❱❱ Ο δήμαρχος Γλυφάδας Γιώργος Παπανικολάου, που αποχαιρετά την εργένικη ζωή, μιλά για τον μεγάλο έρωτά του
❱❱ Οι ιστορίες καθημερινής τρέλας με δημότες που μοιάζουν να είναι βγαλμένες από το… Δαφνί!
ΤΕΤ Α ΤΕΤ ΜΕ ΤΗ ΒΙΒΙΑΝ • Από τη Βίβιαν Μπενέκου
Ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής θα αλλάξει τα στέφανα στον γάμο του δημάρχου Γλυφάδας Γιώργου Παπανικολάου και της αγαπημένης του Εύας Ντογιάκου, η οποία είναι κόρη του πρώην εισαγγελέα Εφετών Ισίδωρου Ντογιάκου.
Στις 21 Ιουλίου ο παλιός πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ και πρώην ευρωβουλευτής αποχαιρετά την εργένικη ζωή του για πάντα. Ο δήμαρχος, που έχει αλλάξει τη Γλυφάδα δημιουργώντας ένα νέο κοιμητήριο, καθαρίζοντας και αποδίδοντας ελεύθερο από τα νυχτερινά κέντρα το παραλιακό μέτωπο, μειώνοντας 10% τα δημοτικά τέλη και ομορφαίνοντας με πάρκα και παιδικές χαρές την πόλη του, θα διεκδικήσει ξανά τον δήμο για να ολοκληρώσει το έργο του.
Ζωή του έχει γίνει το μότο «τα παράπονα στον δήμαρχο…», στο τρελάδικο που λέγεται Τοπική Αυτοδιοίκηση, αφού είναι μονίμως σε alert, αλλά η δημιουργία, όπως ο ίδιος λέει στην «Espresso», είναι πάνω από όλα.
Γαμπρός, λοιπόν, δήμαρχε;
Τα έφερε έτσι η ζωή, και αυτό πραγματικά είναι δώρο από τον Θεό, και γνώρισα τη μελλοντική μου σύζυγο ακριβώς πριν από δυο χρόνια. Παντρευόμαστε στις 21 Ιουλίου στον Αγιο Κωνσταντίνο. Μέσα σε όλη αυτή την ένταση βρέθηκε η ηρωίδα που με αντέχει. Τη λένε Εύα, είναι δικηγόρος και είναι ένας απίστευτος άνθρωπος που δεν φανταζόμουν ότι θα συναντήσω. Εναν άνθρωπο που θα με καταλαβαίνει και θα μπορεί να αντέξει τη ζωή μου.
Γνωριστήκαμε τυχαία στο Ευγενίδειο Νοσοκομείο, όπου βρέθηκα για ένα θέμα υγείας συγγενούς μου, και ήταν εκεί νομική σύμβουλος. Ετσι τη γνώρισα.
Ερωτας με την πρώτη μάτια;
Κάπως έτσι. Μόλις την είδα, ρώτησα ποια είναι… Είδα μπροστά μου μια ωραία κοπέλα, η οποία όμως, εκτός από την ομορφιά της, εξέπεμπε και πολλή ζεστασιά.
Πώς νιώθεις που κλείνεις το κεφάλαιο «εργένικη ζωή»;
Επειδή ταιριάζουμε πολύ με την Εύα είναι κάτι φυσιολογικό, τελικά. Μπορεί κάποτε να το αισθανόμουν αγχωτικό, αλλά πολύ ήρεμα φθάνουμε σε αυτό. Τώρα τυπώνουμε τα προσκλητήρια κι έχουμε νοικιάσει το σπίτι μας. Αλλωστε, ο έρωτας για μένα είναι έμπνευση.
Τη θαυμάζεις;
Ναι, τη θαυμάζω γιατί εργάζεται σκληρά και παλεύει καθημερινά να σταθεί στη μαχόμενη δικηγορία που δεν είναι καθόλου εύκολο σήμερα. Εκείνη, όμως, τα καταφέρνει εξαιρετικά καλά. Τη θαυμάζω διπλά, γιατί με αντέχει κιόλας.
Ποιος θα σας παντρέψει;
Κουμπάρος είναι πάντα κάποιος πολύ αγαπημένος. Η επιλογή του κουμπάρου γίνεται μόνο με αυτό το κριτήριο. Είναι μεγάλη τιμή, χαρά και συγκίνηση που ένας άνθρωπος που αγαπάω και αγαπάμε πολύ μας κάνει την τιμή να είναι μαζί μας εκείνη την ημέρα: ο Κώστας Καραμανλής. Για μένα, ο Καραμανλής είναι οικογένειά μου.
Χρόνια μού έλεγε «πότε θα παντρευτείς…». Με παρότρυνε… «άντε, παντρέψου».
Ισχύει τελικά αυτό που λέμε «τα παράπονα στον δήμαρχο»; Τι λέει η εμπειρία σου;
Είναι η πιο έντονη εμπειρία, η πιο άμεση επαφή. Αυτό που λέμε «τα παράπονά σου στον δήμαρχο», εμείς το βιώνουμε κάθε μέρα. Είναι η προσπάθεια να αναβαθμίσεις την καθημερινότητα του πολίτη. Δεν έχω περάσει ποτέ μεγαλύτερη ένταση και πίεση.
