❱❱ Η βουλευτής Καστοριάς της Ν.Δ. τα βάζει με όσους «πυροβολούν» τον κλάδο της γουνοποιίας
❱❱ Η κακή ανάμνηση που τη συντροφεύει από παιδί και ο γάμος της που κρατά τριάντα χρόνια ΤΕΤ Α ΤΕΤ • Από τη Βίβιαν Μπενέκου
Μια «σιδηρά κυρία» που πάει κόντρα στο κίνημα κατά της γούνας είναι η βουλευτής Καστοριάς της Ν.Δ. Μαρία Αντωνίου.
Η ίδια έχει μεγαλώσει σε οικογενειακή επιχείρηση γούνας και, γνωρίζοντας καλά τι συνέβαινε και τι συμβαίνει σήμερα στον κλάδο της γουνοποιίας, προτρέπει όλους αυτούς που δεν ξέρουν το θέμα να σιωπούν.
Η Μαρία μπήκε στα δεκαέξι της στην πολιτική και έφθασε στη Βουλή το 2012. Είναι παντρεμένη επί τριακονταετία με τον Σπύρο Τσιφτσή, έχει δύο όμορφους γιους, είναι «αμετανόητη καπνίστρια», φτιάχνει φοβερό γαλακτομπούρεκο, ακούει και συγκινείται με τη «Διαθήκη» της Χάρις Αλεξίου και ξεχωρίζει στον πρόεδρο της Ν.Δ. Κυριάκο Μητσοτάκη την ικανότητά του να ακούει.
Τι σε τράβηξε στην πολιτική;
Από μικρή μού άρεσαν τα κοινά, η επικοινωνία με τους ανθρώπους και κυρίως η προσφορά. Στα 16 μου μπήκα στην ΟΝΝΕΔ με μια παρέα φίλων και, όταν πέρασα στο πανεπιστήμιο, πρώτα γράφτηκα στη ΔΑΠ και μετά στη σχολή μου. Προφανώς, κάτι με έσπρωχνε προς τα εκεί. Η αλήθεια είναι ότι, επειδή κατάγομαι από Γράμμο – Βίτσι και ο παππούς μου ήταν ανάπηρος από τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο, πάντα υπήρχε έντονη η πολιτική ατμόσφαιρα. Η Καστοριά είναι μια περιοχή στην οποία συνέβησαν πολλά και σημαντικά πολιτικά γεγονότα.
Εκτός από τη Δεξιά, είχε και το ΠΑΣΟΚ δυνατή εκπροσώπηση στο παρελθόν στην περιοχή σου.
Τον Φίλιππο Πετσάλνικο, στον οποίο αναφέρεσαι, τον γνωρίζω από πολύ μικρή ηλικία. Ο πατέρας μου πάντρεψε τον αδελφό του Φίλιππο πολύ πριν ασχοληθεί με την πολιτική εκείνος, όταν ακόμη σπούδαζε στη Γερμανία.
Η Καστοριά είναι η πατρίδα της γούνας. Τι συμβαίνει σήμερα με τη γούνα;
Η γούνα ήταν για χρόνια -και παραμένει- η μεγάλη δύναμη της Καστοριάς. Στηριζόταν οικονομικά ο νομός στις δικές του δυνάμεις ακριβώς λόγω του προϊόντος. Σχεδόν όλοι οι συμμαθητές μου, με το που τελείωναν το σχολείο, ασχολούνταν τότε με τον ανθηρό κλάδο της γουνοποιίας. Οι Καστοριανοί ήταν κοσμοπολίτες και γνώρισαν δόξες εργαζόμενοι πάνω στη γούνα.
Υπάρχει εδώ και σχεδόν 100 χρόνια ο Σύλλογος Καστοριανών Νέας Υόρκης, που αριθμεί περίπου 2.000 μέλη.
Η σημερινή παρατεταμένη κρίση στη γούνα είναι κυρίως αποτέλεσμα της κρίσης στις σχέσεις Ρωσίας – Ουκρανίας και του εμπάργκο της Ε.Ε. στη Ρωσία. Και αυτό γιατί το 85% της ελληνικής παραγωγής γούνας εξαγόταν στη Ρωσία.
Εκεί, η γούνα είναι είδος πρώτης ανάγκης.
Δεν μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται μια χώρα σαν τη Ρωσία, που έχει πολικές θερμοκρασίες σχεδόν όλον τον χρόνο, να μην έχει δική της γουνοποιία. Πώς γίνεται αυτό;
Οι Ρώσοι δεν είχαν το «know-how», την τεχνογνωσία. Τα τελευταία χρόνια, όμως, έχουν στραφεί οι ίδιοι σε αυτό, με αποτέλεσμα η κρίση στον χώρο της ελληνικής γουνοποιίας να βαθαίνει και οι ελληνικές εξαγωγές να έχουν 
μειωθεί σε ποσοστό που φτάνει το 70%. Στην Καστοριά, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια απίστευτη φυγή κόσμου εξαιτίας αυτού του γεγονότος.
Αρκετοί Καστοριανοί, απ’ ό,τι ενημερωθήκαμε στην τελευταία σύσκεψη με τους αρμόδιους φορείς, έχουν πάει τα τελευταία χρόνια στη Ρωσία ως εργάτες γούνας.
Μήπως ευθύνεται για την κατρακύλα του κλάδου και το κίνημα κατά της γούνας, που γιγαντώνεται;
Σίγουρα φταίει. Εδώ θέλω να πω, και ως δασολόγος-περιβαλλοντολόγος, ότι η γούνα είναι προϊόν φυσικό, άρα ανακυκλώσιμο. Οι ψεύτικες γούνες είναι παράγωγα κυρίως πετρελαιοειδών και έχω την εντύπωση ότι όλη αυτή η καμπάνια γίνεται για να ενισχύσουν εταιρίες που τις παράγουν.
Η φυσική γούνα ανακυκλώνεται και δεν δημιουργεί περιβαλλοντικά προβλήματα.Τώρα, εάν περάσουμε στο θέμα των ζώων, εκεί ανοίγει μια άλλη συζήτηση. Ομως, επειδή είμαι γνώστρια των ζητημάτων, θα πω ότι υπάρχουν φάρμες, όπως αντιστοίχως υπάρχουν κτηνοτροφικές μονάδες, ιχθυοτροφεία κ.λπ. -δηλαδή είναι στην ίδια λογική-, που μεγαλώνουν ζώα από τα οποία θα πάρουν το δέρμα τους. Η παραγωγή πρώτης ύλης-φάρμες αναπτύχθηκε στην περιοχή μας την τελευταία δεκαετία. Πριν από αυτό, η πρώτη ύλη προερχόταν κυρίως από τον Καναδά, τη Δανία, τη Φινλανδία και από διεθνείς δημοπρασίες, απ’ όπου οι Καστοριανοί έπαιρναν την πρώτη ύλη για να κατασκευάσουν τη γούνα.
Οι Ελληνες έχουμε ένα κακό: Είμαστε ημιμαθείς. Μιλάμε για θέματα που δεν γνωρίζουμε καλά, και σ’ αυτό οφείλεται το ότι έχει παρεξηγηθεί το θέμα της γούνας. Οταν δεν ξέρεις τι είναι αυτό, πώς παράγεται και τι συμβαίνει, καλύτερα να είσαι φειδωλός στις δηλώσεις σου.
Πόσες γούνες έχεις στην ντουλάπα σου;
Οι παλιοί γουναράδες της Καστοριάς έπαιρναν από τη Δύση τα αποκόμματα και τα έκαναν παλτά. Αυτό, όμως, δεν ήταν ένα απλό ράψιμο, αλλά τέχνη. Μια φοβερή χειροτεχνία των Καστοριανών, που την κατείχε και η μητέρα μου, η οποία δούλευε μαζί με τα αδέλφια της πάνω στη γούνα. Μου είχε φτιάξει από πολύ μικρή παλτό γούνινο με αυτόν τον τρόπο.
Ποια ανάμνηση δεν σβήνει από τα παιδικά σου χρόνια;
Υπάρχει μια καλή και μια κακή ανάμνηση. Θυμάμαι τη γιορτή του παππού μου, του Αγγελου, που μαζευόμασταν ολόκληρη η οικογένεια για το τραπέζι της γιορτής και μας έδινε χαρτζιλίκι για το πρώτο παγωτό της χρονιάς, που το τρώγαμε την 25η Μαρτίου.
Από την άλλη πλευρά, όταν ήμουν στο γυμνάσιο, ο πατέρας μου έπαθε έμφραγμα. Ηταν 40 χρονών κι έπρεπε να φύγει με τη μητέρα μου για επέμβαση. Το ’80, οι εγχειρήσεις καρδιάς ήταν μεγάλο θέμα. Μείναμε μόνοι μας στο σπίτι, λοιπόν, εγώ κι ο αδελφός μου, κι αυτή η εμπειρία με σημάδεψε, με δυνάμωσε και με ωρίμασε. Ηταν μεγάλος σταθμός για τη ζωή μου.
Πόσα χρόνια είσαι παντρεμένη;
Σε λίγο κλείνουμε 30 χρόνια μαζί. Με τον σύζυγό μου, τον Σπύρο, γνωριστήκαμε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, στη ΔΑΠ. Εγώ ήμουν πρωτοετής στη Δασολογία και ο Σπύρος στο Φυσικομαθηματικό. Μας δένει το ότι μεγαλώσαμε μαζί, περάσαμε πολλά, είχαμε κοινή εξέλιξη. Επίσης, μας δένουν τα δύο αγόρια μας, ο Θάνος, που είναι δεκαεννιά χρονών, κι ο Βασίλης, δεκαεπτά. Ο Θάνος σπουδάζει Νομική σε πανεπιστήμιο της Κύπρου.
Δεν είναι και εύκολο να είσαι «ο σύζυγος της κυρίας», φαντάζομαι. Είναι έτσι;
Οντως, είναι ένας πολύ δύσκολος ρόλος για τον άντρα. Το μυστικό μας που αντέχουμε είναι ότι είχαμε κοινή εξέλιξη. Η δική μου ενασχόληση με την πολιτική ήταν κοινή απόφαση.
Εχει συμβεί, όμως, να έρχονται προσκλητήρια για τους γάμους και, επειδή ξέρουν όλοι την κυρία Αντωνίου, τη βουλευτή, γράφουν «οικογένεια Μαρίας Αντωνίου». Το επώνυμο του συζύγου μου είναι Τσιφτσής. Τότε, λοιπόν, ο Σπύρος λέει: «Δεν υπάρχει αυτή η οικογένεια και προφανώς κι εγώ δεν είμαι καλεσμένος».
Υπάρχει ένα περίεργο στατιστικό για τις γυναίκες βουλευτές εξ επαρχίας: Υστερα από κάποια χρόνια εκλογής διαλύονται οι γάμοι τους. Το έχεις υπόψη σου;
Είναι δύσκολη η εξίσωση να είσαι σωστή στη Βουλή και μακριά από την οικογένειά σου. Η Βουλή επίσης είναι ανδροκρατούμενη, κι όλο αυτό είναι μια πρόκληση. Δεν είναι εύκολο. Θέλει δουλειά. Χρειάζεται εμπιστοσύνη μεταξύ του ζευγαριού, κι εμείς αυτό το έχουμε. Αν κάτι αλλάξει, θα φανεί μεταξύ μας.
Υπάρχουν φλερτ στη Βουλή;
Εγώ, στα έξι χρόνια που είμαι στη Βουλή, είτε δεν τα βλέπω είτε δεν τα δέχομαι. Πιθανόν να υπάρχουν, είναι όμως θέμα χειρισμού κάθε ανθρώπου αυτό.
Είσαι και φανατική καπνίστρια. Γιατί αυτό;
Είναι μια κακή συνήθεια το κάπνισμα, που δεν μπορώ να αποφύγω, και γι’ αυτό προσπαθώ τα τελευταία χρόνια να κάνω κάτι που θα είναι λιγότερο επιβλαβές για μένα και τον περίγυρό μου.
Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν προσπάθησα να το κόψω. Για να το μειώσω, λοιπόν, πήρα αρχικά ηλεκτρονικό τσιγάρο με άτμισμα και, πριν από ενάμιση χρόνο, ανακάλυψα το iQos, που δεν έχει τόσο βλαβερές συνέπειες, κυρίως για τους ανθρώπους δίπλα μου. Με αυτό έκοψα τελείως το τσιγάρο. Δεν μπορώ πια να καπνίσω συμβατικό τσιγάρο.
Με τι κακομαθαίνεις τους γιους σου;
Με γαλακτομπούρεκο που φτιάχνω και είναι πολύ ωραίο. Είμαστε και γλυκατζήδες στην οικογένεια.
Ακούς μουσική;
Μου αρέσει το ελληνικό τραγούδι. Ξεχωρίζω τη «Διαθήκη», ένα εκπληκτικό ζεϊμπέκικο της Χάρις Αλεξίου. Με ακολουθεί πολλά χρόνια αυτό το τραγούδι. Μου θυμίζει όλο αυτό που είχα βιώσει τη δύσκολη περίοδο με την ασθένεια του πατέρα μου.
Εχει ωραίο στίχο, που λέει κάπου «Εγώ είμαι ελεύθερος αέρας που φυσά», κι αυτό με εκφράζει πλήρως. Μου αρέσει να χορεύω και ζεϊμπέκικο, αλλά και παραδοσιακούς χορούς.
Χάνει τη θηλυκότητα μια γυναίκα πολιτικός;
Η θηλυκότητα εκπέμπεται. Δεν επηρεάζεται πολύ από τους εξωτερικούς παράγοντες. Σίγουρα, η πολιτική σε σκληραίνει, αλλά η θηλυκότητα είναι θέμα DNA. Φυσικά, η Βουλή είναι θεσμός και πρέπει να τον σεβόμαστε, γυναίκες και άντρες. Τα λαχούρια στα πουκάμισα και οι σαγιονάρες δεν είναι ντύσιμο για τη Βουλή. Ο κανονισμός επιβάλλει dresscode και πρέπει να τον σεβόμαστε.
Ψώνισες για τα βαφτιστήρια το Πάσχα;
Μόλις ψώνισα τα παπουτσάκια για τα βαφτιστήρια μου. Τώρα αποκτώ ακόμη ένα, γιατί πέρυσι πάντρεψα ένα ζευγάρι και τώρα θα βαφτίσω το μωρό τους. Εχω καμιά δεκαριά βαφτιστήρια και είναι χαρά μου να τηλεφωνώ στις κουμπάρες μου για τα νούμερα στα παπουτσάκια τους και μετά να τα βλέπω να έρχονται όλα μαζί για τα δωράκια τους. Το πιο μικρό είναι 4 μηνών και το πιο μεγάλο φοιτητής.
Τι ξεχωρίζεις στον Κυριάκο Μητσοτάκη;
Αυτό που βλέπω στον Κυριάκο, με τον οποίο μάλιστα έχουμε την ίδια ηλικία, είναι ότι πρόκειται για έναν ζεστό άνθρωπο. Εχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα: Μας ακούει. Δύο φράσεις του με έχουν σημαδέψει: «Δεν θα χωρίσουμε τους Ελληνες για να ενώσουμε τους Σκοπιανούς», «Δεν με ενδιαφέρει πώς θα μπω στο Μαξίμου, αλλά πώς θα βγω». Αυτό δεν το λέει εύκολα ένας πολιτικός.
