τόσο του προέδρου του εκπολιτιστικού συλλόγου «Γεράνεια» Κινέτας Πολύβιου Τσίρκα όσο και των γειτόνων της μεγάλης τραγουδίστριας για την παθολογική αγάπη της Τζίλντα και της Βούλας Γκίκα μέχρι και τον θάνατό της δεν μπορούν να αφήσουν κανέναν ασυγκίνητο σε αυτή τη συγκλονιστική ιστορία αγάπης και αφοσίωσης μεταξύ ανθρώπου και σκύλου! Παρασκευή απόγευμα, λίγο μετά τις 7, και το τηλεφώνημα που δέχτηκα από φίλους στην Κινέτα δεν ήταν ευχάριστο. Μόλις είχε βρεθεί νεκρή στη βεράντα του σπιτιού της η θρυλική τραγουδίστρια Βούλα Γκίκα και για πολλά χρόνια φίλη.
Γυρίζουμε τον χρόνο πίσω και μεταφερόμαστε λίγη ώρα νωρίτερα, όταν στον μικρό δρόμο της οδού Πίνδου στο Πανόραμα της Κινέτας τα κλάματα ενός σκύλου δείχνουν ότι κάτι συμβαίνει. Ωστόσο, στη μικρή γειτονιά με τους ελάχιστους μόνιμους κατοίκους και εν μέσω καύσωνα κανείς δεν δίνει σημασία. Ολοι θεωρούν πως η ζέστη έχει επηρεάσει και τα σκυλιά της περιοχής. Ομως, οι σπαρακτικές φωνές του σκύλου συνεχίζονται για αρκετή ώρα να βγαίνουν μέσα από το σπίτι της μεγάλης τραγουδίστριας. Δεν μπορεί κανείς να φανταστεί το μακάβριο γεγονός που θα διαπίστωναν λίγη ώρα αργότερα: δίπλα από το άψυχο κορμί της Βούλας Γκίκα, η μοναδική συντροφιά της εδώ και χρόνια, μια πανέμορφη σκυλίτσα, η οποία κοιμόταν στο ίδιο κρεβάτι με την τραγουδίστρια και της συμπεριφερόταν σαν σε άνθρωπο, έκλαιγε για την απώλεια του αφεντικού της.
Αυτό το… βλέμμα
Η «Espresso» βρέθηκε την Κυριακή το πρωί στην Κινέτα και τη γειτονιά της «βασίλισσας των σεκόντων» και κατέγραψε όσα συγκλονιστικά ανέφερε ο πρόεδρος του συλλόγου «Γεράνεια» Πολύβιος Τσίρκας. «Ηταν την Παρασκευή το απόγευμα, όταν με ειδοποίησε μια φίλη του συλλόγου μας να έρθω στο σπίτι της Βούλας γιατί κάτι είχε συμβεί. Μπαίνοντας μέσα στην αυλή και ανεβαίνοντας τα σκαλοπάτια είδα νεκρή τη Βούλα και τη σκυλίτσα της, την Τζίλντα, να έχει βάλει το κεφαλάκι της πάνω στην κοιλιά της Βούλας. Εκανε μάλιστα έναν περίεργο θόρυβο σαν κλάμα και με κοίταζε στα μάτια. Δεν θα μπορέσω ποτέ να ξεχάσω αυτό το βλέμμα του σκυλιού» λέει ο κ. Τσίρκας έξω από το σφραγισμένο πλέον από την Αστυνομία σπίτι της τραγουδίστριας.
«Η σχέση αγάπης της Βούλας και της Τζίλντα ήταν κάτι το μοναδικό. Η Βούλα έλεγε τη σκυλίτσα της θετή “κόρη” της και μάλιστα τώρα τελευταία φοβόταν αν θα πεθάνει τι θα γίνει η “κόρη” της. Οταν η Βούλα πήγαινε για ψώνια, η Τζίλντα καθόταν στο μπαλκόνι και την περίμενε υπομονετικά. Και όταν άκουγε το αυτοκίνητό της, άρχιζε να γαβγίζει. Ολοι οι γείτονες μάλιστα καταλαβαίναμε ότι έρχεται η Βούλα» λέει, συγκινημένος, ο κ. Τσίρκας, που είχε στενή φιλία με την τραγουδίστρια, την οποία είχε τιμήσει για την προσφορά της στο ελληνικό τραγούδι.
Και συνεχίζει: «Ηταν πολύ περήφανος άνθρωπος η Βούλα, αν και εμείς ως σύλλογος της είχαμε βάλει μέχρι και δύο γυναίκες να έρχονται να τη βλέπουν και να πηγαίνουν να της ψωνίζουν. Ομως ήταν τόσο περήφανος άνθρωπος, που δεν μας έπαιρνε ούτε τηλέφωνο. Δεν ήθελε να ενοχλεί ποτέ κανέναν» λέει ο κ. Τσίρκας. «Την Παρασκευή, λοιπόν, το απόγευμα, το σκυλάκι γάβγιζε περίεργα. Ηρθε μια γειτόνισσα για να δει τι συμβαίνει. Και βλέπει νεκρή τη Βούλα και το σκυλάκι να κλαίει πάνω στην κοιλιά της. Οταν με πήρε τηλέφωνο ήταν πολύ ταραγμένη και κυρίως για τις σκηνές που είδε με τη σκυλίτσα της» συμπληρώνει.
«Ωστόσο, το μεγαλύτερο σοκ το πάθαμε όταν πήραν το άψυχο σώμα της Βούλας. Η σκυλίτσα πήγε μέσα στο υπνοδωμάτιο όπου κοιμόταν με τη Βούλα και δεν έφευγε από το κρεβάτι. Κάναμε μια ώρα για να μπορέσουμε να πάρουμε την Τζίλντα από το κρεβάτι της Βούλας» μας αναφέρει και κατεβάζει το κεφάλι θέλοντας να κρύψει τη συγκίνησή του.
Σύμφωνα με γειτονικό ζευγάρι, όταν ειδοποιήθηκε η Αστυνομία οι δύο νεαροί αστυνομικοί οι οποίοι βρέθηκαν στην οικία της Βούλας Γκίκα πήραν ένα σεντόνι για να σκεπάσουν το άψυχο σώμα της μεγάλης τραγουδίστριας. «Η Τζίλντα πήγε και χώθηκε κάτω από το σεντόνι και δεν μπορούσαν να την ξεκολλήσουν από το νεκρό αφεντικό της» μας λέει με δάκρυα το νεαρό παλικάρι, μιλώντας με τα θερμότερα λόγια για την τραγουδίστρια που έμεινε στην ιστορία ως η «βασίλισσα των σεκόντων».
Καταλήγοντας το ρεπορτάζ μας στο μικρό δρομάκι όπου διαδραματίστηκαν οι σκηνές αρχαίου δράματος, ρωτάμε τον κ. Τσίρκα τι απέγινε η Τζίλντα. Βουρκώνει. «Δυστυχώς, η σκυλίτσα δεν τρώει από την ημέρα που πέθανε το αφεντικό της. Πίνει μόνο λίγο νερό και κάθεται συνέχεια μαραζωμένη σε μια γωνιά. Την πήρε στο σπίτι της η γυναίκα που είχε δώσει νεογέννητη την Τζίλντα στη Βούλα Γκίκα. Ελπίζουμε να αντέξει τον πόνο με την απώλεια του αφεντικού της» μας λέει, κλαίγοντας, ο πρόεδρος και μας αποχαιρετάει.