Δεν υπάρχει άλλη επιλογή όμως, και για αυτό κι εγώ θαυμάζω αυτούς που το κάνουν για πολλές θητείες, γιατί πραγματικά πρέπει να αφιερώσεις τη ζωή σου. Νομίζω το πρόσημο είναι θετικό, αλλά εγώ το κρίνω από τη δική μου ματιά και είναι υποκειμενικό αυτό που λέω. Τον τελικό απολογισμό θα τον κάνουν οι πολίτες. Πάντως εμείς δεν έχουμε σταματήσει λεπτό. Εχουμε δώσει την ψυχή μας. Σκεφθείτε ότι είναι τελείως διαφορετικός ο τρόπος που αντιλαμβάνομαι τα πράγματα σε σχέση με τέσσερα χρόνια πριν. Είναι πολύ μεγάλο σχολείο η Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο έργο που έκανες στη Γλυφάδα;
Η πόλη μας είναι καλύτερη πόλη στα χρόνια αυτά, κι αυτό είναι η δική μου άποψη και κρίση. Το μεγαλύτερο έργο που είχε ανάγκη η πόλη, και αναζητούσε λύση επί δεκαετίες κι επιτέλους το κατασκευάσαμε, και ξεκινά τον ερχόμενο μήνα, είναι το νέο κοιμητήριο. Το πιο δραματικό αδιέξοδο που μπορεί να έχει μια πόλη είναι η έλλειψη του κοιμητηρίου. Το μεγάλο δράμα σε κάθε οικογένεια, όταν δεν μπορεί να εντοπιστεί χώρος ταφής για έναν συνάνθρωπό μας που “φεύγει”, είναι κάτι που το έμαθα ως δήμαρχος. Ζούμε άσχημες καταστάσεις, όταν τους τηλεφωνούμε και τους λέμε “πρέπει να κάνετε εκταφή, γιατί δεν υπάρχει χώρος ταφής για άλλους”. Πώς αποχαιρετούμε τους ανθρώπους μας, όμως, δείχνει και τον πολιτισμό μας. Αυτό που κάναμε τόσα χρόνια δεν περιποιεί τιμή για την πόλη μας.
Στο παλιό κοιμητήριο είχαμε κλείσει τους διαδρόμους, είχαμε βάλει στριμωγμένα τους τάφους και γκρεμίσαμε ό,τι κτίριο υπήρχε μέσα για να εξασφαλίσουμε χώρους.
Αυτό, λοιπόν, ήταν το ζητούμενο της πόλης για πενήντα χρόνια, και με πάρα πολλή προσπάθεια και τεράστιο αγώνα το λύσαμε. Βρίσκεται πάνω από την Τερψιθέα Γλυφάδας, ένα χιλιόμετρο από την κατοικημένη περιοχή, εντός ενός στρατοπέδου της Αεροπορίας, που με ειδική νομοθεσία μάς παραχωρήθηκε.
Από εκεί και πέρα ιεραρχικά, δημιουργήσαμε δύο νέους παιδικούς σταθμούς, παιδότοπους και παιδικές χαρές. Αναβαθμίσαμε το παραλιακό μέτωπο. Βήμα βήμα η παραλία γίνεται όπως έπρεπε, είμαστε πεντακάθαροι με τρεις γαλάζιες σημαίες κι έχουμε φυτέψει ήδη 700 δέντρα.
Αν υπήρχε αποτεφρωτήριο, δεν θα λυνόταν ίσως το πρόβλημα που είχατε ιεραρχικά ως πρώτο στον δήμο;
Ψηφίστηκε μια νομοθεσία για την καύση, η οποία όμως δεν εφαρμόζεται γιατί υπάρχει αντίθετη άποψη από την Ιερά Σύνοδο και την Εκκλησία μας. Δηλαδή, αυτό δεν έχει επιλυθεί στο κεντρικό κρατικό επίπεδο. Πρέπει το κράτος να λύσει το θέμα με την Εκκλησία για να μπορέσουμε πια σε τοπικό επίπεδο να συνεχίσουμε. Εγώ δεν θα ήθελα να προχωρήσω χωρίς τη συμπαράσταση της Εκκλησίας.
Υπάρχουν «ιστορίες καθημερινής τρέλας» που διαχειρίζεται ο δήμαρχος;
Είμαστε αυτό που λέμε μια κοινωνία απαιτητική, και σε πολλά ζητήματα και δύσκολη κοινωνία, κι όλο αυτό καλούμαστε να το διαχειριστούμε καθημερινά.
Φτιάχνουμε πεζοδρόμια, για παράδειγμα, κι ύστερα τρέχουμε να διαφυλάξουμε τις ράμπες για τα ΑμεΑ, που τις χρησιμοποιούν ως ράμπες αυτοκινήτου. Κάτοικοι πολυκατοικίας υπέγραψαν για να μη γίνει παιδική χαρά ή άλλοι με ρωτούσαν εάν θα μυρίζει το κοιμητήριο…
Γύρω από το Γκολφ έχουμε φτιάξει έναν από τους πιο ωραίους πεζόδρομους και ποδηλατόδρομους στην Αττική. Εκεί, λοιπόν, να δείτε τι έλλειψη σεβασμού υπάρχει από τους ζωόφιλους, που κάθε μέρα κάνουν βόλτα με τα ζωάκια τους, και καλά κάνουν, αλλά ελάχιστοι έχουν μια σακουλίτσα να μαζεύουν τα περιττώματα των ζώων τους. Καθημερινά έχουμε αντεγκλήσεις. Αναρωτιέμαι πόσο δύσκολο είναι να κάνουμε αυτό που γίνεται παντού… Μια σακουλίτσα, δηλαδή;
Στον κήπο του καθένας έχει τάξη. Αλλά μόλις πάει στην πλατεία ή στον κοινόχρηστο χώρο δεν προσέχει. Σε κάποιες τέτοιες καταστάσεις χάνεις τη λογική και λες, κάτι δεν πάει καλά. Ολα αυτά, αν τα αθροίσεις, υπάρχουν μέρες που σκέφτομαι έντονα πόσο μακριά είναι το Δαφνί από εμάς.
Σε ποια γειτονιά μεγάλωσες;
Στην Τερψιθέα Γλυφάδας έχω μεγαλώσει. Είναι μια γωνιά της πόλης, μια γειτονιά που πάντα είχε το παράπονο ότι δεν αξιοποιήθηκε σχετικά με την άλλη πόλη. Ηταν παραμελημένη κι αυτό ελπίζω να έχει αλλάξει τώρα ως αίσθηση. Εκεί συναντά κανείς προβλήματα που βλέπει και αλλού. Δυσκολίες, ανέχεια, φτώχεια. Εχουμε πάνω από 2.000 ανθρώπους στο Κοινωνικό Παντοπωλείο μας και οι πιο πολλοί είναι από εκεί. Ο μεγαλύτερος αριθμός πολιτών της Γλυφάδας είναι πάνω από τη Βουλιαγμένης, όπου απαντώνται τα προβλήματα της κρίσης. Εχουμε 90.000 δημότες και κατοίκους που ξεπερνούν τους 150.000.
Για όλον αυτόν τον κόσμο καταφέραμε και μειώσαμε τα δημοτικά τέλη 10%, κι αυτό έγινε με καλές πρακτικές που εφαρμόζουμε κατά τα πρότυπα του εξωτερικού. Μόνο από τις διασταυρώσεις που κάναμε από το ΤΑΠ με τη ΔΕΗ, που είχαμε το δικαίωμα να το κάνουμε, εντοπίσαμε 1.000.000 τετραγωνικά μέτρα για τα οποία δεν εισπράτταμε δημοτικά τέλη. Μόνο από αυτό εισπράττουμε παγίως πλέον περισσότερα από 1.200.000 ευρώ δημοτικά τέλη. Ούτε ένας δεν διαμαρτυρήθηκε γιατί δεν υπήρξε κάποια αμέλεια πολιτών. Ηταν λάθος της ελληνικής γραφειοκρατίας.
Με τα παραλιακά κέντρα, που ήταν χρόνια πληγή, τι κάνατε;
Καταφέραμε και πλέον στη Γλυφάδα δεν υπάρχουν τα νυχτερινά μαγαζιά και οι οχλήσεις τους. Υπάρχουν μόνο κάποιες εγκαταστάσεις που θα δημοπρατηθούν και θα λειτουργούν με ήπιο τρόπο και όπως πρέπει. Το τελευταίο κρίσιμο θέμα για μας ήταν το παλιό Καταράλα, που είναι ένας ολόκληρος όρμος. Κι αυτό, όμως, παραχωρήθηκε στον δήμο και εκεί θα δημιουργήσουμε έναν σύγχρονο χώρο αναψυχής.
Κι επειδή «σήμερα γάμος γίνεται», να ρωτήσω: Το παραδοσιακό ταξίδι του μέλιτος θα υπάρξει;
Θα γίνει ο γάμος μας και θα χαρούμε να είμαστε με φίλους και συγγενείς. Δεν θα έχουμε μετά κάποιο τραπέζι κάτι, γιατί οι καιροί είναι δύσκολοι και οργανωτικά δεν είναι εφικτό να γίνει κάτι. Θα πάμε τον Αύγουστο διακοπές, όπως θα πηγαίναμε έτσι κι αλλιώς, για λίγη ξεκούραση.
Εχεις διαλέξει γαμπριάτικο κοστούμι;
Οχι. Η Εύα το νυφικό της το διάλεξε. Εγώ τίποτε και έχει αρχίσει τώρα και μου το λέει.
Τι κάνεις για εκείνη καθημερινά;
Φτιάχνω πρωινό, επειδή ξυπνάω νωρίς. Συνήθως ξυπνάω λίγο μετά τις 6 ή τις 6.30.
