Κοντά στον άνθρωπό της, το παντοτινό στήριγμά της, βρίσκεται εδώ και έναν χρόνο η σύζυγος του Θανάση Βέγγου Ασημίνα, χωρίς να μάθει κανείς το παραμικρό για τον θάνατό της.
- Από τον Νίκο Νικόλιζα
Εφυγε αθόρυβα, έτσι όπως έζησε δίπλα στον «καλό» μας άνθρωπο για περισσότερα από 60 χρόνια, με τα δύο παιδιά τους Χάρη και Βασίλη να μην έχουν ανακοινώσει τίποτα για τον χαμό της πολυαγαπημένης τους μητέρας. Αλλωστε η οικογένεια του Θανάση Βέγγου είχε πάρει από πολύ νωρίς ρητή εντολή από τον ίδιο τον ηθοποιό: «Τα εν οίκω μη εν δήμω».
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της «Espresso», η σπουδαία αυτή γυναίκα και στυλοβάτης του Θανάση Βέγγου αποτεφρώθηκε στη Ριτσώνα (όπως έγινε και με τον μεγάλο μας ηθοποιό), ενώ η τέφρα και των δύο βρίσκεται στην οικία όπου έζησε το πιο αγαπημένο καλλιτεχνικό ζευγάρι των Ελλήνων. Και φυσικά δεν θα γνωρίζαμε τίποτα για την αποτέφρωση του Θανάση Βέγγου, αν ο επιστήθιος φίλος του Γιώργος Σταυρόπουλος δεν αποκάλυπτε το επί 13 χρόνια μυστικό της οικογένειας στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε πριν από περίπου δύο εβδομάδες στην «Espresso».
Η Ασημίνα Βέγγου είχε μιλήσει δύο φορές δημοσίως μετά τον θάνατο του μεγάλου μας ηθοποιού για τον πολυαγαπημένο της σύζυγο στον υπογράφοντα και στην «Espresso», δείχνοντας σεμνότητα μπροστά στο μεγαλείο του συζύγου της. «Με τον Θανάση μου περάσαμε πολλές πίκρες εκείνα τα χρόνια. Ο Θανάσης έφαγε πολύ κυνήγι. Δούλεψε όμως σκληρά, πάλεψε, αγωνίστηκε και δεν κατάφεραν οι τοκογλύφοι να μας πάρουν το σπίτι και το θέατρο. Από το πρωί έως το βράδυ οι τοκογλύφοι περίμεναν να μας πάρουν τα πάντα. Κι αν δεν δούλευε τόσο πολύ, θα είχαμε μείνει στον άσο. Ποτέ δεν απέκτησε χρήματα. Το μόνο που καταφέραμε ήταν να ξεπληρώσει τους τοκογλύφους προκειμένου να μη μας πάρουν όλα τα υπάρχοντα. Αυτό ήταν το μεγάλο του κατόρθωμα και ήταν ευτυχισμένος για όσα κατάφερε» ανέφερε στην «Espressο» σε αυτή τη μοναδική εξομολόγηση καρδιάς που είχε κάνει.
Έπινε νερό στο όνομά του
Η ιστορία ζωής της Ασημίνας Βέγγου και του μεγάλου μας ηθοποιού Θανάση Βέγγου ξεκινάει στις αρχές της δεκαετίας του ’50. Σε μια Ελλάδα που προσπαθεί να σταθεί όρθια μετά τον πόλεμο του ’40. Ηταν η γυναίκα η οποία από τις αρχές της γνωριμίας της με τον ηθοποιό έως και πριν από μερικούς μήνες, οπότε έφυγε από τη ζωή, έπινε νερό στο όνομα του αγαπημένου της Θανάση. Μια ιστορία αγάπης και αλληλοσεβασμού που ελάχιστοι γνωρίζουν. Ωστόσο ο Λευκαδίτης κάτοικος και συμπατριώτης της Ασημίνας Βέγγου Παναγιώτης Σκληρός κατάφερε να συλλέξει πλήθος στοιχείων και να τα αποκαλύψει σε κείμενό του το 2020.