Πονεμένος άνθρωπος…
Η Βούλα Γκίκα δεν ήταν απλώς μια καλή φωνή για το ελληνικό τραγούδι. Ηταν η πιο απαραίτητη τραγουδίστρια για να ηχογραφηθούν περίπου 5.000 τραγούδια στην ελληνική δισκογραφία. Πονεμένος άνθρωπος, γεννήθηκε το 1933 στον Πειραιά. Και όπως η ίδια έλεγε σε μια κατάθεση ψυχής στην «Espresso» πριν από λίγα χρόνια, «δεν είχαμε ψωμί να φάμε και προπολεμικά και μεταπολεμικά. Αναγκαζόταν ο πατέρας μου να φεύγει από πόλη σε πόλη για να πουλάει την πραμάτεια του. Εγώ έραβα από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Σε ένα υπόγειο μέναμε όλη η οικογένεια. Πείνα και του Θεού, που λένε».
Ωστόσο, είχε μια φωνή που θα τη ζήλευαν και οι μεγαλύτεροι τραγουδιστές. «Τραγούδησα με όλους τους τραγουδιστές και όλων των συνθετών τραγούδια. Με τον Θεοδωράκη τραγούδησα στις συναυλίες του. Ομως οι λέξεις που έβαζε στα τραγούδια του ο Μίκης ήταν άγνωστες για εμένα. Δεν ήξερα πολλά γράμματα. Ακαταλαβίστικες για εμένα και το λαϊκό τραγούδι. Ξέρεις πώς έμαθα τα τραγούδια του; Μου τα έγραφε στο χαρτί. Οταν πήγα να τα τραγουδήσω, έτρεμα να μην κάνω κανένα λάθος. Και όμως, τα είπα όλα και, όπως είπε εκείνος, “τέλεια”. Ξέρεις τι έκανε; Ανέβηκε πάνω στη σκηνή, με αγκάλιασε και μου έδωσε ένα τεράστιο μπουκέτο λουλούδια».
Αρχισε την καλλιτεχνική της καριέρα από 18 ετών, παρά τα δύσκολα ήθη της εποχής. Πολύ σύντομα η Βούλα Γκίκα αναδείχθηκε σε σπουδαία τραγουδίστρια, ερμηνεύοντας δίπλα σε σπουδαίους λαϊκούς τραγουδιστές της εποχής, όπως ο Στέλιος Καζαντζίδης, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο Πάνος Γαβαλάς, ο Στράτος Διονυσίου, ο Μιχάλης Μενιδιάτης κ.ά. Η ίδια δέχτηκε μεγάλο πόλεμο από τις ήδη φτασμένες τραγουδίστριες της εποχής εκείνης και, όπως έλεγε, «δεινοπάθησα για να με αποδεχτούν. Σκεφτείτε ότι τη μια μέρα έσκαβαν τον λάκκο μου και την άλλη μέρα μού ζητούσαν να τους κάνω σεκόντο. Λίγοι άνθρωποι μου φέρθηκαν σωστά. Ομως και τι με αυτό; Σε δύο μέτρα γης θα μπούμε όλοι. Το θέμα είναι να φύγω με το κεφάλι ψηλά, χωρίς να έχω ψεγάδι στο όνομά μου».
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της δίπλα της ήταν η κόρη του αείμνηστου Γιάννη Παπαϊωάννου, Χρύσα. Εκείνη τη φιλοξένησε όταν η Κινέτα καιγόταν το 2018, εκείνη της έφτιαξε τα χαρτιά της για τα πνευματικά δικαιώματα των τραγουδιών, εκείνη τηλεφωνούσε σε καθημερινή βάση για να δει την πορεία για την υγεία της. Ωστόσο, για τους καρδιακούς φίλους της θα υπάρχει ένα βαρίδι σε όλη αυτή την ιστορία: έφυγε μόνη, έχοντας δίπλα της μόνο την πολυαγαπημένη της σκυλίτσα, την Τζίλντα, η οποία θρηνεί για την απώλειά της. Ισως έτσι αρμόζει σε μια μοναχική βασίλισσα του λαϊκού τραγουδιού, που δεν έσκυψε ποτέ το κεφάλι.