«Ηταν κοντά στο 1947-48, όταν ο θείος της Ασημίνας Καρύδη από το Καλαμίτσι, ο Πάνος Μπώκος (από τη Βόνιτσα) με τη μεσολάβηση του Γιώργου Κρητικού (ο οποίος και μου εξιστόρησε μεγάλο μέρος από το δημοσίευμα αυτό), ζήτησε από τον πατέρα της (τον Χαράλαμπο Καρύδη) να την πάρει στην Αθήνα, να προσέχει τα παιδάκια του (έτσι γινόταν πολύ συχνά τότε), κάτι δηλαδή σαν ψυχοκόρη. Η Ασημίνα συνοδεύτηκε από τη μάνα της μέχρι τη Χώρα, όπου την παρέδωσε στον Ζώη τον Μπαρμπούτα με το φορτηγό, ο οποίος πήρε μαζί του το κορίτσι (11-12 χρόνων θα ’ταν) και ξεκίνησαν για την Αθήνα» αναφέρει ο Παναγιώτης Σκληρός για την Ασημίνα Βέγγου, η οποία αρχικά έκανε διάφορες δουλειές για να μπορεί να επιβιώσει.
Πρόσχαρος και παρατηρητικός
«Το γάλα όμως δεν το ’χε τυποποιήσει ακόμα η ΕΒΓΑ και το μοίραζαν οι γαλατάδες. Σε χοντρά μπουκάλια γυάλινα. Ετσι λοιπόν ερχόταν κάθε πρωί ένας πολύ σβέλτος νεαρός που με κοφτές κινήσεις, χαμόγελο, πλατιά καλημέρα και κάνα αστειάκι παρέδιδε τα γάλατα στην Ασημίνα. Είχε καραφλίτσα και μουστακάκι της εποχής, αλλά ήταν πρόσχαρος και παρατηρητικός. Ηταν φυσικά ο Θανάσης ο Βέγγος. Παρατήρησε λοιπόν την Ασημίνα, που ήδη ήταν στην εφηβεία της, του άρεσε και κάνα δυο χρόνια αργότερα της έκανε πρόταση να παντρευτούν. Ο θείος όμως, αφού ρώτησε και τον πατέρα στη Λευκάδα, είπε ΟΧΙ! Εξάλλου ήταν μικρή η Ασημίνα, αλλά κι ο γαμπρός τι οικογένεια να ζήσει με δουλειές του ποδαριού, γάλατα μοίραζε, στις παράγκες στο Φάληρο έμενε, πού θα δίνανε την κοπέλα…» αναφέρει ο Παναγιώτης Σκληρός σε κείμενό του το 2020.
Τα χρόνια περνούν, η Ασημίνα μεγαλώνει, ωστόσο ο Θανάσης, επειδή ο πατέρας του ήταν ήρωας της Εθνικής Αντίστασης, συλλαμβάνεται και τον στέλνουν στη Μακρόνησο. Εκεί γνωρίζει τον Θεοδωράκη, τον Κατράκη, τον Λουντέμη, τον Ρίτσο αλλά και τον Νίκο Κούνδουρο. Ο Κούνδουρος είδε στον Βέγγο, εκτός από ένα παιδί με γρήγορες κινήσεις που φτιάχνει αντίσκηνα, ένα ακατέργαστο ταλέντο ηθοποιού. Μάλιστα ο Νίκος Κούνδουρος έλεγε για τον Βέγγο: «Εμεινε μαζί μου όλα τα χρόνια της Μακρονήσου. Είχα χρεωθεί την κατασκευή ενός θεάτρου – ήμουν τριτοετής της Αρχιτεκτονικής τότε. Πήγα στη διοίκηση και λέω: “Αυτόν τον μισότρελο φαντάρο να μου δώσετε”. Κι έτσι βρέθηκα να φτιάχνω το θέατρο με τον Θανάση βοηθό. Στήσαμε τη σκηνή, ανεβάσαμε το πρώτο έργο, και να ο Βέγγος ηθοποιός, και να ο Βέγγος πρωταγωνιστής, και να ο Βέγγος αγαπημένος ολόκληρου του τάγματος, και να ο Βέγγος η ανακούφισή μας, η λύτρωσή μας και το χαμόγελό μας».
Οταν τελείωσαν τα μαρτύρια του Θανάση στη Μακρόνησο και επέστρεψε στην Αθήνα, ο πρώτος άνθρωπος που έψαξε ήταν η Ασημίνα του. «Συνεχίζει με δουλειές του ποδαριού, αλλά τον καλεί και ο Κούνδουρος κι αρχίζει να μπαίνει στα πλατό για γυρίσματα. Το ταλέντο του ήδη είχε φανεί στη Μακρόνησο. Συμμετέχει σε δυο τρεις ταινίες κι έτσι ανεβασμένος πλέον πάει πάλι στον μπαρμπα-Μπώκο και ζητάει πάλι την Ασημίνα. Τώρα έχει δουλειά, είναι ηθοποιός! Η οικογένεια συσκέπτεται, εξετάζει ότι τώρα μπορεί να ’χει μια δουλειά, λέει το ναι και η Ασημίνα, κι έτσι γίνεται γυναίκα του Θανάση με παπά και με κουμπάρο» λέει ο Παναγιώτης Σκληρός σε αυτό το συγκλονιστικό κείμενο που γράφει για το site «άρωμα Λευκάδας» και για την Ασημίνα Βέγγου πριν από μερικά χρόνια.
Σπίτι σαν φρούριο
«Μένουν στην αρχή εκεί κοντά στο πατρικό του στο Φάληρο, αλλά αργότερα, που τα οικονομικά είναι καλύτερα, αλλάζουν σπίτι. Κάνουν οικογένεια, ευτυχισμένη οικογένεια. Με δυο γιους. Τον Βασίλη και τον Χάρη (το όνομα του παππού από το Καλαμίτσι) και εγγονάκια που ο Θανάσης υπεραγαπούσε και δεν το έκρυβε. Εκεί, στο Καλαμίτσι, αγοράζει δύο σπίτια παλιά, κάνει ένα μεγάλο σπίτι πολύ γερό, απ’ ό,τι λένε, σαν φρούριο, στο κέντρο του χωριού, ακριβά πληρωμένο, γιατί τα υλικά τα μετέφεραν με τα χέρια, επειδή δεν πήγαινε αυτοκίνητο ή μπετονιέρα, αλλά δεν μένει καθόλου η οικογένεια σ’ αυτό το σπίτι, το οποίο αργότερα πουλάει. Πολλοί θυμούνται τον Θανάση Βέγγο να έρχεται εδώ στη Λευκάδα για λίγες μέρες, απλός, προσιτός και χαμογελαστός, να βλέπει τους συγγενείς μαζί με την Ασημίνα του και να… πληρώνει την ανέγερση του σπιτιού» καταλήγει ο Παναγιώτης Σκληρός.
Ως επίλογο επιλέξαμε τα συγκλονιστικά τελευταία λόγια που είχε αναφέρει στον υπογράφοντα η Ασημίνα Βέγγου για τη μοναξιά που ένιωθε όταν έχασε τον αιώνιο αγαπημένο της: «Είναι δυνατόν να μη μου λείπει; Πολύ, πάρα πολύ. Ομως παρηγορούμαι με τις φωτογραφίες που έχω μέσα στο σπίτι μας, με τις αναμνήσεις που μου έρχονται στον νου με όσα βίωσα στο πλευρό του. Κάθε βράδυ του λέω καληνύχτα, σαν να είναι μαζί μου. Νιώθω ότι μας προσέχει. Και εμένα και τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας».